–– მამი, მამი, მამი – ჩემთან მოვიდა რენესმე და ჩამეხუტა – მშია მამა სანადიროთ წავიდეთ – წაიღიღინა ნესიმ
–– კარგი ნესი ტანისამოსი რომ არ მოგესვაროს კოტეჯში წავიდეთ გამოიცვალე და წავიდეთ
–– კარგი – თქვა და გაიქცა გასასვლელისკენ
კოტეჯში თხუთმეტ წუთში გავჩნდით რენსესმეს სხვა ტანსაცმელი ჩავაცვი და სანადიროდ წავედით...დიდხანს ვნადირობდით როდესაც დავნაყრდით სახლში დავბრუნდით ისევ ის ტანსაცმელი ჩავაცვი ნესის და სახლშ დავბრუნდით, მინდორზე ვიყავით მე ჯასპერი და ნესი ვთამაშბდით ჯასპერს ბავშვივით უხაროდა გოგოები საყიდლებიდან დაბრუნდნენ რენესმემ ბელა რომ დაინახა მისკენ გაიქცა და ჩაეხუტა მეც მივედი მასთან და ჰაერშ ავიტაცე, ბელა ჩვენ შემოგვიერთდა და ჩვენთანერთად დაიწყო თამაში, ნესის ბავშურმა თამაშმა ყველა მიიზიდა, ყველა გარეთ გამოვიდა და თამაში დაიწყეს შემდეგ ემეტს აზრი მოუვიდა
–– დღეს ჭექაქუხილი იქნება არ გინდათ ბეისბოლი ვითამაშოთ?
–– კარგი აზრია, მაგრამ ასეთ ცუდ დროს არამგონია თამაშის დრო იყოს – თქვა ჯასპერმა
–– არაუშავს ჩვენც გჭირდება განტვირთვა, იქნებ ეს ჩვენი ბოლო თამაშა? – გადაიროხროხა ემეტმა
–– კარგი ვითამაშოთ, მალე ჭექაქუხილი დაიწყება – თქვა კარლაილმა
ყველანი სახლში შევედით ბეისბოლის ფორმები ჩავიცვით და იმ მინდორზე გავედით სადაც ვიქტორია ჯეიმსი და ლორანი გავიცანი, მალევე მივედით იქ ჩვენ ჩვენი პოზიციები დავიკავეთ და თამაშ დავიწყეთ მე და ესმე მსაჯები ვიყავით ჩვენი სტუმრებიც თამაშბდნენ ჩვენთანერთად ძალიან კარგად ვერთობოდით …
რენესმე აქეთ იქით დარბოდა, მეთამაშებოდა მეხუტებოდა და მკოცნიდა ხან ჩემთან თამაშობდა ხან ემეტთან და ხან თავის ბაბუასთან ძალიან ბედნიერი იყო... მეც ბედნიერი ვიყავი მისი ყურების დროს, წარმოვიდგინე რომ ვოლტურები ჩამოვიდოდნენ და მასთან და ბელასთან დამაშორებდნენ ეს მე ძალიან მაწუხებდა მირჩევნია მე მოვკვდე ვიდრე მათ მოუვიდეთ რამე...
ყველანი სახლში შევედით ბეისბოლის ფორმები ჩავიცვით და იმ მინდორზე გავედით სადაც ვიქტორია ჯეიმსი და ლორანი გავიცანი, მალევე მივედით იქ ჩვენ ჩვენი პოზიციები დავიკავეთ და თამაში დავიწყეთ... მე და ესმე მსაჯები ვიყავით ჩვენი სტუმრებიც თამაშბდნენ ჩვენთანერთად ძალიან კარგად ვერთობოდით... დაღამებამდე სანამ ჭექა ქუხილი არ დამთავრდა მანამ ვთამაშობდით, ჯეიკი რეზერვაციაში იყო მთელი დღე არ გამოჩენილა მიკვირდა ამდენი ხნით არსად არ წასულა, სახლში დავბრუნდით ნესის ჯეიკობი ენატრებოდა
–– დედა სადაა ჯეიკობი ამდენ ხანს? – ნაღვლიანად მკითხა რენესმემ
–– რეზერვაციაშია ძვირფასო დაწყნარდი უკვე ღამეა ალბათ ხვალ მოვა
–– იმედია ხვალ ვნახავ
–– კარგი ნესი სენი ძილის დროა ჯერ აქ დაიძინე და შემდეგ კოტეჯში წაგიყვან– თავი დამიქნია ნესიმ, მეორე სართულზე ავიყვანე და ედვარდის ყოფილ ოთახში დავაძინე მე კი ქვევით ჩამოვედი...
