ახალი და ბოლო ჩანახატი!
Ritch♥Bitch-ს ვუძღვნი!<3
მადლობა დე რომ შენ მაინც კითხულობ.))<3
სხვებო ნახეთ სიახლეეე!
გამოვდივარ აივანზე, ვჯდები უარაფრო სკამზე, თბილ მოსასხამს ვიფარებ, სიგარეტს ღერი–ღერზე ვუკიდებ, ყავა–ყავაზე ვსვავ და ვწერ,სტი.
დღეს, ზუსტად ისეთი ამინდია ჩვენ,რომ გვიყვარს. სიცხე მაქვს ისევ. შენს ბოლო სურათში ვხედავ თვალებში ჩაფლულ უაზრო მზერას და სულში გამომწყვდეულ სხეულს.ვგრძნობ,როგორ ასდიოდა შენს თითებს ფურცლების სუნი.
დიაგნოზი დავუსვი ჩემს თავს მეორედ. ტრაგიკულად ვიცინი,როცა ვაანალიზებ,რომ შენ ვერასდროს წამიკითხავ. ჩესმიერ დაწერილ არასიმეტრიულ ასოებისგან შექმნილ წინადადებებს თვალს ვერ დაადგავ. სულ ცოტაც ჩემო და მალე მოვალ შენთან. –––––––– ამდენი შემზარავი ნოველის წერით ისე დავიღალე..
ქალაქი გადაიტენა ნარკომნებით, მეძავეებით და ლოთებით.მივდივარ და ქარი ნაზად ეხება ჩემს სიცხისგან გახუნებულ კანს. მტკივა. მტკივა დრო. აწმყოსაც კ სტკივა დრო. სად ხარ მაშინ,როცა ყველაზე მეტად მტკივა და სად ხარ მაშინ,როცა ყველაზე მეტად მიჭირს. სად ხარ როცა ფიქრები ორმაგდება. სად ხარ როცა თავს არაამქვეყნიურად მივიჩნევ.+ მე მალე მოვალ შენთან. მაღლა. ჰაერამდე.
უსასრულობიდან–დასასრულამდე.
ადამიანიდან–ჩრდილამდე.
ჩრდილიდან–სხეულამდე.
სხეულიდან–ლანდამდე.
ლანდიდან–მიწამდე.
სად ხარ, როცა გიწერ ლექსებს და "ჩემს” ვეღარ ვარქმევ.დავიღალე უსახლკარობით,სტი. როგორ გაგიცოცხლო სხეული და სიცივისგან გაშტერებული მზერა. როგორ გაგითბო მოშავო ფერის თმის ღერები და როგორ გიმღერო სიყვარულის ყველაზე მწუხარე სიმღერა როცა არ ხარ აქ. წახვედი–ყველაზე შოოოოორს.. როგორ გაგისწორო დაბრეცილი ყბა. როგორ გაგიახლო დახუჭული თვალების მოჭმული წამწამები,როგორ დაგტირო როცა ვეღარ ვტირი. როგორ ამოგივსო სული სხეულით, როგორ გავანადგურო თოკი და როგორ დავმალო ის ადილი, სადაც ბოლოს დაასრულე სიცოცხლე. დღეს ჩვენს ოთახში სიკვდილის და არაფრის სუნი ტრიალებს ერთად. ერთმანეთს შეერწყნენ და ერთიანად "თვითმკვლელობა”დაერქვა. ბრბო დაგტირის–მე ვერ. მე მალე მოვალ შენთან … ჯონათან.
მაინც არავინ დააკომენტარებთ და ვარსკვლავი მაინც "მიეცით!" არ მისცემთ და ვაბშე აღარ დავდებ ხოლმე<3 მიყვარხართ))
