Nothing will be left unchanged
Everything will change
Youth to change old age
But love will not disappear
Find YourselF / Love? NO,It's NOT Love..Just Kiss
-საუზმე მზად არის...!! სოფის ხმა მოისმა და ბიჭებიც მაშინვე იქ
ით წავიდნენ,ისე რომ ერთმანეთისთვის აღარაფერი უთქვამთ..
საუზმემ დიდი ხმაურითა და ანშლაგით ჩაიარა,თითქოს რამეს დღესასწაულობდნენო,შემდეგ კი მზადება დაიწყეს უკან დასაბრუნებლად,რადგან დღესასწაული მართლაც ახლოვდებოდა.. ეს ის დღე იყო როცა ტბაზე წვეულება,საღამო თუ დღეობა უნდა გამართულიყო სიყვარულის ღმერთის აფროდიტეს საპატივცემულოდ.. ზოგს შეიძლება გაუკვირდეს და ეს გასაკვირია კიდეც თუმცა ამასაც თავისი ახსნა აქვს.. ბევრი ძველი მითი განსაკუთრებით აფროდიტეს შესახებ დაკავშირებული იყო ტბასთან სახელად "Amor"..სოფელში კი ზუსტად ასეთი ტბა იყო და ხშირად მას აფროდიტესთან აკავშირებდნენ და სწორედ მის საპატივცემულოდ მართვდნენ დღესასწაულებს.. დროთა განმავლობაში ადამიანები შეიცვალენ და განნვითარდნენ,თუმცა მათ ეს დღესასწაული არ დავიწყებიათ მიუხედავად ყველაფერისა.. ეს ხომ ხალხის დღეობა იყო..სიყვარულს ზეიმობდნენ... როგორც ყოველთვის წელსაც უნდა დაეწყოთ მზადება.. სოფელში ალბათ უკვე ემზადებოდნენ კიდეც.. ახლა კი მათ მზადებას 12 კაციანი ახალგაზრდების ჯგუფი შუერთდა..ბავშვები დილით საუზმის შემდეგ სოფელში დაბრუნდნენ,დაახლოებით 2 საათი დასჭირდათ..შემდეგ ყველა დაიშალა..გადაწყვიტეს ცტახნით დაესვენათ და შემდეგ ისევ შეხვედრილიყვნენ ოღონდ ახლა სხვა მიზნით ..
დახმარებოდნენ დანარჩენებს დღესასწაულისთვის მზადებაში..დღესასწაულამდე კი სულ ცოტა დრო რჩებოდა..
-შვილო.. გაიგონა თუ არა ნინამ შვილის ხმა მაშინვე მისაღებში გაიქცა და შვილი ჩაიხუტა..
-კარგი დე რაიყო საუკუნით ხო არ ვიყავი წასული 3-4 დღე ვიყავით..
-ჩემთვის ერთი საათიც კი საუკუნეა უშენოდ.. ნინამ ეშმაკურად ჩაიცინა და სემდეგ საუბარი განაგრძო...
-მე შენთვის სიურპრიზი მაქვს..
-რა სიურპრიზი? დედის ნათქვამმა საკმაოდ დააინტერესა..
-მალე გაიგებ.. მანამ მითხარი როგორ ხარ? როგორი იყოო? მომიყევი..ყველაფერი დაწვრილებით მომიყევი..
-ნინა დააცადე შემოვიდეს ბავშვვი და მერე ყვეაფერს მოგიყვება.. მისაღებში ელისაბეტი გამოჩნდა.. ძალიან კარგად გამოიყურებოდა და ეს მარიამმაც აღნიშნა..მარიამმა როგორც იქნა მიაღწია მეორე ოთახამდე და ძლივს ჩაჯდა რბილ სავარძელში.. რამოდენიმე წუთი იჯდა.. და უბრალოდ ისვენებდა.. თან დედას და ბებიას რაღაცეები მოუყვა კიდეც..
-მე ავალ შხაპს მივიღებ..
-კარგი და ამასობაში სიურპრიზიც მოვა..
-სად არის? რამე მიყიდე?
-მეტს ვერაფერს გეტყვი ..მარტო დაელოდე :დ.. უთხრა შვილს და ღიმილით ააცილა კიბეებზე.. მარიამის ოთახში ასვლა და გიორგის გამოჩენა ერთი იყო..
-ბებია აბა რა უნდა გავაკეთო ხვალისთვის.. ?
-ცოტახანი დაუსვენე შემდეგ კი აუცილებლად მოგიძებნი საქმეს..