მალე რენესმეს დაბადების დღე მოდიოდ ეს სულ რაღაც ერთ კვირაში, საჩუქარზე უნდა მეფიქრა ქვევით ჩაფიქრებული ჩავედი ელისმა მკითხა თუ რა ხდებოდა გვერძე გავიყვანე და ვუთხარი
–– მალე ნესის დაბადების დღე მოდის საჩუქარზე ვფიქრობდი – ღიმილით ვუთხარი ელისს
–– ხო ამაზე მეც ვფიქრობდი მინდა გრანდიოზული წვეულება მოვაწყო, გამომყევი
სასტუმროში გავედით ელისი სტუმრებს შორის ჩადქა და ლაპარაკი დაიწყო
–– ერთ კვირაშ რენესმეს დაბადების დღეა მინდა რომ წვეულება მოვაწყო
–– რადროს წვეულებაა ჩვენ მალე ომი გველის ახლა ამის დრო არაა – განაცხადა სტეფანმა
–– არაფერი მოხდება თუ დაბადების დღეს გადავუწდით – შეუბღვირა ელისმა
–– არ ვიცი ელის იქნებ მართლა არ ღირს მთელი ძალა ვარჯიშს უნდა დავახარჯოთ რომ ვოლტურებმა არ დაგვამარცხონ – ვთქვი მე
–– არა მე მინდა რომ ნესის წვეულება მოვუწყო და ამაში ხელს ვერავინ შემიშლის თუნდ ვოლტურები ჩამოვიდნენ – დაიჟინა ელისმა – და ამაში ყველა მომეხმარებით
–– კარგი ელის მე სიამოვნებით დაგეხმარები, მინდა რომ ჩემი შვილიშვილი ბედნიერი იყოს ვოლტურების გამო ჩვენ რენესმეს ბედნიერება არ უდნა წავართვათ – თქვა ესმემ
ელისმა თავისას მიახწია, ახლა ყველას ელისს უნდა დავხმარებოდით მე ადრე წავედი ნესისთვის საჩუქრი საყიდლად გზად ჯეიკობიც შემხვდა და ერთად წავედით ნესისთვის საჩუქრის ასარჩევად
–– ჯეიკ გუშინ რატო არ მოხვედი? ნესის მოენატრე
–– ხო, სემმა არ გამომიშვა უნდოდა ყველაფერი მეთქვა რაც კი რამ მოხდა თქვენთან
–– ა.. გასაგებია რა ვუყიდოთ ნესის მე არ ვიცი ალბათ რამე კულონს ან სამაჯურს ვუყიდი
–– მე მინდა ჩემით რომ გავუკეთო, სამაჯური იქნება და ზედ ეწერაბე : მიყვარხარ ნესი
–– მაგარია, დარწმუნებული ვარ მოეწონება
–– იმედია, ელისი ალბათ დიდი წვეულებას მოუწყოს და ალბათ ის ნაჰუეილიც იქნება არა?
–– ხო ნაჰუეილიც იქნება, რაიყო რამე ხდება?
