არაფერია იმაზე საშინელი როდესაც კარგავ საყვარელ ადამიანს! ის შენგან მიდიდს,და ამის მიზეზი ის არის რომ "მას არასდროს ყვარებიხარ" ...და შენ ? აღმოჩნდება რომ,შენ ის მთელი არსებით გყვარებია,გიყვარს და გეყვარება....ის წავიდა და ვერც კი ხვდება თუ რაოდენ დიდ ტკივილს გგვრის მისი წასვლა..ნატრობ რომ ეს კოშმარი იყო,საიდანაც სულ მალე გამოგეღვიძება და ის შენს გვერდით იქნება...მაგრამ ცხოვრება ზღაპარი არაა...ცხოვრება ერთი ლამაზი ისტორიაა,სადაც ყველაზე დიდ ბედნიერებას,ყველაზე დიდი ტკივილი მოსდევს ))
მეორე დღეს,ნინიის ყველააფერი მოვუყეევი!რათქმაუნდა მააგას დავუმალავდი?მთელი გზა ენა არ გაგვიჩერებია,სანამ სკოლაამდე არ მივეედი...სადაც ალექსს არ შევხედე....<
ნინის ხელი მოვკიდე,და ისე ჩავუარეთ გვერდი გამარჯობაც არ მითქვ აამს მისთვის...ჩემდა გასაოცრად უკაან გამოგვყვაა...და დამიძახა...
ანი:მიშველე(ჩუმად ვუთხარი)
ნინი:გიშველო?ნეტა შენნაირი საშველი ვიყო..და კი მომსდევდეს ალექსი
ანი:ოხ,ამისგან კარგს ვერაფერს გაიგეებ
ალექსი:ანიი არ გესმის
ანი:უი მაპატიე..რამე ხდდება?(და შვებრუნდი)
-გამარჯობა(და ნინის დაუქნია ხელი)
ნინი:გამარჯობა(და ნაზად გაუღიმა)მე გავაალ ჰო ?(თვალი ჩამიკრა და წავიდა)
ანი:აბა რა ხდება?
ალექსი:არა ისეთი არაფერი,უბრალოდ მე გუშინ გთხოვეე რომ ხატვის შესახებ არ გეთქვა ვინმეესთვის,თორეე როცა მნახაავ ისე მოიქცე რომ ვითომ არ მიცნობთქო ეს არ მითხოვია...
ანი:და შენთვის აქვს არსებითი მნიშვნელობა იმას ,მოგესალმეები თუ არაა სხვის დდასანხად?
ალექსი:არა უბრალოდ,კლასელეები ვართ დაა რატომ უნდა გვქონდეს ცუდი ურთიერთობა )
-აჰ ..გავითვალისწინებ(უხეშად ვუთხარი და ნინისკენ წავედი)
დასვენებააზე კაფეტერიააში ვიყავით,რომ ალექსი ვიღაც გოგონებთან ერთად იყო ,როგორც ყოველთვის ,და იცინოდა ))
რომ შევედი,გამომხედა დაა ისევ სიცილი განაგრძო!
ანი:ვერ ვხვდები ასეე მალე სად პოულობს ახალ-ახალ გოგონეებს
ალექსი:ჩემზე ამბობ?(და ჩემდა და ნინის გასაოცრად გვერდზე მოგვიჯდა)
ანი:არა ამის ძმაზე ვამბობდი(და გავიცინე)
ალექსი:გასაგებია!როგორ ხართ?
-აქამდე კარგაად ვიყავით(ნინიმ ისე ჩამარტყა ფეხი რომ გავიცინე სიმწრისგაან)
ნინი:იხუმრაა,ხო ანი?
ანი:კი რათქმაუნდა,მჩვევიაა ხოლმე(დაა ისევ ძალით გავიცინე)
-როგრც ჩაანს არ გსიამოვნებს აქ რომ ვზივარ...აასე რომ(და ადგომა დააპირა)
-კარგია დროზე რომ მიხვდი!(საწყაალი თვალებით გამომხედა და ისევ იმ მაგიდაზე გადაჯდა)
ნინი:შენ რა სულეელი ხარ?ეს რატომ გააკეთე.ვერ უყურებ როგორ ეტკინაა გული ?
ანი:იცავ კიდეც?
-დაცვა რა შუაშია ანი,უბრალოდ ზედმეტად უხეში ხარ...
-კარგი რა!ვერ ვიტან ეგეთ ტიპებს და არ მეგონა შენ თუ მოგწონდა(დაა ფეხზე წამოვდექი)
-სად მიდიხარ?
-სადმეე
-და საჭმელი ?
-რატომღაც ჭამის მადა დამეკარგა(გაბრააზებული გავარდი იქედან რომ,სიჩქარეში ალექსს შევეჯახე)
-აქაც შენ!
