ეკლესიაში შესულმა მამაო მოვძებნე და დაველაპარაკე:
– მაამაო როგორ ბრძანდებით?
– კარგად შვილოჩემო შენ?
– არამიშავს მამაო :*
– რამდენი ხანია არ გამოჩენილხარ :)))
– კი მამაო უკვე ნახევარი წეილიწადია სახლიდან არ გამოვსულვარ ისევ მათ ვგლოვობ :ხ და ცრემლები მომადგა ;(
– შვილო ჩემო ერთი რამ მინდა გითხრა ეჰლა რომ იანი ცოცხალი იყოს მოეწონებოდა ასე რომ ყოფილიყავი?
– როგორ ასე?
– აი ასე გამოკეტილი სახლში სულ არაფერზე ფიქრობ და რავი ატასი რამ კიდე...
– ჰო მაგრამ ცოცხალი არ არს და წამომივიდა ცრემლები...
– მართალია შვილო მაგრამ ის გხედავს
– მისმინეთ არ ვიცი ამით რისი თქმა გინდათ მაგრამ მე ჯერ არაფერს არ ვაპირებ!!! და გამწარებული იქიდან წამოვედი...
სახლში წასვლა არ მინდოდა ამიტომ გადავწყვიტე პეტისთან გამევლო.. მის სახლში მივედი და მანქანა დავაყენე.. როცა კარზე დავაკაკუნე კარი ვიღაც ახალგაზრდა კაპიშონიანმა ბიჭმა გამიღო... :
– უკაცრავად სახლი შემეშალა?
– არ ვიცი.ვის ეძებთ?
– პეტის პეტი მალეტის.
– მაშინ არა არა მობრძანდით.და სახლში შემიპატიჟა...
სახლში შევედი და პეტი დავინახე ძალიან გაუხარდაჩემი ნახვა და ჩამეხუტა... ბევრი ვილაპარაკეთ პეტიმ მირჩია კარიერას დავბრუნებოდი და დავპირდი რო ამ თემაზე ვიფიქრებდი ბოლოს წამოვედი კიდეც ერთი კვირა კიდევ სახლში გავატარე და ყველაფერი ავწონ–დავწონე გადაწყვეტილება როგორც კი მივიღე მაშინვე კეტრინს დავურეკე...