My little History (5) - 18 ივლისში 2012

დინმა მოიხედა და გული ამიფანცქალდა,მას ჩემტვის არაფერი უთქვამს თითქოს უცხო ვყოფილიყავი მისთვის
-უკაცრავად (დინი)
-დინ ვერ მიცანიი ? ინდიანა ვარ.
-არა უკაცრავან სხვაში გეშლებით.
-არა არავიში არ მეშლები,შენ ..შენ ჩემი დინი ხარ.
-სხვაში გეშლებით,უნდა წავიდე ქალბატონო.
თვალებიდან უნებლიედ ცრემლები წამომივიდა,ლილი ჩამეხუტა.
-გეყოფა ნუ ტირი,სახლში შევიდეთ.(ლილი)
-არა ლილი,ჩემი წასვლით ისე ვატკინე გული რომ 2 წელში დამივიწყდა და ჩვენი პირობაც დაივიწყა.
-გეყოფა ტირილი,სახლში შევიდეთ ,ბებიაშენთან ნამტირალები ხო არ შეხვალ.
-არა არ შემიზლია.ძალა მოვიკრიბე და ტირილი შევწყვიტე,სახლში ღიმილით და ხმაურით შევედი,ბებიიიიიი .ბებიაჩემი გაკვირვებით მიყურებდა.
-ბები გაიცანი ეს ჩემი მეგობარიაა ლილიი.
-შვილო ასე მოულოდნელად რომ ჩაამოხვედით,დაგერეკათ და რამეს მოვამზადებდი.
-არა ბე არაფერი არ გვინდა არ გვშია,თუ მაინცდამაინც ლილის გაუკეთე ომლეტი,ძალიან უყვარს.ჩვენ ოთახში ავალთ და დავალაგებთ იქაურობას.მე და ლილი ოთახში ავედით და ჩემოდნები ამოვალაგეთ.ლილის იმდენი რამე ქონდა წამოღებული რომ მტელი გარდირობი გაავსო,აღარ ვიცოდი სად წამეღო ჩემი ტანსაცმელი.ლოგინზე ჩამოვექიდა ლილის ვუთხარი :
-ლილ მე აქედან წავედი,უცხოეთში ბედნიერების საძებნელა და ნამდვიი სიყვარული დავკარგე,მან ჩვენი შეთანხმება დაივიწყა,დამპირდა რომ არასოდეს დამივიწყებდა მაგრამ ...
-გაჩერდი გეყო მოთქმა,მე ჩაალ საჭმელს შევჭამ და შენ თუ გინდა ისევ იტირე შენი პრინცისთვის.ეს თქვა და გადაიხარხარა.

ლილ რა დაგემართა ? რაც ჩამოხვედი ისეთი აჟიტირებული ხარრ.. შენთან საუბარს აზრი არ აქვს .რა მექნა არ ვიცოდი,მხოლოდ ის მოვიფიქრე რომ იმ ადგილას წავსულიყავი სადაც მე და დინი დავდიოდიტ ხოლმე და ასეც მოვიქეცი.დაბლა ჩავირბინე:
-ლილ უნდა გავიქცე მალე მოვალ.-დაიცა მეც წამოვალ..
-არა არ მინდაა...
პლიაჟზე გავიქეცი და იმ ადგილას მივედი სადაც მე და დინი ვიყავით ხოლმე.იქ კი დინი დავინახე,ის ხმამაღლა რაღაცას ლაპარაკობდა:
-ის ისევ დაბრუნდა ,მე კი მოვატყუე რომ ვერ ვიცანი არადა მიყვარს,მთელლი ორი წელი მენატრებოდა,მაგრამ..
-მაგრამ არაფერიი.
-ინდიანა..
-დინ მეც მენატრებოდი ,მივხვდი რომ ამ მოკლე დროში ძალიან შემიყვარდი,იქ ძალიან ბედნიერი ვიყავი მაგრამ ვიღაც მაკლდა და ის ვიღაც შენ იყავი.მისკენ გავიქეცი და ვაკოცე.

-სამუდამოდ შენთან ვიქნები სანამ სიკვდილი არ დაგვაშორებს ..
-მანამ შენტან ვიქნები სანამ თებერვალს 30 დღე არ ექნებაა..
-ნუ ხუმრომ დინ.
-მალედინ მალეე.
-ცოტაც მოითმინე საყვარელოო.
-მე კი ვითმენ მაგრამ ბავშვი არაა...
-ცოტაც ჩემო პრინცესააა,ცოტაც,მივედით,მივედით.
სავადყოფოში ყვირილით შევედით...
ნახევარი საათის შემდეგ.
გილოცავთ დინ,დედამიწას პატარა პრინცესა მოევლინააა .