-კარგი..
გიორგი სავარძელში ჩაჯდა.. სადაც სულ ცოტახნის წინ მარიამი იჯდა..
ახლა კი ის აბაზანაში იყო და შხაპს იღებდა.. შეიძლება არასწორია ასე რომ ვამბობ,მაგრამ მას ძლიერად ესიამოვნა თბილი,მაგრამ არც ისე ცხელი წყლის წვეთები.. შხაპი მიიღო..და ჩაცმა დაიწყო.. დიდხანს ეძებდა,ბოლოს კი შორტი და მოკლე ტოპიკი ჩაიცვა და დაბლა ჩავიდა...
ოთახში შევიდა თუ არა სადაც ყველა შეკრებილიყო დედამისს სიურპრიზზე დაუწყო საუბარი რადგან იგი უკვე ვეღარ ითმენდა..
-დედა აბაა ახლა მაინც მითხარი რა სიურპრიზი გაქვს?
-აუცილებლად გეტყვი შვილო ოღონდ ჯერ გარეთ გავიდეთ..
-გარეთ?
-ჰო გარეთ..
ნინა ნახევრად შეღებული კარებისკენ გაემართა და მასვე უკან გაეკიდა მარიამიც.. თითქოს რაღაცას გრძნობდა.. ხვდებოდა რომ ეს სიურპრიზი სულაც არ იყო უბრალო.. გრძნობდა რომ შეიძლება გაოცებულიც დარჩენილიყო.. ხვდებოდა წინ რაღაც განსაკუთრებელი და საყვარელი ელოდა..
-თვალები დახუჭე..
-კარგი..
ნინამ შვილს ხელი მოჰკიდა და კიბეებზე ჩაიყვანა..
-ახლა დაითვალე ხუთამდე და შეგიძლია გაახილო..
-გასაგებია.. ერთი,ორი,სამი,ოთხი..
-ხუთი მოისმა მარისთვის ნაცნობი ხმა...ხელები ნელ-ნელა ჩამოსწია.. თითქოს მის წინ რაღაც არარეალური იდგა.. მოჰკრა თუ არა მამაკაცის სხეულს თვალი დარწმუნდა ის იყო ვინც ძალიან ენატრებოდა..
-DaD
-MY BABY GiRL..
მარიამი მამამისისკენ გაიქცა და ძლიერად ჩაეხუტა..
-ძალიან ძალიან მომენატრე..მე მეგონა აღარც ჩამოხვიდოდი..
-ჰო რამოდენიმე დღით დავიგვიანე მაგრამ ახლა აქ ვარ...მეც ძალიან მომენტარე..
-როდის ჩამოხვედი..
-იმ დღეს როცა შენ წახვედი სალაშქროდ..ნინამ ასე მითხრა..
-ჩემი მამიკო... მარიამი მამამისს კიდევ ერთხელ მიიხუტა,მერე კი დედასაც დაუთმო ქმარი.. ჩარლიმ თითქმის ყველა ნათესავი გაიცნო..კარგად გაუგოო მარიამის ბაბუას..ელიზაბეტს ამერიკელი ხალხი დიდად არ მოსწონდა,რადგან თვლიდა ზედმეტად თავგასულები იყვნენ..და არატრადიციულები..
"-ან როგორ ექნებათ ტრადიციები,როცა ამერიკელები არიან და როცა ერთ ქვეყანაში ყველა ადამიანი სხვადასხვა რჯულისაა" -ერთხელ ამ სიტყვებით გამოლანძღა თავისი სიძე.. როდესაც შვილს სკაიპით ელაპარაკებოდა.. აქამდე ჩარლის პირადად არასოდეს შეხვედრილა ეს იყო მათი პირველი შეხვედრა,რომელმაც საკმაოდ კარგი შთაბეჭდილება დატოვა ორივეზე.. ვახშამმა მხიარულად და თბილად ჩაიარა.. ვახშმის შემდეგ ყველა დასასვენებელ ოთახში შეიკრიბა სადაც საღამო ასევე სახალისოდ დაამთავრეს... ალბათ 11 იწყებოდა როდესაც დაშლა დაიწყო ხალხმა ჯერ ბაბუა ავიდა.. შემდეგ ჩარლი და ნინა.. სამზარეულოში ფუსფუსს როცა მორჩა მაშინ ავიდაა ელიზაბეტიც და ოთახში გიორგი და მარი დარჩნენ..
-მარი რაღაც რო გკითხო შეიძლება??
