♥ მიყვარხარ ძლიერ, ძლიერ, ♡
♡ მიყვარხარ ცხადად, მალვით, ♥
♥ როგორც აროდეს არვინ ♡
♡არ ჰყვარებია არვინ ♥
ჯასტინისა და ჯეის ტელეფონის ნომრები აბსოლიტურად იდენტურია. თავიდან ვერაფერს ვერ მივხვდი, მაგრამ შემდეგ... ყველაფერი ნათლი გახდა. მართალია, ეს იყო სიმართლე, მაგრამ ყველაზე საშინელი. ალბათ, თქვენც ჩემსავით ფიქრობს. უპატიებელი ხომ ტყუილია... ძალიან გავბრაზდი და გადავწყვიტე რომ დამერეკა. მისი ხმის გაგონებაზე მინდოდა ბიბერის კარგად გალანძღვა, მაგრამ ასე არ მოვიქეცი
-ჯეი როგორ ხარ?
-კარგად ლამაზო შენ?
-მეც კარგად - ვაიმე როგორ მინდოდა მისთვის მეყვირა და ყველაფერი პირში მეთქვა, მაგრამ... - ჯეი შეგიძალია რომ შემხვდე?
-კი როგორ არა სად? - და შეხვედრის ადგილი დავუთქვი. ზუსტად ნახევარ საათში უნდა შემხვედროდა. მე გაცოფებული ვიყავი. არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა. გარეთ გამოვედი რომ ტაქსი გამეჩერებინა და მასთან შეხვედრაზე წავსულიყავი. ზუსტად ნახევარ საათში იქ ვიყავი. ისიც იქ იყო. უტეხად გადამკოცნა კიდევ ერთხელ მომიკითხა და გაჩერდა, მე ვეღარ მოვითმინე და დავიწყე
-ჩემთვის არაფერის თქმა არ გინდა?
-არა რისი უნდა მინდოდეს?
-სათვალე მოიხსენი
-ხომ იცი რომ არ მოვიხსნი
-კარგი როგორც გინდა ჯასტინ!!! :@
-რა? ჯასტინ?
-ხო გეგეონა ვერ გავიგებდი? გეგონა ისეთი სულელი ვიყავი რომ მთელი ცხოვრება მოგეტყუებინე?
-არა ეგრე არ არის
-კარგი რა... თავის მართლება არც კი სცადო.
-სემ შენ ვერ გაიგე
-რა ვერ გავიგე? ის რომ მატყუებდი? თუ რა ვერ გავიგე ამიხსენი.. და მოიხსენი ეს იდიოტური სათვალე - სათვალე მოვაძვრე და ძირს გადავაგდე... ჯასტინი დაიხარა, აიღო და ისევ გაიკეთა - ამიხსენი რატომ არ მითხარი სიმართლე?
-იმიტომ რომ შემეშინდა... იმის რომ ასეთი რეიაქცია გექნებოდა და დაგკარგავდი
-ოოო... რომ გეთქვა ასეთი რეაქცია არ მექნებოდა, მაგრამ უკვე გვიანი... სამუდამოდ დამკარგე
-გთხოვ ნუ ამბობ ეგრე :((
-აბა როგორ უნდა ვთქვა? გითხრა რომ საერთოდ არ მწყენია, მოგიბოდიშო, დაგამშვიდო და გაკოცო? ეს გინდა არა?
-კარგი რა... ნუ ლაპარაკობ ეგეთებს
-როგორ უნდა გელაპარაკო აბა? როცა მომატყუე და შენი ნამდვილი სახელიც კი არ მითხარი
-ოოო... მე სახელი არ მომიტყუებია. მეგობრები ჯეის მეძახიან, იმიტომ რომ ჯეი სახელის ინიციალი. მე და ენი კი ბავშებოს მეგობრები ვართ და...
-კარგი მაშინ... შენი სრული სახელიც კი არ მითხარი... ასე უკეთესია? და გამაგებინე რატომ მომატყუე რომ მეგობრები ვაყავით და რაღაცეები
-არა მეგობრები მართლა ვართ
-ვიყავით!!!
-შენ ერთადერთი ადამიანი ხარ ვინც ისეთი მიმიღო როგორიც ვარ
-და მწარედ შევცვდი... - ვაიმე როგორი გაცოფებული ვიყავი ვერც კი წარმოიდგენთ - ხო, სამსახურიდან მივდივარ, აღარ დამირეკო, ჩემი სახელი დაივიწყე და საერთოდ აღარ მინდა შენი ნახვა - და წამოვედი... მართალია, გული ძალიან დამწყდა, მაგრამ რას იზამ ცხორება მწარე მაგალითებს გვაძლევს. ამ მაგალითებზე კი ვსწავლობთ. მე პირადად ვისწავლე რომ უკან არასდროს არ უნდა მოიხედო. იმიტომ რომ რაც მოხდა მოხდა და მისი შეცვლა უკვე შეუძლებელია... ჩემთვის უკვე ჯასტინი წარსულია და მორჩა, მართალია ჯერ კიდევ მტკივა გული მაგრამ ესეც გაივლის: დროს ყველაფრის მკურნალია... ასე რომ ცხოვრებამ კიდევ ერთი მაგალითი ჩამიტარა, რითიც ძალიან ძალიან ბევრი ვისწავლე. ვისწავლე რომ არასდროს არ უნდა ენდო არავის, ვინც არ უნდა იყოს ის... უკვე დროა ახალ ეტაპზე გადავიდე სადაც ჯასტინ ბიბერის ადგილი ნამდვილად არ არის!!!...
რამდენიმე დღის შემდეგ
უკვე ცხვრება მხოლოდ სკოლითა და სწავლით შემოიფარგლება. ენთან თავიდან პრობლემა მქონდა , მაგრამ უკვე მოგვარდა და ისევ მეგობრები ვართ... რაც შეეხება ჯასტინს ის უკვე აღარ მაინტერესებს, თუნცა ვის ვატყუებ? საკუთარ თავს?...
ახლა კომპიუტერთაბ ვზივარ და რაიმე გასართბს ვეძებ. ერთი მაგარი ბლოგი ვნახე. ძაან საინტერესო სტატიები წერია. თითქმის ყველა წავიკითხე. ერთის გარდა. ეს სტატია ჯასტინზე იყო სათაურით „უცნობი გოგონა". როცა სტატიების კითხავს მოვრჩი და საქმე აღარ მქონდა ცდუნებას ვეღარ გავუძელი და იმ სტატიის კითხვა დავიწყე...
ყველას მადლობა მინდა მოგიხადოთ რომ კითხულობთ და აკომენტარებთ... და უკვე ორი თავია რომ -Saall♥-ი თავის ჩუქებას მთხოვს )) და მოდი ამ თავს მას, ჩემს მეგობარსა და უსაყვარლეს ადამიანს, სალის ვაჩუქეთ <3
