PART 1

ვეღარაფერი ვეღარ მოვიფიქრე,დებილივით ვიდექი და მათ ვუსმენდი.

-რა არის?(ვანესა)

-ვერ ვხვდები ჩვენს ურთიერთობაზე მერამდენედ გელაპარაკო.(ედი)

-მოდი მე წავალ და სჯობს თქვენს ურთიერთობაზე ასე სახალხოდ არ ილაპარაკოთ.ვთქვი და სასტუმროსკენ წავედი,თუმცა იქ მისვლის თავიც არ მქონდა ამიტომ ისევ სანაპიროზე დავბრუნდი ოღონდ რათქმაუნდა სულ სხვა ადგილას ჩემთვის მარტო ჩამოვჯექი ქვიშაზე და ფიქრებში გადავეშვი.

-ვიცოდი რომ ასეთ შენთვის მარტო იქნებოდი(თავზე დამადგა ემბერი)

-ემბერ აქ თუ ჭკუის დასარიგებლად მოხვედი სჯოს ეხლავე უკან გაბრუნდე,რადგან შენს მოსმენას არ ვაპირებ(მე)

-ეშლი, მე შენი მესმის,არ ვაპირებ შენს გამტყუნებას,აქ იმიტომ მოვედი რომ დღევანდელისთვის ბოდიში მომეხადა და ამ მძიმე მომენტში გვერდში ამგდგომოდი(ემბერი)

ამ სიტყვების გაგონებისთანავე,წამოვდექი და მთელი ძალით ჩავეხუტე მას.

ის ერთადერთი იყო, ვისაც ეხლა ჩემი ყველაზე კარგად ესმოდა.

-ემბერ არ მესმის ესე რატო ხდება?ცხოვრებაში ერთხელ გამიჩნდა ბიჭისადმი ასეთი გრძნობა და ყველაფერი როგორ.იცი არასდროს არ მჯეროდა ერთი ნახვით სიყვარულის ან ასე გაგიჯების,მაგრამ ეხლა ვხედავ რომ ყველაფერში ვცდებოდი.იცი რა სხვაობა არის დღევანდელ და გუშინდელ ეშლის შორის?გუშინ მე წიგნებში თავჩარგული ბედნიერი გოგო ვიყავი,აი დღეს კი ბიჭის გამო ვიტანჯები(მე)

ასეთ ლაპარაკში თავზე დაგვათენდა. სასტუმროში ძალიან დაღლილები მივედით და მაშინვე მკვდარივით ჩაგვეძინა ორივეს.

დილით კლერმა გამაღვიძა.

-ეშ კარებთან ვიღაც გოგო დგას და ამბობს რომ შემთან უნდა ლაპარაკი.(კლერი)

-კარგი კლერ,ეშლი იქნებდა,უთხარი შიგნით შემოვიდეს,მე მანამდე წყალს გადავივლებ და ვნახავ.(მე)

მართლაც ეშლი შიგნით იყო,როდესაც აბანოდან გამოვედი.

-როგორ ხარ?(ეშლი)

-რავიცი კარგად. შენ როგორ ხარ?(მე)

-ყოველშემთხვევაში მე შენზე უკეთ ვარ,თვალები მაინც არ მაქვს ჩასიებული უძილობისგან, მითხრა და გამიღიმა.

-ხო გუშინ გვიან დავწექი(მე)

-სხვას არაფერს იტყვი?(ეშლი)

-რა გაინტერესებს? რა უნდა ვთქვა? იმ კოცნას თუ გულისხმობ ეს მართლაც სისულელე იყო,საშინელი შეცდომა,რომელიც აღარ განმეორდება(მე)

-მინდოდა ვანესას და ედის ურთიერთობაზე მომეყოლა შემთვის.(ეშლი)

-არა ეშ,სიმართლე გითხრა არ მაინტერესებს, ეხლა მარტო ზღვაში მინდა შესვლა,განმარტოვება  და ფიქრი(მე)

-მოდი ასე მოვიქცეთ,ეხლა მე წავალ მაგრამ გვაინ გნახავ და  ამ თემაზე მაინც დაგელაპარაკები(ეშლი)

-კარგი ეშლი,როგორც გინდა(მე)

ვერ ვხვდებოდი რატომ უნდა მომესმინა მათი ამბავი,მე ხომ ეს ყველაფერი არ მაინტერესებდა,თუ მეინტერესებდა და მე ვერ ვხვდებოდი,უკვე აღარფერი აღარ ვიცოდი და ვერაფერს ვერ ვხვდებოდი.

მაშინვე წიგნს მოვკიდე ხელი და იმ სამყაროში და იმ ფიქრებში გადავეშვი სადაც ყველაზე ბედნიერი ვიქნებოდი.

მაგრამ ვინ რას გაცლის,ჯერ არ იყო ემბერი გაღვიძებული რომ თავისებურად დაიწყო.

-რა დროს წიგნია?ნუ გამაგიჯებ ამ დროს წიგნს რა გაკითხებს?(ემბერი)

-ემბერ გთხოვ შემეშვი, ისედაც ძალიან ცუდად ვარ(მე)

-კარგი ჰო მაპატიე(ეს თქვა და მეორე მხარეს გადარუნდა)

მეც გაკვირვებულმა გავხედე მას. მაგრამ მას რა შეცვლიდა,მაშინვე წამოვარდა ფეხზე და სააბაზანოში შევარდა,მანამდე კი გამაფრთხილა რომ, როცა გამოვიდოდა სანაპიროზე გასასვლელად მზად ვყოფილიყავი.

