Red-haired/წითურები (4) - 10 ივლისში 2012

გიჯივით შემოვარდა ოთახში. მაკოცა და დივანზე მოკალათდა
-რას შვრები აბბა ? (ბარბარა)
-აუ რავი საშინლად დავიღალე მთელი დღეა მაღაზიებში დავბოდიალობ (მე)
-გეთქვა გამოგყვებოდი (ბარბარა)
-რავი ვიფიქრე ბევრი საქმე ექნებათქო და აღარ შეგაწუხე (მე)
-რა სულელი ხარ რა, მოვიცლიდი კაცო (ბარბარა)
-კაი გავითვალისწინებ, აუ მშია და მოდი პიცას შევუკვეთავ (მე)
-რა გაგიჯდი ? გინდა 90-60-90 თს დავემშვიდობო ?? (ბარბარა)
-ოო კაი ხო უფ, ყავას ხო მაინც დალევ ?? (მე)
-მაგაზე უარს ვერ გეტყვი (ბარბარა)
-კაი მოვამზადებ ახლავე . წამოვხტი და სამზარეულოში გავედი ყავის გასაკეთებლად
-უშაქრო ოღონდ (ბარბარა)
ყავა გავამზადე და ბარბარასთან დავბრუნდი

-ჰა აბბა რისი თქმა გინდოდა (მე)
-ხვალ მთელი ლონდონი შენზე ილაპარაკებს (ბარბარა)
-რა ?? რატო ? რა დავაშავე ? (მე)
-დაგავიწყდა წინ ვინ გიზის ? :დ (ბარბარა)
-ოო ეგ ხო , მაგრამ სიმართლე გითხრა მე ჩვეულებრივ 18 წლის გოგოდ აღგიქვამ (მე)
-ხოდა მეც ეგ მომწონს შენში, მინდა კარგი მეგობრები გავხდეთ, მაგრამ არ ვიცი შენ მზად ხარ თუ არა ასეთი ცხოვრებისთვის (ბარბარა)
-მეც მინდა შენთან დამეგობრება, მაგრამ როგორი ცხოვრებისთვის უნდა ვიყო მზად ? (მე)
-გიჯური ცხოვრებისთვის :დ ყველგან პაპარაცები იქნებია, ყველა შენზე ილაპარაკებს, ზოგ შეუყვარდები , ზოგს შეზიზღდები და ა.შ (ბარბარა)
-მემგონი შევძლებ გამკალვებას :დ (მე)
-ანუ დღეიდან საუკეთესო მეგობრები :დ (ბარბარა)
-საუკეთესო მეგობრები (მე)
-ხოდა მომიყევი აქ რისთვის ჩამოხვედი , ალბათ სასწავლებლად (ბარბარა)
-დიახ..!! იცნობდე და გიყვარდეს მომავალი ცნობილი მხატვარი :დ (მე)
-ანუ ხატავ, ვა რამაგარია, დამხატავ ? (ბარბარა)
-კი ოღონ მუზა რომ მომივა მაშინ :დ (მე)
მოკლედ მე და ბარბარამ ბევრი ვისაუბრეთ, ყველაფერი მოვიყევი ჩემს შესახებ, ცოტა რამ საქართველოზეც ვუამბე. მანაც ყველაფერი მომიყვა საკუთარ თავზე.
-როდის გეწყება სწავლა ?? (ბარბარა)
-11 დღეში (მე)
-უფ, მოვასწებთ მანამდე ბევრი რამის გაფუჩებას :დ (ბარბარა)
-კი მაგაში მე პირადად ბადალი არ მყავს :დ (მე)
-აუ ხვალ ხო წამომყვები სტუდიაში ?? ფოტოსესია მაქ ალბომისთვის (ბარბარა)
-აუ მეზარება (მე)
-გთხოვ, გთხოვ (ბარბარა)
-გააჩნია რომელ საათზე (მე)
-12 სთზე სტუდიაში უნდა ვიყო (ბარბარა)
-რა რა 12 ?? მაგ დროს გაგუდულს მძინავს (მე)
-არაუშავს ცოტა გვიან მოდი მე მაინც 6 სთმდე იქ მომიწევს ყოფნა (ბარბარა)
-კაი მაშინ გავიღვიძებ თუ არა წამოვალ (მე)
-კაი ეგრე იყოს, უი ხო ხვალ კოცნის საერთაშორისო დღეა ხოდა დისნეილენდში წავიდეთ სტუდიის მერე კარგად გავერთობოთ ღონისძიებებია დაგეგმილი :დ (ბარბარა)
-აუფ რა უბედურებაა კოცნის საერთაშორისო დღე ? :დ (მე)
-რავი აი იცი როგორი პონტია ნებისმიერ გამლელს შეუძლია გეცეს და გაკოცოს და ამის გამო არავინ არაფერს ეტყვის :დ (ბარბარა)
-ეგღა მაკლია ვინმე მეცეს და მაკოცოს :დ მერე რაც მოუვა საკუთარ თავს დააბრალოს (მე)
კიდევ ბევრიო ვიჩორავეთ მე და ბარბარაბ 2 ხდებოდა რომ გავაცილე. ბარბარას წასვლის შემდეგ ვერაფრით დავიძინე. გადავწყვიტე დამეხატა მოვიმრჯვე ფანქარი და ბარბარას დახატვას შევუდექი მემგონი კარგი გამომივიდა. ხვალ აუცილებლად ვაჩვენებ. 4 იყო ჩემს ოთახს რომ მივაშურე და მკვდარივით ჩამეძინა. ისე ტკბილად მეძინა მაგრამ ეს საზიზღარი მზე დაგაცდის რამეს ?? საათს დავხედე 3 ხდებოდა, ავდექი წყალი გადავივლე, ჩავიცვი და სტუდიაში წავედი ბარბარასთან.

