ეს თავი მინდა ყველა ჩემი მოთხრობის მკითხვეელს ვაჩუქოო
ასე თუ ისე,დასასრული ყველაფერს აქვს! )
გაეთრიეე(ვუყვვირეე..ხელი გაამიშვვი..სიმწრისგაან ცრემლეები მომდიოდაა..ვერც კი აგიღწეერთ,რა გრძნობა დამეუფლა როდესააც კისერში მაკოცა.)
მთეელი ძალიით ვუჭეერდი მაისურს ხეელს,რომ რაამე არ მომემოქმედა...
-აქ რაა ხდეება?(თითქოს დაა შვეელაა ვიგრძეენი იანისგაან)
იანი მოვიდა დაა ის გალეშილი კაცი მომაშორა....
გული ისე მიცემდა,მეგონა საცაა საგულედან ამომივარდებაათქო!
-კარგი რა ძმააო რა გჭირს(ხეელი დაადო მხაარზეე იმ დებილმა)
-მე შენი ძმა არ ვარ(საოცარი გაბრაზებული იყო)-ეს გოგო იცი ვინ არის?
-შენი ნააშაა(და გაიცინა)
იანმა მთელი ძალით გაარტყა...
ეს რომ ,თქვა ამააზე ჰო საერთოდ გადავირიე...
ვიღაცაა იყო,საგიჟეში იყო წასააყვაანი (angry)
-ჩეემი ცოლია იდიოტო! ეხლა კი გაეთრიეე აქედაან(დაა კიდე ერთი უთააავააზაა სახეში)
ეს ყველააფერი ისე უცებ მოხდა...ისე ჩამოვეედი კიბეებიდაან,ისეე დააპირა იმ კაცმა ეს უმსგავსი საქციეელი რომ ,გააზრებაც ვერ მოვასწარი რა მოხდაა.იანის მოსვლა,მაშინ როცა ყველაზე ნაკლებად ვეელოოდი!
კიბეებზე ჩამოჯდარი ადგილიდან არ გავძნრეულვარ..
თავს შეურაწყოფილად ვგრძნობდი....თაავი ხელეებში ჩაავდე და ტირილი დავიწყე...
გავიგონე ხმა,იანი ოთახში გავიდა სიმღერეები გამორთა,და თქვა რომ მხიარულება დამთავრეებულია....
მართაალიაა,თავიდან ეწიმააღმდეგებოდნეენ მაგრამ ბოლოს ყველა წაავიდა....
ხმა მესმოდა,როგორ გამოაღოო ფანჯრეები ,რომ იქიდან სიგარეეტის საშინელი სუნი გასულიყოო..ასევე გავიგონე ჯეენის ხმა:
-რას შვეები იაან ? (ამ დროს თაავი ავწიე ..ჯენი იანს მოეხვია,მაგრამ ჩემდა გასაოცრად,იანმა ის მოიშორა)
-ძალიან გთხოვ ჯენი...ეხლაა არაა..
-რა მოგივიდა?
-ხვაალ დავილპარააკოთ...კარგად!
ჯენი გაოცებული იყურეებოდაა... ბოლოს წავიდაა...
მე წამოვდეექი და ოთახში აავედი....
წყაალი გადავივვლეე...ესე ნამდვილად ვერ გავჩერდეებოდი....
აბაზანაში ფიქრები არ მცილდეებოდაა...
არ ვიცოდი რ გამეკეთებინა..იანთან ჩავსულიყავი და მადლობა მომეხაადაა?თუ ამ დაძაბულ სიტუაციააში არ ღირდაა...
თავ-გზა ამებნა....
გამოვედი,12 საათი იყო...თმა გავიშრე,ჯინსის შორტი და მაისური ჩავიცვი დაა თემის დასაწერაად დავჯექი...
მაგრაამ,ამაოდ არაფეერი გამომდიოდა..
სულ ის საშინეელი წუთები მახსენდეებოდა!
თვალეებიდან ცრემლეები მომდიოდაა..მაგრამ ტირილის დრო არ იყყოო ! ((
თაავი მტკიოდაა...რომ მეტირა,უფრო ამტკივდეებოდაა...ჩუმად გავედი ოთახიდან,რომ სამზარეულოში წამაალი მეპოვნა....სასტუმრო ოთახში,არავინ იყო....რომ შევიხედე,ყველაფერი მილაგებული იყო..ისე ვითომ,აქ 1 საათის წინ,სულაც არ ყოფილაა ვინმე....