–– არა უბრალოდ ისეთი თვალებით უყურებხოლმე ნესის როდესაც ჩემთანა რომ ნესი ბრაზდება და მეც ნერვებს მიშლის
–– ნესის არ უყვარს როდესაც დაჟინებით უყურებენ
ჩვენი ლაპარაკის შემდეგ ჯეიკს ხმა აღარ ამოუღია, საიუველირო მაღაზიაში სევედით ნესისთვის კულონი შევარჩიე რომელზეც Nessie- დავამზადებინე იუველირს და გავუკეთე მას, ჯეიკობს ძალიან მოეწონა სახლში წავედი ჯეიკი ისევ რეზერვაციაში დაბრუნდა, სახლში რომ მივედი ნესიმ მოირბინა ჩემთან და ჩამეხუტა
–– დედა ჯეიკობი არ გინახავს?
–– კი, ჩემთან ერთად იყო მითხრა რომ საღამოთი მოვიდოდა – დავამშვიდე რენესმე
–– კარგი – თქვა მან როდესაც მისმა ბიძებმა ემეტმა და ჯასპერმა დაუძახეს მას სათამაშოდ
მე მეორე სართულზე ავედი სადაც ესმე და ელისი წვეულების დეკორაციებზე მუშაობდნენ როზალი კი სტუმრების სიაც აკეთებდა
–– ოჰო ელის, ძალიან ლამაზად მოგიფიქრებია სახლის მორთვა
–– მადლობ ბელა ესმეც ძალიან დამეხმარა
–– მე რაში დაგეხმაროთ?
–– შენ გვითხარი ვინგ გინდა რომ დავპატიჟოთ – მკითხა როზალიმ
–– ქვილიუტები, ქლეაუტორერები, ნაჰუეილი და მისი ოჯახი და ასევე ყველა ჩვენი ნაცნობი და მეგობარი
–– კარგი, ყველას ვეტყვი – გამიღიმა როზალიმ
საღამოთი ჯეიკობიც დაბრუნდა, ნესის ძალიან გაუხარდა მისი დანახვა გვერდიდან არ მოშორებია
ეს 1 კვირა ძალიან მალე გავიდა ნესის დაბადების დღემდე 1 დღე რჩებოდა, ელისს ყველაფერი მორთული ჰქონდა მოსაწვევებიც გაგზავნილი იყო... სახლში მხოლოდ მე ჯასპერი და ემეტი ვიყავით დანარჩენები სანადიროდ იყვნენ რენესმეც ედვარდს გაყვა კეიჯობი ისევ სემთან წავიდა
–– აბა რძალო, შენ წვეულებები არ გიყვარს ხვალისთვის მზად ხარ – გადაიროხროხა ემეტმა
–– ოჰ ემეტ შენ ხუმობისთვის ყოველთვის გცალია – გავუღიმე მას – მე მზად ვარ შენ?
–– კი საჩუქარი უკვე ვუყიდე და პიჯაკიც გამზადებული ვარ, ჯასპერს კი ყველაფერს ელისი უმზადებს
–– ხო მე ყველაფერში ელისი მეხმარება რაც კი ტანსაცმელს ეხება
ბიჭებს გავუღიმე და ოთახიდან გავედი, ნადირობიდან მალევე დაბრუნდნენ ნესი დაღლილი იყო ამიტომ მე და ედვარდმა კოტეჯში წავიყვანეთ და დავაძინეთ ჩვენ კი ჩვენს საძინებელში დავბრუნდით
–– ხვალ ჩვენი რენესმე ექვსი წლის ხდება
–– ხო, ნაჰუეილი რო მოვა ჯეიკობი ცუდ ხასიათზე დადგება – გამეცინა მე
–– ხო ორივე დაჟინებით უყურებს ნესის, ეს კი მას აღიზიანებს
–– ხო იმედია ხვალ ამის გამო არ მოიწყენს, ნაჰუეილი რომ მოვა უნდა გავაფრთხილო რომ დაჟინებით ყურება არ დაუწყოს
–– იმედია ძალიან არ ეწყინება – გაეცინა ედვარდს
