ბიჩებმა ბარბარას სახში მიგვიყვანეს

-გამოვიცვლით საჩირო ნივთებს ავიღებთ და მალე ჩამოვალთ (ბარბარა)

-შეიზლება დღეს იქ მოგვიწიოს დარჩენა (ფრანცისკო)

-არაუშავს არაა ეგ პრობლემა (მე)

მე და ბარბარამ კიბეები ავირბინეთ და ბარბარას ოთახში შევვარდით, საცურაო კოსტუმები და ერთი ხელი ტანსაცმელი ჩავყარეთ ჩანთაში , მე რათქმაუნდა ბარბარას ნივთებიდან მომიწია არჩევა, ტანზეც გამოვიცვალე ჯინსიტ არ მინდოდა წასვლა თეთრი შორტი და ცისფერი კოპლებიანი მაიკა ჩავიცვი და ბარბარას გავძახე რომელიც აბაზანაში რაღაცას გამწარებული ეძებდა

-მზად ხარ ? მე კი (მე)

-აუ არა მოიცა ერთ წამს ტანის ლოსიონს ვეძებ (ბარბარა)

-მაგის გარეშე წამო (მე)

-არა შანსი არა (ბარბარა)

-სად არიან ამდენ ხანს (ტანერი) 

-კაი დაჯექი ნუ დადიხარ წინ და უკან ჩამოვლენ (ფრანცისკო)

-ხო რავი (ტანერი)

-ისე ყოჩაგ ძმა მართლა საყვარელი გოგოა (ფრანცისკო)

-ეი დაკავებულია :დ (ტანერი)

-ეგ არც მიფიქრია :დ სიმართლე გითხრა ბარბარა მომეწონა (ფრანცისკო)

-ხოდა იმოქმედე (ტანერი)

-აბა რას ვიზავ (ფრანცისკო)

-ბაბნიკი ხარ ძმაო და ერთხელაც იქნება კისერ მოიტეხ (ტანერი)

-არაფერსაც არ მოვიტეხავ, შენ ის მითხარი დრეს ეტყვი ? (ფრანცისკო)

-არ ვიცი გააჩნია როგორი სიტვაცია იქნება თან მინდა რო მარტო ვიყოთ (ტანერი)

-მაგაზე მე ვიზრუნებ (ფრანცისკო)

 -მადლობა ძმა (ტანერი)

როგორც იქნა ბარბარამ იპოვა თავისი ლოსიონი და დაბლა ჩავედიტ ბიჩებთან

-ბოდიშით (მე)

-არაუშავს (ტანერი)

-არა მართლა ბოდიში , დიდხანს გალოდინეთ ჩემი ბრალია (ბარბარა)

-მორჩით ეხა ბოდიშობანას და წავიდეტ ტუ მივდივართ (ფრანცისკო)

უკანა კარიდან გავედით და მანქანაში ჩავსხედით, საჩესთან ფრანცისკო დაჯდა, გვერძე ბარბარა და მე ტანერი უკან გაგვამწესეს :დ როგორ ჩავედით არ მახსოვს :დ მთელი გზა გაგუდულს მეძინა თან ისე ტკბილად და რბილად

-გაიღვიძე მშვენიერო ჩამოვედით (ტანერი)

თვალები გავახილე და ტანერის ღიმილიანი სახე დავინახე, რომელიც ზემოდან დამყურებდა, თურმე თავი ტანერის მუხლებზე მედო მტელი გზა მეც არ გამიკვირდა რა რბილად მიდევსთქო :დ

-უი ბოდიში (მე)

-რისთვის მიხდი ბოდიშს ? გაკვირვებულმა შემომხედა ტანერმა

-არაკომფორტულად რომ იმგზავრე ჩემს გამო მაგისთვის (მე)

მანქანიდან გადავედით და წინ ულამაზესი ხედი გადამეშალა, ლამაზი ხის სახლი იდგა ტბის პირას, სახლის უკან კი უკვე ტყე იწყებოდა, ისეთი ლამაზი იყო, ვინანე სახატავი ნივთები რომ არ წამოვიღე , ტბის პატარა ნაწილი შემოღობილი იყო და აუზივით იყო გაკეთებული და საკმაოდ ღრმა იყო, მე ცურვას მაინც არ ვაპირებდი არ ვიცი და როგორ უნდა მეცურავა :დ სახლს მივუახლოვდით ისეთი საყვარელი იყო კარებისკენ პირველი მე წავედი და შიგნით შევხტი :დ

შიგნიდანაც ისეთი ლამაზი და მყუდრო იყო. ტანერმა მე და ბარბარას ჩევი ოთახი გვაჩვენა

-გოგოებო ჩვენ აუზზე გავალთ და იქ დაგელოდებით (ფრანცისკო)

-კარგი გამოვიცვლით და ჩვენც ახლა მოვალთ (ბარბარა)

 ბიჩები აუზზე გავიდნენ . მე და ბარბარამ გამოვიცვალეთ და აუზისკენ წავედით

-იმათ შეხედე რა (ბარბარა)

-რა გინდა ირუჯებიან ბიჩები (მე)

 ტანერი და ფრანცისკო მზეს ეფიცხობოდნენ :დ

-ვა გოგოებო რა ლამაზები ხართ (ფრანცისკო)

-მადლობა (ბარბარა)

ტანერი არაფერს ამბობდა უბრალოდ ერთხელ ამათვალიერ-ჩამათვალიერა და წყალში თავით გადაეშვა, ფრანცისკო და ბარბარაც მიყვნენ, მე იქვე წამოვწექი და მზეს მივეფიცხე, მსიამოვნებდა ნისლიანი ლონდონის შემდეგ მზის თბილი სხივები და სრულ სიამოვნებას ვიღებდი მისგან

