მთავარი
რეგისტრაცია
შესვლა


საიტის მენიუ

გამოკითხვა 1
მოგწონთ ახალი დიზაინი?
სულ პასუხი: 91

გამოკითხვა 2
რამდენი წლის ხართ ? ♥
სულ პასუხი: 1631

გამოკითხვა 3
საიდან გაიგეთ ჩვენი საიტი ?
სულ პასუხი: 1120

  
მთავარი » 2012 » აპრილი » 13 » OnLy LoVe
10:39 AM
OnLy LoVe

21 tavi


ბევრი ვისეირნეთ ერთად, თანდათან ბავშვებიც მოგვემატნენ და ყველა ერთად შევიკრიბეთ. ძალიან ბედნიერები ვიყავით ყველა. გვიან საღამოს სანაპიროს ცეკვებზე წავედით. იქაურობა ულამაზესი იყო. ძალიან გავერთე მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს რომ ჩემი ძმის შესახებ ყველაფერი დავივიწყე. მე ვაპირებდი ის მომეძებნა რაც არ უნდა მომხდარიყო.

გადიოდა დღეები, მაგრამ ჩემი ძმის შეახებ ვერაფერს ვერ ვგებულობდი.

საათობით თანდათან უმჯობესდებოდა და ჩვენ უფრო და უფრო გვიყვარდებოდა ერთმანეთი.

ერთ დრესაც კაფეში მარტო ვიჯექი და ჩემი ძმის სურათს ვუყურებდი, რომ უეცრად ბლეიკი მომიჯდა გვერდით.

-ელე აქ მარტო რას აკეთებ?(ბლეიკი)

-რავიცი ბლეიკ, ვფიქრობდი. შენ რას აკეთებ აქ?(მე)

-აქვე მივდიოდი, შეგხედე და შემოვედი.

ამ დროს ფოტოს დახედა, რომელიც ხელში მეჭირა.

-ელ ნეითის პატარაობის ფოტო რად გინდა?(ბლეიკი)

-ნეითის? შენ რა იცი რომ ეს ნეით არის?(ჩემი ძმის შესახებ მხოლოდ იანმა იცოდა.)(მე)

-კარგი რა, ეს ფოტო მილიონჯერ მაქვს ნანახი, ნეითის საყვარელი ფოტოა...

ეს რომ თქვა დავიბენი, თანდათან ვაცნობიერებდი რაც ხდებოდა და სწორედ ამ დროს შემოვიდა ნეითი კაფეში.

-გოგოებო? რას შვებით? შეგხედეთ და შემოვედი.. ჩემო ფოტო? თქვენთან რა უნდა? ოჰ ბლეიკ.. ეს შენი წამოგებული იქნება..

თანდათან უკეთ ვაწყობდი გონებაში აზრს. ნუთ ნეითი ჩემი ძმა იყო? ნუთუ ეს მართლაი იყო?

არ ვიცოდი როგორ მოვქცეულიყავი. რა მეთქვა ან რა გამეკეთებია. უბრალოდ გაშეშებული ვიჯექი და ვფიქრობდი.

ფიქრებიდან კი მათმა ხმამ გამომიყვანა..

-ელეს რა ჭირს?(ნეითი)

-არ ვიცი, დღეს რაღაც ძალიან უცნაურად იქცეა..(ბლეიკი)

მე კი გულში ვოცნებობდი რომ ეს სიმართლე ყოფილიყო. ბოლოს მოვიკრიბე მთელი ჩემი ძალა და გადავწყვიტე ნეითისათვის რამდნეიმე კითხვა დამესვა, რათა საბოლოოდ დავრწმუნებულიყავი რომ ის ჩემი ძმა იყო.

-ნეით შენი მშობლების შესახებ რატო არაფერი გაქვს მონაყოლი ჩემთვის?(მე)

ამ კითხვის შემდეგ ნეითი გაჩუმდა, სახე შეეცვალა, მოიწყინა. ბლეიკმა მანიშნა რომ ეს კითხვა მისთვსი არ უნდა დამესვა. მე კი მიხაროდა, მიხაროდა, რომ ასეთ რეაქცია ქონდა.

მცირე დუმილის შემდეგ როგორც იქნა თქვა ნეითმა.