გათენდა. ელისი ჩვენ კოტეჯში ადრე გამოცხადდა და ნესი გააღვიძა, ჩვენ იქით სახლში გაგვაგზავნა და თვითონ ნესის მომზადება დაიწყო... გამოწყობილები მივედით სახლი როზალიმ სემაქო ლამაზად რომ მეცვა, სახლი სურნელოვანი ყვავილებით იყო მორთული, ლამაზი თაღები რომლებიც ასევე ყვავილებით იყო გაკეთებული, ელისს ზალი სადაც სტუმრები უნდა ყოფილიყვნენ ვარდისფერი ლენტებით მოერთო და ყველა კუთხეში მაგიდები იყო ჩადგმული...ორ საათში ელისი და ნესიც დაბრუნდნე რენესმე ულამაზესად გამოიყურებოდა... თმა გაშლილი გქონდა ლამაზი ბანტიანი აბადოკით დამაგრებული, მუხლებამდე ფუშფუშელა იასამნისფერი კაბა, ნამდვილ ფერიას გავდა
–– ნესი ძალიან ლამაზი ხარ
–– მადლობ დედა, სტუმრები მალე მოვლენ
–– ერთ საათში – უპასუხა ედვარდმა
სტუმრები მალევე მოვიდნენ ყველა ნესის ულოცავდა და საჩუქრებს აძლევდნენ ის კი მადლობას უხდიდა მათ... ელისმა ყველა საჩუქარი მაღლა აიტანა...მე და ედვარდმა ნესის საჩუქარი ვაჩვენეთ
–– მადლობთ, ძალიან ლამაზია ამას არასდორს მოვიხსნი – ედვარდმა ყელსაბამი ნესის გაუკეთა
–– გამარჯობა ნეს, გილოცავ დაბადების დგეს აი იმედია მოგეწონება ჩემი საჩუქარი – ჯეიკობმა საჩუქარი ნესის გაუწოდა
–– ოჰო, მადლობ ჯეიკ ძალიან ლამაზია – ეს ჯეიკობის გაკეთებული სამაჯური იყო რომელზეც ეწერე : მიყვარხარ ნესი – ნესიმ სამაჯური გაიკეთა
–– მიხარია რომ მოგეწონა – გაუღიმა ჯეიკმა – ოჰ, ნაჰუეილი მოვიდა
–– დაწყნარდი ჯეიკ, მე ახლავე მოვალ – მე ნაჰუეილისკენ გავემართე
–– გამარჯობა ბელა როგორ ხარ? – მეგობრულად მითხრა მან
–– გამარჯობა ნაჰუეილ, მადლობ კარგად რათაცაზე უნდა ადგელაპარაკო და თუ სეიძლება წამომყევი – ის უსიტყვოდ წამომყვა, ჩვენ მეორე სართულზე ავედით
–– ნაჰუეილ, როდესაც შენ ნესის ასე დაჟინებით უყურებ ის ღიზიანდება და მინდა გთხოვო რომ ასე აღარ შეხედოხოლმე
–– კარგი ბელაასე აღარ შევხედავ მაგრამ მე ის მაღიზიანებს როდესაც ის ძაღლი მასთანაა
–– ზრდილობა გამოიჩინე, ის ცვენი მეგობარია და გთხოვ სახელით მიმართო
–– ბოდიში ასე არარ მოვიქცევი
–– მადლობ
სტუმრებთან დავბრუნდით, ჯეიკობი ნესისთანერთად იცინოდა, სრუმრები მაგიდებთან იჯდნენ და ლაპარაკობდნენ....
–– აი ჩვენც დავბრუნდით – ვთქვი მე, ნესის ვაკოცე და ედვარდ მივუჯექი გვერდით კეიკობი ნესის მარჯვენა მხარეს იჯდა ნაჰუეილი მარცხნივ, ჯეიკობს ნაჰუეილი გულზე არ ეხატებოდა არც ნაჰუეილს ჯეიკი
–– ნესი წამოდი ვიცეკვოთ არ გინდა? – გადაიხარხარა ჯეიკმა
–– კი მაგრამ მე შენზე ათი თავით დაბალი ვარ ჯეიკ – გაეცინა ნესის
–– არაუშავს ხელში დაგიჭერ
–– კარგი წამოდი
ჯეიკი დან ესი საცეკვაოთ გავიდნენ, მე და ედვარდი სიცილს ძლივს ვიკავებდითნ მათ ნაჰუეილი მიუახლოვდა აქ მესმოდა ჯეიკის ღრენა
–– რენესმე შეიძლება ჩემთანაც რომ იცეკვო?
–– მალე მოვალ ჯეიკ – ნესი ნაჰუეილს წაყვა ჯეიკი თავის ადგილას დაჯდა
–– ვერ ვიტან ეგ პატარა წურბელა
–– კარგი რა ჯეიკ, დაწყნარდი – ვუთხარი მე
–– შენ რა ეჭვიანობ? – გაეცინა ედვარდს
–– არ ვეჭვიანობ, ნერვები მეშლება როდესაც მასთნ ვარ ყოველთვის მოდის და ხელს გვიშლის
–– მას ნესი მოსწონს ამას ვერ აუკრძალავ, მე გავაფრთხილე რომ ასე დაჟინებით არ ეყურა მისთვის
ჯეიკი მათ დაჟინებით უყურებდა, დაინახა რომ ნაჰუეილმა ნესის საჩუქარი მისცა, ეს ნესის თითის ზომის წითელ თვლიანი ბეჭედი იყო, ნესიმ მას მადლობა მოუხადა და ბეჭედი თითზე მოირგო... ცოტა ხნის შემდეგ ისინიც თავიანთ ადგილებზე დასხდნენ
–– ნახე დდა, ხომ ლამაზი ბეჭედია?
–– კი ნეს, ძალიან გიხდება
–– ხო, კიდევ უფრო გამშვენებს
–– მადლობ მამა
–– ნესი ეს ჩვენგან – როუზმა და ელისმა ნესის ორი დიდი ყუთი მისცეს
–– მადლობ, წინააღმდეგი ხომ არ ხართ საჩუქრები მერე რომ ვნახო?
–– არა რას ამბობ სიხარულო როგორც შენ გინდა
სტუმრები წავიდნენ, უკვე შუაღამე იყო, ნესი ძალიან დაიღალა და დასაძინებლად მეორე სართულზე წავიყვანე
–– დედა, ელისს მადლობა უთხარი ამ წვეულებისთვის
–– კარგი, შენ ტკბილად დაიძინე
დაბლა ჩავედი ჯეიკობი წასული დამხვდა, ელისთან მივედი და ალაგებაში მივეხმარე
–– ელის, ნესიმ დიდი მადლობა გადაგიხადა და მითხრა, რომ შენთვის გადმომეცა წვეულება ძალიან მოეწონა
–– ძალიან გამახარე ბელს გამიხარდა რომ ჩემი მოწყობილი წვეულება მოეწონა
–– ხო მართლა კარგი იყო
ყევლაფერი ავალაგეთ, მემეორესართულზე ნესისთან ავედი და კოტეჯში ფრთხილად წავიყვანე, რომ მივედით დავაწვინე მეც გვერძე მივუწექი და ძველი დროს გახსენება დავიწყე,რაც კი მახსოვდა... გამახსენდა ედვარდთან შეხვედრის პირველი დღე, როდესაც გავიგე რომ ვამპირი იყო, ჩვენი ყვავილნარის ადგილი როგორ ვწვებოდით ყვავილებზე და როგორ ვუყურებდით ერთმანეთს ისე რომ ერთმანეთის უსიტყვოდ გვესმოდა.... გამახსენდა როგორ მივრბოდი ვოლტურების კოშკში მის გადასარჩენად, ოთახში ედვარდი შემოვიდა და ფიქრებს მომწყვიტა
–– ბელ, ერთი წუთით გამოდი
უსიტყვიდ ავდექი და ედვარდს დავლა გარეთ გავყევი, ტყეში გამიყვანა და პატარა ყვავილებით მორთულ ადგილას მიმიყვანა... აქეთ – იქით წრეზე ბოძები იდგა და მორთული იყო მანათობელი ყვავილებით და თეთრი ფარდებით ჩამოფარებული ულამაზესი ადგილი იყო, ედვარდმა წყნარი მუსიკა ჩართო და მომიახლოვდა
–– ედვარდ ძალიან ლამაზი ადგილია, ეს როდის გააკეთე?
