მაიკი სახლიდან გავიდა და თან ჯეიკთან დარეკვას ცდილობდა
-რა ჯანდაბა გინდა ? (როგორც იქნა უპასუხა ჯეიკმა)
-დახმარება (მაიკი)
-არ მჭირდება შენი დახმარება (ჯეიკი)
-სად ხარ ? (მაიკი)
-არა შენი (ვერ მოასწრო დამთავრება ჯეიკმა)
ტელოფონი ხელიდან გაუვარდა, გულთან ძალიან ახლოს საშინელი ტკივილი იგრძნო, სულ მალე უსოლოდ დაეცა ძირს. გონს სადღაც მიწისქვეშა ოთახში მოვიდა, წამოდგომა სცადა თუმცა უშედეგოდ ჭრილობა ჯერ კიდევ არ ქონდა შეხორცებული, წინ ქალის სილუეტს მოკრა თვალი რომელიც სიბნელიდან უყურებდა
-ვინ ხარ ? (ჯეიკი)
-გაიგებ თუ გადარჩები...
ქალმა თითები გაატკაცუნა, ჯეიკმა დაინახა როგორ აირეკლა მის ხელებში ცეცხლი, ის ნელ-ნელა გაძლიერდა, გაიზარდა და თითებიდან ოთახის კედლებს მოედო, ქალმა გულიანად გაიცინა, კიბეებზე ავიდა, გასვლამდე უკან მოიხედა ძირს დაგდებულ ჯეიკს შეხედა, რომელიც წამოდგომას ცდილობდა
-შენ ნინას ვეღარასდროს ნახავ (ჩაილაპარაკა და ოთახი დატოვა)
ცეცხლის ალი მალე მთელ ოთახს მოედო, ჯეიკის ჭრილობა არ ხორცდებოდა, მას სისხლი ჭირდებოდა, მაგრამ სად ნახავდა ახლა სისხლის ? ჭრილობამ იმდენად დაასუსტა რომ ძალასაც ვერ იყენებდა, გულაღმა დაეცა, ჭერს შეხედა და თვალწინ ნინა წამოუდგა
-მაპატიე რომ ვერ დაგიცავი (თქვა და თვალები დახუჭა)
-შენ რა სიკვდილს აპირებ ? (ნაცნობი ხმა შემოესმა)
-მაიკ ? (ძლივს წამოიწია)
-ხო რა იყო (ჯეიკი)
-როგორ მომაგენი ? (ჯეიკი)
-გარეთ აგიხსნი ახლა აქედან უნდა გავიდეთ
ძმას მიახლოვდა წამოდგომაში დაეხმარა და წამებში გარეთ გაჩნდნენ 
-როგორ მომაგენი ? (ჯეიკი)
-არაფრის, რა საჭიროა მადლობა (მომგებიანად უთხრა მაიკმა)
-ახლა არა მაგის დრო, ნინა უნდა ვიპოვო (ჯეიკი)
-ჯერ ძალა უნდა აღიდგინო, სისხლი გჭირდება (მაიკი)
-ადამიანის მოკვლას არ ვაპირებ (ჯეიკი)
-არც მე
ისევ მიახლოვდა ძმას, ხელი მოკიდა და წამებში სავადმყოფოს სისხლის რეზერვში ამოყვეს თავი, ირგვლივ სიჩუმე იყო გამეფებული, ეს ძმებს არ გამოპარვიათ, მთელი სავადმყოფო დაცლილი იყო, თითქოს ყველა ერთად აორთქლდა სადღაც
-ეს ამბავი არ მომწონს (ჯეიკი)
-დალიე სისხლი და გავშორდეთ აქაურობას (მაიკი)
ჯეიკმა ერთ-ერთი სისხლიანი პაკეტი აიღო და დალია, მისი ჭრილობა მაშინვე შეხორცდა და ძალაც დაუბრუნდა
-წავედით ? (მაიკი)
-მოიცა ვირაც მოდის (ჯეიკი)
-გამიშვით რა გინდათ ჩემგან ? (ნინას ხმა იცნო ჯეიკმა)
-იქ ნინა
თქვა და კარებისკენ გაიწია, თუმცა წინ მაიკი გადაუდგა
-გამატარე (მკაცრი ტონით უთხრა ჯეიკმა)
-ეგრევე ვერ გავარდები, გავარკვიოთ ჯერ რა ხდება (მაიკი)
-არაფრის გარკვევას არ ვაპირებ, გამატარე არ ვაპირებ ნინაც ისე დავკარგო როგორც ანა (ჯეიკი)