-ეს ჩემთვის ძალიან მძიმე თემაა. არასდროს არ მსიამოვნებს ამ თემაზე საუბარი. მაგრამ რადგანაც მკითხე ყველაფერს მოგიყვები.(ნაითი)

-მართლა ასეთი მტკივნეულია შენთვის ამაზე საუბარი?(მე)

-კი ძალიან და ეხლავე გიამბობ ყველაფერს.

ოღონდ ზუსტად არაფერი მახსოვს. ექვსი თუ შვიდი წლის ვიქნებოდი.

მახსოვს ავარიაში მოვყევი ჩემს მშობლებთან და დასთან ერთად.

ამ ამბავმა ძალიან შემაშინა, უამრავმა ხალხმა. არ ვციი როგორ გადმოვედი მანქანიდან. მხოლოდ ის მახსოვს როგორ მივედი ერთი სახლის კარებთან. როგორ გამომხედა ერთმა ქალმა და როგორ შემიყვანა სახლში. მე მათ გამზარდეს და მაქციეს იმათ ვინც ახლა ვარ. მაგრამ ორი წლის წინ ის გარდაიცვალა. და სულ მარტო დავრჩი მაგრამ ამდლობა ღმერთს რომ ბლეიკი გავიცანი.(და ბლეიკს გახედა, თან გაუღიმა) ჩემი მშობლების შესახებ კი სამწუხაროდ არაფერი ვიცი.:(( 

აი ახლა შენ უკვე ყველაფერი იცი ცემს შესახებ.

და აღარ იტყვით ჩემი სურათ რად გინდათ? ან საიდან გაქვთ?(ნაითი)

-მე არ ვიცი. რომ მოვედი ხელში ეჭირა ელეს და უყურებდა მას(ბლეიკი)

-ელეს? ელე შენთან საიდან გაჩნდა ეს ფოტო?(ნეით)

აი ახლა კი ნამდვილად არ ვიცოდი რა მეპასუხა. მე უკვე დარწმუნებული ვიყავი რომ ძმა ვიპოვე მაგრამ არ ვციოდი როგორ უნდა მეთქვა ეს ყველაფერი ნეითისთვის.

ხან ვფიქრობდი რომ სჯობდა ყველაფერი დაწვრილებით მომეყოლა, მაგრამ მეშინოდა მისი რეაქციის. თუმცა რა სულელი ვარ თითქმის დარწმუნებული ვიაყვი რომ ეს მას დიდ სიხარულს მიანიჭებდა. ამიტომ მთელი ჩემი ძალა მოვიკრობე და დავიქყე.

-ბავშვებო რაღაც მინდა გითხრათ ოღონდ გთხოვთ არცერთმა არ გამაწყვეტიოთ რადგანაც ეს თემა ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვაინია. და როგორც ჩანს თქვენთვისაც. ამის შემდეგ კი გაიგებთ თუ საიდან მაქვს ეს ფოტო.(მე)

-კარგი გისმენთ(ბლეიკი/ნეითი)

-რამდენიმე დღის წინ სახლში ჩემი მშობლების ლაპარაკს მოვკარი ყური. ისინი საუბრობდნენ რაღაც საიდუმლოზე რაც ჩემთვსი უცნობი იყო. მე მათ მოვსთხოვე რომ ყველაფერი ეთქვათ ჩემთვის და ასეც მოიქცნენ.

მე მათ მიამბეს ავარიის შესახებ, რომლის შმდეგაც ჩემი ძმა დაიკარგა. მხოლოდ მაშნ მითხრეს რომ მყავდა რამდენიმე წლით უფრო ძმა. ამ არეულობაში ის დაკარგულა. მის მერე აიარია დედას და მამას ურთიერთობა. მე ლონდონში გადავედი დედათსან ერთად საცხოვრებლად და მამა აქ დარჩა თურმე ჩემი ძმის საძებნელად, მაგრამ უშედეგოდ მას ის ვერ უპოვნია. ჩემს ძმას თურმე ნეითი ერქვა და აი მისი ფოტო. ფოტო მათ გავუწოდე. მაგრამ მხოლოდ ახლა შევამჩნიე რომ არცერთი მე არ მიყურებდა. ორივე ფიქრებში იყო წასული.

მე წყალი მოვსვი და დაველოდე სანამ რამეს იტყოდნენ.