–– ელისი მომეხმარა – მითხრა და წელზე ხელი შემომხვია
–– ედვარდ ხომ იცი ცეკვა არ შემიძლია – გაწევა ვცადე მაგრამ არ გამომივიდა
–– არაუშავს – ამიყვანა და თავის ფეხებზე დამაყენა და მკითხა – გახსოვს ჩვენი პირველი ბალი?
–– ბუნტად მახსოვს, მხოლოდ ჩვენი ცეკვა დავიმახსოვრე – გავუღიმე მე
წელზე ხელები შემომხვია თავისკენ მიმიზიდა და ტუჩებზე დამეწაფა... დიდი ხანი მკოცნიდა, შემდეგ ჩამიხუტა და ცეკვა დავიწყეთ
–– ედვარდ, შენ არ იცი თუ როგორ ძლიერად მიყვარხარ
–– მეც უზომოდ მიყვარხარ ბელა, ჩვენ მუდამ ერთად ვიქნებით ვერავინ და ვერაფერი დაგვაშორებს
მძლავრად ჩავეხუტე.. ცოტახნით კიდევ ვიყავით იმ ადგილას შემდეგ კი ნესისთან დავბრუნდით... უკვე დილა იყო ნესიმაც მალევე გაიღვიძა ვაჭამეთ და ოჯახთან წავედით ყველა იქ იყო ჯეიკობიც ჩვენ გველოდებოდა
–– ოჰ ბელა, როგორც იქნა მოხვედი შეილება რათაცაზე დაგელაპარაკო?
–– კი ჯეიკ რათქმაუნდა
–– ჯეიკ როგორ ხარ? – ჰკითხა ნესიმ
–– კარგად ნეს შენ? მალე მოვალთ და ვითამაშოთ
–– კარგი
ჯეიკობმა გამიყვანა და ლაპარაკი დამიწყო
–– ბელა გუშინ.. გუშინ რომ წავედი წვეულებიდან რეზერვაციაში მივედი , სემმა თავისთან მიმიყვანა და ჩვენი ხროვის ახალი წევრი გაგვაცნო
–– კიდე ახალი წევრი გყავთ?
–– ხო, თქვენი სტუმრების ჟარბობის გამო ჩვენც ვმრავლდებით... ჩვენი ახალი წევრი გოგოა ქლეაუროტერია… და არ დაიჯერებ რა მომივიდა
–– რაიყო?
–– მე ის აღმებეჭდა... შევხედე თუ არა მაშინვე მომეწონა
–– ოჰო, ჯეიკ მაგარია გილოცავ როგორც იქნა ვიღაც შეგიყვარდა
–– არა ბელა ნუ მილოცავ
–– რატო არ გიხარია?
–– მე აღმებეჭდა ის.. მაგრამ ცუდი ისაა რომ არ ვიცი მას თუ მოვწონვარ – დაღონდა ჯეიკი
–– კარგი რა ჯეიკ, რათქმაუნდა მოეწონები და რა ჰქვია გოგოს?
–– მას ლიზი ჰქვია
–– მერე რას აპირებ, ეტყვი ლიზის რომ აღგებეჭდა?
–– ბიჭებმა უკვე იციან.... ალბათ ვეტყვი დღეს...ხვალ... ზეგ... ან არასდროს
–– ნუ ბავშვობ, დაგავიწყდა მე რო გიყვარდი როგორ არ ნებდებოდი? არც ახლა დანებდე და უთხარი რო გიყვარს
–– ოჰ ბელა, ეს ადვილი ხო არ გგონია?
