შენ AND ფიქრები
ბავშვებო ეს ჩემი მორიგი ჩანახატია და თუ არ წაიკითხავთ და არ დააკომენტარებთ აღარ გავაგრძელებ! უბრალოდ გეტყვით რომ ძალიან მოკლე , პატარა და ბრძნულია , თუ წაიკითხავთ შესაძლოა სიტყვის მარაგად გამოგადგეთ რამდენიმე წინადადება რაც შიგაა მოცემული..ეს არის ჩემი გული,ეს არის ჩემი ცხოვრება!
ფანჯრის რაფაზე ზიხარ და ჩაფიქრებული თვალებით უაზროდ მიშტერებიხარ რაღაცას.. ისევ ეს ფიქრები... ისევ ეს ფიქრები..
ნეტავ, საიდან მოდიან? რა უნდათ, რას გვერჩიან... ჩაიბუდებენ გონებაში და მოსვენებას აღარ გვაძლევენ. რატომ მოდიან ჩვენს გონებაში უმეტესად ცუდი ფიქრები: რატომ არ მპასუხობს? სად არის? ვახსოვარ? რა ხდება საერთოდ? და შემდეგ .. შემდეგ ცრემლები..
აი, აქ უკვე ვჩერდებით! გონება რამდენიმე წამით იკეტება, სრულიად არაფერზე ფიქრობ , გარდა იმისა... მისი სახე გამოჩნდება შენს გონებაში სწორედ იმ მომენტში, როცა გეუბნება რომ ძალიან უყვარხარ და უშენოდ სიცოცხლე არ შეუძლია. გადის ეს რამოდენიმე წამი და ქვითინს იწყებ.
შენი დათუნია მაგრად გყავს ჩახუტებული და ქვითინებ. ვინმე რომ გისმენდეს იფიქრებდა , ცოტაც და გულს ამოაყოლებსო. მაგრამ არავინ გისმენს...
ფანჯრის რაფაზე ზიხარ, ტირი და გარეთ იყურები იმ იმედით , რომ ვაი და გამოჩნდესო.. მაგრამ იცი , რომ არ გამოჩნდება.. მაინც იყურები... ფიქრები კვლავ გიმღვრევენ გულსა და გონებას.. ცრემლები კი ისევ მოდიან..