-თუ ვინმე გიყვარს ადამიანი ხარ, თუ ვინმეს უყვარხარ - ღმერთი!!!!! ჰოდა გალიე ესცხოვრება ისე, რომ ადამიანიც იყო და ღმერთიც.
ცხოვრება ზოგისთვის ფიქრია, ზოგისთვის - ია-ვარდები; ზოგისთვის - თბილი გულია; ზოგისთვის - ეკალ-ბარდები... ზოგს ასე ესმის, ზოგს ისე რას იზამ, - ვერ ედავები, ცხოვრება ეს ის წიგნია - სადაც ვერაფერს გახდები ..
ნეტარ არიან ისინი, ვისთვისაც სიყვარული გზის წარმართველია! საბრალო არიან ისინი, ვინც მთელი ცხოვრება ისე გაატარა, რომ ერთხელაც ვერც ეზიარა ამ ჭეშმარიტ გრძნობას!
ღმერთო აკურთხე ამ ქვეყნად ყველა მეგობრის გული,არ გამაგონო არასდროს ეს გრძნობა შელახული, შეაძლებინე ყველას მეგობრის სიყვარული
მეგობარმა თუ არ გიმეგობრა, არ იდარდო... შენ ხომ უმეგობრე მას... სიყვარულმა თუ არ გიერთგულა, შენ ხომ ერთგული ხარ კვლავ...
სიცოცხლე უნდა მადლობა იყოს, ღვთისადმი შენგან კრძალვით მიძღვნილი, ისე ლამაზად უნდა იცხოვრო, მზის ჩასვლას უნდა ჰგავდეს სიკვდილი!..
სიცოცხლეში ხილული სასწაულები კი არ უნდა ეძიო,არამედ ჭეშმარიტი რწმენით უნდა იცხოვრო.
ადამიანში ვეძებ მხოლოდ სულის სიმდიდრეს, და არ არსებობს სხვა სიმდიდრე ჩემთვის ამ ქვეყნად, თავმდაბლობაა, ის თვისება, რაც მხიბლავს სხვაში, უბრალოება, სათნოება, და სითბო ერთად!
გაჩუმებისთვის შეიძლება ინანო ერთხელ.. მაგრამ ნათქვამმა შეიძლება განანოს ბევრჯერ...
როდესაც გული შეწყვიტავს ფეთქვას მინდა რომ ისევ სიყვარულს ვრგავდე! რომ მუდამ შენი სიცოცხლე მერქვას და აუხდენელ ოცნებას ვგავდე..
ვყიდი გულს:კეთილი,ჯანმრთელი,სევდიანი,ამავე დროს ლაღი და მხიარული,ცანცარა,ცუდ ხასიათზე ყოფნის დროს ახასიათებს სიჩუმე,ვრემლიანი,გადატანილი აქვს ტანჯვა.
შენ ისე დიდხანს დამტოვე შენში, რომ უჩემობა ჭკუიდან შეგშლის ♥ ♥
"სადაც იყო,იქ ყოფნა არ უნდოდა. იქ უნდოდა,სადაც არ იყო. მაგრამ როგორც კი მივიდოდა იქ, სადაც არ იყო, უკვე იქ იყო, სადაც იყო და იქ ყოფნა აღარ უნდოდა"
''წიგნები იმ ადამიანებისთვისაა, რომლებსაც სურთ დროებით სადღაც სხვაგან იყვნენ''
მიყვარს წვიმა, მასში შეიძლება ცრემლები დამალო...მიყვარს სიცოცხლე...
მეორე ასეთი არ მექნება ... მიყვარს თვალებში ყურება ... ისინი არ
იტყუებიან... მიყვარს საკუთარი თავი ისეთი,როგორიც ვარ,რადგან სხვანაირი
ვერასოდეს ვიქნები...))...
ულამაზესად უკრავს როიალი.... ამონასუნთქი დგება სონატის, ეს მოდიოდა ვაჟას სულიდან, ამავეს წერდა გიჟი მოცარტი. ამას ლექსავდა გალაქტიონი,ამას ხატავდა ალბათ ნიკალა. ამით არსებობს აზრი სიცოცხლის და ეს აზრია მე შენ მიყვარხარ...
კი არ მიყვარხარ უნდა მყავდე, რომ შევძლო სუნთქვა!♥....♥....♥....♥
ის თქვენს ქუჩაზე დადიოდა სახით მწუხარით და თოვლში მდგარი, მხოლოდ თქვენზე ფიქრში თბებოდა.. სულ ერთი სიტყვა,ერთი სიტყვა მაინც რად არ უთხარით გექვათ და თუნდაც ჯოჯოხეთში წამოგყვებოდათ..:((((
ვიშის მარცვალში დაიგულე მთელი სამყარო, ველურ ყვავილშიც თვით ღვთაების სახე იცნობა, უსასრულობა დაატიე ხელის გულზე და, ბედნიერ წამში ჩაამწყვდიე მარადისობა...
|
