აღარ აეთრევი? ვალენტინობაა :) - შემოვიდა კეტრინი და თავზე წყალი გადამასხა
- იდიოტო ვერ ხარ? ამ შუა ზამთარში წუწაობის ხასიათზე ხარ?
- ვალენტინობაა დღეს და ადექი, თუმცა შენ ხომ შეყვარებული არ გყავს? სულ დამავიწყდა, კაი გააგრძელე ძილი - გამიღიმა სწერვულად
- აუუ როგორ მეზიზღები, გაეთრიე თორე თმებით გითრევ - ყველაზე დიდი წიგნი გავუქანე რაც ხელში მომხვდა, თუმცა უმალ გაიქცა
ოხ ეს სწერვა ძუკნა, როგორ მეზიზღება, რამე საშუალებით უნდა მოვკლა, მაგრამ საიდან ვიპოვო გამოსავალი?
ფიქრებში გავერთე და სულ დამავიწყდა რომ წარმომედგინა ჩემი და ჩემი დის თავი თქვენთვის
მოკლედ მე ვარ ელენა, ეს კი ჩემი დაა კეტრინი. ერთმანეთისგან არც ისე გავნსხვავდებით თუმცა მაინც გვძულს ერთმანეთი
ის სწერვა ძუკნაა, რომელიც ყველგან სიბოროტეს თესავს, არა დიდად არც მე განვსხვავდები მისგან მაგრამ ხალხს ასე ძალიან არ ვამწარებ
თანაც ტყუპები ვართ, ერთმანეთისგან ვერ გვარჩევენ
ჩვენი დიდი საიდუმლო კი ის არის რომ ორიგინალი ვამპირები ვართ. ორიგინალის მოკვლა შეუძლებელია, ნუ არსებობს ერთი გზა მაგრამ ძნელია
ალბად გაინტერესებთ თუ ერთმანეთი გვძულს რატომ ვართ ერთად?
ამაზე პასუხი მარტივია, 1366 წელს ჯადოქარმა დაგვწყევლა, თუ ერთად არ ვიცხოვრებდით დავიღუპებოდით ორივე
ამიტომაც ერთად შეხმატკბილებულები ვცხოვრობთ, თავიდან არ გვიჭირდა გვეგონა რომ სულ კარგად ვიქნებოდით მაგრამ შემდეგ ბიჭის გამო ვიჩხუბეთ
აღმოჩნდა რომ ორივეს ერთი ბიჭი გვიყვარდა, მაგრამ ვალენტინობასზე გამჟღავნდა რომ ეს ბიჭი ჩვენ ორივეს გვკერავდა და გვეფლირტავებოდა, მოკლედ
ამის მერე მტრები ვართ და ყოველ ვალენტინობას ერთმანეთს საშინელებებს ვუკეთებთ, ოღონდ არ ვკლავთ :დ
დღესაც რამე უნდა მოხდეს რადგან 14 თებერვალია!!
ესეც კეტრინი
ესეც მე!! (ელენა)
ყველაფერი გითხარით ახლა კი ჩემს მეგობართან მივდივარ ^ ძირითადად უამრავი მეგობარი მყავს მაგრამ მასთან თავს სხვანაირად ვგრძნობ
შეიძლება იმიტომ რომ მან ჩემზე ყველაფერი იცის, ისიც რომ ვამპირები ვართ, მხოლოდ მან იცის
- კეტრინ, ენთან მივდივარ გაფრთხილებ არაფერი გააკეთო თორე კისერს მოგიგრეხ
- ჰაჰა ძვირფასო, შენც კარგად იცი რომ მაგას ვერ იზავ, ტყუილად ნუ ლაპარაკობ
- კარგი, შეიძლება ეგ არ გავაკეთო მხოლოდ იმიტომ რომ ჩემი თავი ძალიან მიყვარს, მაგრამ შენ რამეს მოგიხერხებ
- არც დაიგინო ^ წადი ჯანდაბაში წადი
- მეც მიყვარხარ :დ :*
ემილისთან მისასვლელად 5 წუთიც არ დამჭირდა, დიდი სახლი აქვს, სანაპიროსთან ახლოს
სახლთან როცა მივედი ნელი ტემპით გავაგრძელე სიარული და ოთახში ავედი,
- ემი აქ ხარ?
- კი ელ, ჩემს ოთახში ამოუხვიე
მის ოთახში სწრაფი ნაბიჯებით ავედი გადავეხვიე და გავაგრძელე
- არ გილოცავ იმიტომ რომ გული გეტკინება :დ
- არც მე გილოცავ, დღეს არსად არ წავიდეთ?
