ყველა თგვეგანს უდიდესი მადლობა,რომ გაგრძელების საშუალება მომეცით,უღრმესი მადლობა კომენტარებისთვის,იმედია მოგეწონებათ მესამე კომენტარის ავტორს მივუძღვნი შემდეგ თავს <3
ტირილი და ტკივიი ერთმანეთს ენაცვლებოდა,საშინელ სიზმრებს ვხედავდი,ვხვდებოდი,რომ ეს მტკივნეული აწმყო იყო,რომელსაც ვერსად გავექცეოდი.ჩემი მშობლები ვერ მიტანდნენ და სახლიდან მაგდებდნენ,გული მეკუმშებოდა ტკივილი უფრო ძლიერდებოდა და ვიკრუნჩხებოდი,ბოლოს ჩემს თავზე გავბრაზდი.რატო უნდა მეტირა იმ ადმიანების გამო ვისაც მე არ ვუყვარდი,მსობლებზე ხელი ჩავიქნიე და მივხვდი,რომ მათ გარეშეც შეიძლებოდა ცხოვრება,ვითომ არ არსებობდნენ!-ეკატერინა გამომიწერე ბილეთები ზეგ მივდივარ!
თვალები გაკვირვებისგან ჭყიტა და ბრაზით შემომხედა... -როდის გავხდი შენი ეკატერინა? -თუ ძალიან გაინეტერესებს დაფიქრდი და მიხვდები.. ნიშნისმოგებით შევხედე და ბარგის ჩალაგება დავიწყე..მალევე მოვრჩი და მივხვდი,რომ სანამ ამ ქალაქს მოვშორდებოდი დედაჩემისთვის სამაგიერო უნდა გადამეხადა იმის გამო,რომ მთელი ცხოვრებაა ყურადღებას არ მაქცევს...მალე მოვიფიქრე რას გავუკეთები ეკატერინას და გავიღიმე... -ნინა აეროპორტში ინგლისურის მცოდნე ქართველი დაგხვდება,ქართულის სწავლაში დაგეხმარება და მარტოობაში გაგამხიარულებს... -როდიდან ზრუნავ ჩემზე ასე? -დედაშენი ვარ თუ გახსოვს... -მთელი ცხოვრება დაკარგული ხარ ახლა სახლიდან მაგდებ და გაგახსენდი? ცინიკურად ჩავილაპარაკე და პასუხს არც დავლოდებივარ ისე ავედი ოთახში... -ელენა შენთან სალაპარაკო მაქვს... -კარგი,მოვიდე? -მე მოვალ... -გელოდები.. მხიარულად მითხრა და დაკიდა.. ელენას სახლში მალე მივედი და ყველაფერი მოვუყევი... მზერა გაეყინა როცა დავასრულე... -შენ რა დამცინი?აქედან არ უნდა წახვიდე! -მაგრამ მივდივარ...ელენა,სახლიდან მაგდებენ... -შენი მშობლები კარგად არიან? -არა :/ -არ ვიცი ნინა რა გითხრა,მერე მე ვის მოვუყვე მოდის ტენდენციებზე ვის ვკითხრო რჩევა როცა ძალიან დამჭირდება... -:/ -მოვიწყენ შენს გარეშე :( -მეც :/ მაგრამ ჩემი მშობლებისგან მოშორება მინდა,შენ კი ძალიან ძალიან მომენატრები... ვუთხარი და ჩავეხუტე... ცრემლები წვეთ-წვეთად ჩამოგვიგორდა... -მომენატრები :( -მე უფრო :( ელენამ ცრემლები მოიწმინდა და გამომაცილა... -დაბუნდები? -არ ვიცი.. -კეთილი მგზავრობა,მალე დაბრუნდი,ნახვამდის ნინა... -მადლობა,ნახვამდის ელენა.. მოწყენილმა ვუთხარი და სახლში დავბრუნდი უკვე საღამო იყო....ცოტა ხნით სოც,ქსელებში შევიჭყიტე,ახალი არაფერი იყო...ადრე დავწექი მეორე დღეს კი პოლთან გამომშვიდობება მომიწევდა... დილით ადრე ავდექი....ხელ-პირი დავიბანე და ვისაუზმე... -ეკატერინა,ბილეთები იყიდე? -არა... -რას ელოდები? შევუბღვირე... -ასე ძალიან გინდა წასვლა? -დიახ! გაბრაზებულმა ვუთხარი და კარები მივიჯახუნე... 2 საათი ველოდებოდი პოლს სანამ გაიღვიძა და კარი გამიღო... -ნინა რა ადრე მოხვედი რა ხდება? -ადრეა შუადღის 2 საათი? -რა დრო გასულა... -იქნებ შემომიშვა... -მობრძანდით... -პოლ,იქნებ ჩაიცვა.. -ახლავე მის... პოლმა ჩაიცვა და გამოვიდა... -აბა რამ მოგიყვანა აქამდე? -მივდივარ.. -სად? -საქართველოში... -გამახსენე ეგ სადაა... -ევროპაში... -ვინ გაგდებს....ჩრ.ამერიკაში ვართ და ევროპაში რა გინდა? -მშობრები მაგდებენ სახლიდან... პოლს თვალები გაუფართოვდა... -მაგათზე უკეთესი მშობლები არ არსებობს... -მეც მაგიტომ ვერ ვიტან! -მოდი აქ... მივედი,პოლი ჩამეხუტა და მაკოცა... -მომენატრები... -მეც...წავალ,შენ გირჩევნია დაიძინო თორემ წაიქცევი... -მომენატრებო და დამცინი... -გიჟი ვარ... -ახალი ამბავი :) -წავედი აბა კარგად... -ნახვამდის,მომენატრები!
პოლმა ამოიოხრა და კარი მიიკეტა... დედაჩემზე შური უნდა მეძია ახლა ჩემი გეგმის განხორციელების დრო იყო... -ეკატერინა მე თვიტონ ვიყიდი ბილეთებს...დღეს წავალ!გააფრთხილე ის ქართველი... -იყიდე...გავაფრთხილებ.... -ნახვამდის... ტელეფონი გავთიშე ბილეთები 5-ის ნახევრისთვის ავიღე ახლა კი 3 ხდებოდა... სახლში დავბრუნდი დედაჩემის ოქროს საათი ავიღე ზარდახშიდან ჩანთაში ჩავდე და გავიცინე... -ეკატერინა 5-ისთვის მივდივარ...უთხარი,რომ დამხვდეს!
-კარგი,კარგი არ მცალია პრეს-კომფერენციაზე ვარ... მეტი სად იქნებოდნენ ეგ და თავისი ქქმარი?! ამოვიოხრე და მანქანაში ჩავჯექი,მალე მივედი....4 საათი იყო...ჩამოვჯექი და წიგნის კითხვა დავიწყე...5-ის ნახევარიც გახდა...თვითმფრინავში ჩავჯექი და თვალები მივლულე...2 დღეში თბილისში ვიყავი...
იმედია მოგეწონათ, დააკომენტარეთ <3
| 
!!!! <33 :*:*:*
