ბავშვებო ლექსები დავწერე და მინდა რომ წაიკითხოთ და შემიფასოთ... მართალია ამ ლექსებს თავისებური წაკითხვა უნდა, ანუ მე როგორც ვკითხულობ მაგრამ ვიმედოვნებ რომ მაინც დაგაინტერესებთ:))) 

პირველი სიყვარულზეა 

* * * * * 

ნეტავ რა არის ეს სიყვარული 

თავს არ გვანებებს არა, 

არ გვეკითხება როდის მოდის და 

როდისღა მიდის სხვაგან! 

რა არის ღმერთო ეს დიდი გრძნობა 

რომ გვაკარგინებს თავებს, 

არავის გულგრილს რომ არ დაგვტოვებს 

ჩაუვლის ყველას სულებს. 

მოდის, მოდის...და უცებ ქრება 

მაშინ როდესაც გვიყვარს, 

აღარასოდეს არ მობრუნდება 

თუ არ ვიწამეთ დიდხანს. 

ეს ქვეყანა ხომ პატარა არის 

აქ ყველა ყველას იცნობს 

მაგრამ ის ერთი ვეღარასოდეს 

შენ ვეღარ გიცნობს ვითომ? 

მოვიდა ის და შენც ბედნიერი 

ვეღარ გრძნობ სხვეებს თითქოს 

ფიქრობ ყოველთვის შენთან იქნება 

არ გაგშორდება თითქოს, 

მაგრამ ვიცით რომ ზღაპარი დიდი 

მთავრდება ცრემლით, ტანჯვით, 

ამიტომ უნდა ვიყოთ გულგრილნი 

და დავიკიდოთ დარდი! 

სიყვარულს ტანჯვის და ცრემლის მეტი 

რამე შემოაქვს ნეტა? 

ვერ გიტან, მძულხარ და ნაგავი ხარ 

ეს ფრაზა ყველგან გვხვდება, 

რა არის ნეტა აქ დამნაშავე 

სიყვარული - "კანეშნა". 

მეორე ლექსი უარესია და ის მივუძღვენი დედას რომელიც არის ჩემი ყველაფერი. 

დედა მიყვარხარ 

მან ცხრა თვე გვატარა მუცლით 

და მეთელი ცხოვრება გულით 

არასდროს არ დაგვივიწყებს 

მთელი გულით და სულით 

მისი ყოველი სიტყვა 

ჩაგვესმის როგორც ზარი, 

ვუყვარვართ ისე როგორსაც გვხედავს 

ჩვენ ხომ ვართ მისი დარი. 

ხშირად გვიყვირის, გვარიგებს, გვათბობს, 

ვით გაზაფხულის დარი, 

არის ლამაზი როგორც ყვავილი 

ნაზი, ჭკვიანი, ტურფა,ქალური, 

მას ვერ შeგვიცვლის ვერავინ ვერა, 

ის არის ჩვენი იდეალური. 

ქალი რომელსაც ხშირად ვენდობით, 

ვუყვებით ყოველ წვრილმანსაც კიდევ, 

მე დედიკოსი მათბობს ღიმილი 

რომელსაც ხშირად ვხედავ და ვიგებ. 

აი ვიცი რომ არ არის ისეთი როგორსაც თქვენ ელოდით და შეიძლება შტერობაც არის მაგრამ ძალიან დიდი მადლობა რომ ნახეთ და კომენტარები არ დაგავიწყდეთ :***

დაამოწმა :

♡Smiler_Cancar♡