- კი რამე ,,ბაითს'' თუ იშოვი მაშინ ბაზარი არაა :)
ენდრიუს მივწერ აბა
'' სად ხარ? ''
'' სახლში რაარი რო? ''
'' დეგენერატო ვალენტინობაა და რამე იშოვე და წავიდეთ ''
'' ვა აი ესე არ ჯობს? ;დ კაი ცოტახანში მოგწერ აბა წავედი ''
- მოკლედ ენდრიუ გვიშოვის ყველაფერს, თქვა ბარბიმ
- ცოტახანში გამოგივლი რა რაღაც საქმე მაქ - ვთქვი და ვამპირული სისწრაფით დავტოვე სახლი
გამოსვლისთანავე ვიგრძენი საშინელი დარტმა და გავითიშე, გონს მალევე მოვედი ოღონდ არა იმ ადგილას,
არამედ სადღაც ჩავნელებულ სარდაფში, წინ კეტრინი მეჯდა და ჩემი ტელეფონის ესემესებს ამოწმებდა
- ესეიგი უნდა გაერთო ისე რომ მე არ მითხრა?
- აჰაჰ, ეს რა ხუმრობაა, დადე ტელეფონი და შემომხსენი ეს ჯაჭვები თორემ ტვინს მიგასხმევინებ
- საინტერესოა, დღეს მე წავალ წვეულებაზე, არა ხომ შეიძლება მეც გავერთო?
- არ გაბედო მაგის გაკეთება თორემ წამებით ამოგხდი სულს :)
- ,, მეც მიყვარხარ '' თქვა და სწერვული ღიმილით დატოვა ოთახი
ოხ კეტრინ, როგორ მეზიზღები!!!
რაც ძალი და ღონე მქონდა მოვიკრიფე და ჯაჭვების გახსნა ვცადე მაგრამ კეტრინმა გაითვალისწინა ჩემი
შესაძლებლობები და რამოდენიმე ჯაჭვი ერთად შეკრა
ოხ შენი კეტრინ, მოხვალ და მართლა რაღაცას გაგიჩალიჩებ მეც !!
კარგა ხანი ვიყავი დაბმული, ბოლოს უკვე თვალებთან ძარღვები მისქელდებოდა
ეს იმის ნიშანი იყო რომ სასტიკად მშიოდა, ყველაფერმა იმოქმედა და ჯაჭვები გავწყვიტე,
გიჟური სისწრაფიდ ავიღე ჩემი ტელეფონი და სარდაფიდან ამოვედი,
ტელეფონში ესემესები ვნახე და იმ ადგილის სახელიც გავიგე სადაც შეიკრიბნენ
ნელა შევიპარე ჩაბნელებულ მუსიკა აჟღერებულ მიტოვებულ საგიჟეთში
კეტრინი მოვნახე რომელიც ვიღაც ბიჭს კალთაში ეჯდა, ხელი მოვკიდე და საპირფარეშოში შევათრიე,
ეტყობოდა გალეშილი იყო!! ვიცოდი რომ ჩემი ქცევით არ მოკვდებოდა ამიტტომაც რაც ძალი და ღონე მქონდა ღრმად ჩავასვი კბილები,
გაითიშა და უნიტაზთან შევათრიე, კარები ჩავკეტე და იქ დავტოვე
შემდეგ ემილი მოვნახე და სიტუაცია ავუხსენი უცბად ვიღაცამ ხელი მომკიდა და მისკენ მიმიზიდა
- როდის მოასწარი ტანსაცმლის გამოცვლა ლამაზო?
- გაეთრიე აქედან!!
- ხო მაგრამ შენ ხომ...
- გაეთრიე აქედან და არ მომეკარო - უკვე შთავაგონე
- კარგი ^
უცბად საშინელი ტკივილი ვიგრძენი ვენებში, მივხვდი რომ კეტრინის ოინები იყო ისევ, საპირფარეშოში შევედი
და დავინახე კეტრინის დასისხლიანებული სხეული, მასთან ახლოს მივედი, წამოდგა და დაიყვირა
- ახლა ცხოვრებას დაემშვიდობები.!!
- არა კეტრინ ეგ არ გააკეთო, გეყოფა
- haha, Poor Elena :))
გადავწყვიტე ეს მოთხრობა დამეწერა ძველის ნაცვლად, მაგრამ თუ არ ავიდა 15 კომენტარზე ძველს გავაგრძელებ ჯანდაბას :დ
ამ მოთხრობაში იქნება ჟარგონები გამოყენებული და ხანდახან უზრდელობებიც :დ
ასე რომ ეგენი არ გაგიკვირდეთ თუ ჟარგონის კონტექსტი ჩავრთე
ხო და კიდე დააკომენტარეთ და კრიტიკას მივიღებ
პატარა მოთხრობა იქნება, მაგრამ ძალიან საინტერესო და ინტრიგებით სავსე! :დ ♥
