ის რის გარეშეც არ შემიძლია )) ახაალი 2-3 თავიანი მოთხრობა *)) Moto-Love )) სათაურის მნიშვნელობას,მოთხრობიდან გაიგებთ )
ჩაფხუტი გავისწორე ,ტყავის კურტკა ბოლომდე ავიწიე დაა რბოლის სტარტთან,ჩემი ადგილი დავიკაავე...-3,2,1(გავიგონეე წამყვაანის ხმაა)
ყვეელაა ბაიკის(მოტოციკლი) ხმაურიაანი ხმაა ერთად გაისმა )) ტრასა საკმააოდ რთული იყყო... დამსწრეთა უმრავლეესობა,შემართეებით ერთ იდუმაალ სახელს ყვიროდა... -იდუმალი B , იდუმალი B ის არავინ იცოდა ვინ იყო..მაგრაამ , მოყვარულებს ის ძალიან უყვარდა... რატომ უყვარდათ თუ არ იცოდნეენ ვინ იყო ? იმიტომ ,რომ მისი გამოჩენის მერე რბოლაა არ ყოფილაა, რომეელიც მას არ მოეგო )) იდუმალი B_ თქვეენთვის უცხო არ არის,რადგაან ის მეე ვაარ )) გაგიჩნდაათ კითხვაა ვინ ვარ? მაშინ მოგიყვეებით ჩეემს შესახეებ!
რაც არ უნდა გასაკვიირი იყოს მე გოგო ვარ,ჯესი ....
მოტოციკლის რბოლეების მაყურებელთთათვის კი იდუმალი B.... რატომ "ბი"? როდესაც 12 წლის ვიყავი,ჩემი ცხოვრეების ნაწილი გარდაიცვაალა... ჩემი 2 წლით უფროსი და,ბლერი... რომელიც ,უსაზღვროდ მიყვარდა...რომლის გარეშეც,ვერ ვჩერდეებოდი,დღე ,წუთი ვერ ვძლეებდი... მაშინ გაფიქრებაც კი არ შემეძლო,რომ შეიძლებოდა ის დამეკარგა... მაგრაამ სამწუხაროდ ეს ასე მოხდა.... ავარიაში ,მანქანაში ერთად ვიჯექით...ბლერი იმ მხარეს იჯდა,რომელიც ყველაზე მეტაად დაზიაანდა...და ის ხელიდაან გაგვეცაალა (( რათქმაუნდა მისი სიკვდილი მთელ ქალაქს მოეედო,როგორც ცნობილი ბიზნესმეენის შვილის სიკვდილი )) მაშინ ,ისედაც პატარა ვიყავი და არ მიყვაარდა როდესსაც,სახლიდან გასვლისას ჟურნალისტები რაღაც სულელურ კითხვეებს მისვაამდნეენ... სკოლაში გაკვეთილეებზე დასწრეების სურვილიც კი არ მქონდა.. თანდათან გაცდენაც დავიწყე დაა იმ ბავშეებს ავყეევი ,ვინც "გაკვეთილზე " დანასწრეებიც არ იყო მგონი... ხან სად დავდიოოდით ერთად ხაან სად.. )) ერთხელააც,ერთ-ერთმა მათგაანმაა,ბიჭმა რომეელიც 17 წლის იყო მოტოციკლეეტის ტარება მასწავლაა.. მაშინ დიდ გულზე ვიყავი,და 12 წლის ბავშვს არც კი მეშინოდა მასზე ჯდომა )) თანდათან უკეეთ ვითვისეებდი... გაკვეთილებს ვესწრეებოდი,ოღონდ ლიამის გაკვეთილების,რომეელიც მოტოს ტარეებას მასწავლიდა... ბაიკი_ჩემი ცხოვრების განუყოფელი ნაწილი გახდა... დაახლოეებით,6 თვის განმაავლობაში შევძელი ეს ყველააფერი ოჯახისთვის დამემალა,მაგრამ ერთ დღესაც გაიგო დედაჩემმა რომ სკოლას ვაცდეენდი...გაბრაზებულმა დაცვააც კი მომიჩინაა...! მის მერე 2 თვის განმაავლობააში მოტოციკლის ხსენებაც კი შორს იყო ჩემგან..( ვეღარ დავდიოოდი ლიამთაან ერთად ვერსაად (( ჩემდა საბედნიეეროდ,მამას სამსახურის გაამო ლოსანჯელსში მოგვიწია გადაასვლა...სადაც ბავშვობაში მე და ბლერი ხშირად დავიოდით.. ახალი სახლი უყიდიაა მამას,მაგრაამ მე ლოსანჯელესსიშ გარეუბაანში სიარული მიყვარდა... იქ ერთი პატარა სახლი გვქონდა...სუ ძველი მოგონეებებით საავსეე...მე და ბლეერის ფოტოებით იყო გაწყობილი კედლეები! )) მიყვარდა იქ ყოფნა...
ეხლა უკვე 18 წლის ვარ დაა ჩემი გატაცეების დამალვააც უკეთ შემიძლია ) მამა როდესაც ყოველდღიურად ფულს მირიცხავდა ვაგროვეებდი დაა ერთ დღესაც მოტოციკლი ვიყიდე )) რბოლაში მინდოდა მონაწილეობის მიღეება ,რომეელიც კვირაში ერთხეელ ტარდეებოდა.... არ მინდოდა ჩემს შესახეებ ვინმეს ცოდნოდა...შეიძლეებოდა როგორც გოგოს,ამდენ ბიჭში რამე ცუდი შედეგი მოყოლოდა..ამიტომ, მე ჩემი სახის დამალვა გადავწვიტე... რბოლეებში სულ ჩაფხუტით მივდიოოდი... ჩაცმულიც ისე ვიყავი,რთული იყო ამოცნობა გოგო ვიყავი თუ ბიჭი....