ვიფიქრე რომ,იანი უკვე დაწვა და თავისუფლად გავედი სამზარეულოოში....
ჩეემს თაავში ისეთი დარწმუნებული ვიყავი რომ,იანს ეძინა მისი სამზარეულოში შემოსვლა ვერც კი გავიგე..
კარადაში წამლის ძებნით ვიყავი დაკავეებულიი...
-როგორ ხარ?
ამ ხმაამ ისეე ჩემაშინა,ჭიქა რომეელიც ხელში მეჭირა გადამივაარდაა...
-როგორ შემააშინე(რესკაად შევრბუნდი მისკეენ)და ნამსხვრევეების აღებდა დაივიწყეე...
-მოიცადე ,ნინა ..დაანებე თაავი ...
გაუზარლბლად დავემორჩილე და ფეხზე წაამოვდეექი...
-არ ვიცი რას ვაკეთეებ...ან რა მინდა აქ!რა მაჩერეებს..ჩვენ დავშორდით,მე ამ სახლში არ უნდა ვიყო....ან რას,ნიშნავდა დღევაანდეელი ? რატომ ვგრძნობ თაავს ასე ცუდაად?(გაუჩერებლად ვტიროდი)
-ძალიან გთხხოვ ნინა!ნუ ტირი
-არ შემიძლიაა...ერთხელ და სამუდაამოდ ყვეელააფერი უნდა გავარკვიო...იქნებ ტირილმა,მაინც შემიმსუბუქოს,ბოლო თვეეების მიერ მოყენეებული ტკივილიი...
-გეყოს ნინა!მეც ძალიან ცდუაად ვაარ(ხელით ნიკააპზე შემეხო და თაავი მისკენ მიმაბრუნებია)
-შენ ვერც კი წარმოიდგეენ ,რა დამემართა როდესააც შევხედე რამოდენიმე წუთის წინ როგორ გეხეებოდაა ის .. ის....
-ნუ მახსენეებბ!
-არა,არ შემიძლიაა რომ არ გითხრა,თუ რა გრძნობა დამეუფლაა იმ წუთაას... ეს ჩეემთვის საშინეელი სანახაავი იყყო! არ ვიცი რას ვითხოვ ამ ცხოვრებისგაან,დაშორება მინდა,მაგრაამ როდესააც ვფიქრობ რომ,შენ შეიძლება სხვის ხეელში იიყო,ვგიჟდეები!
-ეგოსტი ხარ ! იან სომერლაადერ..დღეევანდეელისთის დიდ მადლობას გიხდი.ნამდვილად გადამარჩინე..მაგრამ აქედან მივდივარ!
-არა ნინა შენ დარჩი!მე მივდივაარ...ძალიაან გთხოვ,ნურც შენ მიიღღებ ცხელ გულზე გადაწყვეტილეებაას.ცოტა ხაანი,დრო მომეეცი...არ წახვიდე..ცოტა ხაანი დაამელოდე..მინდაა რომ,ჩემს გრძნობეებში გავერკვიოო..გეფიცები!ეხლაა თავ-გზა აბნეეული ვაარ...მე თვითონაც არ ვიცი რა მჭირს..უბრალოდ ცოტა ხანით ,მინდაა ყველასგაან შორს ვიყოო!
-მე შენ უკვეე ძაალიაან ბეევრი შაანსი მოგეეცი!
-ამ ერთხელააც ,გთხოვ ნინაა ჩვენი სიყვარულის ხათრით...
-ძალიაან გთხოვ,სიყვარულზეე ნუ მეუბნეები ნურააფეერსს....ოთახში წავაალ..ბევრი საქმეე მააქვს...შენ კი რაც გინდაა,და როგორც მიგაჩნია ისე მოიქეეცი!))
მეორე დილით,სიმწრით შევაღე კარეები,მისი ოთახის..ვაი რომ დამხვდს,რას იფიქრეებსთქო....სანამ შევიდოდდი,გარეთ ნახევარი საათი ვიცდიიდი,ღირდა თუ არა ამის გაკეთება...მაგრამ გავბედე და კარეები შევაღე..როგორც ჩაანს,ამდენი ხანი ტყუილად ვალოდინე ჩემი თავი!ის წასული იყყო...
