იქ რომ შევედი გაოცებული დავრჩი,რადგან ის ბიჭი დავინახე,ადგილზე გავქვავდი.ის ხომ არც კი მიცნობდა მეკი მასზე შეყვარებული ვიყავი.შიგნით შევედი და სკამზე დავჯექი,ის მომიახლოვდა ჩემს გვერდით დაჯდა.რაღაც უცნაური გღძნობა დამეუფლა,არ ვიცოდი რა მექნა.აქამდე გაბედული გოგონას,რომელიც დამოუკიდებელ ცხოვრებას იყო შეჩვეული,არ იცოდა რა ექნა და რა გაეკეთებინა.
-უკაცრავად ასეთი ლამაზი გოგონას გაცნობა შეიძლება ?
-არა.(ასეთი უხეშობა იმიტომ გამოვიჩინე,რომ ის მდიდარია მე კი უბრალო ღარიბი გოგონა და სასწაულების კი არ მჯერა)
-რატო?
-უცნობებს არ ველაპარაკები.
-კარგი მაშინ მე ნიკა მქვია და შენ?
-ნატა,უბრალოდ ნატა.
-სასიამოვნოა.
ამ დროს მასწავლებელმა დაიწყო,ბავშვებომოდით დავიწყოთ სიმღერის კონკურსი.პირველი კი ნატა იქნება.
-მეეე ?
-კი შენ.
მე გავედი,ძალიან ვნერვიულობდი,მეშინოდა არ დაეცინათ.
-რას შეგვისრულებ ნატა ?
-რიანას Man Down-ს.
-კარგით გისმენთ.
მე დავიწყე.
როდესაც სიმღერის შესრულებას მოვრჩი ყველამ ტაში დამიკრა.გული სიხარულით ამევსო.სკამზე დავჯექი,ის ისევ იქ იყო.
-ძალიან კარგი იყო.
-ვიცი.
-რატომ მელაპარაკები ასე უხეშად ?
ორი წუთით დაგტოვებ.მე თუალეტში გავედი,როდესაც იქიდან გამოვედი ნიკას და მისი მეგობრის საუბარი გავიგონე.ხომ გეუბებოდი შევაბამთქო.ძალიან გავცხარდი,შემეძლო იქვე მომეკლა.სკამთან გაცხარებული მივედი და ლაპარაკი დავიწყე:
-იცი რას გეტყვი...მასწავლებელმა ლაპარაკი შემაწყვეტინა.
ბავშვებო მომდევნო ტურში დაგაწყვილებთ შემდეგნაირად,ნატა და ნიკა.
მე წამოვხტი და დავიყვირე,რაააააააა ?
-დიახ შენ და ნიკა იქნებით.
არა რა არ არსებობს,ნამდვილად გავგიჟდები.ნიკამ გადაიხარხარა.რა გაცინებს შე იდიოტო?
-არა უკვე იდიოტიც მიწოდე და თავიდან სახელსაც არ მეუბნეოდი.( ნიკა )
-მე ხმა არ ამომიღია,უბრალოდ შეშლილივით ვიჯექი.ყველა გოგოს უნდოდა რომ მასთან მომხვდარიყო მაგრამ...
-იცი რა მე შენ ახალი სახელი მოგიფიქრე.(ნიკა)
-შენი აზრები შენთვის შეინახე.
-არ გაინტერესებს რა დაგარქვი ?
-კარგი გადმოანთხიე შენი ჭკვიანური აზრები,გისმენ.
-ველური,რადგან ყველასგან განსხვავდები.
მზად ვიყავი ყველაფერი რაც გავიგონე მისთვის პირში მიმეხალა,თავი ვერ შევიკავე და ასეც მოვიქეცი.
-აჰაა,ყველასგან განსხვავებული ვარ და იმიტომ უთხარი შენ მეგობარს რომ ადვილად შემაბამდი?კი ყველასგან განსხვავებულად მიგაჩნივარ,შენთვის ერთ-ერთი მორიგი გოგონა ვარ.გგონია რომ ყველას მოსწონხარ,მაგრამ ასე არ არის.მიუხედავად იმისა რომ მდიდარი ხარ თავი სამყაროს ბრძანებელი ნუ გეგონება.
-ნატა ეს ასე არ არის?
-რა არ არის ასე?რას მეუბნები რომ მე ვერ გავიგონე,კარგი რა ჯერ სმენას არ ვუჩივი.მხოლოდ იმიტომ დაგელაპარაკები რომ მასწავლებელმა ერთად დაგვაწყვილა და მშვენივრად იცი ისიც რომ ამის წინააღმდეგი ვიყავი.ჩვენი ურთიერთობა მხოლოდ ცოტა ხნით გაგრძელდება და ამის მიზეზი მემგონი კარგად გაიგე.ასე არ არის თუ რამე მეშლება?
-ნატა რატომ უხეშობ?
-კიდე მე ვუხეშობ?
-კი.ყველა ადამიანს მოდის შეცდომა,შენ არასდროს არაფერი შეგშლია?
-კი შემშლია,ერთი სულელი ბიჭი შემიყვარდა,რომელიც ჩემი შესაფერისი არ არის და არც არასდროს იქნება.
ამ დროს თვალიზე ცრემლი მომადგა,მაგრამ შეუმჩნევლად მოვიწმინდე.
კარგი ახლა მორჩი ჩხუბს და საქმეს შევუდგეთ,ხვალამდე გვაქვს დრო.
