♥ ბედნიერება ჰგავს კუნძულზე აშენებულ სასახლეს, რომლის კარებთან მცველებად დრაკონები დგანან. უნდა დაამარცხო ისინი, რომ დაეუფლო სასახლეს ანუ მოიპოვო ბედნიერაბა ♡
-მიყვარხარ და რა ვქნა? თავს ვერ ვაძალებ რომ დაგივიწყოს. არ შემიძლია.... არა არ შემიძლია
-რატომ შეგიყვარდი?
-იმიტომ რომ განსაკუთრებული ხარ. იმიტომ რომ შენ გაქვს დაინახო ადამიანის გული. ყოველთვის იცი რა უნდა ქნა და რა უნდა გააკეთო რომ სხვა დაამშვიდო. შენ დაიმინახე ისეთი როგორსაც სხვა ვერ მიყურებს. შენ შეუდარებული ხარ. შენ სრულყოფილი ხარ
-არავინ არ არის სრულყოფილი
-შენ ხარ... ჩემთვის ხარ - უკვე თავის შეკავება აღარ შემეძლო. უკვე დროა ვაღარო რომ მიყვარს. მეტი აღარ შემიძლია
-იცი მეტი აღარ შემიძლია - და მეც ვაკოცე... რა ვქნა რომ მიყვარს? ეს სიყვარული მე არ ამირჩევია. ეს სიყვარული უკვე დიდი ხანია დაწერიალია. უკვე დიდი ხანია დაწერილია ჩვენი სიყვარული და მისი შეცვლა აღარ შეიძლება.
Justin’s Book
მე და სემი ერთად ვართ. ამაზე მეტი რა უნდა მინდოდეს? მინდა რომ მთელი ცხოვრება ერთად ვიყოთ. მინდა რომ მთელი ცხვორება ჩემთან იყოს. მინდა რომ მხოლოდ ჩემი იყოს. რა ვქნა რომ ასე მინდა? მაგრამ ვაი რომ ყველაფერი წარმავალია. იცით, FaceBook-ზე ვნახე სურათი წარწერით „ესეც გაივლის" და მივხვდი რომ ეს ბედნიერება მუდამ არ გაგრძელდება. არა არ გაგრძელდება. მაგრამ რა ვქნა რომ მინდა ეს იყოს სამუდამო. და იქნება კიდეც. ადამიანებს გვჩვევია დინების საწინააღმდეგოდ ცურვა.... ამიტომ მივიღე გადაწყვეტილება რაც ვიცი რომ დანამდვილებით სწორია და არასდროს არ ვინანებ...
Sam’s Book
ჩემთვის მარტო ოთახში ვიჯექი და ფილმს ვუყურებდი, როცა ჯასტინი გიჯივით შემოვარდა და მითხრა
-მიდი ადექი წავიდეთ
-სად? რატომ?
-იმიტომ რომ საქმე მაქვს და სად ეს უკვე შენი საქმე არ არის
-მითხარი თორემ არ წამოვალ
-მოგიწევს - მომვარდა ხელში ამიყვანა და წამიყვანა. მე ვუყვიროდი და ხელებს ვურტყამდი )). მერე მანქანაში ჩამსვა და ღვედით „დამაბა"
-ხომ იცი რომ მოგკლავ - ვუყვირე მე
-კი მაგრამ მოგიწევს რომ წამოხვიდე - და მანქანაში ჩაჯდა. მერე კი დაქოქა და გიჯივით გააქრო... მერე დაატორმუზა თვალებზე სახვევი ამაფარა. ამაზე მთლად გადავირიე. უარედსად ვყვიროდი. ისკი სიცილით კვდებოდა. მერე ისევ გზა გაარგძელა. ასე კარგა ხანი ვიბოდიალეთ. მერე ისევ გაჩერდა და მანქანიდან გადმომიყვანა. სახვევიც მომხსნა და wow... არაჩვეულებრივი იყო... პლიაჟზე ვიყავით. ქვიშა თითქმის მთლიანდა ვარდის ფურცლებით იყო დაფარული. ცაზე კი ეწერა „მიყვარხარ". ბილიკი სანთლებით იყო გაკეთებული და იქვე პატარა სუფრა იყო. რომანტიული მუსიკა და რა ვიცი მე კიდევ რამდენი რამ... იქ ძალაინ ბევრი ვისაუბრეთ, ვიწუწავეთ, ვირბინეთ, მოკლედ მაგრად გავერთედ. ბოლოს ჯასტინმა ვარდი მომცა. ხელშ რომ დავიჭირე. თვალებს არ დავუჯერე
მეგონა თვალები მატყუებდნენ. ამ დროს კი მითხრა
-სემ ცოლად გამომყვები?...
ვიცი ეს ძალაინ პატარა თავია. მაგრამ რა ვქნა ვღარ ვასწრებ მეტის დაწერას... და კიდევ არ გეგონოთ ეს დასასრული... ყველაფერი მხოლოდ იწყება ))
ყველაფერი წარმავალია!!!