სამსახურში როდესაც მივედი,პროქეტი წარვაადგინე..საკმააოდ კარგი გამოვიდაა.!გუშინ რაც გადავიტანე,იმის ფონზე მშვენიერი იყო..ისეე უკეთესადაც შემეძლოო! )0 ჯოშმა სახლში ადრე დაბრუნეების უფლეება მომცა....
ეხლა ისე,ვიყავი მინდოდაა ვინმეს დავლაპარაკეებოდი...ვინმეეთვის მომეყოლა ეს ყვეელააფეერი ,რომ ვინმეს რჩევა მოეცა ჩემთვის...ჩაკეტილობა_ყველაზე დიდ ტკივილს მაყენებდაა....
კეროლაინს,ქეიითს და ამანდას დავურეკე...
ბედი მქონიდაა..სამივეს ეცაალა...ვთხოვე ჩემთან მოსულიყვნეენ.. ))
მე , მანამდე მაღაზიებში გავიარე,ცხელი ყავა და ტკბილეულობა დავახვედრე გოგონეებს ))
თავიდან,ვარიდებდით თაავს ჩემს და იაანის თემას,და დღევანდელ ამბებს ვყვეებოდით..ბოლოს კერიმ მითხრა:
-ნინა ,დღეს კარგ ხასიაათზე ხარ..რა ხდეება?
-კარგ?ასე საშინლად ჯერ რასდროს ვყოფილვაარ(და შოკოლაადი მოვკბიჩე დასაწყნარებლად)
-რა ხდეება?(შეშინებულმა მკითხა ამანდამ)
-ვერც კი წარმოიდგენ,რა მოხდაა გუშინ აქ...
ქეითი:ხომ იიცი როგორ მიყვარს ლოდინი...სწრააფაად დაიწყეე
მეც ყვეელააფერი დაწვირილებით მოვუყეევი....
ვერ აგიღწერთ მათ რეაქციაას..ეს ყვეელააფერი ისე დაუჯერებლად ჟღერდა...
-რატომ პირდააპირ არ უთხარი იაანს რომ დაელოდეებოდი ? იქნებ და ეხლა სად არის...
-ვერ ვუთხარი კეერი..
-რაატომ ნინაა?ხომ შეგეძლო რომ გეთქვაა,ყველააფეერი ....
-არ ვიცი..
-ძალიაან ამაყი ხარ...
-რაა?რა სისულელეაა...იცი ,თითქოს მომბეზრდა ეს ყვეელაფერი..თან გუშინ წესიერად ვერც კი ვაზროვნებდიი!წარმოიდგინეთ წუთით ჩეემს ადგიილას თქვეენი თავი..
ამანდა:გეყოს კერი....იმის მაგივრად,რომ რჩევა მივცეთ ეეჩხუბეები...
კერი:არა რა სისულელეა!მაპატიეე თუ რაამეე ცუდად გითხაარიი
ნინა:რას ამბობ...რა გავაკეთოო?
ქეითი:იაანს ელაპარააკე?
-არა რათქმააუნდაა
-კარგად ხარ?დაურეკე და გაიგე სად არრის....
-არაა ,არ შემიძლია...
-ნინაა უნდაა დაურეკო!
-კი მეც ეგრე ვფიქრრობ..(ამანდა)
-აი მობილუური(კერიმ ნომერი ამიკრიბა და მომაწოდა)
-არ აიღო,არ აიღო,არ აიღო(ვფიქრობდიი ჩეემთვის)
მართლაც იაანს,მობილური გამორთული ქონდაა...
-სამწუხაროდ გამორთული აქვს(საწყლად ვთქვი)
-არადდა როოგოორ გეწყინა ჰო ?
-ჰო ძალიაან
კერი:მოიცაა პააულს დავურეკაავ
ოთახში კეროლაინი მალევე დაბრუნდა ))
-ველაპარააკე
-და რააო ? (დაინტერესებულმა ვიკითხე)
-ქალაქიდაან გავიდაო! )) გადაღებებზე,შესვენაა ქონდააოო !
