რა კარგია როდესაც გყავს დაქალი რომლის მოსვლის დროსაც სახლის დალაგება არ არის აუცილებელი.))იმიტომ რომ მას ისეთი უყვარხარ როგორიც ხარრ..
- ვწერ და მოგონება ისევ სხეულს მიწვავს, ვწერ და მახსენდები სადღაც წარსულიდან. მინდა ძველებურად სადღაც დავიკარგოთ თუმცა მახსენდება, ჰო... მე წარსული ვარ !
- სადაც ყველა სახე მხოლოდ ნიღაბია,სადაც ამაზრზენი არის ფორიაქი,სადაც გულწრფელობა უფრო იაფია,ვიდრე ერთი ჭიქა ყალბი კონიაკი..
- ნახატი ვარ ამ ცხოვრების და ისიც გამჭვირვალე... !
- მერე რა, თუ ტალღა შენს მზეებს გადაშლის, მერე რა, თუკი ზღვა ხმაურით წავიდა, სამყაროს გაცვეთილს სხვა გვერდზე გადაშლი... ახალ მზეს დახატავ ქვიშაზე თავიდან...
- თუ ეხლა არ წავალ...იცოდე მიგეჩვევი ..
სიყვარული თამაში არ არის, როცა მოგესურვება დაიწყო და დაამთავრო.
- რომ დაითვლი ბედნიერი ცხოვრების ფურცლებს, შემდეგ კი მტკივნეულს, ბოლოს შეაჯამებ. დაინახავ, რომ ბედნიერი ჭარბობს და ამაყად წამოიძახებ – "შეჩერდი წამო, რა მშვენიერი ხარ!...
-არვიცი...რატომ...მაგრამ... რამდენჯერ მინდოდა მეთქვა მიყვარხარ,მაგრამ ვერ ვბედავ.რაღაც მაბრკოლებს,ალბათ ეს მხოლოდ ღმერთის მიერ.ღმერთის სურვილით მოხდება,მაგრამ იცოდე,რომ ფიქრებში,ოცნებებში ყოველთვის გეუბნები ნაცნობ ფრაზას,რომ:”მე შენ მიყვარხარ.”
მე მიყვარდა ძლიერ, ძლიერ, მას კი არა.... მის ნახვაზე ცას ვწვდებოდი, ის კიარა..... გამარჯობას რომ მეტყოდა, თვალს ნათელი მადგებოდა, მას კი არა....მაგრამ განვლო დრო ტიალმა, ყველაფერმა ჩაიარა, ერთხელ შემხვდა ის ქუჩაშინაღვლიანი, მას ვუყვარდი, მე კი აღარ.....
ჩემს ..! ჩემი უნდა ერქვას ..! ჩემი უნდა იყოს და ჩემთან უნდა იყოს ..! ))
.ყველაზე მეტად ამ განცდას ვერ ვიტან, ამ სიცარიელეს... როცა გჯერა უყვარხარ და ბედნიერი იქნები და უცბად თითქოს ყველაფერი სიზმარი იყო..ყველაფერი!
შენ თუ ისწავლე ჩემს თვალებში რამის წაკითხვა,მაშინ მიხვდები ჩემმა გულმა ჩუმად რა გითხრა....
8.გაუფრთხილდი სხვას,შენც ხომ სხვა ხარ სხვისთვის....
როცა კვდებოდა, მას ერთი სურვილი ჰქონდა, საფლავის ქვაზე დაბადების თარიღის ნაცვლად მისი გაცნობის წელი დაეწერათ,რადგან მანამდე მას არ უცხოვრია ! ;(
მე მიყვარს_შენი უნიღბო სახე, როცა გვერდით ხარ_რწმენით ვივსები, ადამიანო_მე შენ მიყვარხარ ყველა ნაკლით და ყველა ღირსებით...
არ ვამბობ, რომ ცუდი ხარ. შეიძლება, რომ მეც ესეთი ვარ. მაგრამ არ მინდა ვიყო მეორე ადგილზე ისევე როგორც პირველზე, თუ მაინც გყავს ვიღაც მეორე.
მზად ვიყავი ცეცხლში გამოგყოლოდი. მზად ვიყავი მიზეზების გარეშე შემეყვარებინე. მზად ვიყავი ამეტანა ტკივილი შენი გულისთვის. ახლა კი საუკეთესო გავხდები, მაგრამ შენი საკუთრება აღარ ვიქნები.
გამათბობლები ჩართეს. როგორც იქნა ხელებს გავითბობ! მაგრამ გულში მაინც სიცივე დამრჩება...
ნამდვილ ტკივილს მაშინ იგრძნობ, როდესაც დედას დაკარგავ. ტკივილი არ არის ის, რომ შეყვარებულმა მიგატოვა ან დაქალმა შენზე იჭორავა. მათ რა დალევს! მაგრამ აი დედა მხოლოდ ერთადერთია და მას გაბრთხილება სჭირდება.
მაშინ ხდები "დიდი", როდესაც უღიმი იმას, ვინც დიდი ტკივილი მოგაყენა.
2 წლის შემდეგ, ჩვენ კვლავ შევხვდებით! ნახავ, თუ როგორი გავხდი, ჩამხედავ ბედნიერ თვალებში და აი, მერე ვნახავთ რომელს ეტკინება ჩვენს შორის.
და რაღაც მომენტში, ხვდები, რომ ყველაფერი ისე არ იქნება როგორც იყო.
ვინ თქვა, რომ დრო ტკივილის მკურნალია? ჩვენ მხოლოდ და მხოლოდ ვეჩვევით ამ ტკივილს, ვსწავლობთ, თუ როგორ უნდა იცხოვრო მასში და შემდეგ ის ჩვენი ცხოვრების ნაწილი ხდება.
თუ ადამიანი ძლიერია, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ არ სტკივა.
ასე დაიწყო ყველაფერი. და დამთავრდა...
მტკივა... - თქვა გულმა. დაივიწყებ... - დამაწყნარა დრომ. მაგრამ მე ყოველთვის შეგახსენებ თავს... - ჩამჩურჩულა მეხსიერებამ.
მოგიყვებოდი ეხლა, თუ რას ვგრძნობ. მაგრამ უკვე აღარაფერს ვგრძნობ.
როდესაც დათმობაზე მიდიხარ საყვარელი ადამიანისთვის და ფეხს აბიჯებ შენს პრინციპებს, იყავი მზად იმისთვის, რომ ის ადამიანი დაგაბიჯებს თვით შენ.