5tavi

ყველას გილოცავთ 8 მარტს.. მრავალს დაესწარით<3333

-იდიოტი ჩავილაპარაკე ჩემთვის..

 -ელენა გთხოვ გვითხარი სად არის დიროქტორის კაბინეტი, თორემ მთელი დღე აქ მოგვიწევს ყურყუტი..(სტეფანი)

-იცი ამ სკოლაში მეც ახალი ვარ სტეფან.. და მეც დირექტორის კაბინეტს ვეძებ/...(მე)

-ძალიან კარგი ანუ ერთად მოგვიწევს ლამაზო ძებნა(იანი)

ამ დროს სტეფამა ერთი გოგო გააჩერა და მან მიგვასწავლა სად იყო დირექტორის კაბინეტი..ამ დროს ზარი დაირეკა.. სწრაფად შევედით დირექტორის კაბინეტში, ძალიან სასიამოვნო ქალი იყო. გაკვეთილების ცხრილი გამოვართვი სტეფას დავემშვიდობე და საკლასო ოთახისკენ წავედი.ჯერ ძლივს მივაგენი, მაგრამ საქმე ის იყო, რომ პირველივე გაკვეთილზე დავაგვიანე..ჯერ კარზე დავაკაკუნე და შემდეგ შევაღე.

-უკაცრავად შეიძება?(მე)

აი პირველი დაგვიანებულიც შემოგვიერთდა... როგორც ჩანს ახალი ხართ..(მასწავლებელი)

-დიახ ახალი ვარ, და ძლივს ვიპოვე დირექტორის კაბინეტი რომ გაკვეთილების ცხრილი ამეღო.(მე)

-კარგი არაუშავს, კეთილი იყოს შენი მობრძანება ჩვენს სკოლაში ახლა კი ადგილი დაიკავე..და ერთი ადგილისკენ მიმითითა სადაც ძალიან ლამაზი გოგო იჯდა, ეც იქ მივეიდ და გვერდით მივუჯექი.დაჯდომის წინ კი იმ გოგომ გამიღიმა..

-გამარჯობა მე კეროლაინი მქვია.. მეგობრები კერის მეძახიან..

-მე ელენა მქვის და ელეს მიძახიან..

-სასიამოვნოა შენი გაცნობა,

-ჩემთვისაც...(მე)

ერთმანეთზე საკმაოდ ბევრი რამე გავიგე... ძალიან სასიამოვნო გოგო ჩანდა.. უცებ ვიღაცამ გიჯივით შემოაღო კარები.. გავხედე და ხელში იანი შემჩა.

-დაიგვიანეთ, დაუკითხავად შემოდით დაგვიანებული.. (მასწავლებელი)

-დიდი ბოდიში დაგვიანებისთვის... შეიძლება ახლა დავჯდე?(იანი)

-ჯერ წიგნები აიღეთ და შემდეგ ჩვენი კიდდევ ერთი ახალი მოსწავლის უკან დაჯექით.. ეს უთხრა მასწავლებელმა და ჩემსკენ მიუთითა. ჩემსკენ წამოვიდა და თან მიღიიმოდაა.. შემდეგ თვალი ჩამიკრა და ჩემს უკან მოთავსდა.კეროლაინმა გამომხედა..

-აშკარად მოსწონხარ..(კეროლაინი)

-რა? რა სისულელეაა(მე)

-არა მართლა, დააკვირდი მის ქცევებს... თან სიმპატიური ბიჭიაა..(კეროლაინი)

-ვაიმეე... გუშინ ისე მომიშალა შენმა სიმპატიურმა ბიჭმა ნერვბი რო..(მე)

-ვაა, უკვე გაცნობაც მოასწარი?(კეროლაინი)

კეროლაინს ყველაფერი მოვუყევი.. ამასობაში ზარიც დაირეკა და მაშინვე გარეთ გავიდით. იანი უკან მოგვყვებოდა, რომ სტეფანი მოვიდა ჩვენთან.. იანიც გვერდით მოუდგა.. კეროლაინმა ხელი მკრა გამაცანიო.. მეც სტეფანი გავაცანი.. იანმა თავისი თავი თვითონ გააცნო.:):)))

-ბავშვებო ერთი აზრი მომივიდა თავში, არ გინდათ დანარჩენი გაკვეთილებიდან წავიდეთ? პირველი დღეა და არაუშავს, თან ერთმანეთს უკეთ გავიცნობთ. უარის თქმას ვაპირებდი მაგრამ კეროლაინი ჩემს მაგივრად დათანხმდა. ასე რომ ძალით წამათრიეს რასაც ქვია.. ზღვის ნაპირზე გავედით, იქვე პატარა კაფეშ შევედით და კოქტეილებით ავღნიშნეთ ჩვენი გაცნობა. შემდეგ ზღვის ნაპირზე გავისეირნეთ და დავიშალეთ. სახლში საკმაოდ გამხიარულებული მივედი, ამით დედა და მამა ძალიან გავახარე. ცოტა ხანი ინტერნეტში ვიძრომიალე ვცდილობდი რამე გამეხსენებია ჩემი წარსულის შესახებ მაგრამ არაფერი გამომდიოდა. ჩემს წარსულზე ფიქრში ჩამეძინა. დილით კარგ ხასიათზე გამეღვიძა. სწრაფად ჩავიცვი და მაშინვე სკოლაში წავედი.

სკოლას მივუხლოვდი თუ არა მაშნვე კეროლაინი დავინახე მარტო იდგა და ვიღაცას ელოდებოდა. უკან მივეპარე და შევაშინე..