-აი ხომ უყურებთ..ყველაფერი კარგადაა! ) ისღა დაგვრჩენიაა დაველოოდოთ!))
ყურადღების გადასატაანაად გოგოეებს ფილმი შევთავააზე )) საჭირო გარემო მოვიწყვეთ,იქეაურობა ჩავაბნელეეთ და საშინელეება ფილმს ვუყურეეთ ))
მეორე დღეს ჩვეულბეერივ სამსახურში წაავეედი ) მეორე დღეს კი არა,ასე გრძელდებოდა 1 კვირის განმაავლობააში ))
სამმსახურის მერე,არ მიყვარდა სახლში მარტო ყოფნაა,ხან ამანდაას ვიიტოვებდი,ხან დუგლას და ხან კიდე კერის :დდ
კვირა საღაამო იყო,აალექსისთან ვიყაავი....მშობლეებს ველაპარააკეთ ერთად სკაიპით )) გრძელ-გრძელი ტყუილეებით :დდ იანი სააბაზანოშია და სხვაა დროს დაგანახებთთქო )) აბა რომ მეთქვა დავშორდითთქო,დედაჩეემს გული შეუწუხდებოდაა:დდ
ალექსმა მთხოვა დავრჩენილიყავი,მაგრამ რატომღაც საახლში წასვვლა ვამჯობინე ))
სახლში შესულიი,პირდააპირ აბაზანაში წაავეედი ))
წყალი გადავივლეე ,პირსახოცი შემოვიხვიეე დაა ქვემო სართულზე ჩავეედი...
სამზარეეულოოში,ყავაას ვიკეთეებდი რომ,სასტუმრო ოთახიდაან ფეხის ხმა გავიგონეე...
ვერ ვიტაანდი,ასეთ სიწყნაარეეს...შიშის გრძნობა მეუფლეებოდაა ყოველთვის!..
-ვინ არრის?რომეელი ხარრ ?(ვიყვირეე სამზრეულოდაან დაა თან თვაალიდან დანისკეენ გამირბოდა)
-გამარჯობაა ნინა(კარეებში იაანი გამოჩნდა)
-იაან?(გაოცეებულმაა ვიკითხე)-რა საჭირო იყო ასე შემოსვლაა,გული გამიხეთქქე(დაა ყაავის გასაკეთებლად შვებრუნდი)
-ასე მხვდეები ?
-აბა რას ელოდეები ? ჩაგეხუტტო ?(უხეშაად გავუღიმე)
-მინდა რომ,გულახდილეები ვიყყოთ ))
-ჰჰო ?(მორცხვაად გავხეედე)
-კი თან ძალიაან....ახლა რასააც ვეტყვით ერთმანეთს,შეიძლეება ამ საღამომ ყვეელაფერი შეცვაალოს.! )
-თუ გულახდილები,მაშინ გამიხარდა რომ,აქ ხარ(და გავუღიმეე მორცხვაად)
(მომიახლოვდაა.თვალეებში მიყურეებდაა...ისე მგონი,არც ახამხამებდაა..დუმილი დაარღვია)
-მიყვარხაარ(დაა გამიღიმა)
-რა თქვი ?(გაკვირვეებულმა გავხედე)
-ჰო რა იყო!არ მაქვს უფლება,ჩემი ცოლი მიყვაარდეს?
-იაან..მაბნეევ
-ვიცი რომ საშინეელი ადამიაანი ვარ! დაა ვთვლი რომ,ეს 2 თვეე,რაც კი მოხდა ყვეელააფერი თავიდან უნდა ამოვიგდოთ!დავივიწყოთ..არც კი ვიცი რამ დამბრმავა..რა მაფიქრეებდა,რომ შენს გარდაა ვინმე სხვა მომანიჭებდა ბედნიერეებაას....რა მაკლდა,ამ დროს?არც არაფერი...ხომ იცი,
Money Can'T Buy us Happiness)ერთადერთი,ვისთვისაც ეხლა ცხოვრეება მიღირს ეს შენ ხარ...ერთადერთი,რისთვისაც ვიბრძოლებ,ეს ჩვენი ქორწილის გადარჩენა არის ))
-მაგრაამ,შენ რომ,შენ რომ ჯენისთაან......
