-Stay Strong
18 თავი.
ლილის დაბრუნება ახლა ყველზე მეტად მინდოდა.!! ამიტომ სწრაფად ავდექი,ჩავიცვიო და სასდილო ოთახში ჩავიცვიი.. *)) გემრიელად შევჭამე და დავიბარე რომ საღამომდე არ მოვიდოდიი.. სახლის კარი გამოვიჯახუნე და კანკალმა ამიტანა.... თითქოს რაღაცის შემეშინდა.. თითქოსს რაღაც ცუდიიი ხდეებოოდა და თითქოსს ეს ჩემიიი ბრალიიიიი იქნებოდა.!! წინათგრნობებიი მიმართლებს ხოლმე მაგრამმ ახლაა არრ დავუჯერეე.... და მხიარულად გავაგრძელე გზა:
ლილის სახლთან სულ მალე მივედი... ვაკაკუნე მაგრაამმ კარს არავინ აღებდა... ამიტომ გასაღები მჭირდებოდა.. ლილის სახლის გასაღები ხალიჩის ქვეშ იდო ხოლმე... მეც ავიღე და გავაღე. შინ არავინ იყოო სამაგაირედ იდო წერილი რომელიც სავარაუდოდ დედამისისთვის იყო განკუთვნილი:
-დეეეე... გახსოოვს როგორ ვაკრიტიკებდი ელენას დაუმშვიდობებლად წავიდა თქო?? ეხხლა მე ვიქცევი ასე.. მხოლოდ ამ ერთი პატარა წერილით მიიინდაა გადმმოვცე ის რასაც ეხლაა მე ვგრძნოობ..... გულიი საშინლად მტკივაა...!! ელეეეემ მაშინ ვერ გამიგოო როცა მეგონა რომ გამიგებდა... ნუ რას ვიზავთ...!! ისს ელეეე.... ის ძველი ელე სერენას ჩაყვა სსაფლავში..!! მეე ესეთი ელეე არრრ მყვაარეებიია.!! მე ესეთ ელესს არრ ვენდობოდიიი..... )) მინდაა შორს ვიყოო... მინდა დავივიწყო.. მინდ ახალიი ცხოვრება დავიწყოო... )) მიყვარხარ დეე..
-შენიიიიი ლიიილი.. <3
ვერ მივხვდიიიიი ეს წერილიი რას ნიშნავდა მაგრაამმ , ახლა მივხვდიი რომმმ ლილისს გულიი ვატკინე.. (( ახლა მივხვდიი რამდენი გავაკეთე...ვფიქრობდი სად შეიძლებოდა წასულიყოო დაა უცეებ ... სასწრაფოდ აეროპორტში.....!! ლილის კარგად ვიცნობ... )) ისიც ვიციი სადაა ახლა.. **)) დდედას დავუურეკეეე და ყველაფერი ავუხსენიი.... ბანკიდანნ ფული მოვხსენიი და ლონდონის რეიისს დაველოდე.. ახლა იიისს მისსსს დასთან წავიდოდა.. ))მაგრაამ გამიმართლა... ლილიი არსად არ ყოფილა წასული.. როცა ჩაჯდომა გამოცხადდა აიი მაშინ მოვკარი თვალი ლილისს.... სარეგისტრაციოსთან.... გადავხტიი თვითმფრინავიდაან და ლილისთან მივედი..
-ლიილლლ..
-ელეე?
-ლილგთხოვ მომისმინეე.. ვიციი ცუდად მოვიქეციი და ამისთვისს ბოდიში.!! არ მინდა დაგკარგო. ჩემთვის ბევრს ნიშნაავვ .. გთხოვვ ლიილლ...!!
-ელეე.... დავიღალე...! მომბეზრდაა..! სკოლაშიც დაა მეგობრებშიც პრობლემები მაქ...!! ახლა ისე გავჭედე როგორც არასდროს.. - ლილი ჩამოჯდა..- შენ არ იციი მე რაა მჭირს.. მარტო ისს არაა აქედან წასვლის მიზეზი რომ მინდა შენგან ვიყო შორს.... კიდევ არის მიზეზები... -რაა მიზეზები?
-არ მინდა ამაზე ლაპარაკიი... უნდა წავიდე გამიშვი..
-ანუ მიდიხარ?
-დავრჩე? რა აზრი აქვს?? დავრჩე და ჩჩემებს ვაყურებინოოოო როგორ ვდნები ნელ-ნელა??? არაა ელეეე გმადლობ.. არ მინდა ჩემები ჩემგამოო დაიტანჯონო... -ლილი წამოდგა..
-მომიყევიი იქნებბ გიშველოო რააამე.. იქნეებბ სულლაც არაა საჭიროოოოო აქედან შორს წასვლა??
-მეე... -სიტყვის დამთვარება ვერ მოასწრო... გონება დაკარგაა..
-დროზეე სასწრაფოო.. სწრაფადდ ამასს ვყვიროოდიი.... შემეშინდა.. თან ძალიან..! საწწრაფო სწრფადა მოვიიდაა.. ლილის გავყევი... გონზე არ მოდიოდა.. მეშინოდა.. !!! პალატაში შეიყვანეს... ჩემი შეყოლა არ შეიძლებოოდაა... !! და პალატის გარეთ ვიყაავი...
-დამშვიდდი ლილის არაფერიი მოუვა....
გვერდით გავიხედე დააა..................
ბავშვებოო გატყობთ ჩემი მოთხრობა არ მოგწონთ ამიტომმ ზუსტად შემდეგ თავში დამთავრდება. <3 თუ 6 კომენტარიი მაინც იქნებაა შეიძლება არ დავამთავრო...
| 