მართლაც სულ მალე პლაჯზე ვიყავით,ძალიან არ მინდოდა ედის ნახვა,ან შეიძლება უკეთესიც ყოფილიყო მენახა,რადგან ერთხელ და სამუდამოდ ყველაფერი გაგვერკვიაა.

თუმცა არა, ის მთელი დღის განმავლოობაში აღარ მინახავს, არც სანაპიროზე გამოჩენილა და არც ღამე კოცონთან მოსულა, ბოლოს ვეღარ მოვითმინე, ეშლი მოვძებნე და ედის ამბავი ვკითხე.

-ვერაფერს ვერ გეტყვი,ედიმ მთხოვა რომ ხმა არ ამომეღო შენთან და მასზე არაფერი მეთქვა(ეშლი)

-კი მაგრამ დილით რომ აპირებდი რაღაცის თქმას?(მე)

-ხო მაგრამ ეხლა აღარ შემიძლია ეშლი, მითხრა და ბიჭებთან წავიდა.

მეორე დღეს დილით სავარჯიშოდ წავედით მე,ემბერი და კლერი

საერთოდ სირბილი,ვარჯიში ცურვა ძალიან მიყვარდა და სპორტულ ცხოვრებას მიივსდევდი. გოგოები მალე დაიღალნენ მე კი ვაგრძელებდი და ვაგრძელებდი სირბილს.

უეცრად ჩემს გვერდით ის გოგო, ვანესა გაჩნდა.

-აჰა, ესეიგი შენ ხარ ის გოგო ვინც ედის წართმევას მიპირებს(ვანესა)

-ბატონო?მე მელაპარაკებით თუ თქვენს თავს?(ცინიკურად ვუპასუხე)

-რათქმაუნდა შენ გელეპარაკები, დღეიდან მოგიწევს ედს თავი დაანებო,არ შეხვდე და თუ შემთხვევით სადმე შეხვდები, ხმასაც არ გასცემ ისე გაივლი.გასაგებია ყველაფერი?(ვანესა)

მეც შევჩერდი და გაკვირვებული გავხედე მას.

-დღეიდან შენ უნდა გკითხო და შენთან უნდა შევათანხმო ვის დაველაპარაკო და ვის არა? უკაცრავად მაგრამ მაგ ბრძანებას ვერ შეგისრულებ და დღეიდან არ მომიიახლოვდე თორემ ინანებ, სერიოზულად ინანებ(ვუთხარი და ვარჯიში გავაგრძელე)

ეს ყველაფერი გოგოებს რომ მოვუყევი სიცილადაც არ ეყოთ. სირბილის შემდეგ გასარუჯად გავედით სანაპიროზე. თავიდან მეც გასარუჯად დავწექი,მაგრამ მერე ვეღარ მოვითმინე და წყალში შევედი. დღესაც საკმაოდ ღრმად მომიწია გასვლა.ფიქრებში ისე ვიყავი წასული ვერც კი შევნიშნე როგორ გაჩნდა ედი ჩემს წინ,თავისი ნავით.

-ვიცოდი რომ აქ დამხვდებოდი(ედი)

-აი მე კი აქ იმიტომ მოვედი რომ მარტო მინდოდა დარჩენა(მოკლედ ვუპასუხე)

-აი მე კდიევ შენთან ლაპარაკი მინდა(ედი)

-ედ,გთხოვ შემეშვი და მარტო დამტოვე,ჩვენ სალაპარაკო არაფერი გვაქვს.(მე)

-მე კი მგონია რომ გავქვს თქვა და წყალში ჩამოხტა

-იდიოტო კინაღამ თავზე დამეცი,ვთქვი და ნაპირისკენ გავცურე,მაგრამ მან დამიჭირა,უკან მიმაბრუნა,თავისკენ მიმიზიდა და კიდევ ერთხელ მაკოცა. როგორც გუშინ ისე დღეს ეს კოცნა სასიამოვნო და ძალიან კარგი იყო,სიყვარულით სავსე.მაგრამ ამჯერად მე თვითონ მოვიშორე ის,რადგან აღარაფერი აღარ ვიცოდი. არ მჯერდა მისი სიყვარულის, ან როგორ უნდა დამეჯერებია მისი?

-მეორეჯერ კოცნა აღარ გამიბედო,გაიგე? წადი და ვანესას აკოცე. მე შენთან ლაპარაკი კარგა ხანია დავამთავრე,ახლა კი სჯობს ხელ გამიშვა.(მე(

- არსადაც არ გაგიშვებ სანამ ყველაფერს არ მოისმენ. მითხრა და ძალით მიმაცურა ნავთან,შემდეგ კი დიდი წინააღმდეგობის მიუხედავად ზედ ამიყვანა.

---

აბა ბავშვებო როგორი თავი გამოვიდა?მოგეწონათ?
შემდეგ თავს ხვალ დავდებ და ის ბოლოს იქნება:))ამასთანავე უფრო საინტერესო,ვიდრე ეს იყო:))
მიყვარხართ**<3