My Little History - 7 ივლისში 2012

მამიკო იცი როგორ მენატრებიი ?ძალიან მაკლიხარ,ყველაზე კარგად შენ მიგებდი,იცოდი რა მომწონდა და რა არა,ჩემი საუკეთესო მეგობარი იყავი,მაგრამ ახლა სულ მარტო დავრჩი.მე და დედა ყოველდღე ვკამათობთ,უნდა ელეგანტურ ქალად ჩამომაყალიბოს.დღესაც კი ვიჩხუბეთ,უნდოდა ლოგანის დაბადების დღეზე კლასიკური კაბით წავსულიყავი,მაგრამ ხო იცი არ მიყვარს ესეთი ტანსაცმელი ,ჩემი სტილი არაა.არ მოსწონს როცა სკეიტბორდით დავდივარ,ყოველდღე ამაზე გვაქვს ჩხუბი.მა ეხლა უნდა წავიდე, ჩოგბურთში შეჯიბრი მაქვს და იმედი მაქვს გამიმართლებს.კიდევ მოვალ და თან აუცილებლად,მიყვარხარ...!!
ფეხზე წამოვდექი და ცრემლები მოვიწმინდე,ჩანთა ხელში ავიღე და წავედი.ტელეფონმა დარეკა ,დედაჩემი იყო.
-რა გინდა დედა ?
-ინდიანა სახლში დაბრუნდსი ,ლაპარაკი არ დაგვისრულებია.
-კარგი რა ,ხო იცი დღეს ჩოგბურთში მაქვს შეჯიბრი.
-ეგეთ რაღაცეებში როგორ იღებ მონაწილეობას ?ხო გთხოვე არა ?
-კაი რა ,რა გინდა ?შემეშვი რა .ტელეფონი დავუკიდე და გაბრაზებულმა ტაქსი გავაჩერე.
როგორც იქნა მივედი კორტებში,ტანზე გამოვიცვალე და თამაშისთვის მოვემზადე.

ჩემი კონკურენტიც გამოვიდა,ისეთი თვალებიტ მიყურებდა ლამის შევეჭამე.თამაში უნდა დაგვეწყო და ამ დროს მოედანზე დედაჩემი მოვარდა.ინდიანა ახლა ამის დრო არ არის სასწრაფოდ წამოდი დეიდაშენი ლუპე ცუდადაა.გამწარებული სახით შევხედე მზად ვუყავი ყველაფერი მეთქვა.
-დედაა,გთხოვ.
-ინდიანა წამოდი.
-არა ,ეს დღე ჩემთვის უმნიშვნელოვანესია,რატომ არ გესმის ?
-და დეიდაშენი ?
-მე რომ მივიდე კარგად გახდებაა ?წადი,თორე ამ ყველაფერს ცხოვრებაში არ გაპატიებ.
როგორც იქნა დაწყნარდა და მოედნიდან გავიდა,ძლივს დავმშვიდი,გაცოფებული ვიყავიი,2 წუთში თამაში იწყებოდა და როგორც იქნა შეიბრი დაიწყო,მეშინოდა თან ძალიან.ამ თამაშშიც
დავმარცხდი.გაბრაზებული წამოვედი,სახლში როცა მივედი დავინახე დეიდა ლუპე ტელევიზორს უყურებდა.აბა ცუდად არისოო ?არა უკვე ყელში ამომივიდა თქვენი ტყუილები ,დავიღალე სიცრუეში ცხოვრებით,აღარ შემიძლია თქვენი გაძლება,ყველაფერი შემაძულეთ.სახლიდან მივდივარ.ოთახში შევედი და რაც მქონდა ყველაფერი ჩანთაში ჩავყარე,ოთახიდან გამოვედი და ჩემი სკეიტბორდი ხელში ავიღე,

იქ დეაჩემი დამხვდა:
-არა ინდიანა ეს არ ქნა ,გტხოვ მაპატიე.
მე გავრბოდი და თან დედაჩემიც უკან მომსდევდა.
-არა დედა უკვე ყელში ამომივიდა ყველაფერი.
-მაგრამ შენ ჯერ სრულწლოვანი არ ხარ.
-არააუშავს 3 დღეში გავხდები.
-ინდიანა...
-დედა გთხოვ თავი დამანებეე.
-სად წახვალ ,რას შეჭამ .
-რამეს მოვიფიქრებ ნუ ღელავ.
არ ვიცოდი რა მექნა მაგრამ დარწმუნებული ვიყავი რომ რამეს აუცილებლად მოვახერხებდი...

იმედია მოგეწონათ,გთხოვთ დააკომენტარეთ,თუ რათქმა უნდა მოგეწონათ... <3