14 tavi

ასე და ამგვარად გავიდა ერთი წელი, რაც ნიუ იორკში ჩამოვედი.!!

ერთ დღესაც სამსახურში წასვლამდე შევნიშნე ნაიარევს.. დამაინტერესსა თუ რისი შედეგი იყოო ეს. გამახსენდა ადრე სანამ ავარიაში მოვხვდებოდი მუდამ ერთი საფიქრალი მქონდა. რატომ დაშორდნენ ჩემი მშობლები ერთმანეთს ან რატო და საიდან მაქვს ეს ნაიარები.

ისევ დავიწყე ფიქრი ამაზეე, მაგრამ ტელეფონის ზარმა გამომაფხიზლა.. სააგენტოდან იყვნენ და მითხრეს რომ სასწრაფოდ უნდა მივსულიყავი იქ რადგან რაღაც სერიოზული საქმე ქონდათ ჩემთან..

ცოტა არ იყოს ავნერვიულდი, ვერ ვხვდებოდი ასეთი სასწრაფო საქმე ჩემთან რა უნდა ქონოდათ.. მაგრამ ფიქრის დროც კი არ მქონდა.. გიჯივით გავარდი სასტუმროდან.

იქ მისულს უფროსის ასისტენტმა პირდაპირ უფროსთან შემიყვანა და მითხრეს რომ ხვალვე უნდა გავმგზავრებულიყავი გადაღებებზე ლოს ანჯელესში ერთი კვირით..

როგორც კი გავიგონე რომ ლოს ანჯელესში უნდა წავსულიყავი ცუდად გავხი.. ეს შეამჩნიეს კიდეც მაგრამ ვუთხარი რომ ყველაფერი კარაგდ იყოო.. ამის შემდეგ ყველანაირად ვცდილობდი რომ არ შემემჩნია ჩემი ცუდად ყოფნა. მოკლედ დღეს ადრე გამომიშვეს, რადგან ხვალისთვის უნდა მოვმზადებულიყავი.

სააგენტოდან გამოვედი თუ არა მაშინვე ბლეიკს დავურეკე მაგრამ რატომღაც გამორთული ქონდა ტელეფონი. შემდეგ ნეითს დავურეკე და მითხრა რომ ის და ბლეიკი ლოს ანჯელესში მიდიოდნენ და ბლეიკი რაღაც საქმეზე იყო წასული, ამიტომ ქონდა გამორთული ტელეფონი. უეცრად ნეითს დაუძახეს და სასწრაფოდ დამემშვიდობა, მე კი ვეღარ მოვასწარი თქმა რომ მეც მივიოდი ლოს ანჯელესში გადაღებებით.

იმ საღამოსაც გამორთული ქონდა ორივეს ტელეფონი ასე რომ არცერთვის აღარ შევხმიანებივარ. დილით ჩავიცვი და დანიშნულ ადგილზე მივედი. დიდხალს ლოდინი არც დამჭირვებია. მალე ჩავფრინდით ლოს ანჯელესში.

თავს სასწაულად ვგრძნობდი. ყველაფერი ნაცნობი იყო ჩემთვის, აქაურობამ ჩემი ძველი გრძნობები გამახსენა. არავის ნახვა არ მინდოდა. არც კეროლაინის, არც სტეფანის და არც იანის.!!

მაგრამ ყურადღება აღარ გამიმახვილებია ამ ფიქრებზე. მალე სასტუმროშიც მივედით. იმ საღამოს არსად გასვლის თავი არ მქონდა, რადგან ძალიან დაღლილი ვიყავი. ამიტომ ადრევე დავიძინე. დილით ერთმა გოგომ გამაღვიძა ისიც მოდელი იყოო და ჩემთან მუშაობდა. სახელად ამანდა ერქვა, საკმაოდ საყვარელი გოგო იყოო.. მითხრა რომ სასწრაფოდ უნდა მოვმზადებულიყავი რადგანაც მალე გადაღებები დაიწყებოდა, მეც აღარ გავჩერებულვარ და ამანდას გასვლის შემდეგ რამდნეიმე წუთში მეც გავედი ოთახიდან.

