 MooNeeY Caan'T Buuyy Uss Haappiinneess <3 ))
♥ ♥ ♥38 ))
სახლში ავედი თუ არა ,ოთახში შევედი პირველად,სადაც საწოლზეე კოლეეჯის ფორმა დამხვდა დაწყობილიი
-ოღონდ ეს არა(ჩემთვის ჩავილაპარაააკე)..........
ხვაალ ,წინ ძალიან საინტერეესო დღე მეელოდა
მართლაც მეორე დღეს ადრე ავდექი...უფროსწორად მამამ გამაღვიძა,თორე დამაგვიაანდეებოდაა...იანმაა დამირეეკა და დამცინა,როცა ვუთხაარი რომ უნიფორმაას ვიცმეევდი კოლეჯისთვის...როდესაც საუზმეეზეე გასვლა დავაპირეე იაანს დავემშვიდობე და ვუთხაარიი რომ ,საღამომდე ვერ დაველაპარააკეებოდი..ნუ სავარაუდოდ შეიძლებოდა დასვენეებეებზე დამერეეკა <თუ გამახსენდეებოდა :დდ თუ გამახსეენდეებითქო რომ ვუთხარი,ლაამის ფეხით ჩამოვიდა აქ.. :დდ
გამმამხიარულა მისმაა ზარმაა..)) თმის გაკეთებას შევუდექქი დაა შემდეგ ერთიანად ჩავიხედე სარკეეში..თავი 15 წლის მოსწაავლე მეგონა..უნდა ვაღიარო ფორმა გემოვნეებიანაად იყო შერჩეეული )
აქედაანვე ეტყობა როგორი იქნება კოლეჯი )
მამას საქმეები ქონდა,ასე რომ კოლეჯში მძღოლმა მიმიყვაანა...გულაჩქარეებული გადავეედი მანქაანიდაან დაა კოლეეჯის ეზოს მივადექი...უამრავი ბავშვი შეკრეებილიყო..თავიდან ვერაავინ მამჩნეევდა,მაგრამ თანდათაან ხვდებოდნეენ ვინ ვიყაავი,დაა რაღაცას გადაუჩურჩულებდნეენ ხოლმეე ჩემს დანახვაზე ერთმაანეთს....
ჯერ-ჯერობით მოსვლა არავის გაუბედაავს..ვნახოთ რა მოხდეება...
შენობაშიი შევედი,დაა ერთ-ერთს ვკითხე თუ სად იყყო დირექტორის კაბინეტიი...ის გოგო ჩემსკეენ შემობრნდა და გაშტერებული მიყურეებდა...
-უკაცრავაად მეტყვი დირქეტორის კაბინეეტს?თუ არ გსმის ინგლისურრი?(ჩემთვის ჩავილაპარააკე)
-როგორ არ მესმის...უბრაალოდ არ მჯერაა რომ ჩემს წინ ნინა დგას...
-ეგ არააფეერი(ხელი ჩავიქნიე დ გავიცინე)
-ეხლაავე ეხლაავე გაგყვეები....(გოგოეებს რაღააც გადაულაპარააკაა დაა დირექტორისგეენ წამიყვანა)
გზაში რაღაცები მკითხა,რათქმაუნდა ყველფერზე ვუპასუხეე..სერიაალის ფანი ყოფილა ))
მადლობა გადავუხადე და კარზე დაკაკუნების შემდეგ დირექტორთან შევეედი///დიდი თავაზიაანობით მიმიღო ამ ქალმა და რაღაცების ახსნა დამიწყო რასაც ნკაკლბეად ვუსმეენდი რადგან მამას უკვე ათასჯერ მაინც ექნებოდა ეს ყველაფერი ჩემთვის ნათქვაამი :დდ
ბოლოს ჩეემი კლასისკეენ წამიყვაანა..ზარიც დარეეკილი იყყო , და დერეფაანში აღარ იყყო ისეთი არეულობა..))
დირექტორი:აი შენი კლასიც...ხვალიდაან ცნობილი დიზაინრეებიი მოვლენ და ჩაგიტარებეენ გაკვეთილის სახით ,დღეში ერთხელ...
მე ძალით გავუღიმე რადგაან ერთი სული მქონდა როდის შევიდოდით...
მართლაც შევედით თუ არაა,ყვეელას ყურადღება წამში მივიქციეთ....ყვეელა მიღიმოდა..მეც ასევე.რა კარგიაა როცა გცნობეენ..ესეიგი ტყუილად არ მიშრომიაა ამერიკააში ამდეენი )
ლექსიაას თავისთავად დავესწარი...ახაალი ჯერ-ჯერობით არააფერი მისწაავლიაა ამ გაკვეთიილზე )) დაირეკა თუ არა ზარი,უაამრაავი ბავში მომვარდა...
-არ მჯერაა ნინაა ჩვენთან ერთად
-აუ ნინა ძალიაან გთხოვ ავტოგრაფი მომეცი რაა...
-ნინაა ფოტო არ გადავიღოთ ერთად?(მიუხედავაად ამისა რომ აქ სასწაავლებლად ვიყაავი,ამგვარ ცერეემონიალეებს თაავს ვერააფრით ავარიდეებდი,მართალი გითხრაათ არც მინდოდაა..მომწონს ყურადღების ცენტრში ყოფნა..ნუ ჯეერ-ჯერობით :დდ)
დასვენეებააზე,ძალიან მომშივდაა თანააც ლაანჩის დრო იყო..და კაფეტერიააში წავედი..თან ვიფიქრე იაანსაც დავურეკაავდი....დერეფანშიც იგივე სიტუაციაა იყო რაც კლასში.ავტოგრაფეები ფოტოეები და კომლპიმენტეები...ძალიაან მომწონდა ეს ყვეელააფერი....
