ცხოვრების უკეთესობისაკენ შეცვლის მოთხოვნილება

გავიდა ხანი. ვცდილობდი მღელვარება არ შემემჩნია, ბოლოს მივაჩერდი ერთ-ერთ სტუდენტს, სასიამოვნო შესახედაობის გოგონას (მანამდე მიმაჩნდა, რომ ყველა ქრისტიანი უსიამო და შეუხედავი იყო); მივეყრდენი სკამს (თან ვცდილობდი, რომ მათ არ შეემჩნიათ ჩემი დაინტერესება) და ვკითხე: "მითხარი, რამ შეცვალა თქვენი ცხოვრება? რატომ არის თქვენი ცხოვრება ყველასაგან განსხვავებული?”

იმ ახალგაზრდა ქალს მრავალი დამარწმუნებელი მოსაზრება უნდა ჰქონოდა. მან თვალი თვალში გამიყარა და მითხრა ის ორი სიტყვა, რომლებიც მე არასოდეს არ მომისმენია, როგორც ნაწილი რაიმე დასკვნისა უნივერსიტეტში: "იესო ქრისტემ”.

"ღვთის გულისათვის”- მივუგე "ახლიდან არ დაიწყო, რელიგია ყელში მაქვს ამოსული. ეკლესია, ბიბლია და რელიგია დიდიხანია მობეზრებული მაქვს”.

ის აფეთქდა, "ეი შენ, მე არ მითქვამს რელიგია მეთქი, მე ვთქვი იესო ქრისტე”. მან ხაზი გაუსვა იმას, რაც მე ადრე არასოდეს შემიმჩნევია: ქრისტიანობა არ არის რელიგია. რელიგია არის ის, როდესაც ადამიანები ცდილობენ თავისი კეთილი საქმეებით მოიპოვონ მისადგომი ღმერთთან; ქრისტიანობა არის ის, რომ ღმერთი მოვიდა ადამიანებთან იესო ქრისტეს მეშვეობით, და გვთავაზობს ურთიერთობას თავისთან.

ალბათ მრავალი ადამიანია უნივერსიტეტებში, ისევე როგორც მთელს მსოფლიოში, ქრისტიანობაზე მცდარი წარმოდგენით. გარკვეული ხნის წინ შევხვდი ერთ მასწავლებელს, რომელმაც სასემინარო ლექციაზე აღნიშნა შემდეგი: "ყოველი ვინც დადის ეკლესიაში, ხდება ქრისტიანი”. თუმცა საკითხავია "განა მანქანად გადაგაქცევს შენ, ყოველდღე გარაჟში სიარული?” მე მითხრეს, რომ ქრისტიანი არის ის, ვისაც გულწრფელად სწამს ქრისტესი.

როდესაც გავეცანი ქრისტიანობას, ჩემმა ახალმა მეგობრებმა შემომთავაზეს გამომეკვლია იესოს ცხოვრება. მე აღმოვაჩინე, რომ არც ბუდას, არც მუჰამედს და არც კონფუცის არასოდეს უმტკიცებიათ, რომ ისინი ღმერთები არიან, იესო კი ამტკიცებდა. ჩემმა მეგობრებმა მთხოვეს მკაფიო გამეხადა ჩემთვის იესოს ღვთაებრიობა. ისინი დარწმუნებულები იყვნენ, რომ იესო იყო ღმერთი ადამიანის სხეულით, რომელიც მოკვდა ჯვარზე კაცობრიობის ცოდვებისათვის, და რომ ის დამარხულ იქნა, და რომ აღდგა მესამე დღეს, და რომ მას შეუძლია პიროვნების ცხოვრების შეცვლა დღეს.

მე ვფიქრობდი, რომ ეს ფარსი გახლდათ. უნდა გამოვტყდე; მიმაჩნდა რომ ქრისტიანების უმეტესობა ეკლესიაში მოსიარულე სულელები იყვნენ. რამოდენიმეს შეხვედრილი ვიყავი და ძალზე ცუდი წარმოდგენა მქონდა მათზე.

თუმცა ამ ადამიანებმა ძალიან დამაინტერესეს. ბოლოს და ბოლოს მე მივიღე მათი გამოწვევა. გვერდზე გადავდე სიამაყე, დარწმუნებული ვიყავი რა, რომ ფაქტები არ იყო მათ მხარეზე, რომ არ იყო ისეთი სიცხადე, რომლის შეფასებაც შეეძლო პიროვნებას.

მრავალთვიანი სწავლის შემდეგ, ჩემი გონება მივიდა იმ დასკვნამდე, რომ ალბათ იესო ქრისტე არის სწორედ ის, რასაც ის ამტკიცებდა თავის თავზე. ამან პრობლემები გამიჩინა. გონება კი მეუბნებოდა, რომ ეს ყოველივე სიმართლეა, მაგრამ ჩემი ნება სხვა მიმართულებით მიბიძგებდა.

მე აღმოვაჩინე, რომ გახდე ქრისტიანი ნიშნავს უარი თქვა საკუთარ პატივმოყვარეობაზე. იესო ქრისტემ სრულიად არაორაზროვნად მოითხოვა ჩემგან მივნდობოდი მას. ნება მომეცით მოვახდინო მისი პერიფრაზირება. "აჰა, ვდგავარ კართან და ვრეკ. თუ ვინმე მოისმენს ჩემს ხმას და გამიღებს კარს, შევალ მასთან.” (გამოცხ. 3:20). მე ის კი არ მაწუხებდა დადიოდა თუ არა ქრისტე წყალზე ან გადააქცია თუ არა წყალი ღვინოდ, მე არ მინდოდა თითით საჩვენებელი ვყოფილიყავი ყველასათვის. მე არ მინდოდა დამეთმო ჩვეული სასიამოვნო წუთები. ამრიგად ამ დასკვნით ჩემი გონება მეუბნებოდა მე, რომ ქრისტიანობა მართალი იყო და რომ ჩემი ნება სხვა მიმართულებით მიექანებოდა.