***
მე ნიკასთან სახლში წავედი,როცა იქ შევედი ძალიან გოვოცდი,რადგან ასეთი დიდი და ლამაზი სახლი ჩემს ცხოვრებაში არ მენახა.(პრინციპში სად უნდა მენახა?მე ხო მხოლოდ ქუჩაში ვცხოვრობდი)
-მოდი ეხლა ჩემს ოთახში ავიდეთ. (ნიკა)
-კარიგი (მე)
მე და ნიკა ოთახში ავედით,ძალიან დიდი ოთახი ქონდა,ჩემი სახლის ხალა,დაჟე კიდე დიდიც.
-მოდი ახლა შევუდგეთ მეცადინეობას,ხო მართლა წვენი ხომ არ გინდა.(ნიკა)
-არა მადლობ (მე)
-და მართლა რა სიმღერა მოვამზადოთ?(ნიკა)
-რავი რაც შენ გინდა (მე)
-კარგი მაშინ ერთი წუთი დამაცადე,რამე კარგს მოვძებნი (ნიკა)
-კარგი მიდი .(მე)
-რა არის რამდენ ხანს ეძებ.(მე)
-იქნებ დამაცადო.(ნიკა)
-გაცდი მაგრამ მთელი დღე შენ ვერ დაგითმობ.(მე)
-კარგი ნუ ყვირიხარ ველურო :დ (ნიკა)
-კიდევ ერთხელ დამიძახებ ველურს და ეს ბალიში თავში მოგხვდება.(მე)
-ველურო (ნიკა)
-გაჩერდი თორემ გეფიცები გესვრითქო (მე)
-ვერ მესვი,თორე მესროელე (ნიკა)
-ხოდა მოემზადე,მე ბალიში ავიღე და თავში გავარტყი.
-კარიგ მიზანი გქონია.(ნიკა)
-რო გეუბნები დაიჯერე რა (მე)
-კაი ხო ვიპოვე,დავიწყოთ(ნიკა)
-და რა უნდა ვიმღეროთ?(მე)
-მიწვდი მზეს (ნიკა)
-მარტლა?ვიცი ეგ სიმღერა.(მე)
-ბევრ ლაპარაკს მორჩი და დავიწყოთ.(ნიკა)
მე გაბრაზებულმა გავხედე.მოსაღამოვდა,იმდენი ვიმეცადინეთ რომ ძალიან დავიღალე.
-მოდი ეხლა ვჩამოტ,იმედია უარს არ მეტყვი.(ნიკა)
-როგორ მიხვდი,რომ უარი უნდა მეთქვა.უი ხო სულ დამავიწყდა,შენ ხომ ძალიან ჭკვიანი ბიჭი ხარ.(მე)
-ნუ უხეშობ,თორე ეხლა მე გესვრი ბალიშს,მაგრამ მანამდე ვჭამოთ.(ნიკა)
-კარგი ხო ,თორე შემჭამ.(მე)
-აქ ამოვატანინებ (ნიკაა)
ასეთი გემრიელი საჭმელი ცხოვრებაში არ მეჭამა.
-ნიკა რაღაც უნდა გითხრა.(მე)
-კარგი გისმენ(ნიკა)
-მე შენნაირი არ ვარ,მე ღარიბი ვარ,თან ძალიან ღარიბი გესმის ?(მე)
-მერე რა ?(ნიკა)
-ვერ გაიგე რა გიტხარი.(მე)
-კი ძალიან კარგად გავიგე და გეკითხები მერე რა მოხდათქო.(ნიკა)
-კარგი ეხლა უნდა წავიდე კარგად.(მე)
-მე წაგიყვან,უკვე ღამეა (ნიკა)
-კარგი(მე)
სახლში როდესაც მივედი ძალიან დაღლილი ვიყავი და ლოგინძე წამოვწექი,მაგრამ ჩანთას ხელი რომ მოვკიდე დღიური აღარ იყო.ოღონდ ღმერთო ეს არა.ალბათ მანქანაში ამომივარდა.ყელაფერი ცუდი მე რატომ მემართება.ნეტავი არ ნახოს,მაშინ რაღა მეშველება,ყველაფერს წაიკითხავს.ძალიან ვნერვიულებდი,მხოლოდ ერთი რამ მამშვიდებდა,რომ შეიძლება ის დღიური ვერც ენახა.ისეთი დაღლილი ვიყავი მალე დამეძინა.დილი ადრე ავდექი,ტანზე ჩვულებრივად ჩავიცვი და წასვლა დავაპირე.კარი როცა გავაღე ნიკა დავინახე დღიურით ხელში.
-ნიკა მითხარი რომ არ წაგიკიხავს.(მე)
-არა,მხოლოდ ის ნაწილი წავიკითხე რომ ვიღაც ბიჭი გიყვარს.მაგრამ ეს ხომ შენთითონ მითხარი (ნიკა)
-აბა არ წამიკითხავსო?შენთვის არ უსწავლებიატ,რომ სხვისი დღიურის წაკითხვა არ შეიძლება?(მე)
-დღიურის?
ნიკამ გულიანად გადაიხარხარა.
-ხო,რა მნიშვნელობა აქვს?(მე)
-კარგი ხო ნუ ბრაზდები,რა გაცვია?
-თუ არ მოგწონს შეგიძლია წახვიდე.(მე)
-ველუროო (ნიკა)
-გაჩერდი ეხლა ჩქარა,თორე გეფიცები ჩემი ხელით მოგკლავ.ეხლა კი წავიდეტ გვაგვიანდება.(მე)
-წავედით(ნიკა)
|
