Die In Your Arms (16) *პირველ რიგში ბოდიშით რომ გალოდინეთ* *მიზეზი სრულიადში *
ბავშვებო ძალიან მრცხვენია რომ ამდენი გალოდინეთ აი ძალიან დიდ ბოდიშს გიხდით რაც კი ცხოვრებაში ოდესმე გადამიხდია მე ვერ ვახერხებდი მოთხრობის დადება ყოველ დღე მიყოლებულად მქონდა გამოცდები და წერები და თანაც ხანდახან რომ დავჯდებოდი და მოვიცლიდი 2 წუთით მუზა არ მომდიოდა ამიტომაც დღეს მუზაც მომივიდა და აი შემოგთავაზებთ მოთხრობას აზრები კომენტარებში დააფიქსირეთ რათქმაუნდა . თქვენი -Ronnie♥.
გამოვეწყვეთ და წავედით აეროპორტში . აეროპორტში ბევრი ვილაპარაკეთ მაგრამ აი უკვე აფრენის დროც მოვიდა და თვითფრინავში ვჯდებოდით როდესაც შემთხვევით ჩემი მეგობარი ძველი მეგობარი ემა დავინახე მისთვის ყურადღება არ მიმიქცევია როგორც თვითონ მომექცა და მარტო დამტოვა ისე მოვექცევი მე (გავიფიქრე ჩემთვის) ნინას გავხედე და ნინა ფანჯარას გაჰყურებდა მე კი ნინას ვუთხარი.
მე : ნინა ? მიითხარი ხომ სულ ჩემს გვერდით იქნები ნინა : სულ სულ ჩემო გოგო <3 მე : მიყვარხარ. ნინა : მეეც ნინას ამავდროულად ნელ-ნელა ეძინებოდა მე კი ნაღვლიანი თვალებით ვიყურებოდი აქეთ იქეთ. აი ნელ-ნელა თვითფრინავიც ეშვებოდა მე ნინა შევაღვიძე და ვუთხარი რომ ჩასვლის დრო იყო. ჩავედით და ტაქსი გავაჩერეთ რომ ჩემს სახლში წავსულიყავით ძალიან მომენატრა ჩემი სახლი და იქ გატარებული ბედნიერი წუთები . მივედით და კიბეებზე ავედით ჩემი ჩანთიდან გასაღები ამოვაძვრინე და კარების გაღებას შევუდექი . კარები გაიღო და სახლი სულ ნაგვიანი იყო !! მე : ვაიმე აქ რა ხდება !! ნინა??! ნინა : კაი გოგო არაუშავს აბა რა გეგონა იბზინებდა ამდენი ხნის მიუხედავათ? მე : ხო რავიცი (მორცხვად ვუთხარი) ნინა : მოდი დავალაგოთ ძალიან სიცხეა აუ ბოდიში მაგრამ უნდა გავიძრო ზედა :დ ხომ არავინ შემოვა მე : კარებზე დაუკაკუნებლათ არავინ ! ნინა : კარგი კარგი. მე : კარგი მე გამოვიცვლი და მოვალ ნინა : კარგი ამავდროულად სანამ ოთახის კარებს შევაღებდი რაღაცამ სახლი გაანძრია ძალიან შემეშინდა უცებ მოუმატა ამ რყევებმა და მივხვდი ეს მიწისძვრა იყო ძალიან შემეშინდა, ნინასთან გავარდი ნინა უკვე გარეთ გასულიყო მიწისძვრა არ ჩერდებოდა მე გარეთ გასვლას ვერ ვახერხებდი კარები გარედან ჩაიკეტა ვკიოდი ვწიოდი აქეთ იქით ვატებოდი მაგრამ ამაოდ ნელ ნელა ლუსტრას ვარდებოდა მოწყდა და ძირს დაეცა . შიშისაგან ჩავიკეცე ძალიან შემეშინდა . არ ჩერდებოდა მე მე რაღას ვფიქრობდი იმის გარდა თუ ნინა როგორ იყო ? მაგრამ მე ხომ ნინამ მიმატოვა ნინა წავიდა თვითონ გაიქცა და მოშორდა აქაურობას მე არავის არ ვუყვარვარ ჩემი ცხოვრება საშინლად დაულაგებელია . ჩემს თვალწინ ინგრეოდა ყველაფერი ყველა გარეთ გასულიყო ჩემს გარდა ხმები მესმოდა საშინელი ხმები ხალხის ყვირილი და ხვეწნა მუდარა. მე კი ოთახის შუაში ვიყავი ჩაკეცილი და თვალზე ცრემლები მასკდებოდა არვიცოდი რა მექნა მე ხომ ვიცოდი რომ მოვკვდებოდი და ვერ გადავრჩებოდი . აიი ნელ ნელა ჭერიც ჩამოინგრა და მე : არაააააააააააააააააააააააააააააააა!
