Teenagers ♥

 [[5]]

- Love , Love , Love! Is .... Big A Shit! -

= FOR: - PrettyLittlyLiar♥ =

[ - You Can't Hate Me ! ]

[ - I Can! And I Do! ]

---

Never Let Me Go

---

- ვგრძნობ რომ ვიღაც დამცინის!- გაბრაზებულმა გავხედე მას.

- ან უბრალოდ გეხუმრება! 

- კარგი! ეგრე იყოს! - გავუღიმე, და მისი სულელური

ხუმრობა გავატარე.

- აქ მარტო ჩამოხვედი?!

- კიი

- ოჯახი არ გყავს?!

- კი, მყავს! ჩიკაგოში!

- და შენ მარტო რატომ ხარ?!

- ჩემი აქ ყოფნა ასე გაწუხებს?!- ისევ ჩაეცინა.

- ეს უბრალოდ შეკითხვა იყო! პირიქით შენ რომ არა არ ვიცი რა მომივიდოდა!

- 

- ვინ უნდა მეგონო?!

- შენ ჩემი მარტლაც გეშინია ! ესეა?!

- უნდა მეშინოდეს?!

- არა!

- მაშ რატომ მეშინია?

- არ ვიცი! , ამას ვერ ვხვდები!

კეროლაინ, მე საშიში არ ვარ! ისეთი რა გავაკეთე რომ ასე შეგაშინე?!

- არ ვიცი! , შეიძლება უბრალოდ განერვიულებული ვარ! და თანაც თავს ცუდად ვგრძნობ! - თავი გავიმართლე.

არ ვიცოდი რატომ, ეს რისი ბრალი იყო მაგრამ უეცრად კლაუსის ძალიან შემეშინდა, და იქედან გაქცევა

მინდოდა, ჩემს თავს ვერ ვუჯერებდი, ჩემი მეორე მე მკარნახობდა მას გავქცეოდი.

კლაუსმა ჩემი სახის ცვლილება შენიშნა! რათქმაუნდა ამას ნებისმიერი შეამჩნევდა .

თავი დახარა და ჩაილაპარაკა "ისევ ეს წყევლა" , გაკვირვებულმა გავხედე მას თავ ჩახრილი იჯდა.

- რა დაგემართა?!

- წამოდი! სახლში აგაცილებ!

- კარგი!- სასმლის ჭიქა დავდე და მას გავყევი.

სადარბაზოში ერთმანეთს გავხედეთ , თავი დამნაშავეთ ვიგრძენი, ეტყობოდა რომ ვაწყენინე.

- მაპატიე!

- საპატიებელი რა გაქვს?

- შენ არაჩვეულებრივი ადამიანი ხარ, ეს 1 დღეში მაჩვენე! 

შენი არ მეშინია!, უბრალოდ ცოტა დათრგუნული ვარ! - სახლში შევედი ის კი გარეთ დარჩა.

- დამთვიდდი! ყველაფერი რიგზეა!- გაიღიმა .

არ ვიცი რა მომივიდა და როგორ გავაკეთე ეს მაგრამ ჩემი მეორე მხარე ჩავკეტე, და მისკენ გავიწიე

- კიდევ ერთხელ გმადლობ!- ლოყაზე ნაზად ვაკოცე და გავუღმე.