♔♥მე და მარი ერთად ვაგრძელებთ♥♔ ♔♥წერას როგორც წინათ ვწერდით ამიტომ♥♔ ♔♥ახალი თავი ჩემგან თქვენ♥♔ ♔♥იმედია მოგეწონებათ .!♥♔
მოდით თავიდან შესავალს გავაკეთებ იმისთვის რომ არ დაიბნეთ მე და მარი ადრე ვდებდით მოთხრობას თინეიჯერი ერქვა იმედია გახსოვთ. ვწერდით რა მარი წერდა და მე რაც არ მომწონდა ვცვლიდი ჩემებური ვერსიით ეხლაც თითქმის ესე იქნება მარის იდეა რომელსაც მე შევეცდები ისე გამოვხატო როგორც გიყვართ.იმედია ახალი თავი განახლებული ავტორებით მოგეწონებთ.! კრიტიკას ვღებულობთ.!:)))
-ბოდიში მინდა მოგიხადო(სოფია) -ხდება რამე? შემოდი ყავა ან ჩაი დავლიოთ(ანა) -მადლობა .ყავა მირჩევნია და უშაქრო(სოფია) -მიდი დაიწყე მოყოლა.(ანა) -ყველაფერი შენი სკოლაში გადმოსვლიდან დაიწყო.თავიდან აგითვალისწუნე.ვაღიარებ ძალიან ლამაზი ხარ და თავიდან ვიფიქრე რომ კონკურენტი იქნებოდი ჩემთვის და პირველობაზე იბრძოლებდი.თუმცა ეხლა ესე არ ვფიქრობ.ანა მაპატიე ძალიან გთხოვ. -გასაგებია, მერე? –მერე ის რომ ძალიან ცუდად მოვიქეცი. –გამაგებინე რა გააკეთე.. –დღეს ჩემმა ძმამ ლოლას ბურთი რომ მოარტყა ხომ იცი? შენ ის დაიცავი. მე კი შენი სახელით.. შენი სახელით.. დავწერე წერილი. სადაც ზუსტადაა აღწერილი რაც მოხდა. -კარგი დაწყნარდი.ისეთი არაფერი გაგიკეთებია.მთავარია...მოიცა რა? ანუ დირექტორმა ნახა უკვე?(ანა) -არა ,არა დირექტორს ჯერ არ უნახია.წერილი მის ოთახში დევს თუმცა არ უნახია(სოფი) -კარგი რამე მოვიიქროთ. .. მგონი ვიცი რაც უნდა გავაკეთოთ ) (ანა) –მე შემიძლია შენი დახმარება?
-კი აუცილებლად მჭირდები.მოკლედ ხო გახსოვს დამლაგებელი ქალი ,შენ არ გემახსოვრება მოკლედ ეგ ჩემს გვერდით ცხოვრობს.ეხლა პირდაპირ სკოლაში რომ წავიდეთ და დაკეტილი რომ იყოს დირეკტორის კაბინეტამდე ვერ მივაღწევტამიტომ ავიგოთ საიდან შევძლებთ კაბინეტამდე მისვლას. -კარგი მაშინ წადი მე აქ დაგელოდები..
-ხო კარგი წავალ.ადი ჩემ ოთახში და რამე შარვალი ნახე.არამგონია ესეთი ფორმით სადმე გადაძრომა და საერთოდ მოძრაობა შეძლო. ასე თუ ისე ჩემ მეზობელს და ჩემი სკოლის დამლაგებელს რაღაცა ინფორმაცია ვათქმევინე.და დიდი ფიქრის შემდეგ გეგმაც დავსახე რითითაც შევიღჭრებოდით დირეკტორის კაბინეტში. არ ყოფილა ადვილი სოფის გაძლება მთელი გზა..საშინლად ბევრს ლაპარაკობდა იმაზე თუ როგორ არაკონფორტულად გრძნობდა თავს ჩემს სამოსში .. უცებ სიჩუმე ცამოვარდა თავიდან ვიფიქრე ალილუია დაიღალათქო ბოლოს მაინც მან დაარღვია სიჩუმე რომელიც ჩემთვის ასეთი სასიამოვნო იყო –ანა.. –ჰა. –ჩემი ძმა ასე რატომ განაღვლებს? –მის ადგილას ჩემი ნებისმიერი სხვა კლასელი რომ ყოფილიყო, ზუსტად ასე მოვიქცეოდი ) –რატომღაც არამგონია რომ ასეთი გულთბილი იყო) –გულთბილი რომ არ ვიყო, არ გაპატიებდი ) და შენ რა გგონია? –ანუ ჩემი ძმა არ მოგწონს? –რაა?–ეს კითხვა ჩემთვის ცოტა მოულოდნელი იყო, ენდრიუს მიმართ აშკარად მქონდა სიმპათიები, როგორც ''მაგარი'' ბიჭის მიმართ, მაგრამ არ ვფიქრობდი რომ მომწონდა. –ანა, რაზე ფიქრობ? მოგწონს ჩემი ძმა? –არა, რატომ მკითხე? –აბა რაზე დაფიქრდი? –ჩემი ძველი სკოლა გამახსენდა. –დარწმუნებული ხარ?
–კი. –მე კი მგონია რომ არ ხარ. აჰაჰა. მოგწონს ჩემი ძმა!!
–ნუ იქცევი პირველკლასელივით! აი მოვედით უკვე. ჩვენი კლასის ფანჯრიდან შევიპაროთ! იქედან უფრო ახლოა. –ანა! –მერე გადავიდეთ და ის კარი გავაღოთ. –ანა! –ჰაა! –მეშინია. ნახე რა სიბნელეა. იქნებ შიგნით. –ოო, წამო რა ავიდეთ. ეხლა არ თქვა მოჩვენებების მჯერაო. –არ არ მჯერა. –კარგი. ფანჯარა როგორ გავაღოთ? –რავი მე! –სავენტილაციო მილით უნდა გავძვრეთ. მართალია სოფიამ ბევრი იწუწუნა მაგრამ მაინც გადავწყვიტეთ სავენტილაციო მილით შევსულიყავით. ანა ყვიროდა არ მინდა აქ სიბინძურეა და მტვერიაო მაგრამ მაინც მიდიოდა წინ. ბოლოს როგორც იქნა შევაღწიეთ. სკოლაში ბნელოდა და მე და სიფიას ძალიან გვეშინოდა, მაგრამ დირექტორის ოთახს მალე მივაგენით . სოფიამ შუქი აანთო. –გაგიჟდი?ჩააქრე გარედან შუქს დაინახავენ. ფანრით უნდა მოვძებნოთ. –მოიცა ახლავე. ... მე და სოფია ძებნაში აქტიურად ჩავებით. –ანა! არ გეშინია რომ ვინმე დაგვადგეს თავზე? –ვის უნდა ეღვიძოს ახლა :დ –ხო რავიცი –მოიცა, მგონი რაღაც ვიპოვე. –მაჩვენე! –ეს არის შენი წერილი? – ჰოო!! მე და სოფია ერთმანეთს გადავეხვიეთ და ხტუნვა დავიწყეთ მაგრემ უცებ ვიღაცამ შუქი
აანთო. კარებს რომ შევხედეთ, იქ დირექტორი იდგა madloba Titoeuli komentarisviis.!!