–– მართალი ხარ არცისე ადვილია, მარა უნდა უთხრა
ჯეიკი სახლიდან გავიდა და კარგა ხანს არ დაბრუნებულა, ზალიან მაინტერესებდა რას იზამდა ან სად იყო და სეთს დავურეკე
–– გამარჯობა სეთ ბელა ვარ, როგორ ხარ?
–– ვა ბელა, კარგად შენ?
–– მადლობ მეც ჯარგად, ხომ არ იცი ჯეიკი სადაა?
–– კი, ჯერ აქ იყო და მერე რეზერვაციაში წავიდა, ლიზიზე შენც იცი?
–– კი და მაგიტომ ვრეკავ რო გავიგო რას შვრება
–– ჰაჰაჰა... დარწმუნებული ვარ შენ ურჩიე რომ ეთქვა ლიზისთვის რომ უყვარს, თორე თვითონ ამდენს ვერ მოიფიქრებდა, ისე ლიზი მართლა ლამაზი გოგოა
–– სამწუხაროა ნანახი რომ არ მყავს ალბათ მეც იმავეს ვიტყოდი, კარგი სეთ თუ რამე გაიგე დამირეკე
–– კარგი ბელს, შენც დამირეკე თუ რამე გაიგე
–– ნახვამდის – ყურმილი დავკიდე
ძალიან მწყუროდა, ოჯახს ვუთხარი და ვინც წყურვილს დიდხანს იკავებდა მათთანერთად სანადიროდ წავედი, სტეფანი და ვლადიმერიც წამოვიდნენ ისინი ძალიან დიდი ხანი იკავებდნენ წყურვილს.
–– ბელა, კარგად ნადირობ? – მკითხა სტეფანმა
–– არც ისე კარგად სტეფან, სანადიროდ წყვილებად წავდიეთ მე ზაფრინა გამომყვება, მალევე შევხვდეთ და სახლშ ერთად დავბრუნდეთ წინააღმდეგი ხომ არავინ არის?
–– ჩვენ გვაწყობს – წამოიძახა ვლადიმირმა
–– კარგით გავიშალოთ
ყველანი წყვილებად წავედით, მე და ზაფრინა ერთად ვიყავით... ნადირობისას ცოტას კიდევ მავარჯიშებდა, დრო მალე გავიდა. შევიკრიბეთ და ისევ ერთად დავბრუნდით სახლში... ყველანი ბიბლიოთეკაში იყვნენ ჩვენც იქ მივედით
–– გამარჯობათ – ვთქვი მე, როდესაც მათი დაფფიქრებული და შეცბუნებული სახეები დავინახე
–– ბელა, კარგია რომ მალევე დაბრუნდით, ჯეიკობი თავის ხროვასთანერთად მალე მოვა – თქვა კარლაილმა
–– რა ხდება?
–– ვოლტურები – თქვა ელისმა
–– რა ხდება? – შეშინებული შემოვარდა ჯეიკობი
–– მოკლედ, ელისმა დაინახა, რომ ვოლტურები ერთ კვირაში ჩამოვლენ... ბრძოლა იქნება – უპასუხა ესმემ
ეს დრო მალე გადიოდა... ვოლტურების ჩამოსვლამდე 2 დღე რჩებოდა, ყველა ღელავდა... ეს ორი დღე ჩვენთვის შეილება საბოლოო ყოფილიყო, მე და ნესი ჩარლისთან წავედით, მინდოდა საბოლოოდ მენახა მამაჩემი...
–– მამა – კარები შევაღე და სახლში შევედი
–– ბელა, ნესი – ჩარლის თვალები გაუბრწყინდა, მივედი და გულში მძლავრად ჩავიკარი, ადამიანი რომ ვყოფილიყავი ალბათ ვიტირებდი – ბელა ბელა,წელში გადამტეხავ ასე მძლავრად რომ მიკრავ გულში
–– ბოდიში... ბარბარა სადაა?
–– მარკეტში წავიდა, ნესი შენ როგორ ხარ ლამაზო?
–– კარგად ბაბუ – ნესი ჩარლის ჩაეხუტა
დიდი ხანი დავრჩი ