” გავუფერულდი…. მოდი… დამფერე…ახლა ჩვენ შორის არის სიშორე…ქვიშიანია ჩემი ნაპირი.. და თუ გინდა გადმომისახლე… შენი თავი მომახურე სულზე სამყაროში თითქმის სულ შიშველი ვდგავარ.. "
"მიდიი, წერე შენი ყველა სიგიჟიდან. ფეხზე დაიკიდე, თუ არ გაღიარეს. მიწა მიატოვე, ცამ თუ მიგიზიდა.
წვიმა? ჰაჰ, წვიმა ისევ მაგრად აგვიანებს.”
” ისევ არეული დამაქვს ნაბიჯები, შარვალს ცარიელი ჯიბე გამოჩრია, ისე მომყვებიან ზურგში ნაბიჭვრები, ვხვდები, თუ დავეცი, ყელსაც გამომჭრიან.” ”ალბათ ორი ფეთქვა დარჩა ამ გულს, ჰოდა, თუნდაც ერთი იყოს მხოლოდ შენთვის მინდა.”
” წვიმა როგორ მოვა ? – ცაა ცარიელი ! დაბლა გამომშრალი გდია დედამიწა. მინდა მოვიშორო ხორცი – ბარიერი, კერდძე სიგარეტით გული ამოვიწვა.
გარეთ კი ქუჩებიაააააა, ისევ სისხლიანი…. თუ არ გავუფტთხილდით ნერვებს – დამაწყდება ! სულში ისევ ძველი დარდი მიღრიალებს, მჯერა.. მხოლოდ შენი სუნთქვით დამარცხდება. " ” როგორ ვთქვა არ ვიცი. იქნებ ქარია და ფოთლებსაც ურევს ასფალტის მტვერში, შეიძლება წვიმს კიდეც …
მახსოვს, თუ როგორ არ ათხოვე ჩემს სიტყვებს ყური და ასე … "
|