კაფეტერიააში,შედაარებით სიწყნარე იყო..ალბათ საუბრისთვის არავის ეცალა ყვეელაა ჭამდაა :დდ
შევედი თუ არა ერთმა გოგომ,რომეელიც კლასიდაანვეე იაზოდ მიყურებდა უხეშად ყველას გასაგონად მკითხა:
"იაანი ცხოვრებაში ისეთივე სიმპატიურია?"(და სიცილი დააყოლა)
მეც იუმორში გავუტარე და სიცილით ვუპასუხე:
"რათქმაუნდა"(თან ჩემმა მობილურმაა დაიწყო რეკვა)
-ჰო იაან(ჩუმად მინდოდა გამომსვლოდა მაგრამ როგორც ჩაანს ყვეელამ გაიგონა როცა კომენტარების გაკეთებაა დაიწყეეს ;დდ)
ცაალკე მაგიდაზე დავჯექი,მობილურის გავთიშე,სრულიაად მზად ვიყავი რომ ჰამბურგეერი ჩამეკბიჩა რომეელიც ესეე გემრიეელად გამოიყურებოდა.მაგრამ ვინ მაცაადაა?გვერდით ვიღაც სიმპატიური ბიჭი მომიჯდა...
-ნინაა ეს შენ ხარ..როგორც კი გავიგე რომ ამ კოლეეჯში სავლობდი ყურეებს არ ვუჯერეებდი(რატომღაც ფაანს არ გავდა და გამიკვირდა მისი სიტყვეები)
-რას გულისხმობ?
-მე ჯეეის მეგობარი ვარ,დუგლაასი...გახსოვს რომ უნდა შევხვედროდით და შეხვედრა რომ გადავდეთ..აქ მოვდიოოდი სასწაავლებლად...
-ვააუუ რა დამთხვეევაა...არ ვეელოდი (დაა გავიღიმეე) -რას საქმიაანობ?ხატაავ?
-ეს კოლეეჯი მხოლოდ იმათთვის არა ვინ ხატაავს
-მართაალი ხარ(და ხელი ჩავიქნიე :დდ)
-ცხოვრებააში ბევრად ლამაზი ყოფილხარ(არც კი მორიდებია ისე მითხრა)
-მადლობ,შენ ძალიან სიმპატიური(შედარებით მორიდებით ვუთხარი და "ნანატრი"ჰამბურგეერი ჩავკბიჩე)
მართლა მომწონდა აქაურობა..მითუმეტეს დიდი ხანიაა , არ დამიხატაავს...გავიხსეენე ძველი დრო...ჩემი ძვეელი ნახატეები )) მარტო დღევანდელიდან ბევრი რამ ვისწაავლე ალბათ მამა მართაალი იყყო ))
ბოლო გაკვეთილის შემდეგ ჩვეულებრრივ ჩანთა ავიღე დაა სახლში წასავლეელად,მძოლს დავურეკე რომ მოეკითხა....გარეთ ვიდექი რომ უკნიდან დუგლაასი მომეპაარა. :დ გული გადამიცივდა ))
-აბა რას შვები ?
-სახლში მივდივარ...
-მოიცა რა ა გინდა სახლში..წავიდეთ ერთად ,სადმე და უკეთ გავიცნოთ ერთმანეთი
-ამ ფორმაში არა კომფორტულად ვგრნძნობ თავს :დდ
-კარგი კარგი :დდ მაშინ საღამოს მააინც გამოგივლი
-ნუ თუ არ იშლი :დდ
(და ფურცელზე მისამართი დავუწერე)
-შეხვედრაამდეეე ჩემი მანქანააც მოვიდაა (დავემშვიდობე და მანქანაში ჩაავჯექი)
სახლში საინტერესო არაფერი მომხდარა ,გარდა იმისაა რომ იაანის ხატვა დავიწყე :დდ რა ყოფილაა ეს მონატრრეება )) აქედაანვე მივხვდდი რომ იანთან ნამდვილი გრძნობა მაკავშირეებდა )) ფიქრებში გართულს სულ დამავიწყდა დუგლას შევპირდი,რომ მასთან ერთად წავიდოდი სადმე...
სასწრაფოდ ჩავიცვი რომ მანაც დამირეკა"სახლთან ვარო"
მამასთან რაღაც ისტორიეები შევთხზე დაა ქვემოთ ჩაავედი ))
დუგლასმა დაიწყო........
ეს არც ისე დიდი თავია ,რადგაან უმეტესობისთვის ამას მაინც არ აქვს მნიშნელობა..რაც არ უნდა დიდი იყოს,შრომა არასოდეს მიფასდეება ))
ნახვაა 3ჯერ და 4 ჯერ მეტია ვიდრე კომენტარი )
თუ წინა თავები მოგწონდათ და მომდევნოეები არა,ეს იმას ნიშნაავს რომ მოთხრობა არ ვარგა...არ ვიცი რა ვიფიქრო..დავიღალე...
დააკომენტარეთ,თუ არადაა.........
(დიდი მადლობა ისევ თქვენ ვინც არ იშურრებთ კომენტარებს :*)
| 