დაარღვია მყუდრო მდუმარება გიორგიმ..
-მოიცა ვუსმენ ერთი წუთი..
-მაგ ფილმის ყურება ხვალაც შეგიძლია.. ეს კი არ მოიცდის..
-კარგი .. მარიმ ტელევიზოს დაუწია და გიორგის შეხედა..
-ვიცი რომ მალე ამერიკაში უნდა დაბრუნდე..გიორგი წამით შეყოვნდა..არ იცოდა რა ან როგორ ეთქვა მარისთვის.. თუმცა ნიკა მისი საუკეთესო მეგობარი იყო,ამიტომ როგორმე უნდა მოეხერხებინა და ნიკაზე უნდა ჩამოეგდო საუბარი..
-მერე? გიორგის მდუმარებით და დაბნეული სახის ყყურებით დაიღალა მარიამი..
-მალე თქვი თუ არადა გავაგრძელებ ყურებას..
-ჰო კარგი ბოდიში...არ გინდა აქ დარჩე?
-რატო? გაიკვირვა...
-რავი უფრო კარგად გავიცნობდით ერთმანეტს..
-მე შენ უკვე საკმაოდ გაგიცანი..თუ მაინცდამაინც წამოდი ამერიკაში ცოტახნით..
-საქართველო არ მოგეწონა?
-როგორ არ მომეწონა... ძალიან ლამაზი ქვეყანაა,თუმცა სიმართლე რომ ვთქვა ამერიკა მირჩევნია..
-ხო.. შეიძლება კიდეც.. ბოლოს და ბოლოს შენ იქ გაიზარდე.. გიორგიმ თმაში ნერვიულად შეიცურა ხელი..აღარ იცოდა საუბარი როგორ გაეგრძელებინა..
-ამის თქმა გინდოდა?
-ჰო..თუმცა არა..
-ჰო თუ არა?
-არა.. კიდევ რაღაც უნდა გკითხო..ვინმე რომ შეგიყვარდეს მის გამო აქ დარჩები?
-შემიყვარდეს?? მარიამის გულს თითქოს უცებ წამიერად რაღაც მოხვდა.. თითქოს რაღაცამ თავი შეახსენა,მაგრამ რამ? სიყვარულმა? ეს ხომ სიყვარული არ არის? ეს მხოლოდ მეგობრობაა..
-ჰო შეგიყვარდეს..
-მაგალითად ვინ? მარიამი ცდულობდა გიორგისთან მშვიდად ელაპარაკა რადგან სიყვარულის ხსენებაზე ნამდვილად ანერვიულდა.. გიორგიმ მიხვდა მარიამის რეაქცია თუმცა არ შეიმჩნია და საუბარი განაგრძო...
-ნიკა.. ან სანდრო.. ან თუნდაც ნებისმიერი..
-იცი..დაიწყო თუმცა გაჩერდა..ვერაფერს ვერ პასუხობდა გიორგის..
-რა?? რატო გაჩუმდი?? დარჩებოდი სიყვარულის გამო ?
-შეიძლება..
-კარგი მაშინ ბოლო შეკითხვასაც დაგისმევ და შევეცდები თავი დაგანებო..
-იმედი მაქვს..
-ნიკაზე რას მეტყვი?
-რა უნდა გითხრა?
-მოგწონს? მარიამს გიორგის პირდაპირობა გაუკვირდა თუმცა არ დაბნეულა..
-კი ნამდვილად კარგი ადამიანია..
-მე სხვა რამეს გეკითხები..
-ვერ ვხვდები..
-კარგად ხვდები? მე მის ადამიანობაზე არ გეკითხები..
-ის ძალიან კარგი ადამიანია.. და საუკეთესო მეგობარია ნამდვილად..
-სხვა არაფერი?
-სხვა რა უნდა იყოს.. თითქოს ძალით წარმოთქვაო ეს სიტყვები.. თითქოს ძალიც მოსწყვიტეს მის ტუჩებს ეს სიტყვები.. გული საშინლად ეტკინა მარის თუმცა ცდილობდა გაეღიმა..
-მორჩი დაკითვას..?? მდუმარებას წრტილი დაუსვა..
-ჰო ..შეიძლება..
-კარგი მაშინ მე წავედი უნდა დავიძინო.. ღამე მშვიდობისა..
-ძილინებისა..