პირველი გადაღება სანაპიროზე ეწყობოდა. ძალიან მქონდა მონატრებული იქაურობა და ერთი სული მქონდა როდის გავივლიდი ამ ქალაქის ქუჩებში, მაგრამ ჩემში იყო შიშის მომენტიც რადგან შესაძლებელი იყო შევხვედროდი ვინმე ნაცნობს, რაც ძალიან არ მინდოდა და ვაღიარებ რომ საშინლად მეშინოდა ამ შეხვერის და იმედი მქონდა რომ ავცდებოდი ასეთ უსიამოვნებას. 

სანამ ფოტოსესიას დავიწყებდით რაღაც დრო მომზადებაში გავიდა. ფოტოსესია საკმაოდ მხიარული გამოვიდა, ასევე სასიამოვნოც და კარგიც..

ფოტოგრაფები და სააგენტოს ყველა წარმომადგენელი ძალიან კმაყოფილი იყო ამ ფოტოსესიით და მითუმეტეს იმითაც რომ პირველივე ასეთი კარგი იყოო, მეც მთელ ჩემს ძალებს ვიყენებდი რომ რაც შეიძლება კარგი გამოსულიყო.

ფოტოსესია საღამომდე გაგრძელდა. მაგრამ გასაოცარი ის იყო რომ დაღლილი არავინ იყოო.. პირიქით ყველა ძალიან ნასიამოვნები იყო. ამიტომ გადავწყვიტეთ საღამოს რაღაც ფართი იმართებოდა თურმე სანაპიროზე და ყველა იქ წავსულიყავით.

თან ჩემი მეგგობრებიდან ფართის დიდი მოყვარული არცერთი არ იყო და ეს ძალიან მახარებდა.

ამიტომ პირდაპირ ჩემს ნომერში ავედი და მომზადებაში დროც გავიდა.

უკვე თითქმის მზად ვიყავი რომ ოთახში მოწყენილი ამანდა შემოვიდა..

-ამანდა რა გჭირს? რატო გაქვს ეგეთი სახე?

-ელე ცუდად ვარ, თავი საშინლად მტკივა და ალბათ დღეს წამოსვლას ვერ შევძლებ.

-აუუ კაი რა. გთხოვ რამე წამალი დალია თავის ტკივილმა რომ გადაგიაროს და წამოდი.. კარგი იქნება თან გაერთობი..

მოკლედ ბევრი ხვეწნის შემდეგ ამანდას მოვანდომა წამოსვლა და თავის ოთახშიც არ გავუშვი..:დ მეშინოდა არ გადაეფიქრებია და ჩემი ამდენი ნაწვალები წყალში არ ჩაეყარა..

გამოვპრანჭე, მეც დავამთავრე მომზადება და დათქმულ ადგილზე მივედით.

ყველა ჩვენ გველოდებოდა..:დ

ბოდიში მოვუხადეთ და ყველა ერთად განვაგრძეთ გზა. იქაურობა ძალიან მეცნობოდა მაგრამ ძაანაც არ დავკვირებივარ რადგან სიბნელე იყო.. რაც უფრო ვუახლოვდებოდი იმ ადგილს მით უფრო ვხვდებოდი რომ იქაურობა ჩემთვის ძალიან ნაცნობი იყო.. საბოლოოდ მივხვდი სადაც ვიყავი მაგრამ ვცდილობდი რომ არ დამეჯერებია ეს ყველაფერი, რადგან არ მინდოდა ისე ყოფილიყო როგორც მე ვფიქრობდი..

მაგრამ ეს მხოლოდ ხერხი იყო თავის მოსატყუებელი... ეს ის ადგილი იყო სადაც პირველად ვნახე იანი.. ადგილი სადაც მე და იანმა რომანტიკული შეხვედრა მოვუწყვეთ კეროლაინს და სტეფანს. ამ ადგილმა დამაფიქრა ჩემს გრძნობებში.. და თითქოს განმიახლდა იანის მიმართ გრძნობები რაც ძალიან არ მინდოდა..

imedia mogewonat..

gtxovt daakomentaret:)))

miyvarxart<33