ყოფა აუტანელი გახდა

სანამ ამ ენთუზიაზმით სავსე ქრისტიანებს შორის ვიყავი, კონფლიქტიც მომწიფდა. თუ კი შენ ოდესმე ყოფილხარ ბედნიერი ადამიანების გარემოცვაში, მაშინ როდესაც იმედგაცრუებული ხარ, გაიგებ რა გავლენის მოხდენა შეუძლიათ შენზე. ისინი ასე ბედნიერები იყვნენ, მე კი ასეთი უსახური, ამიტომაც ვეღარ მოვითმინე წამოვხტი სკამიდან და გამოვედი გარეთ. საღამოს ათი საათი გამხდარიყო, დრო როდესაც ვიძინებდი ხოლმე. დავწექი, მაგრამ თვალი ვერ მოვხუჭე დილის ოთხ საათამდე. ვიცოდი, რომ ან გონებიდან უნდა ამომეგდო ეს ან არადა შევიშლებოდი! ბოლოს და ბოლოს ჩემი გონება და გული შეერთდა და 1959 წლის 19 დეკემბერს, საღამოს 8:30 წუთზე, ჩემი უნივერსიტეტში ყოფნის მეორე წელს, ქრისტიანი გავხდი.

იმ ღამეს მე ოთხ რამეზე ვილოცე, რათა გამემყარებინა ჩემი ურთიერთობა იესო ქრისტესთან, რომელმაც იმ წუთიდან შეცვალა ჩემი ცხოვრება. პირველად წარმოვთქვი, "უფალო იესო, მადლობთ რომ ჩემთვის მოკვდი ჯვარზე.” მეორედ, "მე ვაღიარებ იმ საქმეებს ჩემს ცხოვრებაში, რომლებიც არ მოგწონს შენ და გთხოვ მაპატიო და გამწმიდო.” მესამედ, "სწორედ ახლა, მე ვხსნი ჩემი გულისა და ცხოვრების კარებს და გაბარებ შენ, როგორც ჩემს მხსნელსა და უფალს. შენ მიწინამძღვრე ცხოვრებაში. შემცვალე უკეთესობისაკენ, მაქციე ისეთ ადამიანად, როგორიც გსურს, რომ ვიყო.” უკანასკნელი, რაზედაც ვილოცე, შემდეგი იყო: "მადლობა იმისათვის, რომ შემოხვედი ჩემს ცხოვრებაში რწმენის მეშვეობით”. ეს იყო რწმენა, რომელიც დაფუძნებული გახლდათ არა უმეცრებაზე არამედ ისტორიისა და ღვთის სიტყვის სიცხადეზე.

დარწმუნებული ვარ, რომ თქვენ მრავალი რელიგიურად განწყობილი ადამიანისათვის მოგისმენიათ, რომლებიც თავიანთ გაელვების მსგავსი მოქცევის გამოცდილებაზე ყვებიან. მაგრამ, ჩემი ლოცვის შემდეგ, არაფერიც არ მომხდარა. ნამდვილად არაფერი. და არც ახლა მაბია ფრთები. სინამდვილეში ამ გადაწყვეტილების შემდეგ, თავი უარესად ვიგრძენი, თითქოს მაზიდებდა. ახლა სად გაყავი თავი, ვამბობდი გულში. ვგრძნობდი, რომ თითქოსდა დასასრულისკენ გავექანე (და მე დარწმუნებული ვარ, რომ გარკვეული ადამიანები მართლაც ფიქრობდნენ ასე).

ცხოვრების ცვლილება უკეთესობისაკენ

შენ შეგიძლია იცინო ქრისტიანობაზე. შეგიძლია მასხარად აიგდო ის, მაგრამ ის მუშაობს. ის ცვლის ადამიანების ცხოვრებას. თუ მიენდობი ქრისტეს, დააკვირდი შენს დამოკიდებულებებს და მოქმედებებს, ვინაიდან იესო ქრისტეა სწორედ ის, ვინც ცვლის ჩვენს ცხოვრებას. თუმცა ქრისტიანობა არ არის ისეთი რამ, რაც შეგიძლია ვინმეს ძალით მოახვიო თავს. ყველაფერი რაც მე შემიძლია გავაკეთო, მხოლოდ იმისი გაზიარებაა, რაც შევისწავლე. ამის შემდეგ უკვე თქვენი გადაწყვეტილებაა.

შესაძლოა ის ლოცვა დაგეხმაროთ, რომელიც მე წარმოვთქვი: "უფალო იესო, მე შენ მჭირდები. მადლობა იმისათვის, რომ ჩემთვის მოკვდი ჯვარზე. მაპატიე და განმწმიდე. მე შენ გაბარებ ჩემს თავს და გიღებ, როგორც მხსნელსა და უფალს. მაქციე ისეთად, როგორიც გინდა რომ ვიყო. ქრისტეს სახელით. ამინ.”

ჯოშ მაკდოუელი სახელგანთქმული მქადაგებელი, ავტორი და ქრისტეს ჯვაროსნული კარვის წარმომადგენელია. მას ორმოცდაათზე მეტი წიგნი აქვს დაწერილი, რომელთა შორისაცაა ხურო ნაზარეთიდან და ფაქტი, რომელიც მოითხოვს გადაწყვეტილებას.