მანქანიდან ვიღაც ბიჭი გადმოვიდა: -რამე ხომ არ გეტკინათ?(დაიხარა) -არა,არა.უუი ფეხი (მე) -მოდით სავანდმყოფოში წავიდეთ -არა,არა,ისეთი არაფერია. -არა რას ამბობთ,შეიძლება ფეხი გქონდეთ მოტეხილი. -კარგით,რახან ასე დაიჟინეთ წავიდეტ.დამეხმარეთ ავგდები,აა,ფეხი. -დაიცადეთ ფეხი ალბათ დაღძობია და ხელში აგიყვანთ. -ხომ არ გაგიჟდით,მეთვითონ წამოვალ,ინვალიდი ხომ არ ვარ ?დაიცადეთ დამელოდეთ ავდგები ეხლავეე.ვაიმე ღმერთო დამეხმარე როგორ მტკივა. -ძალიან ჟიუტი ხართ.ხელში ამიყვანა და მანქანაში ჩამსვა. ძალიან ჯიუტი ჩანხართ,უი ჩვენ არც კი გაგვიცვნია.მე ერეკლე მქვია. -სასიამოვნოა მე ნატალიი,მაგრამ ნატას მეძახიან. -ჩემთვისაც. -უიი,ფეხი როგორ მტკივაა. ძალიან ლამაზი ბიჭი იყო,მაგრამ....მოკლედ საავადმყოფოში მივედი და ექიმს გავესინჯე,ექიმმა მითხრა რომ ფეხი მოტეხილი მქონდა და თაბაშირში ჩამისვა. -ექიმო შეიძლება სახლში წავიდე ? -იცით ერთი დღე მაინც უნდა არჩეთ და ალბათ ხვალ გაგწერთ. -კარგიტ ექიმო. -ნატა დიდი ბოდიში,ფიქრში გავერთე და უეცრად.. -კარგი არაუშავს :)) -როგორც გეტყობა ძალიან რთული წარსული ქონდა. -კი მაგრამ ამაზე არ ღირს საუბარი,ეგ ხომ წარსყული იყო და ყველამ აწმყოთი უნდა ვიცხოვროთ,მაგალითად მე ასე ვფიქრობ. -რამდენიმე დღის წინ სხვანაირად ვფიქრობდიო მაგრამ ცხოვრებამ მასწავლა აწმყოთი ცხოვრება. -როგორც ვხედავ ორივეს ძალიან რთული წარსული გვქონდა და ამიტომ ძალიან კარიგ მეგობრები ვიქნებიტ :))) -კი გეტანხმება,აბა ეხლა ჩემი წასვლის დროა,დროებიტ . -კარგად ერეკლე. დღევანდელმა დღემ დამაფიქრა და გადავწყვიტე რომ ნიკასთვის მეპატიებინა დანარჩენი კი ღმერთმა შეუნდოს.მას სხვა შეუყვარდა და ამიტომ ჩვენ ერთმანეთისთვის არ ვიყავით შექმნილი.მორჩა ყველაფერი დამთავრდა,არცერტი ცრემლი.ჩემი ცხოვრება სრულიად უნდა შევცვალო.ფიქრებში გართული ვიყავი,ამ დროს ექიმი შემოვიდა:ნატა ეხლა ექთანი საჭმელს შემოგიტანს,შემდეგ შეგიძლიაკინოს უყურო და დაიძინე :)) -მადლობტ ექიმო. მოკლედ ექტანი შემოვიდა,გამაყუჩებელი შემომიტანა,მალევე დამეძინა.ღამე ფეხის ტკივილს არ შევუწუხებივარ.მეორე დილას როდესაც გავიღვიძე თავი სამოთხესი მეგონა,რადგან ყველაფერი ყვავიილებიტ იყო მოფენილი,საწოლის გვერდით კი ბარათი იდო. მძინარე მზეთუნახავს რომელიც ძილშიც კი ლამაზია..ერეკლე. ბარათი წავიკითხე და გამეცინა.მთელ ოთახში ყვავილების სუნი იდგა.ექტანი შემოვიდა : -როგორც ჩანს ძალიან უყვარხართ იმ ბიჭს რადგან ასე ძალიან გივლით. -არა,რასამბობთ ჯერ ახლა გავიცანით ერთმანეთი..ამ დროს ერეკლე შემოვიდა ყვავილებით ხელში. -იცი ,არ იყო საჭირო. -არა რას ამბობ,ჩემ გამო ფეხი მოიტეხე მე კიდე ყვავილებიც არ მოგართვა ? როგორ ხარ ,კარგად გეძინა ? -კი,ძალიან ცტკბილად.კიდევ ერთხელ ყველაფრისთვის დიდი მადლობა,დღეს ალბათ ექიმი გამწერს და სახლში ყოველდღიურ ცხოვრებას გავაგრძელებ. -მარტო ცხოვრობ ?როგორ მოუვლი შენ თავს?შენ ხომ ამოუკიდებლად სიარული არ სეგიძლია. -არ ვიცი ,რამეს მოვახერხებ. -ძალიან კარგი აზრი მომივიდა... მაპატიეთ ამდი ხანი რომ ვერ ვდებდი,დიდი მადლობა ყველას ვინც ჩემ მოთხრობას კითხულობს.ცოტა პატარააა,მაგრამ არ მცალია.ხოლო ანანო ცერცვაძე ვიფიქრებ შეიძლება გამოჩნდეას ჯასთინი მოთხრობაში,ვნახოთ ;)))ხო კიდევ ფოტო შევცვალე,მოგწწონტ ?დააკომენტარეთ :***
Daamowma:-TaTaM
კატეგორია:♥ BooK ☆ | ნანახია:704 | დაამატა:Butterfly | რეიტინგი:5.0/1