შესვლაამდეე ბეჭეედს დაავხედეე..თვაალწწინ გადამიაარაა მასთაან გატტაარეებულმაა ყოველმა წამმა დაა წაამში შემეცვალაა ხასიაათი":უარესობისკეენ":ამაას კი ნერვიულობააც დააემატაა..რა გამომივიდოდაა უკვეე ვხვდეებოდი"არც არააფერი"
შევეედი,დაა პირვეელი ვისი მზერააც თვაალში მომხვდა,ეს ის მსახიობი იყყო ვისი ავტტოგრაფის აღეების საშუალება ორჯერ მქონდა მაგრაამ არცერთი მათგაანი გაამოვიყენე :დდ
ის,მსახიობი,იანი,კეროლაინი და პაული ერთად იჯდდნენ..გვერდით მაგიდაზე კი 5 ,ჟიურის წეევრი იჯდა.
გამოდის კეროლაინი,იანსა და პააულს გულისხმობდა )ესეიგი ამოდენიმე წუთის წინ ის არ მომლაანდებია ) მიველაასმე მათ დაა წინ დაავდექი )
იანმა ამომხედა და გამიცინა )
-მე შეენ მახსოვხაარ ) (და ყვეელამ მას გახედა)
-ეგ დიდი ხნის წინ იყო (დაა გამეღიმა)
-ავტოგრაფი ჰჰოო ?(და ისევ გაიცინა)
-ეგრეა(და ისეევ გავიღიმეე.მიხედავად იმისა რომ არ ვიავი ხასიათზე)
ერთ-ერთმა ჟიურიის წევრმა კითხვეები დაამისვა...კეროლააინი მათთაან მივიდაა დაა რაღააც უთხრა.თუ რაც ჟიურის წეევრის კითხვის შემდეეგ მივხვდდი
-ნინა,პირვეელ რიგში გიმწუხაარებთ მომხდაარის შესახეებ
კეროლაინმა იანსაც ჩაჩურჩულა თუ ვინ ვიყაავი(ამდეენის მოთმეენა უკვე აღაარ შემეძლო..თაავს ვერ ვითოკაავდი..მინდოდა ახლა აქედაან გავქცეეულიყავი,მაგრამ მააინც რაღააც მაკავეებდა )
უკვეე მართლაა ძალიაან,დაბნეეული მივეედი მაგიდასთან,და კითხვების ასარიდებლაად ჩეემი დავაალება ავიღეე..გადმოვააბრუნე,მაგრაამ ვერ შევძეელიი..თვაალეებზე ცრეემლეები მომადგა..თაავი ავწიეე და კეროლააინს ვუთხაარი
ნინა:მაპატიე კეროლააინ...არ შემიძლიაა(ბილეთი დაავდე და იქედაან გაამოვიქეცი) საერთოდ ვერ ვაზროვნეებდიი..მხოლოდ ერთი რაამ მამოძრაავდებდა,მის საფლაავზეე წასვლა ) ქითისვის არაფერი მითქვაამს ისე ავუაარე გვეერდდი დაა ტააქსში ჩაავჯექქი ) როგორც იქნაა საფლავაამდეც მივეედით..მანქანიდაან გადავეედი,მიწააზე დაავეცი და ტირილი დაავიწყეე
თაავს ვერ ვაკონტროლეებდიი..3 თვიაანი სტრესის შემდეგ არ შემეძლოო ასე ერთბაშაად გამოსწორებაა დაა "ცხოვრეების" თვაალში ჩახედვაა რომეელიც წინ მელოდა,და რომელიც საავსეე იყყო პრობლემეებით ((
ვიცი რომ საშინეელი ადამიაანი ვარ და საშინლად მოვიქეცი,რადგაამ იქიდაან წამოსვლით უარეესი რამ გავაკეთე და უფრო ვატკინე მეგობრეებს გული..აალბათ ამაას სჯჯობდა საერთოდ არ წავსულიყაავი..წარმოვიდგინე რროგორი იმედგაცრუეებული დაარჩება ყველა )
