მოგესალმებით მე ჯესიკა ვარ თქვენთვის კი ჯესი
ვარ მოდელი ამჟამად პარიზში ვცხოვრობ მამა ლოს-ანჯელესშია, დედა…დედა კი 9 წლის წინ გარდაიცვალა კიბო სჭირდა და მისი განკურნება შეუძლებელი იყო მაშინ 10 წლისა ვიყავი და ძალიან გამიჭირდა ამ ამბავთან შეგუება ჩემი ნახევარძმა ძალზედ პოპულარულია, მას უამრავი თაყვანისცემელი ჰყავს თუმცა მასთან მაინც და მაინც ახლო ურთიერთობა არ მაქვს, ჯასტინი დიახ, თქვენ არ მოგესმათ, ჩემი ნახევარძმა ჯასტინ ბიბერია ;დდ
-ჯესი როგორ ხარ? -კარგად ელი, შენ როგორ ხარ? - ელისონი ჩემი ბიძაშვილია, მასთან ვცხორობ
-მე მოვიწყინე :( -რატომ ? -შენ ლა-ში მიდიხარ :( -ჰო მალე ჩამოვალ :( -რომ დამივიწყო? :( -შენ თავს რა დამავიწყებს ელი დაგირეკავ ხოლმე :) -ვერ გაიგე რატომ მიდიხარ :( -უბრალოდ, მამა იქ ცხოვრობს, ჩემი ნახევარძმაც, ბოლოს და ბოლოს მათთან ურთიერთობა ხომ უნდა მქონდეს? თუ არაფერი გამოვა, დავბრუნდები -კარგი, კარგი მოდი გავისეირნოთ მაინც ხვალ მიდიხარ და გავერთოთ -კარგი ჩავიცმევ და წავიდეთ :) ჩვენ ჩავიცვით და წავედით :)
ჩემს მეგობრებთან ერთად ძალიან კარგი დრო გავატარე, როგორც ყოველთვის არ მინდოდა რომ გათენებულიყო თუმცა, ეს მაინც მოხდებოდა :(
რომ გათენდა ელიმ გამაღვიძა, რადგან ადრე უნდა გავმგზავრებულიყავი -ჯესი უზომოდ მომენატრები :( -კარგი არ მოიწყინო ელ :(
ელიმ გამამხიარულა ცოტა აეროპორტში მეგობრებიც წამომყვნენ -ჯესი მომენატრები არ წახვიდე რა ;( - ლამის ტირილი დაიწყეს -მომენატრებით :( უცებ გამოაცხადეს ჩემი რეისი. მოკლედ, ტირილით და სევდით გამაცილეს ;( ჩემს ადგილზე რომ დავჯექი, დავიწყე ფიქრი ყველაფერზე...ძალიან საინტერესოა...როგორ დროს გავატრებ დროს ლოს-ანჯელესში? როგორია ჯასტინი? მამაჩემი? პეტი რომელიც მამას მეუღლეა, ამბობენ კეთილი არისო და...მთელი გზა მუსიკებს ვუსმენდი, ისე სხვათა შორის ელი მეუბნება ხოლმე, სიმღერის ნიჭი გაქვსო ;დდ მე კი ამის არ მჯერა ;დდ ლაქსის აეროპორტში რომ შევედი, ვიღაცეები დამხვდნენ და ხელს მიქნევდნენ, ზოგი მივხვდი ვინ იყო, ზოგი კი ვერა...
გამაკრიტიკეთ რამდენიც გინდათ იმედი მაქვს მოგეწონებათ, რამოდენიმე თავიანი მოთხრობა :)
| 