მარიამი მაღლა ავიდა..თუმცა გიორგი მისი ასვილიდან 2 საათის შემდეგაც იმ სავარჩელში იჯდა და იმ ფილმს უყურებდა რომელსაც ცოტახნის წინ მარიამი და თან ფიქრობდა..ცოტახანში კი ტკიბილ ძილს მიეცა.. ისეთ ძილს რომ დილას როცა სავარძელში გაიღიძა საშინელი კისრის და წელის ტკივილი იგრძნო რამაც ცოტახანში გადაუარა..
მშვიდი ძილისა და რბილი ლოგინის შემდეგ მარიმ საბოლოოდ დაისვენა დამღლელი ლაშქორბისგან..თვალები გაახილა..რამოდენიმე წუთი გაუნძრევლად იწვა ლოგინში.. შემდეგ წამოდგა და დღესასწაულისთვის ტანისამოსის არჩევა დაიწყო.. ყველაფერი მოამზადა დანიშნული თარიღისათვის და დაბლა ჩავიდა..
-აი მარიც გამოჩნდა.. ელიზაბეტი შეეგება მარის..
-გინდა დაგეხმარო?
-არა..მადლობა.. შენ უბრალოდ დღესასწაულისთვის მოემზადე ..ზეიმი სულ რაღაც რამოდენიმე საათში იწყება..
-რომელ საათზე იწყება?
-4-ზე..
-ააა.. კარგი ..მაგ დროისთვის მზად ვიქნები... ბებია სამზარეულომდე მიაცილა შემდეგ კი დასასვენებელ ოთახში შევიდა.. იქ მხოლოდ ჩარლი და გიორგი ისხდნენ.. მარიამი მამამისს გვერდით მიუჯდა..
-რას უყურებთ?
-როგორც ჩანს კარგ ხასიათზე გაიღვიძე არა?
-ჰო ... უთხრა და გაიღიმა..
-იცი მე გარეთ გავალ.. ცოოტახანს ჰამაკში ჩავჯდები და ტან რამეს წავიკითხავ..
-კარგი პატარავ..
-მამა ნუ მეძახი პატარას..
-კარგი პატარა.. მარიმ მამას დაუბღვირა და ოთახი დატოვა..
-გიორგი შენ და მარიმ კარგად გაუგეტ ერტმანეთს არაა?
-კი ნამდვილად..
-კარგი.. კარგი.. ჯობია ფილმის ყურება გავაგრძელოთ..
-ცხოველებზე ფილმები ასე ძალიან გიყვართ?
-ნამდვილად.. შეიძლება ითქვას ეს ჩემი ჰობია..
გიორგისა და ჩარლის პატარა დიალოგი მალევე დასრულდა და მათ ფილმის ყურება განაგრძეს თუმცა მალევე მოისმა გარედან მისი მეგობრების ხმა და ისიც სასწრაფოდ გარეთ გავიდა..
-რა ქენი ელაპარაკე მარის? მოუთმენლად ჰკითხა ნიკამ..
-ველაპარაკე.. ძლივს წარმოთქვა გიორგი..
-რა გჭირს შეჩემა?? რას დადუმებულხარ.. ლაპარაკი ხო არ დაგავიწყდა ერთ ღამეში??? (სანდრო)
-რაო რა გითხრა? ამოღერღე-ტოო..
-ასე თქვა კარგი ადამიანიაო და ნამდვილად საუკეთესო მეგობარიაო..
-რაააა? ესეიგი რა გამოდის ნიკა ცალმხრივად ხარ შეყვარებული ძმაოო.. სანდრომ მეგობარს მხარზე ძლიერად დაჰკრა..
-კარგი რაა..გეყოს შეჩემა.. ცოტახნით იყავი სერიოზული.. ნიკა მოიქუფრა..
-სხვა არაფერი უთქვამს? ცოტახნის მდუმარების შემდეგ ისევ გააგრძელა ნიკამ საუბარი..
-არაფერი..თუმცა შენზე საუბრისას ცოტა რაღაცნაირად იყო..
-რანაირად? თითქოს იმედი მიეცაო ნიკას,თუმცა ეს არ შეუმჩნევია და თავი მშვიდად დაიჭირა..
-დაძაბული...შეიძლება ასეც ითქვას..
-იცი ძმაო დღეს დღესასწაულზე უთხარი რო გიყვარს და მორჩა რა.. ჩმორიკი ხო არ ხარ რო მაგის თქმა გაგიჭირდეს..
-ჰო რა ეგრე ქენი.. სანდრო მართალია ..მორჩა და დამთავრდება..
-რამდენ ხანში მიემგზავრება აქედან?