-ჰაი კეროლაინ, როგორ ხარ?(მე)

-კარგად ნინა, შენ როგორ ხარ? ვერ შევნიშნე როგორ მოხვედი..(კეროლაინი)

-რას შემნიშნავდი.. კაი ხო არაფერიი წამო წავიდეთ თორემ დაგვაგვიანდება..(მე)

უფრო სწორედ ზარი დაირეკა და კეროლაინისთვის ვეღარ მოვიცალე მაშინვე ჩემს ოთახში შევედი.. კარები შევაღე თუ არა მოღიმარ იანს შევხედე.მასწავლებელმა მიმითითა რომ იანის გვერდით დავმჯდარიყავი.. მეც ასევე მოვიქეცი.

-გამარჯობა ლამაზო//..(იანი)

-გაგიმარჯოს იან(მე)

-არ გინდა დღესაც წავიდეთ კაფეში? ოღონდ ამჯერად მარტო მე და შენ..(იანი)

-არა არ მაქვს სურვილი ნამდვილად. (მე)

იანის ლაქლაქში გავიდა მთელი გაკვეთილი. დამღალა იმდენ რაღაცაზე ილაპარაკა. ზარი დაირეკა თუ არა მაშინვე გარეთ გავედი.. იანი უკან გამომეკიდა, თან ისევ რაღაცეებს ლაპარაკობდა. მალე სტეფანი და კეროლაინიც შემოგვიერთდნენ.. შემდეგი გავეთილები მარტო ჩამიტარდა არცერთი არ იყო ცემთან და ცოტა მოვიწყინე, ბოლო გაკვეთილზე ცუდად გავხდი, თავი საშინლად ამტკივდა. მასწავლებელმა ექთნის ოთახში გამიშვა, თან ერთი კლასელი ბიჭი გამომაყოლა. გზაში უფრო ცუდად გავხდი ამ ბიჭმა კი თავის გაცნობები დამიწყო. იქვე ჩამოვჯექი, რადგან ისე ცუდად ვიყავი სიარულის თავიც კი აღარ მქინდა, მოსმენაზე ხომ ზედმეტია ლაპარაკი. არ იცი საიდან მაგრამ ამ დროს ჩემ გვერდით სტეფანი გაჩნდა.

-ელე? აქ რას აკეთებ? ცუდად ხომ არ ხარ?(სტეფანი)

-სტეფან, გთხოვ სამედიცინო პუნქტამდე მისვლაში დამეხმარე,..(მე)

-კარგი მოდი წამოდექი(სტეფანი)

-უკაცრავად აქ მე რისთვის ვარ?(კლასელი)

იმ ბიჭს მადლობა გადავუხადე და სტეფანს გავყევი.

იქ რაღაც წამალი მომცეს და თანდათან უკეთ ვხდებოდი. სტეფანმა შემომთავაზა მას, კეროლაინს და იანს სანაპიროზე გავყოლოდი, მაგრამ ახლა არაფრის თავი არ მქონდა, ამიტომ სახლში წავედი. დედას ყველაფერი მოვუყევი, თურმე ეს მეხსიერების დაკარგვის გამო ყოფილა , და შეიძლებოდა დამმართოდა.

ჩემს ოთახში ავედი და ცოტა დასვენება გადავწყვიტე მაგრამ დედამ შემომიღო კარები და მითხრა რომ ვიღაც კეროლაინი მკითხულობდა, მეც ვთხოვე რომ ჩემს ოთახში ამოეშვა. თან დედას გავაცანი.

-როგორ ხარ? სტეფანმა მითხრა რმ ცუდად იყავი..(კეროლაინი)

-ახლა კარგად, თქვენ რა ქენით ისეირნეთ ზღვის ნაპირზე?(მე)

-არა, აღარ გავჩერდი და შენთან წამოვედი..(კეროლაინი)

-მიხარია აქ რომ ხარ(მე)-მგონი სჯობს უკეთ გავიცნოთ ერთმანეთი, მინდა რომ საუკეთესო დაქალები გავხდეთ..(კეროლაინი)

-მეც ძალიან მინდა..(მე)

და კეროლაინმა თავისი წარსულის შესახებ ყველაფერი მომიყვა..

-ახლა შენზე მომიყევი(კეროლაინი)

-ჩემზე? იცი ჩე,ზე არაფრის თქმა არ გჭირდება, როგორიც ვარ ახლა ის ვიყავი ადრეც..(მე)

-რა? ელენა რა გჭირს?(კეროლაინი)

უცებ ისევ ისე ამტკივდა თავი და ვიგრძენი როგორ გაქრა სინათლე. როცა თვალები გავახილე შედარებით უკეთ ვიყავი,წინ კეროლაინი იჯდა..

-ელენა რა გჭირს?(კეროლაინი)

ლოგინზე წამოვჯექი და გადავწყვიტე კეროლაინისთვის სიმართლე მეთქვა და ვუთხარი კიდეც, ყველაფერი რაც კი მახსოვდა ჩემს შესახებ. მან მოიწყინა...

-კარგი მოვრჩეთ აღარ გვინდა სევდიან თემებზე ლაპარაკი, მოდი რამე კინოს ვუყუროთ და ცოტა გავმხიარულდებით...

ეს აზრი კეროლაინს ძალიან მოეწონა... ის საღამო ძალიან კარგად გავატარე. შემდეგ კეროლაინი გავაცილე და დასაძინებლად მოვემზადე.

bavshvebo imedia mogewonaT:)))

es mainc xom aris didi tavi?:))

miyvarxart<33