-ება ჩამოდი წყალში (ფრანცისკო)

-არა არ მინდა მზეზე მირჩევნია, მსიამოვნებს მისი სხივები (მე)

არადა ისე ცხელოდა დიდი სიამოვნებით ჩავხტებოდი მეც წყალში მაგრამ ცურვა რო არ ვიცოდი შემრცხვა და არ ვაპირებდი წყალში ჩასვლას, ბავშვები ისე კარგად ერთობოდნენ, ბარბარა და ფრანცისკო ერთმანეთს აყვინთავებდნენ ტანერი კი უბრალოდ თავისთვის ცურავდა და ხანდახან მზერა ჩემსკენ ეპარებოდა, ერთ მომენტში ჩვენი თვალები ერთმანეტს შეხვდნენ თუმცა მალევე ავარიდე მზერა და მზეს მივუსვირე სახე, ფიქრებში წავედი , მომენატრა ჩემი პატარა საქართველო, ჩემი გიჯი მშობლები და მეგობრები. ფიქრებიდან ბარბარამ გამომიყვანა

-არ გშია ? ება ება მისმენ ? (ბარბარა)

-რა რა მკითხე ? (მე)

-არ გშიათქო მე და ფრანცისკო სახში შევდივართ საჩმლის გამოსატანათ და თუ გინდა გამოგიყოლებთ რამეს (ბარბარა)

-არა საჩმელი არ მინდა, აი ცივ ფორთოხლის წვენზე უარს არ ვიტყოდი (მე)

-კაი წამოგიღებ (ბარბარა)

-ჰა არ მოდიხარ (ფრანცისკო)

-კი კი და ფრანცისკონკენ გაიქცა ბარბარა, რა საყვარლები იყვნენ ერთად, მე ისევ მზეს მივეფიცხე.

-რატო არ ცურავ (ტანერი)

-რავი არ მინდა (მე)

-მოწყენილი მეჩვენები (ტანერი)

-არა უბრალოდ ჩემები მომენატრნენ (მე)

-აქ რამდენი ხნით ხარ ? (ტანერი)

-დაახლოებით 4წლით, მაგრამ შეილება კოლეჯის გამო სხვა ქალაქში მომიწიოს წასვლა, ასეთი წესი აქ კოლეჯს სხვადასხვა ქალაქში გზავნის ხოლმე სტუდენტებს ბოლო წელს (მე)

-კოლეჯის დამთავრების შემდეგ რას აპირებ (ტანერი)

-სამშობლოში დავბრუნდები (მე)

ტანერს არაფერი აღარ უთქვამს მხოლოდ სახე მოეღუშა, უხერხული სიჩუმე ჩამოვარდა, მე ვეღარ გავუძელი და აუზისკენ წავედი , ფეხი ამისრიალდა და წყალში ტყაპანი მოვადინე, როგორ შემეშინდა ვერ წამორმოიდგენთ

-ტანერ მიშველე (მე) დავიყვირე

ტანერი მაშინვე წყალში გაადმოეშვა და წამებში ჩემთან გაჩნდა ხელით დამიჩირა და ნაპირისკენ წამიყვანე, ფეხით ფსკერს რომ შევეხე დავწყნარდი

-კარგად ხარ ? (ტანერი)

თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე

 -როგორ შემაშინე (ტანერი) ჩემსკენ მოიწია და მაკოცა,

ისევ ჯრუანტელმა დამიარა, მესიამოვნა მისი კოცნა და ერთიანად გამათბო, მალევე მომშორდა და ჩემს რიაქციას აკვირდებოდა, მე არ ვიცი რა უნდა მექნა და თავი ჩავღუნე

-ება მიყვარხარ, არ ვიცი დაიჯერებ თუ არა მაგრამ მიყვარხარ, არ მკითხო როგორ შემიყვარდი ესე უცებ უბრაალოდ არ ვიცი, მიყვარხარ და მორჩა (ტანერი)

თავიდან გაშტერებული ვუყურებდი

-ვიჩქარე ხო ? არ უნდა მეთქვა დებილი ვარ (ტანერი)

-სულაც არ ხარ დებილი ვუთხარი და ამჯერად მე ვაკოცე

-ეს როგორ გავიგო (ტანერი)

-მეც მიყვარხარ (მე)

-მეღადავები ? (ტანერი)

-ოო პატრიკ მორჩი ეხლა ცანცარს (მე)

-მიყვარხარ ებაა ბოლო ხმაზე დაიყვირა

-ნუ ყვირი ხმას გაუფრთხილდი (მე)

-ჩემი მზრუნველი (ტანერი)

-სუ შენი რა (მე)

-ესენი ნახე რა 5წთია რაც ”შეყვარებულები” არიან და უკვე ჩამენ ერთმანეთს (ფრანცისკო)

მე და ტანერმა გაკვირვებულებმა შევხედეთ და მხოლოს ახლა შევამჩნიეთ საჩმელებით დატვირთული ფრანცისკო და ბარბარა

-ესენი სუ ესე არიან (ბარბარა)

-ყველაფერს აგიხსნით ერთდროულად ვთქვით მე და ტანერმა

-არ გინდათ არ დაიღალოტ ყველაფერი გავიგონეთ (ბარბარა)

-ხო ეხლა კიდე ამოდით და ვჩამოთ საშინლად მშია (ფრანცისკო)

 მე და ტანერი წყლიდან ამოვედით , ცოტა შევშრით და ბარბარას და ფრანცისკოს მივუჯექით.

                                                                                         daamowma:anukaankam<3