შესასვლელში იმდენი პაპარაცი იდგა ძლივს შევედი, გადასაღებ ოთახში ადვილად შემიშვეს ბარბარამ გააფრთხილა რომ მივიდოდი. შევედი და როგორც ყოველთვის ბარბარა ცანცარებდა

რო დამინახა გამოექანა და ჩამეხუტა
-სად ხარ ამდენხანს ? რომელი საათია რა არის ? (ბარბარა)
-ოო , კაი მორჩი ეხა ბუზღუნს (მე)
-ხო კაი მთავარია მოხვედი , წამო ჩემს მენეჯერს გაგაცნობ (ბარბარა)
ჯერემი(ბარბარას მენეჯერი) მაგარი კაცი აღმოჩნდა 30 წლის იყო მაგრამ 5 წლის ბავშვის ჩკუა ქონდა :დ მართალია კარგად ვერთბოდით მაგრამ მაინც მომბეზრდა იქ ყურყუტი და სტუდიის დათვალიერება გადავწყვიტე, მაგარი ადგილი იყო, ამ ბოდიალში ვიღაცის სიმგერის ხმა შემომესმა, იმ ოთახისკენ წავედი საიდანაც ხმა მოდიოდა, ჩუმად შევიჩყიტე იმ ოთახში და დავინახე ვიღაც ბიჩი წერდა სიმღერას, მხოლოდ თვალები უჩანდა, ვაიჰ როგორ მეცნო ეს თვალები , ისეთივე მწვანე და თბილი იყო

როგორც იმ ბიჩს ქონდა მაშინ ღამის 4 სთზე რომ შემომივარდა სახში, ვუყურებდი და ვტკბებოდი მისი თვალებით როდესაც მან შემამჩნია და ჩესკენ წამოვიდა , სახეზე დავაკვირდი საკმაოდ სიმპატიური იყო , მომიახლოვდა ისე შემომხედა შემეშინდა თან ხელი მომიჩირა
-შენ აქ რას აკეთებ ? პაპარაცი ხარ ხო ? მოკლედ რა ეს ხალხი ხო ყველგან თან დამსდევს (ის)
-უკაცრავად ? რა პაპარაცი მე უბრალოდ შენი სიმღერის ხმა გავიგონე და არ დამამთავრებინა
-აა ამი ჩემი ფანი ხარ , ეხავე დაცვას დავუძახებ და გავაგდებინებ შენს თავს (ის)
ამ სიტყვებზე გავბრაზდი უკვე და ოო აი აქ კი დაერხა :დ ხელი გავაშვებინე და ჩავირთე :დ
-მე შენი ფანი ? არა მე გემოვნება გამჩნია და შენნაირ მჩხავა კატებს არ ვუსმენ (მე)
-განანებ მაგ სიტყვებს (ის)
-აუფ როგორ შემაშინე (მე)
ამ კამათში ბარბარაც მოგვიახლოვდა
-სად ხარ ? მთელი სტუდია შემოვიარე შენს ძებნაში (ბარბარა)
-აი უკვე მიპოვე , არ წავიდეთ (მე)
-გამარჯობა ბარბარა როგორ ხარ ? (ის)
-მეც კარგად, უი გაიცანი ეს ებბა ჩემი საუკეთესო მეგობარი ეს კი ტანნერ პატრიკია (ბარბარა)
-სასიავნოა (ტანნერი) და გამიღიმა
-იგივეს ვერ ვიტყოდი, წავიდეთ რა (მე)
-კაი ხო წავიდეთ, უი ტანნერ დისნეილენდში შევხვდებით?(ბარბარა)
-ხო აბა რა, ნახვამდის მშვენიერო (ტანნერი) ეს მითხრა და გამიღიმა
მე აღარეფერი მითქვამს იქაურობას ჩხუბით გამოვეცალე, გზაში ბარბარამ ყველაფერი მომაყოლა, მეც ვუთხარი იმ საღამოზე და ჩემი ეჩვი გამოვთქვი რომ ის ბიჩი და ტანნერი ერთი და იგივე ადამიანები იყვნენ
-მაგას დღეს გავარკვევთ (ბარბარა)
-აუფ დღეს კიდევ აპირებ მაგ მჩხავანა კატის ნახვას ? (მე)
-ვერ გაიგონე ეგეც იქნება დისნეილენდში (ბარბარა)
-რა ? შანსი არა მე არსადაცა არ მოვდივარ (მე)
-შენ ვინ გეკითხება ჰა ? (ბარბა)
-არც იოცნებო არ წმაოვალთქო , ნუ მიყურებ ეგრე ? (მე)
-წამო რა გთხოვ მარტო არ გამიშვა (ბარბარა)
-ოო კაი ხო მაგრამ ერთი პირობით (მე)
-რა პირობით ?? (ბარბარა)
-იმ მჩახავანა კატას ახლოს არ გავეკარებით და ჩემთან არ ახსენებ იცოდე (მე)
-კაი კაი ბოლო შეკითხვა და მართლა აგარ გიხსენებ (ბარბარა)
-გისმენ (მე)
-მჩხავანა კატას რატო ეძახი ? (ბარბარა)
-იმიტო რომ კატასავით ჩხავის იმის მაგივრად რომ იმღეროს (მე)
-რავი მე თუ მკითხავ მშვენივრად მღერის :დ კაი წამო ეხა სახში დაგტოვებ და 6 სთვის გამოგივლი დროზე გაემზადე იცოდე არ მალოდინო ნახევარი სთ გაქ (ბარბარა)
-კაი კაი (მე)
აუ როგორ არ მინდოდა წასვლა რაა მარა ბარბარას რა ვუყო , ისევ ნერვები უნდა მომიშალოს იმ მჩხავანა კატამ რა უფ..!!