მე ხომ შუააგზააში მივატოვე ყველააფერიი..ეხლაა ჩემი იმედი ვისღაა ექნეება ) ყვეელაა იფიქრეებს რომ საქმეეს ვერაასდროს მივიყვაან ბოლომდე დაა ალბათ მთეელი ცხოვრეება,ესეე დაავრჩეები ((
ეხლა მხოლოდ ჩეემ თაავთაან მარტოო დარჩენა და ფიქრი მჭირდეებოდა ( ალბათ იტყვით რომ,ფიქრრი ჩეემს ოთაახშიც შემეძლო,მაგრაამ აქქ თაავს,უფრო სხვანაირაად ვგრძ§ობდდიი..ვფიქრრობდი რომ,ჯეისთან ახლოს ვიყავი დაა ვგრძნობდდი კიდეებ მის ძალაას ( არ ვიცი როგორ მაგრაამ,გულში ვგრძნობდი (
წარმოვიდგინე,ყვეელაას გიჟი ვგონივაარ (( საფლაავზე დაავდივაარ ყოველდღეე. ( ალბათ რას იფიქრებეენ ჩეემზეე ( მითუმეტეეს ,2 წუთის წინ კარგ ხასიაათზე ვიყაავი,მერეე კი წამომიარაა დაა გამოვიქეეცი ( მძულს მძულს ჩეემი თაავი (( (გაუჩერეებლაად ვტიროდი)
მაგრაამ თანდათაან ვშვიდდეებოდიი..რადგაან ვიცოდდი რომ ასე გაგრძელეება არ შეიძლეებოდაა..რააიმე უნდაა გამეკეთეებინა დაა ჩეემი თაავისთვის უნდა შთამეგონა,რომ ჯეეის სახეელის ხსენეებააზე,არ უნდაა ავტირდე..ამას იმიტტომ არ ვფიქრრობდი ,რომ მისი გულიდაან ამოგდება მინდა,არამედ იმიტომ ,რომ ყველაას გიჟი არ ვგონებოდი ( ჩეემს სუსტ ნერვეებს უნდა გავმკლავეებოდი,დაა მეორეედ ასეეთ რამ აღაარ გამეკეთეებინაა
გადავწყვიტეე რომ,მეგობრეებისთვის ბოდიში მომეხაადა ( ვიცი უკვე გვიანი იყყო,რადგაან სერიაალში მონაწილეობის ყველანააირი შაანსი დაავკარგეე ,მააგრაამ თურმეე ასეე არ ყოფილაა როცა გავიხედე დაა მოულოდნეელაად ის დავინაახე )
საწყაალი თვაალეებით გაავხედე ) მანააც მზერაა ჩეემსკეენ მოააპყროო...
თაანდათაან მომიაახლოვდა )დაა თავზეე დამადგა )
ჩაამეცინაა,(ირონიულად)დაა ისე რომ თაავის არ ამიწეევიაა ვკითხე
-აქ რას აკეთეებ ?
-კეროლაინმა მითხაა რომ აქ იქნეებოდი )
-შეენ იქ უნდაა იყყო,კასტინგზე
-არაამგონია ჩეემი იდეები დააკლდეთ მსახიობებზე,ყოველშემთხვეევაში მომავალ მსახიობეებზე )
-ალბათ ყვეელაას გიჟჳ ვგონივაარ ჰჰო ? გაამოვიქეეცი და თაან სად?ჯეის საფლაავზე
-არ ვიცი არამგონია ) რადგაან მეე არ ვთვლი რომ გიჟი ხარ
-კარგიაა
-იმიტომ რომ,მეც მაქქვს ის დღეები გამონააცდეელიი რასააც შეენ გაანიცდიი
-რას გულისხმობბ?(და ავხედე)
-დედის სიკვდიილს
-ო,ვწუხვარ(დაა წარმოვიდგინეე რომ დედააჩეემს რამე მოსვლოდაა...ალბათ მართლაა გავგიჟდეებოდიი...ეხლა ყველანააირაად მესმოდაა იაანის)
-ძალიაან მძიმეე იქნებოდაა (ნინა..საშინელებაა იყო ამის გაგონება)
-მაგრაამ,ეხლა როგორც ხედაავ მსახიობიი ვარ,საკმააოდ წამატეებულიი..და ამას იცი როგრ მივაღწიეე?
