- კეროლაინ! - ენა დაება მას, მეც გავხედე და გავუცინე მივხვდი რომ სულელურად ვიქცეოდი, ჯერ გავურბივარ შემდეგ ლოყაზე კოცით ვემშვიდობები. ალბათ ტვინი ავურიე, დარცხვენილმა ამომხედა და სიტყვები ერთმანეთს ძლივს გადააბა. - შენ ხარ შეცდომა ..... ყველაზე ლამაზი ჩემს ცხოვრებაში! - თუ შეცდომა ვარ აქ რატომ ხარ?! - სწორედ ეგ არის საქმე! აქ არ უნდა ვიყო!
- რატომ?! - იმიტომ რომ შეთვის საფრთხეს წრმოვადგენ, და ასევე ჩემთვის! - ეგ როგორ გავიგო?
- მე არავინ უნდა შემიყვარდეს! - და ჩემს შეყვარებას აპირებ?! - რა კითხვებია ! მომავალს ვერ ვხედავ!
- მაჰ, კარგი, უნდა დავიძინო!- მიზეზი მოვძებნე რომ მისი მზერა ამერიდებინა. - კარგი ძილინებისა! - გამიღმა, მეც ღიმილითვე ვუპასუხე და კარი დავხურე, ო ღმერთო ოღმერთო! ის რა მაგნიტია?! , ასე რატომ მიზიდავს! ოოოოო ჯანდაბა!.. თავზე ხელ შემოწყობილი დავდიოდი იქეთ აქეთ შემდენ მობილური ავიღე და იანს დავურეკე, რამოდენიმე წუთის შემდეგ შეწუხებულმა მიპასუხა. - იან! - გისმენ, პრინცესა! - რას იტყვი თუ გეტყვი რომ ვიღაც დღეში შემიყვარდა, თანაც უცნაური ადამიანი! (ან არა ადამიანი) ანუ რაღაც არსება! - შენ?! შეგიყვარდა? თანაც არა ადამიანი?! გიპასუხებ რომ სასოწარკვეთილი ხარ და იტყუები!, ან მთვრალი ხარ, ან მთვრალი სასოწარკვეთილი ხარ და იტყუები!
- ოოოოოო!- მობილური გავუთიშე და დავწექი. ბლა ბლა ბლა! მორჩა ნიკლაუსზე ფიქრი შეწყდა! და მაინც..... მეორე დღე : ვიღაცის კოცნამ გამაღვიძა, თვალი გავახილე და სიხარულისგან ყვირილი დავიწყე, საწოლიდან წამოვხტი და წამპოვიყვირე - ძამიკო! - შემდეგ კი მაგრად მოვეხვიე , მანაც მჭიდროდ მომხვია ხელები, სიხარულისგან მეცხრე ცაზე მყოფი ძივს ჩამოვეშვი დედამიწაზე და ნიუ-ორკში დავბრუნდი. - ჩემი პატარა! - ძამიკო , არ მჯერა!, შენ ჩემთან ხარ! - რათქმაუნდა!, მე ხომ დაგპირდი! - სიხარულისგან ცუდად ვარ!
ფეხზე წამოვხტი ისევ ჩავეხუტე და გამოსაცვლელად გავიქეცი . იანის სახე წარმოვიდგინე როცა ვეტყოდი რომ ჩემი ძმა დაბრუნდა, ისინი ხომ საუკეთესო მეგობრები იყვენ. სანამ მამა მას სასწავლებლად რაღაც სულელურ სკოლაში არ გადაიყვანდა,
რამოდენიმე წუთში ძმასთან გავედი და გავუღმე. - წავედით?! - რათქმაუნდა!- ფეხზე წამოდგა. უკვე გარეთ გასულს ვკითხე თუ რატომ არ უხსენებია მამა. - რატო უნდა მეხსენებინა?! - ის ხომ მამაჩვენია! - იყო! - რას გულისხმობ?! - კეროლაინ! მას აღარც ვახსოვართ! - ესე არარის! - ბოლოს როდის დაგირეკა? - იქნებ მას პრობლემები აქვს?! - კი ნამდვილად ! სინდისში!
