ერთხელ შენ ჩემთან მოხვედი და ჩემი გული აიღე და წაიღე,არც კი მკითხე გატანდი თუ არა,მაგრამ თავიდან თიტქოს შენ რომ გქონდა ჩემი გული ამით არაფერი შავდებოდა,პირიქით მერე თანახმაც ვიყავი რომ გქონოდა.თითქოს კარგად უვლიდი.რატომღაც მეც იმედი ქონდა რომ შენ გულს მომცემდი,და სწორედ ამ იმედის საფუძველზე მოგეცი ჩემი გული....წესით პირიქით მე უნდა ამეღო ჯერ შენი გული მაგრამ პირიქით მოხდა......როცა მე შენი გული გთხოვე შენ უარი მითხარი,მაგრამ ჩემიც აღარ დამიბრუნე....ცოტა ხანში გადავწყვიტე მეც დაუკითხავად ამეღო შენი გული მაგრამ ის იქ აღარ იყო,შენ თურმე ის სხვისთვის მოგიცია,შენი გული სხვას ქონდა,სხვა გოგოს და მას შემდეგ რაც შენ მას მიეცი შენი გული,ჩემ გულს ფეხქვეშ თელავდი,ჭრილობებს აყენებდი,შუაზე გადახლიჩვას ცოტაღა ეკლდა,მე კი ვერ გართმევდი მინდოდა მაგრამ ვერ,როგორც დაუკითხავად აიღე ისე ვერ გართმევდი,არც მაძლევდი,შენ ძალიან დააზიანე ჩემი გული,უზომოდ,არ გაინტერესებდა,მხოლოდ იმაზე ფიქრობდი იმ გოგოს გული შენ როგორ აგეღო.....როგორც იქნა გადავწყვიტე რომ რადაც არ უნდა დამჯდომოდა ჩემი გული დამებრუნებინა სანამ არ მოკვდებოდა და მე ის ავიღე.....ეს რა გიქნია? გული ძლივსღა ცემდა,ელოდებოდა ვინმესგან შველას.მე ვუშველე ჩემს გულს და მეგობრებიც დამეხმარნენ, მე ის გავკერე,შევუხვიე ჭრილობები და ისევ მთელ გავხადე.მართალია მე ის დავიბრუნე მაგრამ ის მოყენებული ჭრილობები დრემდე მტკივა,მტკივა და მაშინ უფრო როცა ვხედავ შენ კიდევ ბევრი გული გაქვს აღებული,შენ ცდილობ გულები აიღო მერე კი ფეხქვეშ გათელო.....მტკივა ძალიან მტკივა ის ჭრილობები და ალბათ ძალიან გამიჭირდება ჩემს ცხოვრებაში ვინმესთვის მისი მიცემა და თუ ოდესმე მე ჩემს გულს მივცემ ვინმეს და ის თავისას,მე ის ჭრილობები,მაინც....ყოველთვის...მეტკინება.......
იმედია შევძელი თქვენთვის იმის გადმოცემა რისიც მინდოდა
