განახლებული და ახლა შედით <3 ნახეთ და დააკომენტარეთ :))
მოყოლას განაგრძობს ნაილი:
თავიდან ეს გოგო ძალიან მხიარული მომეჩვენა.. სახლს ძალიან საყვარლად
ალაგებდა,მაგრამ მერე ძალიან უხეში გამოდგა.. ძალიან კიარა უაზროდ.. აი
მეტი უხეშობა,რომ არ შეიძლება ისეთი... მაინც ვერ ვხვდდები ასეთი რა
დავუშავეთ..ტუმცა არ მიკვირს ათასობით ჰეითერი გვყავს.. -აუ ამ ჩანთებს რა ჯანდაბა ვუყოთ?(ლუი) -ან ჩვენი ოთახები სადარის?..(ზეინი)
-ავიდე ვკითხო?...(მე-ანუ ნაილი)
-ხოო მიდი.. ოღონდ მაინც რაიმე წაიღე ან აიფარე არ გამოგიქნიოს რამე.. სიცილით თქვა ლუიმ მე კიბეებზე ავედი და გავიგო ყვირილი
მეეე შენთან მინდა და მორჩა.. არც ეს იდიოტი ბიჭები მინდა არც ეს
აგარაკი... არც ეს ფული არაფერი არ მინდაა.. დაანებე სამსახურს ტავი და
იყავი ჩემთან.. ვსოო... ქეითის ხმა იყო?...ხოო.. ვის უყვუროდა.. ოღონდ
დედამისს არა რაა... თავი რაღაცნაირად დამნაშავედ ვიგრძენი.. ცოტაარიყოს
მეუხერხულა კარებზე დაკაკუნება,მაგრამ მაინც დავაკაკუნე... მოყოლას განაგრძობს ქეითი ვაიმე რომელი იდიოტია ახლა რა უნდათ?... ავდექი და კარები გავაღე.. ის ქერა მგონი ნაილი იყო.. -რა გინდა?.. ვკიტხე უხეშად.. -ისა.. კი არ მინდოდა შეწუხება,მაგრამ -გეყო აფერისტობა რა გინდა?..
-არ ვაფერისტობ.. -რა გინდათქო?.. -რატო ხარ ასეთი უხეში?.. -ნაილ! უკვე გავბრაზდიი.. -კაი კაი დამშვიდდი... ჩვენი ოტახები გვაინტერესებს.. -აუუ ოთახები... მოიცა დედას დავურეკავ..
ნაილმა თავი დამიქნა.. ავიღე ტელეფონი და ჩავრთე..20 შემოსული ზარი იყო..
აქედა 9 მაიკის,... უი მაიკი.. სულ დამავიწყდა.. არც დამირეკავს... უცებ
ავკრიფე ნომერი და დავრეკე.. ყვება ნაილი: რას აკეთებს?...ვინარი მაიკი?... ჰეი დავავიწყდი?.. გაგამგიჟბს ეს გოგო -მეც მომენატრეე.. ხო აქ ისეთი ამბებია... ხოო მეც...(ქეითი)
ჰმმ შეყვარებულიაა?...ტუმცა რაში მაინტერესებს.. ჰეი ჰეიი... გავახსენო
თავი?... არაა რო დამცოფოს?.. ვაიმე ნაილ რა დღეში ხარ.. მარა ესეც არ
აპირებს ლაპარაკის დამტავრებას... უნდა ვქნა რამე ასე დილამდე ხო ვერ
ვიქნებიი?...ვაიმე და რო მომახტეს?..ტან რა უშნო ენააქვს რაიყო.. კაი ხო
მართლა ვსო ნაი... ჰეე მიდი ნაილ.. ჰეეე.. ნაილთქო.. კაი ვსო მართლა
ახლა... ჰე ნაილ მიდი!! ჩავახველე.. ყვება ქეითი: უიმე ნაილი სულ დამავიწყდა... -კარგი მაიკ წავედი ახლა.. მიყვარხარ.. -მეც მიყვარხარ ჩემო პრინცესა... მიდი და მომწერეე.. -ხოო.. ბოდიში ნაილ.. უცებ გავერთე ვუთხარი ნაილს და მისმა სახემ უაზროდ გამაკვირვა.. რა ვუთხარი ასეთი.. -რაიყოო?.. ვითხე გაკვირვებულმა.. -ბოდიში?..(ნაილი) -რა მოხდა მერე?..(მე) -ააა არა არაფერი.. გამიკვირდა.. მიტხრა ღიმილით... ისე მეც გამიკვირდა.. რატომ მოვუხადე ბოდიში?.. ვინ მექაჩებოდა ენაზე?... რავიცი.. მოკლეთ დავურეკე დედას.. -დედა შენს სელებრითებს აინტერესებთ სად უნდა მოისვენონ?... -ქეით ისინი ჩემი სელებრითები არ არიან.. კაი გემრიელად ვეჩხუბებოდი დედაჩემს ნაილი იქ რო არ ყოფილიყო.. -კაი ხოო.. სად დაწვნენ?.. -ქვემოთ როა ორი დიდი ოტახი იქ და შენს წინ როა სამი ოტახი იქ... -კაი.. -მოიცადე არ გათიშო.. ლოგინები დაუგე?. -რავქენი?.. ვიკიტხე საოცრად გაკვირვებული ხმით და სახეზეც აშკარად დამეტყო იმიტომ,რომ ნაილმა რაღაც ძალიან უცნაურად გამომხედა... -რადა ტუ დაუგე?.. -უნდა დამეგო?.. უფრო გაბრაზებული ხმით ვიკითხე.. -აბა რა უნდა გექნა ქეით?... მოიცა მოიცა ბიჭებს აქამდე არ დაუსვენიათ?..
-კიი როორ არა ლუისი იყო გაშხლართული ჩემს საყვარელ სავარძელში.. ამაზე ნაილს გაეღიმა.. -იმედია არ ააგდე.. -აბა რაა.. -ქეიით.. -დედა ვსოო.. -დაუგეე... -ხოო აბა რას ვიზაამ.. -ქეით მეთქი.. -დედააა.. -ქეით შენი სტუმრები არიან და ისე უნდა მიიღო როგორც ეკადრებათ.. -ესენი ჩემი სტუმრები კიარა შენი კლიენტები არიან.. და რანაირად არ ვთვლი ტავს ვალდებულად,რომ მათ მოვემსახურო.. ნაილს სახე უაზროდ შეუწუხდა.. ეს აშკარად შევამჩნიე ამიტომ დედას უცებ მივაყარე.. -კარგი დავვუგებ დდა მოვემსახურები.. მათ მსახურად მიგულეთ.. და ტელეფონი იქეთ მივაგდე...
-ისა არარი საჭირო მართლა... მიტხრა ნაილმა..
-ჰააჰ... არა გმადლობ.. თავიდანვე გითხარი,რომ მომსახურე პერსონალად უნდა
მიგეღეთ,... ხოდა მეც დავოკდები და დაგემორჩილებით.. ოგინებახლა
გაგიშალოთ?.. -ქეით.. -არა არაა... მიტხარით თეთრეული წამოღებული გაქვთ თუ საკუთარით გაგიმასპინძლდეთ.
-წამოღებული გვაქვს და ქეით გთხოვ ნუ იქცევი ეგრე.. როცა ამანდამ
გვითხრა,რომ შვილი ყავდა ტან თითქმის ჩვენხელა ძალიან გაგვიხარდა და იმედი
გვქონდა,რომ დავმეგობრდებოდით.. -უიმე არ გამაგიჟო სელებრითები
ჩვეულებრივ გოგონასთან?.. ვერ ვიჯერებ.. აუ შეიძლება თვითერზე დავწეროო?..
ან თქვენტან სურათი გადავიღოო?.. არა გმადლობ.. ვთქვი და ოტახის კარები გავუღე.. -გტხოვთ მისტერ ჰორან..
-ქეით მაპატიე არ მინდოდა მეთქვა,მაგრამ ჩენ არაფერ შუაში ვართ..
დედაშენი მუშაობს და ამ საქმით შენ გარჩენს ამიტომ ნუ იქცევი ეგოისტი
პატარა ბავშვივით და ცოტათი დაფიქრდი.. ტქვა ნაილმა და გავიდა.. თან
საშინელი ტვალებით მიყურებდა... ამ სიტყვებმა გული საშინლად მომიკლა და
კკიდევ უფორ დიდი ზიზღით განმაწყო ბიჭებისმიმართ.. ტირილი მომინდა,მაგრამ
მე ხომ არასოდეს ვტიროდი.. ხოდა თავი შევიკავე,ოთახის კარები მივაჯახუნე და
ქვემოთ ჩავედი.. -აქ ქვემოთ ორი ოტახია.. დანარჩენი 3 ზემოთ..
აირჩიეთ ოთახები მერე თეთრეული მომეცით და 5 წუთში ტავისუფლად მოეწყობით..
ვჲტხრი ბიჭებს ყალბი რიმილით.. -არარის საჭირო მითხრა ნაილმა ძალიან
გაბრაზებული სახით,მის ცანთებს ხელი მოკიდა და ზემოთ აიტანა.. ქვემოთ ლუი
და ერთი სათამაშოებიანი ბიჭი შევიდნენ.. დანარჩენები ზემოთ... ნაილმა
აშკარად ყველას ყველაფერი უთხრა... ლოგინებიც თვითონ დაიგეს და იმ საღამოს
არცერტი ოთახიდან არ გამოსულა..აქეთ მე მიბრაზდებოდნენ?.. ფუუ ვერ
გიტაანთ.. საზიზღრად ატხრილმა დავურეკე ენის...
-ალო.. -ალოო კიარაა ამთხარეეს.. -რა ქნეს?..
-რადა ნაილმა ამომაკითხა ოთახში სად დავწვეთო დავურეკე დედაჩემ ისიც იქ
იყო და დედაჩემმა დაუგე ლოინებიო.. მეთქი ხო არ გააფრინე დამლაგებელიც
გამხადეთქო და ასეთები და ეს ნაილი გაბრაზდა და მოდო ყველას და მოკლეთ ახლა
ქეთ ჩემზე არიან გაბრაზებულები.. -ისე ცხოვრებაში როგორები არიან?.. -იდიოტი უჟმურეებიიი!! -ვისტან გვლანძღავ ასე ძალიან?... მკიტხა მწვანთვალებამ და თან კიბეებიდან ჩამოხტა.. -ოოჰ ჩამობრწყინდა ერთერთი.. უხეშად ვუთხარი ენის.. -ჰარი.. მიტხრა და გამიღიმა.. -ვაიიმე რომელიიი?...(ენი) -ჰარიო(მე) -ხო ხოო მე ვარ.. მეუბნებოდა სიცილით -ვაიმე რაგინდა?...(მე) -რამინდა?(ენი) -არა შენ არა(მე) -არაფერი(ჰარი) -აა კაი აბა ვიის?(ენი) -ჰარის(მე) -რა ჰარის?(ჰარი) -არა შენ არა(მე) -ქეით გავიგე ჰარის(ენი) -ჰოო ჰარის..(მე) -რაა ჰარისს?.. ჰეიი(ჰარიი) -ვაააიმეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეე გაჩერდიიი ენიიი!(მე) -მე გაჩერებული ვარ..(ეენი) -მაშინ ჰარი შენ გაჩერდი(მე) -მეც გაჩერებული ვარ(ჰარი) -ვაიმე დამღალეთ ხახლო..(მე) -რატო?(ორივე რთად)
-ააააააააააააა!! გაჩერდიიით.. ენი ჰარია აქ და იმას ველაპარაკებოდი..
ჰარი ჩემს დაქალს ველაპარაკები ტელეფონზე!! უუუხ გაარკვიეეთ?...(მე) -კაი.. მიტხრა ჰარიმ ღიმილით..
-ხოდაა ენი.. უნდა გამეგრძელებინა ლაპარაკი,მაგრამ ჰარი ჩემს წინ
სავარძელში მოკალათდა და ადგიმას არ აპირებდა... რამენჯერმე გავხედე
წარბაწეულმა ის მაინც არ დგებოდა... -ჰარიი?!(მე) -გისმენ...(ჰარი) -მგონი ვლაპარაკობ... -ტელეფონი დაგიკავო?...(ჰარი) -გადი...(მე) -რატოო?...(ჰარი) -სხვისი ლაპარაკის მოსმენა უზრდელობაა..ვუთხარი და ენა გამოვუყე.. -ჰააჰ მე არ ვიტყუები მაინც,რომ არ ვუსმენ.. მითხრა ძალიან უხეშიი სახით,მერე ადგა და სხვა ოთახში გავიდა.. -მე უფრო ვერ გიტაან.. მვაძახე უკან.. -ხოდაა ენი მოკლეთ უფროდაუფრო მიშლიან ესენი ნერვეებს..!! გაუხმეთ ტავები... -ვაიმე ქეით,ჰარის ხმა მესმოდა.. -ხოდა?.. -რადა ცხოვრებასი უფრო საყვარელია.. -არცერთი არ მესაყვარლება მე.. გაუხმათ თავი.. -კაი რაა ქეით.. შენს ადგილას მილიონობიტ გოგო ოცნებობს ყოფნას.. შენც შეირგე რაა.. -აარაა!! უნდა გავაქციო აქედაან.. -ააუ შენ სუულ გააფრინე.. მიტხრა სიცილით...
-კაი კაი წავედიი ახლა გვიანია უკვე დავიძინო უნდა... ვუთხარი და
გავუთიშე.. მაგრამ დასაწოლად არ ავსულვარ.. ყურსასმენები ავიღე და ისევ the
scriptis მოსმენა დავიიწყე...
ვერც მივხვდი ისე ჩამეძინა..
ბოლოს სიმღერების ხმამ გამაღვიძა..the script ვინ უსმენს?... ჩემი
სიმღერებია.. უცებ ვუიგრძენი როგორ ამიყვანა ვიღაცამ ხელში..როგორ
მიმიხუტა.. თვალები გავახილე.. -ჩუუუ.. დაიძინე...მიტხრა ჩურჩულით და ისევ მიმიხუტა.. მეც ისე მეძინებოდა ყურადღება აღარ მივაქციე არაფერს და მივეხუტე.. ხმა ვერ გავარჩიე...
მან ოტახში შემიყვანა და ლოგინზე მიმაწვინა.. თმები სახეზე
ჩამომეყარა,მან ხელით გადამიწია და ხელი ჩემს სახესთან ძალიან ახლოს
დადო.... თვალები გავახილე.. -დაიძინე,დაიძინე.. ნაილი
იყო..დავამთქნარე და რატომღაც ხელი ხელზე დავადე... მალევე ჩამეძინა,მაგრამ
მივხვდი როგორ ნაზად გამოაცურა მან ხელი ჩემი ხელიდდან ისე,რომ არ
გავეღვიძებინე და კარები ჩუმად დაკეტა... დილიტ 9 საატზე გამეღვიძა..