-ჰო როგორც ხედაავ
-2 წუთის წინ იქ არ იყაავი?(და კაფეტერიისკენ გავიშირე ხელი)
-ჰო იქ ვიყავი,და პაქტიურად ეხლლაც იქ ვარ(გაიცინა და წავიდა)
-ოხ ეს უაზრო ხომრობები!(დაა კლასისკენ წავედი)
იმ დღეს ვიცცოდიი რომ ,ხატვის სკოლაში მას ვნახავდი მაგრამ მაგის გამო გაკვთილს ვერ გავაცდენდი!ნინიზე გაბრაზებული ვიყავი,საქმეარაფერი მქონდა ასე რომ,მისვლა ადრე მომიწია...ბავშვები მოსულეები არ იყვ
ნენ,მე ვიყავი მარტო ჩემს სტიქიებში და რაღაცებს ვხატაავდი..რომ , ოთახში ალექსი შემოვიდა ))
მე გავხედე და ისევ ხატვა განვაგრძე ..შორი-ახლოს დააჯდა,და მოწყენილმა ხატვა დააიწყო...რაღაცნაირად შემეცოდაა...რატომ ველაპარაკკეებოდი ასე უხეშაად?ეს არც მე ვიცოდი...საჭიროდ ჩავთვაალეე გამოვსაუბრეებოდი..
ფეხზე წამოვდექი და მივეედი მასთაან:
-შენი ნახატეები არასდროს გიჩვენებია!
-ჰოო?და საჩვენეებეელი დიდი არაფეერიაა
-კარგი რა,ერთი მააინც
-ამ წუთში არ მაქვს ,მაგრაამ ერთი კარგი ადგილი ვიცი !
-რა ადგილი ?
-თუ ასე გაინტერესებს,უბრალოდ მენდე და წამომყეევი )
-და სკოლა
-კარგი თუ არ გააცდეენ
-მომეწონება?
-კიი ))(მაცდურად გაიღიმა)
-მაშინ ამ ერთხელ გავაცდინოთ
გახარებული წამოდგა...ჩუმად გავიპარეთ შენობიდაან,შემდეგ კი ტაქსით რაღააც შენობამდე მივეედით ))
-აბა წამოდი
საღაც ჩამიყვანა..ძალიან არ მომწონდა ეს ადგილი და თავს დამნაშავედ ვგრძნობდი რომ აქ წამოსვლააზეე დავთაანხმდი..მას კი ხელი მოკიდებული ქონდა და სიბნელეში მივყაავდი....ბოლოს რააღაც ოთახი გააღო და იქ შემიყვანა...
-და ამ სიბნელეეში რაა ხდება ასეთიი?
-მოიცაადე(იქვე გვერდით სინათლეს ჩჩასართაავს ჩამოკრაა ხელი,და 2 წამში ეს ბნეელი ადგილი ულამაზეზ გარეემოდ გადაიქცა)
იქ უამრაავი ნახაატი იყო...ზოგი ცნობილი,ზოგი არც ისე ცნობილიი..ზოგი კიდე თაავისი )) აიი ეს უკვე მომწონს! ის ზუსტად ჩემნაირია..მასაც ისევე უყვაარს ეს სფერო როგორც მე!როგორც მას,მეც ისე შემიძლია ამ ოთახში,საათობით გავჩერდე დაა უბრალოდ დავაკვირდე თითოეულ ნახაატს )) ეს ძალიან მაგარი იყო!
ბევრი ვისაუბრეთ...დაიწყო მოყოლა თუ საიდან დაიწყო ამ ნახატეების შეგროვეება...ძალიან კარგად მიდოდა ყველააფერი )) როცა უკვე მოსაღამოვდა სახლში დაბრუნება ვთხოვე! ) დედაამ დამირეკა დაა ვუთხარი რომ ნინისთაან ვიყავი,კიდევ კარგი გადავრჩი! ))
გაიგო,რომ სახლში აღარ მეჩქარებოდაა გასერინება შემომთავაზა..სხვა რა გზა მქონდა...
ძალიან ბეევრი ვისერინეთ ქალაქის ქუჩეებსი,ვისაურეთ ვიცინეთ...კიდეევ უფრო უკეთ გავიცაანით ერთმანეთიი ))
არ ვიიცოდი რას ვგრძნობდი როდესაც,მისი მზერა მე მიცქერდა..მე კიდე გული ამიჩქარდებოდა ხხოლმე,,როდესააც მიღიმოდაა! ეს ჩემს ცხოვრებაში პირველად ხდება!ის პირველი ადამიაანი ,ვინც თითქოსდა გული მომილბო))
ბოლოს........
აბაა რას იტყვით ? )) :*
| 
