1თავი

ყველანაირად ვცდილობ სახლში რაც შეიძლება ნაკლები დრო გავატარო რადგანაც იქ სულ მარტო ვარ და ჩემი ყველაზე სუსტი წერტილი კი მარტოობააა. დედა დილიდან საღამომდე მუშაობს.. ალბათ მუშაობს.., რადგან არც მასტან მაქვს კარგი ურთიერთბა.. სარამოს ძალიან გვაინ ბრუნდება სახლში.. თითქმის არ ველაპარაკებით ერთმანეთს და თუ რამეს ვეტყვით იმასაც ძალიან ცუდს.. ხანდახან ძალიან მინდა რომ მივიდე მასთან და ძალიან მაგრად ჩავეხუტო მაგრამ ეს შეუძლებელია.დღესაც როგორც ყოველთვის სახლში ძალიან გვაინ დაბრუნდა, მე უკვე დაწოლილი ვიყავი, რადგან უსაქმურობისგან არ ვიცოდი რა გამეკეთებია,.. უკვე თითქმის ჩაძინებული ვიყავი, რომ ვიგრძენი როგორ მოვიდა სახლში.. მისაღებში რაღარცას აკეთებდა, მეც ავდექი ვითომ წყლის დასალევად, არადა მასთან გამოლაპარაკება მინდოდა, ყველანაირად ვცდილობდი მასთან კარგიურთიერთობა დამემყარებია, ისეთი როგორიც დედაშვილს უნდა ქონოდა, მაგრამ სამწუხაროდ არ გამომდიოდა.ოთახის კარი გავაღე და თვალებს ვერ დავუჯერე ისეთი რაღაც შევხედე..

დედა იდგა და ვიღაც კაცს კოცნიდა.. ეს ჩემთვის ძალიან დიდი დარტყმა იყო.. ისე გავუარე წინ თითქოს არაფერი მომხდარიყო. კიდევ კარგი შემხედეს.. დედამ გამომხედა...-ელე მოიცა..მეც თითქოს არაფერი ისე გამოვიღე ბოთლით წყალი და ჩემს ოთახში შევედი...მაშინვე ლოგინში დავწექი..რამდენიმეჯერ მომიკაკუნა კარებზე დედამ.. მთხოვდა კარი გამეღო მაგრამ მისი თხვნისთვის ყურადღება არ მიმიქცევია.. დილით ადრე გამეღვიძა. მაშინვე ავდექი და ჩავიცვი, სწრაფად მინდოდა სახლშიდან წავსულიყაი და დედა არ მენახა.მაგრამ კარები გავაღე თუ არა ჩემს წინ ის გაჩნდა...

-ელე მგონი სალაპარაო გვაქვს...(დედა)

-არამგონია.. მითუმეტეს რომ ახლა სკოლაში მაგვიანდება..(მე)

-სკოლაში გაგვიანდება? როდის მერე გაინტერესებს სკოლაში სიარული? მითუმეტეს რვა საათზე რა სკოლა გიტყდა?(დედა)

-მანამდე ბავშვებს უნდა შევხვდე..

ვუთხარი და გარეთ გამოვედი..

მესმოდა როგორ მეძახდა დედა, მაგრამ მისთვის ყურადღება არ მიმიქცევია.. გარეთ ძალიან სიცივე იყო.. მანქანაში ჩავჯექი და წავედი.. მივდიოდი, მაგრამ სად მივდიოდი არ ვიცი.. მინდოდა ყველაფერი დამევიწყებია.. საათს დავხედე და უკვე ათი საათი იყო, თვალებს ვერ დავუჯერე, მაშინვე ტელეფონს მოვკიდე ხელი და ქეითს დავურეკე...

-გოგო სად ხარ?(ქეითი)

-ახლა მოვდივარ სკოლასში.. თქვენ სად ხართ? ყველა ერთად ხართ?(მე)

-კი ყველა აქ ვართ.. კაი სწრაფად მოდი..(ქეითი)

-კაიიც(მე)

ათ წუთში სკოლაში ვიყავი.. ბავშვბს ყველაფერი მოვუყევი და ხასიათიც გავუფუჭე მათ.როგორც ყოველთვის ხასიათის გამოსასწორებლად ერთ გოგოს გავეთამაშეთ. გაკვეთილები სწრაფად გავიდა. ქეითი ჩემთან წამოვიდა, მაიკმა და ჰარიმ კი რაღაც მოიმიზეზეს და სადღაც წავიდნენ, დღეს მართლაც ძალიან უცნაურად იქცეოდნენ. სახლში არავინ იყო, ჩენც მეტი რა გვინდოდა კინოები ჩავრთეთ, პოპკორნი მოვიმარაგეთ და ძაან მაგარ საშინელებათა კინოს ვუყურეთ. ცოტა არ იყოს შემეშინდა, მაგრამ ყველანაირად ვცდილობდი არ შემემჩნია.გვიან გოგოებიც წავიდნენ და რგორც ყოველთვის მარტო დავრჩი სახლში.მაშინვე დავიწყე ფიქრი, ფიქრი ჩემს საშინელ ცხოვრებაზე.მალე ჩამეძინა..დილით ადრე ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა. ნომერს დავხედე და ქეითი იყო.

-მძინავსსსსსსსსს...(მე)

-გილოცავთთთთთთთ... ბავშვების ხმა გავიგონე...

-რა? რა ხდება? რას მილოცავთ?(მე)

-სიხარულო დღეს შენი დაბადების დღეა... :დდ არ გახსოვდა?(მაიკი)

-რა? დღეს თჩვიდმეტი აპრილია?ვაიმე.... (მე)

-კაი ხო რა მნიშვნელობა აქვს.. ხუთ წუთში ჩაიცვი და გარეთ გამოდი..(ჰარი)

მეც სწრაფად ჩავიცვი და გარეთ გავედი.. უცებ გავშტერდი...

Imedia Mogewonat:):)

DaaKooMeeNtaaReeT GtxoovT:):))

MiYvaRxaRt!!<333