-როგორ?(დაბაალ ხმაზე ვკითხე)
-ჩეემს თაავს ვააჯობეე
-რას გულისხმობ?(დაა ფეხზე წაამოვდექი)
-მეც მემართეებოდაა როგორ ეხლაა შეენ,ხარ ) დედის სახეელის გაგონეებააზე,თვალებზე ცრემლეები მადგეებოდაა დაა მინდოდა რომ ის ჩემთაან ყოფილიყყო ) შეენ იმი გაქვს შემსუბუქეებული ის დაარდი,რომ გოგოხაარ დაა ტირილი თქვეენთვის სამარცხვინო არაა ) დაა წარმოიდგინე ჩეემს ადგილაას შენი თაავვიი..ეს ყველააფერი ძალიაან მძიმეე იყყო ) მაგარაამ თანდათაან შთავაგონეე ჩეემი თაავი,რომ მისი სახეელის ხსენეებააზე,ელეთ-მელეთი არ მომოსვლოდა,ეს იმიტომ არ გადამწიყვეეტია რომ მისი გულიდან ამოგდება მინდოდაა რა სისულელა,უბრალოდ შენი თქმის არ იყო,არ მინდოდაა ვინმეეს გიჟი ვგონეებოდი )
-რამოდენიმე წუთის წინ,სწორეედ მააგ სიტყვეებს ვიფქრობდი..აი სსწორედ ეგრრეე,მაგრაამ არ შემიძლია )
-ცაადე?რა იცი რომ არ შეგიძლიაა(დაა ხელეები ბეჭეებზე დამადო)
-გულით ცაადე?ნამდვილაად გქონდა გააზრეებული რას აკეთებდი?(იანი)
-არა მეგობრეების ხათრით გავაკეთე )
-ჰოდა ეხლაა რომ იცი,ჰომ გააქვს გააზრეებული და აი ნახაავ ყველაფეერი გამოგივა) არ ვიცი ახლაა აქ რატომ ვარ,ამას რატომ ვაკეთეებ(და ხელეები ბეჭეებზე დამადო)ალბათ იმიტომ რომ მესმის შეენი დაა მინდაა დაგეხმაარო ) მინდაა ის გოგონა დავაბრუნო რომეელიც თვეების წინ იყაავი ) მხიაარული , როცა თვაალეები სიხარულისგაან გიბრწყინაავდა )
-(გამეღიმა) არ მჯერა როგორ გახსოვაარ )
-არ ვიცი :დ(გაეციინა)ალბაათ დიიდი იმიტომ რომ,ჩეემზე დიდი შტააბეჭიდილება დატოვე ) ეხლაა კი გთხოვ რომ,წამოხვიდე დაა შენი შესაძლებლობეები გვანაახო ) რადგაან ეს ინქება პირვეელი ნაბიჯი დაა სიტყვაა იმის არომ,შენ აპირეებ შეენს თაავს აჯობო ) მითჲმეტეეს რომ,ამის შაანს ჟიურის ყველაა წევრი და ჩვეენ გაძლეევთ ))
ვიცცოდი რრომ ამაზეე უაარი არ უნდაა მეთქვაა და დავთაანმხდი ))
გზაში ხმა არ ამომიღია ) ეხლაა იქ მისვლა ძალიაან მრცხვეენოდა,მაგრაამ ყველააფერი ჩემი ბრალი იყყო დაა მეე უნდა გამომსწორებიაა ჩეემი შეცდომა )
როდესაც კასტინგი დასრულდაა,მე მხოლოდ მააშინ შევედი ჟჳურთან,რადგაან მოცემული მეორე შაანსი გამომეყეენებინა )
ბოდიში მოვუხადეე ყველაას ) კეროლაინი სიხარულს ვერ მალავდა ) იაანს რაღააც გადაჩურჩჲლაა,ალბაათ მადლობა მოუხაადა :დდ )
მეც დაავიწყეე შერულება იმს სიტუააციისაა რომეელიც შემხვდა )
გაამოვედი თუ არაა,პირვეელი ის გავიფიქრე რომ"საშინელება იყო" რადგაან ეხლაა მე ჩეემი შესაძლებლობეების მხოლოდ მინიმუმი გამოვაამჟღაავნეე ( მაგრამ მთავარიაა რომ,რაღააც მააინც შეევძეელი ( ესეთ განერვიულეებულს ,ვფიქრობ ყველააფერი არც თუ ისე შააშჳნლად გამომივიდა,მაგრამ მხოლოდ მეე ვიცი რრომ,ბეევდაარ მეტი შემიიძლია (
კეროლაინი გამოვიდაა დაა ძალიაან მაგრაად ჩაამეხუტა ) მეეტი არაფეერი გვითქვაამს..არც ბიჭეები გვინახაავს ისე წაამოვეედით * ))
კეროლააინს ყველაფრისთვის დდიიდი მადლობა გადავუხადე დაა სახლში აავედი ალექსი მოსული აარ იყო,არც ემა ) დღეს შემპირდნენ რომ ისევ მოვიიდოდნენ კასტინგზე მაგრაამ რაც იქ დამტოვეს მის მერე არც გამოჩენილან...მობილურეებიც გათიშული ქონდათ..არ ვიცი რა ხდებოდა,მაგრამვიცოდი რომ ეს კაბა საშინლაად მაწუხებდა და მავიწროეებდა და სასწრაფოდ გავიძვრე..დაამეთაანხმეებით რრთული დღე მქონდა ) ასე რომ დაღლილს , მდივანზე ჩამომეძინა )
როდესაც თვალები გავახილე ,ტელევიზორი ჩართული იყო...დღევაანდელ კასტინგზე საუბრობდნეენ ) კიდევ კარგი ჩეემი სცენეების შესახებ არ გაუგიაათ..მაგრაამ რაღაცნაირად მესიამოვნა როდესააც მახსენეს რომ,მეც იქ ვიმყოფებოდი :დ )
ამანდააას და ანაას ველაპარააკე ) ყვეელაფერი მოვუყევი ) მერე კიი ტელეფონის გათიშვა მომიწიაა რადგაან კარეების ხმაა იყოო...მგონი მოააღწიეეს,(ემა და ალექსი_ვიგულისხმეე და კარეები გავაღე.. იქ კი .....