დაამთავრა თუ არა სიტყვები, ჯეიკი გვერძე მოისროლა და გარეთ გავარდა, დაინახა ნინა როგორ ყავდა ორ ჯადოქარს დაჭერილი, ნინა ცდილობდა თავის განთავისუფლებას თუმცა არ გამოსდიოდა, ვერც ძალას იყენებდა, მახეში მოქცეულ ჩიტს გავდა რომელიც სადაცა სიცოხლეს დათმობდა და იქ მაღლა უსასრულობაში გაფრინდებოდა
-გაუშვით (ჯეიკი)
ჯადოქრებმა გაოცებულებმა შეხედეს ჯეიკს, მათ ეგონათ რომ მარტო იყვნენ, ჯეიკის დანახვაზე კი შეცბნენ, თუმცა ისინი ხომ ჯადოქრები იყვნენ მათ არაფრის ეშინიათ, ერთ ერთმა ნინას ხელი გაუშვა და ჯეიკს გაუსწორდა, შელოცვის გაკეთებას აპირებდა, როცა დაინახა ჯეიკის სახეზე ცვლილება, სახის ნაკვთებზე თითქოს მატლები დაცოცავდნენ, თვალები ჩაუსისხლიანდა.
ნინა გაოცებული უყურებდა ჯეიკს და ვერ იჯერებდა რომ ეს სინამდვილე იყო, ის ვამპირია გაიფიქრა და თავი ჩაღუნა არ უნდოდა ასეთი ჯეიკის ნახვა. ჯეიკი წამებში გაჩნდა ჯადოქართან და ყელი გამოაჭამა, მეორე ჯადოქარი შოკში იყო და ვერაფერს აკეთებდა, ვერც კი იგრძნო უკნიდან როგორ მოახლოვდა მაიკი , მანაც კისერში უკბინა, ჯადოქარი უსულოდ დაეცა ნინა კი ორ ვამპირს შორის აღმოჩნდა, არ იცოდა რა გაეკეთებინა
-ნინა კარგად ხარ ? (ჯეიკი მიახლოვდა)
-არ ვიცი (შეშინებულმა უპასუხა)
-ნუ გეშინია არაფერს დაგიშავებ (ჯეიკი)
-ვიცი, მე შენ გენდობი (მიახლოვდა და ჩაეხუტა) 
-უკაცრავად მყუდროება ხომ არ დაგირღვიეთ ? (სარა)
-დედა?(ერთდროულად თქვეს ძმებმა)
-ხო რა იყო ასე გაგიკვირდათ ჩემი დანახვა ? (სარა)
-შენ ხომ არ შეგილია გარეთ გამოსვლა (ჯეიკი)
-რა ადვილად იჯერებთ ყველაფერს (ბოროტად ჩაიცინა სარამ)
ხელები მაღლა აწია საკუთარი შვილები აქეთ იქით მიყარა, ნინა კი თავისკენ მიიზიდა და ხელებში მოიქცია
-ხელი არ ახლო (ჯეიკი)
-ნუ გეშინია არ მოვკლავ, ჯერ-ჯერობით მისგან მხოლოდ სისხლი მჭირდება
ეს თქვა და ნინას კისერში უკბინა, სისხლა ნელა დაიწყო ჩამოცურება ნინას კისერზე, ნინა ცდილობდა თავის დაღწევას, თუმცა რაფერი გამოსდიოდა, ნელ-ნელა ძალას გარგავდა და სულ მალე უგონოდ დაეცა იატაკზე
-ესეც ასე (სარა)
-რა უქენი (მაიკი)
-ნუ გეშინია არ მომკვდარა, მალე მოვა გონებაზე (სარა)
-მოგკლავ (დაიყვირა ჯეიკმა და გიჟივით წამოვარდა, მაგრამ აზრი არ ქონდა სარამ ისევ კედელს შეახეთქა)
-წავედით მაიკ (სარა)
მაიკმა დანანებით გადახედა ძმას, უნდოდა მასთან დარჩენა და დახმარება თუმცა დედას ვერ აღუდგებოდა და მორჩილად გაყვა მას და მალევე გაუჩინარდნენ გრძელ კარიდორში. ჯეიკი მაშინვე წამოვარდა და ნინას მიახლოვდა, ხელში აიყვანა და ელენას სახლში წაიყვანა.
