დილით კარებზე ბრახუნმა გამაღვიძა.. ვიღაცას საშინლად უნდოდა შეიგნით შემოსვლა. თავიდან ვერ მივხვდი რა ხდებოდა მაგრამ მერე ყველაფერი გავიაზრე.
როდესაც კარგად გამოვფხიზლდი გიჯივით წამოვვარდი ოთახიდან და ისე რომ პიჟამაზე არც მომიცმია არაფერი კარები გავაღე..
შიგნით გაგიჯებული მაიკი შემოვიდა..
-მაიკ? აქ რას აკეთებ?(მე)
-შეყვარეებული მეკითხება თუ რას ვაკეთებ მასთან?(მაიკი)
-მე არ ვარ შენი შეყვარებული ერთხელ და სამუდამოდ დაიმსახურე.(მე)
-კარგი მაგას სხვა დროს გავარკვევთ ახლა კი მაინტერესებს ეს რას ნიშნავს? და რაღაც ჯურნალები დაყარა ძირს...
-არა და არა.. ეხლა კარგად მომისმინე. მე შენი შეყვარებული აღარ ვარ. და ეს რა არის?(მე)
-რა არის? მგონი უფლება მაქვს ვიცოდე რომ ჩემი შეყვარებული ფოტომოდელია და მისი ფოტოები ერთ-ერთ ყველაზე პოპულარულ ჯურნალების გარეკანზე იბეჭდება...
-რა?? შენ არავინ არაფერს გეკითხება და ეხლავე გადი ჩემი ოთახიდან ნამდვილად არ ვაპირებ შენტან ლაპარაკს...(მე)
-არსადაც არ გავალ. სანამ ყველაფერს არ ამიხსნი(მაიკი)
-არაფრის ახსნას არ ვაპირებ და ახლავე გადიმეთქი...(მე)
არსად არ გავალ..(მაიკი)
ძალაინ მაღალ ხმაზე ვყიროდი და ამ დროს ნეითი შემოვიდა ოტახში.
-ელე რა ხდება? კარგად ხარ?(ნიეთი)
-არა ნეით ძალიან ცუდად ვარ, რადგან ეს იდიოტი ჩემი ოთახიდან არ გადის..(მე)
-აჰა ეს ვინღა არის?(მაიკი)
-აიი ეგ კი ნამდვილად არ არის შენი საქმე და სჯობს გახვიდე რადგან ელეს არ სიამოვნებს აქ შენი ყოფნა...(ნეითი)
-ეს ახალი დამცველი გამოგიჩნდა ელე? (მაიკი)
-აიი ეგ უკვე ნამდვილად არ არის შენი საქმე.. ელე ძალიან მიყვარს და არავის მივცემ უფლებას მას გული ატკინოს.. ასე რომ ახლა ჯერ თავაზიანად გთხოვ გახვიდე და შემდგე თუ ესეც არ გაჭრის სხვა ხერხს მივმართავ..(ნეითი)
-მაიკ მორჩი და წადი მე შენთან სალაპარაკო აღარაფერი მაქ.. და დამტოვე ნეითთან მარტო.. იცოდე ბოლოჯერ გეუბნები გადი თორე მერე ძალიან ინანებ..(მე)
-კარგი ამჯერად წავალ.. ოღონდ ჩვენ კიდევ შევხვდებით და მაშინ უკვე სერიოზულიად მოგვიწევსლაპარაკი... ეს კი ორივეს გეხებათ.. ელენა შენც და ასევე შენც ნეით... ეს თქვა მაიკმა და წავიდა..