დაახლოეებით 3 თვეა ,რაც რბოლეებში ვიღებ მონაწილეეობაას,დაა ერთხელააც კი არ წამიგიაა )) მოგეების შემდეგ კი იმ ადგილიდაან ვქრეები...იმ ჩემს პატარა სახლში მივდივარ გარეუბაანში ,დაა შემდეეგ ჩვეულეებრივ სახლში ვბრუნდეები )) საკმააოდ კარგაად შემიძლიაა საიდუმლოს შენაახვა.. :დ
დედაამ და მამაც იციაან,რომ რა დროსააც მე რბოლეებზე ვატარეებ,მუსიკის გაკვეთილებზე დავდივაარ დაა მოცარტის სიმფონიეების დაკვრაას ვსწავლობ :დ ) რომ მთხოვონ დაგვიკარი რა ისწავლეეო,არ ვიცი რას ვიზაამ :დდ ))
-ეს რბოლაა შენია,იდუმაალო...(ყვიროდა ხალხი) როგორც უკვეე ბოლო დროს ხდება,რთული ტრასისდა მიუხედავაად რბოლა მოვიგეე ))
შემაღლეებული ადგილიდაან ხაალხს ამაყაად გადმოვხეედეე,დააა როგორც იტყვიაან გავუჩინაარდი... )) რათქმაუნდა გარეუბნის სახლში მივეედი,სადააც ტეილორი სულმოუთმენლად მელოდეებოდა ))
-ჩეემი ჩემპიოონი დაბრუნდაა.(ამ სიტყვეებით შემხვდა როდესააც,ეზოში შევედი..მოულოდნელად ფოტო გადამიღო :დ)
-როგორ ჩაიარაა დღეემ ? -ძალიაან კარგაად....წაამოოდი გამოვიცვლი დაა სახლში დავბრუნდეთ )) ჩემი საიუდმლო მიხვდით ალბათ,ჩემმა საუკეთეესო დაქალმა ტეიმ იცოდა )
მეორე დღეს დილით ადრე ავდექი და კოლეჯისთვის მოვემზაადე... )) რათქმაუნდა სტილი ისეთი მქონდა,ეჭვსაც კი ვერ შეიტანდა ვერაავინ :დდ
ტეი როგორც ჩემზე უფრროოსი ,მანქაანის ტარების უფლეება უკვე ქონდა :დდ ამიტომ დილით ჩვეულებისამებრ მომაკითხა და კოლეჯში ერთად წაავედით )
ეზოში ბავშეებს მივესალმეთ ,გოგოებთაან ერთად ვიჯექით რომ უკნიდაან ბიჭეების დიალოგს მოვკაარი ყური... -გუშინ ისევ იდუმალმა მოიგო რბოლააში... -როგორც ყოველთვის,რა მაგარია...მაგ ბიჭის ფაანი ვაარ რაა.. -რა იცი რომ ბიჭიაა? -აბაა,გოგო იქნეება შენი აზრით ?(გაეცინა) -ჰო გამორიცხულიაა :დ მათ დიალოგზე გამეცინა,მაგრაამ არ შევიმჩნიე გოგონეებთაან )
დღეს ერთი სული მქონდა როდის დამთავრდებოდაა სკოლა ... საინტერეესო რბოლაა მელოდაა წინ.... სახლში მოვემზაადეე დაა ჩემი მეგობრით (ესე ვეძახდი ჩეემს ბააიკს:დ) რბოლის ადგილისკეენ დავიძაარი....
დღეს ვიღააც ახაალბეედა შემოგვემაატა...წითეელი ბაიკით ჩეემს გვერდით დაიკაავა ადგილი...ჩემს მსგაავსაად ჩაფხუტით , მალაავდაა სახეს.! მისი არ მეშინოდა...მეგონა რომ ახლაბეედა,ვერაფეერს დამაკლებდა... მაგრაამ მოვლენეები ცუდაად წარიმართაა!
გადასახტომზე,თვაალწინ ჩემი დის სიკვდილის წაამები გამახსეენდა..როცა მანქანააში ერთად ვიჯექით,თაავი ვეღად დავიმორჩილეე დაა მოვსრიაალდი.... აყალ-მაყაალი,ხალხის ყიჟინაა წამში შეწყდა... ყვეელა მე მიყურეებდა...
ახლაბედაამ მოიგგო.... გაბრააზეეებული მოვააჯექქი ბააიქს დაა იქიდაან გაავქრი.....
-წავააგეე..(გაბრაზებული შევვარდი სახლში) -რაა(ფეხზე წამოდგაა ტეი) -ვიღაც ახალბედამ მოიგო...თან პირველი შემთხვევაა იყო,რომ რბოლის დროს ჩემი დის სიკვდილის წუთები გამახსენდა...ეს რას უნდაა ნიშნაავდეს? (ცრემლეები წამომივიდაა) -არააუშაავს პატარაა(ჩამეხუტა ტეეი)-აჩვენეე ხვაალ , ახალბედაას ვინ არის "იდუმაალი ბი"
მეორე დღეს შუაა გაკვეთილზე ვიჯექით რომ,დირექტორმაა ახაალი ბავშვი შემოიყვანაა კლასსში ) ბენი )
თუ მოგეწონათ გავაგრძეელეებ ** )
| 