-მემგონი ზედ... არა დაიცა ხვალ
-ხვალ?
-ჰოო ხვალ...
-ბიჭებო რა კარგია რომ აქ ხართ..თქვენი დახმარება მჭირდება..ტბაზე უნდა გაგატანოთ რაღაცეები დღესასწაულისთვის..ელიაბეტი ბიჭებს თანდათან უახლოვდებოდა და თან ელაპარაკებოდა.. ბოლოს როცა ლაპარაკს მორჩა უკვე მათ გვერდით იდგა..
-არა პრობლემა.. დაგეხმარებით..
-კარგი გიორგი არ იცი მარი სად არის?
-მემგონი სახლის უკან არის.. წეღან ეგრე თქვა და..
-გიორგი დაუძახე გთხოვ და უთხარი სახლში შემოვიდეს..
-მე მეზარება.. ნიკა წავა...
-კარგი რა მნიშვნელობა აქვს..
სანდრომ ნიკას ხელი ჰკრა და მანაც გეზი იქით აიღო სადაც მარი ეგულებოდა..
-ჰეი..
-ნიკაა? აქ რა გინდა?
-ელიზაბეტმა შენს დასაძახებლად გამომგზავნა..
-ალბათ რამეში დახმარება სჭირდება..
-ჰო ალბათ.. გიორგიმ მითხრა რომ ხვალ აქედან მიდიხარ..
-ჰო ასეა..
-ასე მალე?
-ჰო ასე მალე..
-ცუდია..
-ჰო შეიძლება..
-არ გინდა დარჩე?
-არ ვიცი..რატო უნდა დავრჩე?
-ბებიის ან ბაბუის გამო..
-ისინი ძალიან მიყვარნან მაგრამ არ შემიძლია..
-რატო?
-არ ვიცი..ალბათ საკმარისი მიზეზი არ არის.. მე აქ რა უნდა ვაკეთო?
-რამე..
ამ ლაპარაკით ვერც მიხვდნენ ისე მიუახლოვდნენ სახლს..
-აი შენც აქ ხარ.. წამოდი ჩემთან ერთად.. თქვენ კი ესენი წაიღეთ.. ნიკა შენც მიეხმარე ..
-კარგი ..გასაგებია..
ბიჭებმა ბარგი მანქანაში ჩაალაგეს.. ელიზაბეტი და მარიამი კი სახლში შევიდნენ..
-აბა რაში დაგეხმარო?
-არაფერში ..უბრალოდ გაემზადე..
-ჯერ ადრე არ არის..
-3-ის ნახევარია.. ჩვენ კი იქ ცოტა ადრე უნდა მივიდეთ.. სანამ შენ გაემზადო ერთი საათი გავა.. და დროც იქნება..
-კარგი ბებია..პირველად დაუძახა ელიზაბეტს ბებია და ეს მას ძალიან ესიამოვნა,მიუხედავად იმისა რომ ვერ იტანდა როცა მას ვინმე ბებიას ეძახდა.. ახლა ნამდვილად ესიამოვნა და გაუხარდა კიდეც..))
მარიამი ოთახში ავიდა და მზადება დაიწყო.. ელიზაბეტი ამჯერადაც მართალი აღმოჩნდა,როგორც ყოველთვის.. საათზე მეტი მოანდომა ტანისამოსის შერჩევას,რადგან როცა ის კაბა ჩაიცვა არ მოეწონა...
მზადებას რომ მორჩა დაბლა ჩავიდა.. სადაც უკვე ყველა მას ელოდებოდა..
-რა ლამაზი ხარ!.. (ჩარლი,ელიზაბეტი და ნინა)
-მადლობა..ძალიან ხო არ დავიგვიანე?
-არაუშავს,მაგრამ ახლა ჯობია წავიდეთ...
-დანარჩენები? ბაბუა და გიო?
-ისინი უკვე წავიდნენ..
-აააააააა..
Xo Xo Your Sweet Girl
რავი აბა როგორი გამოვიდაა? სულ რაღაც ერთ თავში
დასრულდება და იმედი მაქვს დაააკომენტარებთ..
თუმცა თქვენ ამაზე სულაც არ ფიქრობთ ..ასეა ხოო?
მადლობა მათ ვინც კითხულობსს.. თქვენ ვერც კი ხვდებით თქვენი
ერთი სიტყვაც რამდენს ნიშნავს ჩემთვის.. მიყვარხართ და
და დიდი მადლობა რომ დროს უთმობთ და კითხულობთ..
M i s s ♥ M a r t i n a