-ელე ეს ავადმმყოფი ვინ იყო?(ნეითი)
-ვინ და მაიკი(მე)
-რა? მაიკი ეს იყო?(ნაითი)
-ხო ეს..(მე)
-ყველაფერი გასაგებია.. გუშინ რა დაგემართა? ბლეიკი ძალიან შეშინებული იყო.(ნეითი)
- ალბათ ბლეიკმა ისიც გითხრა რომ სანამ გიჯივით წამოვიდოდი იმ ფართიდან ორი გოგო ვნახე..ზუსტად ისინი იყვნენ ქეითი და კეროლაინი.. გოგოები რომლებიც ჩემი საუკეთესო დაქალები იყვნენ მაგრამ ახლა აღარ ვიცი რას ნიშნავენ ჩემთვის.. და არც ის ვიცი ასე როდის დაუახლოვდნენ ერთმანეთს, რადგან მე ისინი ერთმანეთისთვის არ გამიცვნია..(მე)
-ოჰო.. საქმე ძალიან სერიოზულად არის... ამ შენმა ყოფილმა შეყვარებულმა საიდან გაიგო შენი ადგილსამყოფელი?(ნეითი)
-არ ვიცი და მაგაზე არც დავფიქრებულვარ... მართლა ვერ ვხვდები საიდან გაიგო რომ აქ ვიყავი.. ან აქ რას აკეთებენ.. ქეითი და მაიკი ლონდონში ცხოვრობს..(მე)
-მე გირჩევ ვინმე ნახო რომ ყველაფერი გაიგო..(ნეითი)
მასეც ვაპირებ მოქცევას.. ბლეიკი სად არის? მასთან მინდა ლაპარაკი მინდა ყველაფერი ვუთხრა..(მე)
-დილით რაღც საქმეებზე დაურეკეს და მაშინვე გავარდა.. შუადღეს შემოგივლის. მანამდე მოწესრიგდი.. დრეს ხომ არ გაქვს გადაღებები?(ნეითი)
-არა.. დღეს ვისვენებთ.. კაიი უთხარი თუ დაელაპარაკები რომ აუცილებლად მოვიდეს როგორც კი შეძლებს. მე მთელი დღე სახლში იქნები.(მე)
-კარგი აუცილებლად ვეტყვი.. აბა შენ იცი ელე.. არაფერზე არ ინერვიულო ყველაფერი კარგად იქნება.. თუ რამე დამირეკე, ახლა უნდა გავიქცე რაღაცა საქმე მაქვს მოსაგვარებელი..(ნეითი)
ნეითის წასვლის შემდეგ, მხოლოდ მაშინ დავაკვირდი იმ ჯურნალებს.. მართლაც ყველაზე პოპულარული ჯურნალის გარეკანზე იყო ცემი ფოტოები დაბეჭდილი. ამან ძალიან გამაკვირვა და ძალაინ გამიხარდა.. ჩემი გუშეინდელი ფოტოებით უკვე აჭრელებული იყო ჯურნალის გარეკანი.. ჯურნალები იქვე მაგიდაზე დავაწყვე..
მე კი გამოვიცვალე.
წვენს ვსვამდი რომ კარზე ზარის ხმა გავიგონე. ბლეიკი მეგონა ამიტომ კარი პირდაპირ გავაღე და ისე რომ არც შემიხედავს ვინ იყო შემოსვლა ვთხოვე..
-ბლეიკ წვენი გინდა?(მე)
-უკვე ვეღარც მცნობ ხომ?(კეროლაინი)
-კეროლაინ? აქ რას აკეთებ?(მე)
-მგონი სალაპარაკო გვაქვს.. თუ ვცდები?(კეროლაინი)
-არა არ ცდები.. სერიოზული სალაპარაკო გვაქვს თან ძალიან ბევრი. მაგრამ ერთი რაღაც მაინტერესებს საიდან გაიგეთ რომ აქ ვიყავი?(მე)
-მაიკმა გაიგო და მერე მე მითხრა..(კეროლაინი)
-მაიკთან და ქეითთა ასე ახლოს ხარ?(მე)
-არამარტო მე და მარტო მათთან... ჰარისთანაც ძალიან ახლოს ვარ.. და სტეფანი და იანიც მეგობრობს მათთან..(კეროლაინი)
-ააა.. კარგია ასე თუ დამეგობრდით ჩემი წასვლის შემდეგ.(მე)
-ხო კარგია. იცი ვერაფერი ვერ გავიგე რატომ წადი?(კეროლაინი)
-რატო წავედი? იმიტო რომ ჩემს გრძნობებში, ჩემს თავში არეული ვიყავი. არ ვიცოდი ვინ ვიყავი.. ეს ყველაფერი ჩემთვის ძალიან მძიმე გადასატანი იყო. როგორ ფიქრობ ადვილია როდესაც კარგავ მეხსიერებას ავარიის შედეგად და არაფერი იცი, თავიდან იწყებ ცხოვრებას, გგონია რომ მეგობრები, რომლებიც შენთან ერთად მოყვნენ ავარიაში დაიღუპნენ. მაგრამ ერთ დღესაც უბრუნდება მეხსიერება და და გებულობს რომ მისი მეგობრები ცოცხლები არიან, ყავს ახალი სჰეყვარებული და უკვე აღარ იცის რომელი უყვარს, არ იცის ვინ არის... აბა ახლა რას იტყვი?(მე)
-ელე იცი......
bavshvebo didi madloba rom kitxulobt da mogwont:)))