პირველმა ბლეიკმა ამოიღო ხმა.

-ესეიგი ნეითი და ვეღარ დაასრულა. სამაგიეროდ მე დავასრულე. ხომ გამოდის რომ ის ჩემი ძმაა.

ზუსტად ამ დროს დედამ დამირეკა და აინტერესებდა როდის მივიდოდი სახლში. მე ვუთხარი რომ ძალიან სერიოზული საქმე მქონდა და ორივე დამხვედროდა.

ისევ სურათს დავაკვიდრი და ძალიან დიდი მსგავსება შევამჩნიე, თუმცა რა გასაკვირია ის ხომ ნეითის პატარაობის ფოტო იყო.


როგორც იქნა ნეითმა ამოიღო ხმა:დ

-ესეიგი ელე შენ ჩემი და ხარ?ვაუ რა მაგარიაა..(ნეითი)

ნეითი ძალიან გახარებული იყო, მეც ასევე. მე ხომ ძმა ვიპოვე მან კი და და მშობლები იპოვა. მოვიდა და ჩამეხუტა.


ნეითმა მთხოვა რომ მშობლებთან წამეყვანა, რადგან ძალიან უნდოდა მათი გაცნობა. მე რა თქმა უნდა ასევე მოვიქეცი.

სახლში მისულს დედაც და მამაც სასტუმრო ოთახშ დამხვდა, მე მელოდებოდნენ.

მეც მათთან შევედი. რადგან ნეითს და ბლეიქს უკვე იცნობდნენ ეს უფრო გამიადვილებდა ყველაფერს.

ყველაფერი მოვუევი მათ, ვუთხარი ნეითის დაკარგვის ამბავიც პატარაობაში.

მათ სანამ მოყოლას დავასრულებდი უკვე ყვლაფერი იცოდნენ. თვალებიდან ცრემლები მოდიოდა დედას.

ნეითი მათთან მივიდა და ჩახუტა. აი ვერ აგიქწერთ იმდენი ემოცია მქონდა გულში. ცუდად ვიყავი. სიხარულისგან ცრემლები მომდეიოდა. უბედნიერესი ვიყავი. რამდენიმე საათის შემდეგ მე და ბლეიკი ჩემს ოთახში ავედით. ნეითი კი ქვევით დარჩა. 

გადიოდა დღეები და ჩვენ ყველანაირად ვცდილობდით ის დრო აგვენაზღაურებია რაც ერთად არ ვიყავით. დავდიოდით ერთად კინოშ, სანაპიროზე და რავიცი ძალიან მაგრად ვერთობოდით მე და ნეითი. ხანდახან ბავშებიც გვიერთდებოდნენ.

ნეითს ყველაფერი მივეცი რაც დედამ და მამამ მომცეს. მისი ბავშვობის სათამაშოები. სურათები და საერთოდ ყველაფერი რაც იმ ყუთში იყო.

ერთ საღამოს ჩემს ოთახში ვიჯექი რომ მამამ შემოაგო კარები და მითხრა რომ ძალიან უნდოდა დიდი წვეულების მოწყობა რათა ნეითის დაბრუნება აღენიშნათ და მთხოვა რომ დავხმარებოდი მას ყველაფრის მომზადებაშ. მეც რათქმა უნდა დავთანხმდი. წვეულება ახლა მართლაც ძალიან კარგი იქნებოდა.

გადიოდა დღეები და მე უკვე ყველაფერი მზად მქონდა წვეულებისთვის. სტუმრების სიაც უკვე შედგენილი მქონდა.

როგორც იქნა მოვიდა დღე როდესაც ყველას გავანობდით ჩემს ძმას.


mgoni didi tavi gamomivida da isiamovnet..<33

gtxovt daakomentaret :**

P.S. dgges sopelshi mivdivar da albat samshabatamde ver chamoval. ase rom verc axali tavis dadebas movaxerxeb.

wiaswar gilocavt yvelas agdgomis brwyinvale dgesaswauls<33

miyvarxart dzalian:**

კატეგორია: ♥ BooK ☆ | ნანახია: 714 | დაამატა: anukaanka♥ | რეიტინგი: 5.0/2
სულ კომენტარები: 5
2012-04-13 Spam
ganagrdzee