გამარჯობა (: მე ანი ვარ (: ვარ 15 წლის სულ დამავიწყდა აი ეს მე ვარ
(: მყავს ძამიკო,რომელსაც დრეიკი ქვია (: სამწუხაროდ ის ყოველთვის ნერვებს მიშლის,მაგრამ მაინც ძალიან მიყვარს.აი ისიც
(: ინგლისურს ყველაზე კარგად ვსწავლობ (: ვარ ჯექსონის ფანი. ჩემი ძმა კი მას ვერ იტანს.ვერ წარმოუდგენია მკვდარი ადამიანი როგორ უნდა შევიყვარო. უნდა ვაღიარო რომ საშინლად ვერ ვიტან დილით ადრე ადგომას ერთხელ ძალიან გვიან დავიძინე და დილას დამეზარა ადგომა.ჩემი მშობლები სახლში არ იყვნენ დრეიკმა კი დრო იხელთა და ცივი წყალი გადამასხა ამის გამო გაბუტულები ვართ დღეს სკოლაში,რომ მივედი გავიგე,რომ ტარდებოდა ინგლისურში ოლიმპიადა (: ვინც გაიმარჯვებდა ლოს ანჯელესში გაემგზავრებოდა სასწავლებლად 2 წლით (: ძალიან გამიხარდა და გადავწყვიტე ბედი მეცადა (: ჩემი აზრით ძალიან ადვილი იყო (: კლასში დირექტორი შემოვიდა,თურმე შედეგები უნდა გამოეცხადებინა (: ლოს ანჯელესში მიდიან თამთა,მარი და ანი (: ეს რომ თქვა სიხარულით მეცხრე ცაზე ვიყავი (: სულ დამავიწყდა თათა და ანი ჩემი საუკეთესო მეგობრები არიან (: დედაჩემსაც და მამაჩემსაც ძალიან გაუხარდათ (: ჩემს ოთახში ავედი და ბარგის ჩალაგება დავიწყე (: მაგრამ მამიკომ დამიძახა და მითხრა რომ ჩემთან ერთად დრეიკიც წამოვიდოდა ამის თქმა და ჩემი ყვირილი ერთი იყო მაგრამ რას ვიზამდი ესაა ჩემი უიღბლო ბედი
გზაში ჩამეძინა,რომ გამომეღვიძა თვითმფრინავში არავინ იყო ძალიან გავბრაზდი,მივხვდი ჩემი 16 წლის ძმის ოინს და შევუდექი მის ძებნას მაგრამ ვერ ვიპოვე,აეროპორტი თითქმის დაცარიელებული იყო და თან საშინლად ბნელოდა სასტუმროს მისამართი ვიცოდი,მაგრამ როგორ მიმეგნო აზრზე არ ვიყავი ამ ფიქრებში წასულს გზა განვაგრძე (: მაგრამ უცბად ვიღაცას შევეჯახე,ძალიან შემეშინდა,საშინლი ტკივილი ვიგრძენი და მეტი არაფერი მახსოვს დილას რომ გავიღვიძე...
გავაგრძელო?
იმედია მოგეწონათ (:
