ჩამოვარდნენ...ისეთი სახეები ქონდათ... ამაზე ისეთი სიცილი ავტეხე ჩავიკეცე... მერე იატაკზე გავიშხლართე და ისე ვიცინოდი.. ბიჭები გაშტერებულები მიყურებდნენ.. ალბადკიდევ დიდხანს ვიცინებდი მობილურს,რომ არ დაერეკა... მაიკი იყო...
-ალოო ვუთხარი სიცილიტ..
-ოოჰ გამხიარულდი პრინცესა?..

-ვაიმე ისეთი დებილები არიან ამათზე მეცინება...ვტქვი და იქეთ ოთახში გავედი..
-ხოო?.. რაქნეს?..
-რადა ერთმა ქერამ შემიჭამა შოკოლადის ნამცხვარი და მიფრთხილდითქო..
-აჰააჰ საცოდავი.. (დაიწყო სიცილი) მერე?..
-მერ მიფრთხილდიტქო და ამან მიშვეკლეთო და პოლისჯოხებით დადგნენ.. ვუთხარი და სიცილი თავიდან დავიწყე.. მაიკიც ამყვა..
-კაი გვეყო ახლა მაგათზე მიხარი შენ როგორ ხარ(მაიკი)
-ნორმალურად..დღეს დედა ჩამოვა და იმედია დაეწყობა ყველაფერი..(მე)
-ხოო იმედია...მომენატრე ქეით..(მაიკი)
-მეც ძალიან ძალან...(მე)
უცებ მანქანის ხმა გავიგონე..
-ვაიმე მაიკ დედა ჩამოვიდა.. კარგი წავედი წავედი და მერე მოგწერ.. მიყვარხარ(მე)
-მიდი პატარავ.. მეც მიყვარხარ... გკოცნი ძალიან ბევრს ჩემ ვარდისფერ და დდიიიდ ტუჩებში...(მაიკი)
მე მას გავუთიშე და ფანჯრიდან გადავიხედე.. კიი დედა იყოო... ძალიან ჩქარა ჩავირბინე კიბეები და გარეტ გავვარდიი
-დეეეეეეეეეეეეეეეეედაააააააააააააააააა!!
მოყოლას განაგრძობს ნაილი:
როგორ უყვარს დედა...როგორ ეხუტება.. ახლა გასაგებია რატომაც იყო ნაწყენი.. ისე ნაწილობრივ მართალიცი იყო.. ჩვენი საქმეების გამო ვერ ცამოვიდა.. ჩვენი რა ჩემი... რო ავუტეხე იმდენი საწმელი იმის საბუთებს აწესრიგებდა...ჰაჰ როგორ ეხუტებაა... ძალიან უყვარს..

-ნაილ რას უყურებ მასე მიშტერებული.?(ლუი)
-აა არაფერს.. ამანდას და ქეითს...
-ჩამოვიდა?(ზეინი)
-ხოო..
-წამო ბიჭო მერე ჩანთები შემოვატანინოთ.. სხვათაშორის უმეტესობა შენი საჭმელებია...(ჰარი)
-ჰოო ჰოოო...
მოყოლას განაგრძობს ქეითი:
-ვაიმე დედა ისეე მომენატრეეეეეეეეეეეეეეეეეეე
-მეეც ჩემო გოგონაა...მეეც.. მაპატიე რაა აქამდე,რომ ვერ ჩამოვედი..
-არაუშავს მტავარია ახლა აქ ხარ...
მე დედას კიდევ ერთხელ ჩავეხუტე.. ღმერთო როგორ მომნატრებია.. 8 თვეა არ მინახავს..
-როგორ გაზრდილხარ დე... მეუბნებოდა და მატრიალებდა.. და როგორ გალამაზებულხარ.. ჩემი პრინცესა..
-ამანდააა როგორ გვიხარია შენი ნახვა(ჰარი)
-ოოჰ ბიჭებო...(დედა)
-ჩანტბი სადარიი?...(ნაილი)

-უკან.. ნელე შოკოლადის ტორტია არ გააფუჭოთ...
-ტორტიიი?//(ნაილი)
-შეეენ ტოორტიიი სირცხვილით ვეღარ უნდა ახსენოოო უნაამუსოოო!! დავუწყე ჩხუბიი..
-ქეით დამშვიდდი რაიყო?.. სტუმარია ქეით... მეუბნებოდა დედა...
-ხოდა სტუმარი როა მორიდებაა საჭირო.. ტორტის ბოლო ნაწერი შემიჭამა..
-და დანარჩენი ტორტი ვინ შეჭამა?..(დედა)
-მეე...ვუთხაი დარცხვენილმა..
ნაილი სასიამოვნო სახით იკრიჭებოდა... ფუუუ.. როგორ ვერ ვიტაან იდიოტიი...





-უი ახალი მეზობლები გვყავს?... იკიტხა დედამ და ჩვენგან ცოტა მოშორებით მდგომ სახლს შეხედა.. ამ სახლთან მართლაც მანქანა იდგა... კარებიც ღია იყო..
-ხო ჩამოვიდნენ ალბად .. ვუთხარი და ბიჭებს ერთერთი პატარა ჩანთა გამოვართვი,მაგრამ მალევე დავაგდე და ვიყვირე
-ნაააილლლ!! ტორტი მე მომაქვს გაუშვი ხელი!
ნაილმა შეშინებული სახით ტორტი გამომიწოდა..
-დავრჩით მშივრები ამათ ხელში.. ტქვა ლუიმ და სიცილი ატეხა..
-ამ ტორტს ვჩამ მარტოო მეეე!! ვსოოო!! ვყვიროდი და ბედნიერი სახით შემქონდა ტორტი სამზარეულოში..
-და როო გასუქდებიი?(ნაილი)
-აჰაჰ არ ინერვიულო... მაინც არ მოგცემ ტორტს..
-აუ მომე რაა..
-და მერე შენ რო გასუქდებიი?... ფანუშკები რას იტყვიაან?..
-ქეით ჩვენ თუ არ მოგწონვართ ფანებს მაინც ნუ აყენებ შეურაცყოფას... გაბრაზდა ნაილი..
-აუუ გეხვეწები მითხარი შეურაწყოფა სად გაიგონე?..
-აბა ფანუშკები რაიყოო?..

-ნაილ მოფერებით..
-ისე კარგად ჟღერს ფანუშკები... გამოვიყენებ.. ტქვა და სიცილი ატეხა.. მერე უცებ დასერიოზულდა და ძაღლის ტვალები მითხრა
-აუ მომაკბეჩინე მაინც რააა..
-აჰაჰაჰააჰ.. ავტეხე სიცილი...( ტორტი ხელში მეკავაა.. )მოგაკბეჩინოო?...აჰაჰაჰა... არააა მაგასაც არ ვიზაამ.. ვთქვი და უცებ ჩავიკეცეე..
-ქეიიიითთთ ტოორტიიი!!
ვაიმე ეს რა ვქენი....
მოყოლას განაგრძობს ნაილი:
შტერიაა შტეერიიიიი!!!! რა ტორტი გააფუჭააა!!!
-ვაიმე ეს რა ვქენიი.. ჩემი ტორტტიიიიი(ქეითი)
-აი აი აიიი!! მოგეცა რამოხდებოდაა...
-აუუუ გადიი რაა... ჩემი ტორტიი.. შენი ბრალიაა...
-მე რა შუაში ვარ?..
-შუაში კიარა ტავში... რო არ შეგეჭამა პირველი ტორტი ახლა მოგცემდი... და თუნდაც რო შეგეწამა და სასაცილო რარაცეების კეტება არ დაგეწყო ჩემი ტორტი ახლა ცოცხალი იქნებოდაა..
-კაიი კაიი დამშვიდდი ტორტია უბრალო..
-შოოკოლადიის ტორტი ნაილლლ!!
დედა რა უცნაური ოგოა რაიყო?... კაი ჭამაზე არ ვამბობ ან მე რა უნდა ვტქვა,მაგრამ ტორტზე ამდენი ამბავი?... ვაიმე ნაილ რეებს ბოდიაალოოობბბ!!
-ტოოოორტიიიი!!! დავიწყე ყვირილი მეეც..
-ჩვეენი ტორტიიიიი(ქეითი)
-ჩვენიიი?.. გამიკვირდა..
-გასაჭირში ტანადგომა მჭირდება.. მიტხრა სიცილით..
-აააჰ კაიიი.. ჩემი და ქეითისს ტოორტიიი...
-ჩვეენი ტორტიიი... ვბღაოდით მთელს ხმაზე...
-რა ხდება?.. ვაიმე რა ქენიიით?.. სამზარეულოში შემოვიდა ამანდა..
-რადა დამივარდაა ტორტიიი...აწუწუნდა ქეითი..
-აჰაჰაჰაჰაჰაა. უარესის ღირსი ხარ..(ლუი)

-ბოდიში?..(ქეითი)
-რადა ღორებს არაფერი კარგი არ მოუვათ...(ლუი)
-ლუი გაჩერდი დავუბღვირე მე..
-არა ნაილ მართალს ამბობს.. თქვა ქეითმა და გავიდა..
-მე ავწმენდ ბიჭებო.. ტქვა ამანდამ..
-არა დედა,შენ დაღლილი ხარ.. მე მივხედავ... გავიგონეთ ქეითის ხმა ის პოლისჯოხითა და ასაღებიტ შემოვიდა სამზარეულოში..
-ღოროოო(ლუი)
-გეყო ლუი.. დაგეხმარო ქეით?...(მე)
-არა გმადლობ..
-რამ მოგალბო ასე უცეებ?... მართლა ძალიან ტავაზიანი გახდა უცებ..
-ეეჰ ნაილ ამხელა ტრაგედდიიის შემდეგ... ეჰჰ..
-აა უი... გითანაგრძნობ ქეით.. გითანაგრძნობ...
-ტანაგრძნობა არა ისა.. მოკიდე ასაღებს ხელი...
ძველი ქეითი დაბრუნდა.. გავიფიქრე ღიმილით...