-იმ ღაამეს,ჩემი რამოდენიმე მეგობარი იყყო სახლში ჩვენთან...ფილმს ვუყურებდით,გვიანობაამე გაგვიგრძლედაა..ყველა წავიდა,ჯენი დარჩა....მდივანზე ჩაეძინა ,მე კიდე აღარ გავაღვიძე,ამიტომ ისე მოხდა რომ იმ ღამეს ჩვენთან დარჩა!
-ანუ არაფერი ყოფილა?
-საერთოდ არაფეერი(ძალიაან ახლოს მოიწიაა და მაკოცა)
საშინლად მაგარი გრძნობა დამეუფლაა...თაავი ასე კარგად,ბოლო დროა არ მიგვრძნია ))
მთელი არსებით მენატრეებოდაა ,მისი სითბო და ალეერსი...
-მიყვაარხაარ ჩემო ფერია!და გეფიცეები ,ასეთი სსისულელე აღასდროს განმეორდება
-მეც ძალიან მიყვაარხაარ....
იმ ღამმეს,თავი უბედნიერეესი ადამიიაანი მეგონა!
1 წლის შემდეგ! )
-არაა,გთხოოვთ..იაანი არა.გააგდეთ,არ შემოვიდესს..თორეე არ ვიცი რა დამემართეება...
-კარგით,ნინა ნუ ნერივულოობ
-ააააარააა...არ შემოუშვაათ
-დაწყნაარდი შვილო..იაანი მოსაცდელშია ))
5 წუთის შემდეგ...
-გილოცავთ,ბიჭიაა (და ექიმმა ბავში დამანახაა)
-ჩეემო პაატაარაა(საწყლაად გავხედეე)
-ღმერთო ჩემო რას მოვესწაარი(ტირილი დაიწყო დედაჩემმა)
-ღმერთს მაადლობას,ვუხდი რომ ყვეელააფერი კარგად დასრულდაა...
(დედააჩემი მომიახლოვდა)
-ვერცკი ვიაზრებ,რომ ჩემი პატარა გოოგოო,გაიზარდა...
-კარგი რა დედაა..ეხლა მაგის დრო არაა :დდ
-დედი,დიდ ხაანს ხომ დარჩებით?
-დიდხაანს არ ვიცი.. :დდ არამგონია,იანი საქართვეელოში დიდხანს გავაჩეერო! :დდ
გადაღებები უკე ენაატრეება :დ
-არააუშაავს! ჩეემო პაატაარა...
-დააიბაადაა?(გიჟივით შემოვაარდაა იაანი)
-კიი (გავიცინე)-აი იქ ყაავს ექქიმს(სიმწრით ვუთხაარი)
იანმაა ბავშიი ხელში ააიყვანა და ჩემთაან მოვიდა __
-ამიერიდან,ჩვეენ საამნი საუკეთესო ოჯახი,ვიქნეებით...
-ნიკი ჰო ?
-არავითარ შემთხვეევააში,მეე ბენი მომწოონს...
-არა ნიკის ვარქმეევთ
-ბენი მეთქი.....
-კარგით რა ბავშვეებო!მთავარია,ბავშვი ,ჯანმრთელი და უვნებეელია!(ალერსიანად გვითხრა დედამ)
ეეს ის არის რაც თქვეენ გგონიათ ))
ჩემი მოთხრობა ასეთუისე დასრულდა))
არ ვიცი როგორი გამომივიდა,მაგრამ ფაქტიაა რომ,ნინასა და იაანის,სიყვარულის ისტორია დასრულდა ))
იმედია,ცოტა რამ მააინც გასწავლაათ მოთხრობაამ!
მაგალითად ის რომ, Money Can'T Buy Uss Happiinneess
დიიდი მადლობა,ვინც კი ერთი კომენტარი მაინც გაიმეტეთ ჩემთვის ;*))
თქვენ,კი ჩემო ერთგულო მკითხველეებო,ისეთ მადლობას გიხდით,ჯერ რომ არ მომიხდიააა...
მიყვარხართ ყველაანი,დაა ახაალმოთხრობააში გელოდეებით )) :*)
Chemi axali Motxroba ShhegidzliaT naaxoT Aqq) Shinaarsi :*)
| 
