 
-გპირდები მივიწიე და ფრთხილად შევეხე მის ბაგეებს, ნიტას შერცხა და ლოყევი წაოუწითლდა, თბილად გამიღიმა და კიბეები აირბინა. მე კი ბიჭებთან დავბრუნდი, რომლებსაც უკვე მოეფიქრებინათ რას ვაპირებდით დღეს საღამოს და როგორ დავარღვევდით კიდევ მეათასჯერ კანონს. ბიჭებთან ერთად ქუჩას გავუყევით, ქალაქი დაცარიელებულიყო, კომენდანტიის საათი გამეფულიყო ყველგან. ქუჩაში ჩუმათ მივდიოდით, ჯერ-ჯერობით არ გვინდოდა ყურადღებვის მიპყრობა. სიბნელიში მხოლოდ ფორმიანები დაიდოდნენ იარაღ მომარჯვებულები.
-ნახე იქით რაღაც ხდება (დათომ ხელი კუთხისკენ გაიშვირა სადაც ფორმიანების გუნდი შეკრებილიყო, ასე 4-5 თნი იქნებოდნენ)
-ხო წამო ვნახოთ (მე)
სამივე კუთხისკენ წავედით და საშინელი სანახაობა დაგვხდა, ერთ-ერთ ფორმიანს ახალგაზრდა გოგო დაეჭირა, კედელთან მიეყუდებინა და ძალით კოცნას აპირებდა, საწყალი გოგონა უმწეოდ იყურებოდა აქეთ იქით, თავს აქნევდა და განთავისუფლებას ცდილობდა, ამის დანახვაზე სისხლი მომაწვა, ხელი მოვკუმე და მუშტშეკრული გიჟვით გავექანე ფორმიანისკენ, ისე შევვარდი წრეში აზრზე ვერავინ მოვიდა გოგონა გამოვდღლიზე ხელიდან და მუშტი ვუთავზე, ამის ნახახვაზე ფორმიანები გაცოფდნენ და ყველა მე მეცა, მართალია დათო და ნიკაც მოვიდნენ და ჩაერთვნენ ჩხუბში, მაგრამ ვერაფერი გავაწყვეთ, მოკლედ სამივეს ციხეში გვიკრეს თავი და მანამ არ გამოგვიშვეს სანა ჩვენებმა ფული არ გადაიხადეს, ციხიდან გინებ-გინებით გამოვედით სამივე, მხოლოდ მაშინ გავჩერდი, როდესაც შენობის წინ შეშინებული ნიტა დავინახე, აშკარად ეტყობა მთელი სხეულით რომ კანკალებდა, მაშინვე მისკენ გავიქეცი და ჩავეხუტე
-დაწყნარდი ნიტა ყველაფერი დამთავრდა (მე)
-ხომ გთხოვე არ წახვიდეთქო, შენ კიდე ? ხომ ხედავ ციხეში ამოყავი თავი (ნიტა)
-კარგი ნუღა მეჩხუბები, აღარ განმეორდება (მე) 
უფრო ძლიერად ჩავეხუტე, მერე კი უნივერსიტეტამდე მივაცილე
-ნიტა იცოდე დამელოდე და მე გამოგივლი, ფეხი არ მოიცვალო ლექციების მერე (მე)
-რა მოხდა ? (ნიტა)
-არაფერი, რაც გითხარი ის გააკეთე (მე)
-კარგი (თბილად გამიღიმა მაკოცა და ლექციაზე გაიგცა)
იმ საწყალი გოგოს სახე არ ამომდიოდა თავიდან, არ ვიცი რატომ მაგრამ მის ადგილზე ნიტა წარმოვიდგინე, გავცოფდი, სისხლი უფრო მომაწვა, დიდი სიამოვნებით მოვკლავდი ყველას ვინც გაბედავდა და ნიტას რამეს დაუშავებდა. რუსთაველის გუჩას ფეხიით ჩავუყევი და ნიკას სახლისნეკ ავუხვიე, როგორვ ყოველთვის ბარდაგი დამხვა
-აე გაიღვიძეთ თავში წამოვარტყი ნიკას და დათოს
-გადი შეჩემა ახლა აქედან და დაგვაძინე(ნიკა)
-აეთრიეთ საქმე მავს (მე)
-აუ ამან ხო შეგვცა (დათო)
-რა ჯანდაბა გინდა ? (ფეხზე წამოდგა ნიკა)
-რა და (გავჩუმდი)
-ამოღერღე (ნიკა)
-მოკლედ ნიტას ხელი უნდა ვთხოვო (მე)
-ე რამაგარია (გადამეხვია დათო)
-როდის აპირებ ? (ნიკა)
-თავის დაბადების დღეზე , იმედია მომეხმარებით (მე)
-ხო აბა რას აპირებ ? (ნიკა)
ბიჭებს საგულდაგულოდ გავაცანი ჩემი გეგმა, ორივემ მომიწონა, მაშინვე ჩაიცვეს და საჭირო რაღაცეების საყიდლად გავედით, ნიტას დაბადებისდღე ორ დღეში იყო და ცოტა დრო გვქონდა მოსამზადებლად. საღამოსთვის საქმის ნაწილი უკვე მოთავებული იყო, ჩემი და ნიტას მშობლებს დაველაპარაკე და გეგმაც გავუმხილე, ყველა კმაყოფილი დარჩა, ნიტას მამისგან კურთხება მქონდა ახლა მთავარი იყო ნიტა დამთანხმებოდა. |
