არაფერია იმაზე საშინელი როდესაც კარგავ საყვარელ ადამიანს! ის შენგან მიდიდს,და ამის მიზეზი ის არის რომ "მას არასდროს ყვარებიხარ" ...და შენ ? აღმოჩნდება რომ,შენ ის მთელი არსებით გყვარებია,გიყვარს და გეყვარება....ის წავიდა და ვერც კი ხვდება თუ რაოდენ დიდ ტკივილს გგვრის მისი წასვლა..ნატრობ რომ ეს კოშმარი იყო,საიდანაც სულ მალე გამოგეღვიძება და ის შენს გვერდით იქნება...მაგრამ ცხოვრება ზღაპარი არაა...ცხოვრება ერთი ლამაზი ისტორიაა,სადაც ყველაზე დიდ ბედნიერებას,ყველაზე დიდი ტკივილი მოსდევს ))
შევედი თუ არრა,ის მასწავლებელი მოვიკითხე დაა ჩეემს ჯგუფში,რომელიც მომასწაავლეს შევედი.. ))
იქ მხოლოდ ერთი ბიჭი იჯდაა..რომელიც გულმოდგინედ რაღაცაას ხატავდა.....
მივესალმე მაგრამ მისგან პასუხი არ ყოფილა... შემდეგ კი ვკითხე:
-ჩვენს გარდა აქ არავინ იქნეება?(და სკაამჯე ჩამოვჯექი)
პასუხი კვლავ არ იყო...ცოტა ხნის მერე მიპასუხა.ისე თითქოს ჩემი ნალაპარაკევი გვიან ესმოდა! :დ
-არ ვიცი აქ 2 დღეა რაც მოვედი და მხოლოდ მე ვარ ჯეერ-ჯერობით(ისე მიპასუხა არც გამოუხედავს ჩემსკენ,თან ცოტა არ იყოს უხეშადადაც მითხრა)
ვიგრძენი რომ,როდესაც მას არ ვუყურებდი და ოთახის თვალიერებაში ვიავი,მაშინ შემომხედა რამოდენიმეჯერ...
ამ დროს კლასში მასწავლებეი შემოვიდა და მოგვესალმა...
მასწავლებლის შემოსვლისას,ამ ბიჭმმა ფურცელი ,რომელზეც რაღაცას ხატავდა საგულადგულოდ გადამალა...
მასწავლებელმა თქვა,რომ ხვალ სამი ბავში დაგვემატებოდაა..შემდეგ კი დავალება მოგვცა,დაგვეხატა ის რისი ხატვაც ყველაზე სწრაფად შეგვეძლო დაა რისი ხატვაც გვიყვარდა...სავარაუდდ ამით,ჩვეენს დონეს ამოწმებდა...
პირველი რაც თავში მომივიდაა ეს "პეპელა" იყო..ხშირად ვხატაავდი,და ეხლაც იგივე გავიმეორე....
15 წუთში ჩემი ნაახატი მასწავლებლის წინ იყო....დადებითად შეაფასა,რაც ძალიან მესიამოვნა....
მან რა დახატა არ ვიცი და დიდად არ დავინტერესებულვარ , რადგან დიდად არ მომწონდა ამ ბიჭის იდუმალი ქცევები!
ამ დღემ კარგად ჩაიარა...მასავლებელმა მეორე დღისთვის დრო დაგვითქვა....
მართლააც მე უკვე,დაბარებულ დროს,დაბარებულ ადგილას(კლასსში) ვზივარ და ველოდები დანარჩენეებს ))
არ გასულა დიიდი ხანი,ოთახში 3 გოგონა შემოვიდა...გამიხარდა,გოგოების დანახვა...იმ ბიჭს მაინც ჯობდნენ :დდ გამომესაუბრა სამივე,კარგი გოგონები ჩანდნენ......ის იდუმალი ბიჭი კი დღეს არ გამოჩენილა!
თანდათან უფრო და უფრო მეტს ვგებულობდი და ვაღრამეევდი ცოდნას ამ სფეროში...ძალიან მომწონდა აქაურობა ))
მესაამე დღეს,ის ბიჭი კვლავ არ ყოფილა...მასწავლებლისთვის კითხვაა კი მერიდებოდა,რამე სხვანაირად არ ეფიქრა,ეს ხომ მმხოლოდ ცნობისმოყვაეობა იყოს ჩეემის მხრიდან ))
გაკვეთილის დრო იწურებოდა,რომ მობილუურზე ჩემი საუკეთესი დაქალი,ნინი მირეკაავდა....
გავუთიშე და მივწერე ,რომ "არ მეცალა და ვერ მივწერდი"
მან კი მომწერა:"გოგო შენს სახლთან ვარ და ჩამოდი"
-არ ვარ სსახლში(მე მივწერე რაც შეეილლებოდა სწრაფად)
-აბა სად ხარ?
-მერე აგიხსნი(და მობილური გავთიშე)
ნინიმ არ იცოდა,რომ მე სამხატვრო სკოლაში დავდიოოდი....მეორე დღეს სკოლაში,აუციებლად ჩავთვაალე მისთვის ყველააფერი მეთქვა.....თავიდან ეწყინაა,მაგრამ წყენამ მალევე გადაუაარა დაა მთხოვა ჩემი ნახატები მენახებინა )) ჩემი ნახატები,რომეელიც საგულდაგულოდ მქონდა ჩემს ოთახში დამალული მას ვანახე..ძალიან მოეწონა,ჯერ კიდევ არ ჯეროდა რომ,ეს ანიმ დახატა ;დ )
იმ ბიჭის შესახებაც ვუთხარი....მაგრამ ის ბიჭი,მეორე დღეს უკვე აღაც მახსოვდა,როდესაც მასწავლებელმა მითხრა რომ უფრო მაღალ ჯგუფში გადავყავარ ,რადგან თვლის რომ ხატვა ძალიან კარგად გამომდიის!
იმ დღეს სკოლაში ,წამებს ვითვლიდი როდის დასრულდებოდა თითოეული გაკვეთთილი,რომ სამხატვრო სკოლაში წავსულლიყავი,და ახალი ბავშვები და ახალი გაარემო მენაახა ))
ხატვის საათებმა კარგად ჩაიარა....სახლში გახარეებული დავრბუნდი...ჩემი საყვარელი საქმის ინტესიურმა კეთებამ,უფრო სხვანაიირი გამხადა!
ინ საღამოს ნინის ველაპარაკე და შემდეგ სკოლისთვის მოვემზადე.
.
პირველ გაკვეთილზე,ვიყავით რომ კარი დირექტორმა შემოაღო:
-დილამშვიდობის ბავშვებო! მინდა თქვენი ახალი კლასელი გაგაცნოთ (და კლასში ის იდუმალი ბიჭი შემოვიდა :დდ)
თუ მოგეწონათ აუცილებლად დააკომენტარეთ!
თუ ღირს გაგრძელება რათქმაუნდა.
| 
