ამ დროს ვიღაცამ ხელი დამადო , მე მივტრიალდი და... მეგანი დავინახე. -ერთობი და საერთოდ დაგავიწყდა საუკეთესო მეგობარი ? ჩვენ ხომ ვიჩხუბეთ. არ მინდოდა თავი მომებეზრებინდა და.. -კარგია რომ არ მომაბეზრე თავი , მაგრამ ხომ შეგეძლო არა გეპასუხა დღეს ტელეფონისთვის . მთელი დღე გირეკავდი. ვიფიქრე ვაპატიებთქო . -გამაწყვეტინა მეგანმა *უხ , ტელეფონი ხომ სახლში დამრჩა. -შეიძლება არ დამიჯერო რადგან დებილურად ჟღერს , მაგრამ ტელეფონი მართლა სახლში დამრჩა. -არვიცი რა მჭირს , შეიძლება დებილი ვარ მაგრამ მჯერა , მჯერა იმიტომ , რომ მინდა ისევ საუკეთესო მეგობრები ვიყოთ. ამ სიტყვებმა ძალიან გამახარა და ჩავეხუტე. -ხვალ ჩემთან გელოდები. ახლა წამო გაგაცნობ დუგლასს. -ძლივს. ვნახო ერთი ვინაა ასე მალე რო გამცვალე. -აი ისაა რო მღერის. -მართლა ძააან საყვარელია . სიმღერა როგორც კი დაამთავრა ჩვენთან მოირბინა. -თქვენ რა შერიგდით? -კი . შევრიგდით. უკვე იცნობთ ერთმანეთს ხო ? -კი . დამიქნია ორივემ თავი. კლუბიდან გამოვედით . ერთი - ორი საათი ქუჩებში „ვიბოდიალეთ’’ . რაც სწავლა დაიწყო ალბათ ასეთი ბედნიერი დღე არ მქონია. სახლში გვიან მივედი აბათ 4 იქნებოდა. ჩუმად ავდიოდი კიბეებზე , მაგრამ უცებ შუქი აინთო . -სად იყავი ბარბარა საღამოს 4 საათამდე ? -მეგობრებთან . -სად ? კინოში ხო როგორც ვიცი ? -ხო . ჯერ კინოში და მერე რესტორანში. -რესტორანში ? როგორც ვიცი ღამის თორმეტი საათის მერე რესტორნები იკეტება. -ხო კარგი ვაღიარებ. კლუბში ვიყავი. -და რაზე ფიქრობდი ? რომ დაეჭირეთ ? გაიხსენე რამდენი წლის ხარ . მითხრა უკვე გაბრაზებული ტონით. -15 ის ვარ . მაგრამ მალე 16ის ვხდები. -კარგია რომ გახსოვს . ხვალ ვერსად ვერ გახვალ,, -კი მაგრამ რატოომ? -იმიტომ , რომ ასეა საჭირო . -დედა ძალიან გთხოვ . -ბარბარა მგონი უკვე გითხარი უარი . არა ? მისი გადარწმუნება ძალიან რთულია თუ გაბრაზდა , ამიტომ არც მიცდია პირდაპირ ოთახში ავედი . შხაპი მივიღე ,, ალკოჰოლის სუნი ამდიოდა და ნეტა როგორ ვერ იგრძნო ? ‘’..დავწექი და მალევე ჩამეძინა. დილით როგორც კი გავიღვიძე გადავტრიალდი ტელეფონის ასაღებად.მაგრამ იქ არიდო . -ოღონდ ეს არაა.. ოღოონს ეს არაააა! - ვიყვირე ბოლო ხმაზე და პირველ სართულზე ჩავირბინე. -დედა სად არის ჩემი მობილური ? -მე მაქვს. მგონი ასე ჯობია. ერთი კვირის შემდეგ დაგიბრუნებ. -დედა მომეცი მობილური . -არათქო გითხარი უკვე გასაგებად. -დედა ძლივს აღვიდგინე გუშინ ურთიერთობა მეგანთან , უნდა დამირეკოს მობილურზე და ისევ ვერ დავანგრევ. *ვაიმე წამომცდააა -რაა ? ძლიივს აღიდგინე ? მოიც,მოიცა აბა შენ ვისთან ერთად დადიოდი ხოლმე კინოში , კაფეებსა და რესტორნებში ? როგორც ვიცი მეგობრები ახალ სკოლაში არ გყავს . ეს შენთვითონ მითხარი. -მოდი ამ შეკითხვას უპასუხოდ დავტოვებ . და გავუღიმე. -მაგრამ ძალიან გთხოვ თუ მეგანმა დარეკა უპასუხე რაა, მეთუ გიყვარვარ უპასუხე ან დამიძახე. -კარგი . მივაარდი და თავზე ვაკოცე. -მაინც საყვარელი ხარ. -ოღონდ იცოდე მხოლოდ მაშინ დაგიძახებ როცა მეგანი დარეკავს. -ოოხ , როგორმე ბოლოს არ ჩამამწარო ხოლმე. მე მაღლა ავედი და გამოვიცვალე. ამ დროს კარებზე ზარი იყო.. -მე გავაღეეეეეეეეებ ! -მალეე ბარბარაა გამიღე კარებიიი... -მეეგ შენ ხარრ ? შემოდიი .. -აბაა სად მივდივააართ ? მოდი ჯერ ვიშოპინგოთ , მერე კაფეში დავჯდეთ და მერე ვქნათ რა რამე. -არსადაც არ მივდივართ. -რააა ? რატოო ? -ერთ კვირიანი სასჯელი მმაქ. -შეიიძლება ორ კვირიანიიი . დაიძახა დედაჩემმა. -გუშინდელის გამო ? -ხო (( ოთახში დედაჩემი შემოვიდა . კაი ჯანდაბას გაგიშვებთ ოღონდ ათზე სახლში იყავით. მე და მეგანი ‘’შევახტით ‘’ დედაჩემს. -როგორ გვიყვარხააარ.. მე და მეგანი წავედით . ვიშოპინგეთ და სახლში ზუსტად ათზე შევვარდი. -ყოჩააღ.. მომწონს , რომ არ დააგვიანე . აჰა აიღე შენი ტელეფონი და გუშინდელი აღარ განმეორდეს. -ვაიმეე მიყვარხაარ.. :** მადლობა დეე.. ოთახში ავედი და დავიძინე . გადატვირთული დღე მქონდა და არმინდოდა სკოლაში ნახევრად დაძინებული წავსულიყავი. დილით ადრე ავდექი . გავემზადე და წავედი სკოლაში. პირველი ლიზას გაკვეთილი გვქონდა. -ბავშვებო სანამ გაკვეთილი დაიწყება მინდა ერთი კარგი ამბავი გითხრათ. მოკლედ ერთ კვირაში გაიმართება კონკურსი . სადაც მონაწილეობას მიიღებენ მხოლოდ საუკეთესოები . ამ კლასიდან კი კონკურსზე გავლენ ბარბარა და ბეჰატი . სულ 10 მონაწილე იქნება . გამარჯვებული გაემგზავრება ლონდონში და ჯგუფ one direction - თან ჩაწერს სიმღერას. მოკლედ ბარბარა და ბეჰატ ერთი კვირა გაქვთ წინ მოსამზადებლად. გაკვეთილი მალე დამთავრდა.. -გილოცავ ბეჰატ.. )) -შენც გილოცავ.. ) როგორც ყოველთვის სხვა გაკვეთილებმაც კარგად და მალე ჩაიარა. სადილის შემდეგ გადავწყვიტე მესამე სართულზე ავსულიყავი , რატომღაც არასდროს არ ავსულვარ იქ. ავედი ერთი ოთახის კარები ღია იყო და შესვლა დავაპირე . შევიხედე , ლიზა იყო და ვიღაც კაცს ელაპარაკებოდა. -ესეიგი თქვენ ბეჰატის მამა ხართ .. -კი .. და როგორც გითხარით მინდა , რომ ჩემმა შვილმა მოიგოს კონკურსი . ამისთვის დიდ თანხას გადაგიხდით. -ეს ყველაფერი მხოლოდ ჩემზე არ არის დამოკიდებული . თან ბეჰატისა და ბარბარას შორის თანაბარი ძალებია. -ძალიან გთხოვთ . ოცი ათასი დოლარი ბეჰატის გამარჯვებისთვის მგონი ძალიან კარგი თანხაა.. -ახლა ეს ფული ძალიან მჭირდება , ასე რომ თანახმა ვარ. პირ დაღებული ვიდექი კარებთან . ძალიან მიყვარდა ლიზა და რა უცებ დათანხმდა. სრული სიჩუმე იყო როდესაც ჩემმა ტელეფონმა დარეკა .. -ვიღაცა გვისმენს .. იყვირა ლიზამ და მე სასწრაფოდ გამოვიქეცი იქიდან...
| 