შეშინებულმა ელენამ ნინას გონებადაკარგული რომ დაინახა უფრო შეშინდა
-რა მოუვიდა ?(ელენა)
-კარგად იქნება, მალე გაიღვიძებს (ჯეიკი)
-წამოდი ჩემ ოთახში დააწვინე (ელენა)
ჯეიკმა ნინა ფრთხილად დააწვინა ლოგინზე და მძინარეს დაუწყო ყურება. ელენა პირველ სართულზე ჩავიდა ჩაის მოსამზადებლად. დიდხანს არ ყოფილა ნინა გათიშული, მალევე გაახილა თვალები, ოთახი მოათვალიერა, მიხვდა რომ ელენას ოთახში იყო , წამოიწია და ფანჯარასთან მჯდომ ჯეიკს მოკრა თვალი რომელიც თბილად უყურებდა 
-კარგად ხარ ? (ჯეიკი)
-კი, მადლობა შენ გადამრჩინე (ნინა)
-არა ცდები მე ვერ მოვახერხე შენი ტკივილისგან დაცვა (ჯეიკი)
-ნუ იდანაშაულებ თავს (ნინა)
ჯეიკი ნინას მიახლოვდა საწოლზე ჩამოჯდა და სახეზე მოსვა ხელი, დაინახა რომ პატარა ჭრილობა ქონდა, ელენას დაუძახა ბამბა და სპირტი მოატანინა და ჭრილობის დამოსავება დაიწყო.
-აღარასდროს დაგტოვებ მარტო (ჯეიკი)
-მჯერა (ნინა)
ჭრილობის დამუშავებას რომ მორჩა წამოდგა და კარისკენ წავიდა
-სად მიდიხარ ? (ნინა)
-ძმის მოსაძებნად (ჯეიკი)
-რა ? (გაკვირვებულმა იკითხა ნინამ)
-ხო მაიკის მოსაძებნად, დღეს მან გადამრჩინა და დავრწმუნდი რომ ის ძველი მაიკი, ჩემი საუკოთესო ძმა და მას ჩემი დახმარება ჭირდება (ამ სიტყვებს რომ ამბობდა თვალწინ ყველა იმ მომენტმა გაურბინა რაც კი მას და მაიკს ერთად ქონდათ გავლილი)
-რომ დაბრუნდები ხომ ამიხსნი ყველაფერს ? (ნინა)
-რას აგიხსნი ? (ჯეიკი)
-შენ ვამპირი ხარ (ნინა)
-რათქმაუნდა (ჯეიკი)
-ჯეიკ ... (ნინა)
-რა ? (ჯეიკი)
-კიდევ ერთხელ მადლობა (ნინა)
-გპირდები ვეღარასდროს ვერ დაგიშავებს სარა ვერაფერს, მე დაგიცავ (ჯეიკი)
-მჯერა (ნინა)
ჯეიკმა დატოვა ელენას სახლი და ძმის მოსაძებნად წავიდა, მას უკვე ყავდა ნინა და გული უგრძნობდა რომ ძმასაც დაიბრუნებდა.He Is My Hero...
♥
|
