ნინას გაოცებისგან ხმას ვეღარ იღებდა, ცეცხლის რგოლში თითქოს პარალიზებული იდგა და უცნობს უყურებდა, ცოტახანში გამოფხიზლდა და წყლის რგოლით ცეცხლის რგოლი ჩააქრო
-შენ ჩემნაირი ხარ (ნინა)
-ცდები (უცნობი)
-ვინ ხარ ? (ნინა)
-მალე გაიგებ (უცნობი)
-რა გინდა ჩემგან ? (ნინა)
-შენი ნდობა (უცნობი)
-ეგ ძნელი მოსაპოვებელია (ნინა)
უცნობმა ხელი გაუწოდა
-შენ შეგილია ჩემი ნდობა (უცნობი)
-არა არ შემილია, მე არავის ნდობა არ შემილია (თავისთვის ჩაილაპარაკა ნინამ)
უცნობს შეხედე, ისევ შადრევანში მოსროლა და რაც ძალა ქონდა გაიქცა, სახლისკენ არ წასულა, ეშინოდა უცნობს მისი საცხოვრებელი ადგილი არ ეპოვნა, სანაპიროსკენ გაიქცა, ზღვას რომ მიახლოვდა ცოტა დაწყნარდა, აქ დაცულად გრძნობდა თავს, მაიკი რომელიც ისევ სანაპიროზე იმყოფებოდა ჩუმათ უყურებდა ნინას, ნინამ წყლის დიდი ბურთი გააკეთა, ჩანთა სანაპიროზე დააგდო თვითონ წლის ბურთში შევიდა და ზღვაში გაუჩინარდა, მაიკი იქვე ჩამოჯდა და ნინას დაუწყო ლოდინი, გაუხარდა რომ სანაპიროზე წააწყდა, აღარ მოუწევდა ლონდონის ქუჩების შემოვლა მის მოსაძებნად. ნინა დაახლოებით ორი საათი იყო წყლის ქვეშ, ნელ-ნელა მშვიდდებოდა და ცდილობდა მოვლენების დაკავშირებას, უცნობის და მაიკი გამოჩენა ერთმაეთს დაემთხვა, იქნებ უცნობი მაიკია ? რა უნდა ჩემგან ? დახმარება ? არა არამგონია ათასი ფიქრი უტრიალებდა ნინას თავში, როცა საბოლოოდ დაწყნარდა წყლიდან ამოვიდა. ნელა ამოვიდა ზღვიდან და ჩანთის ძებნა დაიწყო
-ამას ხომ არ ეძებ ? (მაიკს ხელში ნინას ჩანთა ეჭირა)
-მომეცი (ნინა)
-ჯერ ის მითხარი აქ რას აკეთებ (მაიკი)
-არა ეგ შენი საქმე, დამიბრუნე ჩანთა (ნინა)
-კითხვაზე მიპასუხე (მაიკი)
-კარგი თუ ეგრე გინდა დაიტოვე ეგ ჩანთა (ნინა)
შემოტრიალდა და სანაპიროდან წასვლა დააპირა, თუმცა მაიკი წინ გადაუდგა
-გამატარე (გაბრაზებულმა უთხრა ნინამ)
-ჯერ კითხვაზე მიპასუხე (მაიკი)
-გაატარე (სიბნელიდან უცხო ხმა გაისმა)
ნინასმ იცნო ეს ხმა, სიბნელიდან უცნობი გამოვიდა და ნელი ნაბიჯით მიუახლოვდა ნინას და მაიკს
-შენ ვინღა ხარ (მაიკი)
უცნობი უფრო მიახლოვდა მაიკს, ნელა მოიხსნა ქუდი, პირბადე და თვალებში მიაშტერდა მაიკს
-გამარჯობა ძმაო (უცნობი) 
-ჯეიკ (მაიკმა ძლის ამოილუღლუღა ეს ერთი სიტყვა)
-გაგიკვირდა ჩემი დანახვა ? (ცინიკურად კითხა ჯეიკმა )
-შენ ხომ (არ დაამთავრებინა ჯეიკმა)
-მე ხომ მკვდარი ვარ (ისევ ცინიკურად უპასუხა)
-ხო (მაიკი)
-როგორც ხედავ მკვდრეთით აღვსდექი (ჯეიკი)
-შენ აქ არ უნდა იყო (მაიკი)
-რატომ ? მე სახლში დავბრუნდი (ჯეიკი)
ნინა გაკვირვებული უსმენდა მათ დიალოგს, ხვდებოდა რაღაც ცუდი მოხდებოდა, ძმები ერთმანეთს მტრულად უყურებდნენ და ორივეს თვალებში ცეცხლის ალი ირეკლებოდა
-ნინა ჯობს წახვიდე (ჯეიკი)
-შენ საიდან იცი ჩემი სახელი ? (ნინა)
ჯეიკი ნინას მიახლოვდა,ხელები სახეზე ნაზად მოკიდა და თვალებში ჩახედა.
ნინას ჟრუანტელმა დაუარა, უყურებდა ჯეიკს თვალებში და შინაგანი მე ეუბნებოდა რომ მისი ნდობა შეიძლებოდა
-ახლა სახლში წადი, ხვალ მოგძებნი და ყველაფერს აგიხსნი (ჯეიკი)
ნინა მისი ხელებისგან განთავისუფკებას აპირებდა როდესაც მათ სახეებს შორის ცეცხლის ალმა გაიარა
-თავი დაანებე (მაიკი)
-ეს არ უნდა გექნა ძმაო (ჯეიკი)
სანაპირო ცეცხლის ალში გაეხვია, საშინელი ბურუსი ჩამოწვა, ნინა იდგა და უყურებდა როგორ უმოწყალოდ ცდილობდნენ ძმები ერთმანეთის დახოცვას
-გაჩერდით (ხმამაღლა იყვირა ნინამ )
თუმცა მისთვის ყურადღება არცერთს მიუქცევია, ნინას კიდევ ერთხელ ჩაუარა სახესთან ცეცხლის ალმა, ამაზე საშინლად გაბრაზდა, ძღვას მიახლოვდა, რამდენადაც შეეძლო დიდი ტალღა წარმოქმნა, ნინასთან ორად გაიყო, წლის ნაწილი ჯეიკის მხარეს წავიდა მეორე ნაწილი კი მაიკისკენ, იმდენად იყვნენ გართულნი ერთმანეთის დახოცვით რომ ვერც შეამჩნიეს წლის დიდი ნაკადი და ორივე ტალღაში მოექცა, აქეთ-იქით ეხეთქებოდნენ
-გაჩერდი ნინა (ძლივს ამოილუღლუღა მაიკმა)
-თუ მოღცებით ერთმანეთის მოკვლას გავჩერდები (ნინა)
-გაჩერდი (ჯეიკი)
ნინამ უკან დააბრუნა ტალრა, ძმები დარლილები ეყარნენ ნაპირზე და ძლივს სუნთქავდნენ, ნინას ჩაეღიმა მათ დანახვაზე, ჩანთა აიღო და სახლისკენ წავიდა.
-რატომ დაბრუნდი ? (მაიკი) 
-მალე გაიგებ ძმაო ..!
ჯეიკი ძლივს წამოდგა და კვლავ სიბნელეში გაუჩინარდა...!You can trust me..! I will always protect you..!♥
|