მეორე დღეს
გამეღვიძა არაფერი არ მახსოვდა მხოლოდ ის გავიგე ექიმებიდან რომ მიწისძვრას გადავურჩი და თავში უამრავი რამ დამეცა ჩემი სახლი დაინგრა და განადგურდა მხოლოდ ჩემი და ჩემი ნივთების გადარჩენა შეძლეს . ბევრი ვიტირე ვიტირე მაგრამ ამაოდ შემდეგ ექიმი შემოვიდა და დავინახე თუ როგორ შემომიტანა ჩემი ნივთები მე მადლობა მოვუხადე და ის გავიდა ჩუმად . ამოვიღე ტელეფონიდან ჩანთა და პირველი მესიჯიც წავიკითხე ეს ზეინისგან იყო ზეინი : მე მე რაღადამრჩენია რომ გითხრა მიყვარხარ და შენს თავს გავწირავ .შენს გამო ფეხიც კი მოვიტეხე მაგრამ ამას არ ვნანობ რადგან მე შენ ძალიან მიყვარხარ . მე კი ამ წერილით ყველაფერს მივხვდი მივხვდი იმას რომ თუ როგორ ვუყვარვარ ზეინს და თუ რამოხდა იმ დღეს როდესაც თავზე მენგრეოდა ზეცა. შემდეგ ზეინს დავურეკე და ზეინი : ბარბარა !!! ცოცხალი ხარ? ვიცოდი ბარბ ზეინი : ცოცხალი ვარ ზეინ მიყვარხარ ! ზეინი : უზომოდ სამუდამოდ მე : სამუდამოდ და უზომოდ. ზეინი : ექიმი მოდის ჩემი წამოდგომა არ შეიძლება ამიტომ მერე დაგირეკავ. მე : კარგი თავს გაუფრთხილდი ზეინი : შენც . შემდეგ არ იყო ნინა იმის ღირსი რომ დამერეკა მაგრამ გულმა არ მომითბინა და დავურეკე ნინა ტელეფონს არ იღებდა რამაც თვალზე ცრემლი მომარია . ნინა ჩემთვის ჩავიჩურჩულე და ამ დროს ექიმიც შემოვიდა . ექიმი : თქვენს მეგობარს უნდა თქვენი ნახვა. მე : შემოუშვით ნინა : ბარბარა ბოდიში ყველაფრისათვის მე ძალიან მიყვარხარ იმ დროს არვიცოდი რა მექნა გთხოვ მაპატიე გურწფელად მიყვარხარ ბარბარა მე ბეწვზე გადავრჩი შენთან უნდა შემოვსულიყავი როდესაც წავიქეცი და კარებს თავი მივარტყი შემდეგ კი უგონოდ ავდექი და გარეთ გავიქეცი. მე : კარგი გოგო არარის საჭირო მივხვდი ყველაფერს <3 ნინა : ზეინმა ფეხი მოიტეხა ჩვენ ერთად შემოვედით შენს გადასარჩენათ მე : თქვენ ხართ ჩემი სიცოცხლეები . ვიცი რომ ფეხი მოიტეხა და დღესვე მივალ სანახავად ნინა : დღესვე? მე : ხო დღესვე მწერენ ნინა : კარგია მაშინ ადექი გოგო მე : კარგი კარგი საავანმტყოფოდან გამომწერეს და გარეთ გამოვედით გარეთ უჩვეულოდ სიცხე იყო მაგრამ მე საშინლად მციოდა . შემდეგ ნინამ იცოდა თუ სად იყო ზეინი და წავედით იმ საავანმტოფოსთან კარები შევაღე და ზეინს ვუთხარი : მე : აბა როგორ არის ჩემი ბიჭი ? ზეინი : ბარბიი რამდენი ხანი არ მინახიხარ როგორ მომენტარე და დამაკლდი მე კარგად და ჩემი გოგო როგორ მოვიკითხო ? მე : მეც ძალიან : ( შენი გოგოც კარგადაა ზეინი : აბა მანახე თავზე ნაკერები :დ
იმედია მოგეწონათ დააკომენტარეთ მადლობთ რომ კითხულობთ <3
| 