უცებ გამოვიცვალე წინა დღის ტანსაცმელი.. ტმებიც ძალიან უცებ ავიწიე კოსად
და ქვემოთ ჩავვარდი იმ იმედით,რომ დედა დამხვდებოდა.. დედა არ ჩამოსულა.. ჩქარა ავიღე ტეელეფონი და დავურეკე -დედა არ მიტხრა,რომ დღესაც არ მოდიხარ.. -დამშვიდდი ქეით სამშვიდდი..ნახევარ საატსი წამოვალ და ტან შენ საყვარელ შოკოლადის ტორტსაც წამოგიღებ.. -მართალია ერთი დიდი ნაჭერი შოკოლადის ტორტისა მაცივარსია მაგრამ მაინ,დედა მიყვარხარ.. -ხოო საჭმელების გამო კი.. -არა არა დეე მართლა მიყვარხარ.. -მეც ჩემო გოგონა.. ბიჭები როგორ მოეწყვნენ?.. -ძინავთ და ალბად კარგად.. -იმედია ცოტა წესიერად იქცევი.. -მასე მიცნობ?.. ვკიტხე სიცილით -საერრთოდ არ გიცნობს... გავიგონე სამზარეულოდან ნაილის ხითხითი..
-კაიი დე წავედი ახლა და მალეე ჩამო.. -მიდი ცემო გოგონა.. დედას დავუკიდე და სამზარეულოში გავედი.. ნაილი ზურგით იდგა.. -გმადლობ გუშინდელ(ის შემობრუნდა) ღმეერთოოო ნაიიიილლლ!!!!! არ მიტხრა რომ ჩემი შოკოლადის ნამცხვარის ბოლო ნაჭერი შემიჭამეეეეეე!!! მას ტვალები გაუფარტოვდა.. ლუკმა ძვლივს გადაყლაპა.. მერე ჯოდღურულ პირზე ხელი მოისვა დამეკრიჭა და მიტხრა -არაფრის.. -ნაილლ რასოკოლადი გაქვს წასმული თითქმის მთელ სახეზე?.. -აა სად?.. არაა ეს შოკოლადი კიარააა.. -ააბაა რაარიი?... უკვე ვწუწუნებდიი.. ღმერთო როგორ შემიჭამაა!!! -ისა რაქვიაა.. კბილის პასტაა.. ხოო კბილის პასტაა...წავედი მე მოვიბან..
მითხრა და გასვლა დააპირა,მაგრამ ვეერ მივარტვი.. ხელი მაიკის ყელში
ჩავავლე ჩემსკენ მოვწიე და თითი სახეზე მოვუსვი.. მერე თითი პირსი ჩავიდე.. -კიიი კბილის პასტაა კიი!! კარგი რაა ნაიიილ!! როგორ შემიჭამეეეე!! -ააუ ქეით ოღონდ ახლა არ გაბრაზდე რაა..არ ვიცოდიი.. -აუუუუუუუ.. ახლა რა ვჭამოო?.. -რავიცი გინდა კარტოფილს შეგიწვავ.. -საად კარტოფილუიი და სად ცემი შოკოლადის ტორტიი..ნაიიილლლ!!
ვუთხარი და მოთხვრილ მაგიდას შევხედე.. პირველი რაც თავში გავიელვე იყო :ფეთხუმი!! -რანაირად ჭამ?..ვკითხე სიცილიტ.. -რანაირად?. -ბინძურად.. -სამაგიეროდ მერე ლამაზად ვალაგებ.. მიტხრა და ამაყად გამომხედა...და ხო კიდე არაფრის... -რა არაფრის?.. -მადლობაო და.. -შენ ჯობია შენი კბილის პასტა ჩამოიბანო.. ვუთხარი და საპურე ავიღე შესანახად.. -ააააააააააარ მეეეეეეეეეეესსროოოოოოოოლოოო!!! დაიწყო ყვირილი ნაილმა.. -რაა უნდა გესროლო შენ მე ფსიქოპატი გგონივარ?.. ვკიტხე და სიცილი ავტეხეე.. -არ მესვრიი?.. მე ცალი წარბი ავუწიე და უცებ დავსერიოზულდი..ავალაგე მაგიდა.. ნაილი იდგა და მიყურებდა.. -რაიყოო?... ვკიტხე ისევ წარბაწეულმა... -ისე შენგან კარგი დამლაგებელი გამოვიდოდა.. უცებ მომაყარა და გაიქცა...
კატეგორია:♥ BooK ☆ | ნანახია:776 | დაამატა:Anniee♥ | რეიტინგი:5.0/1
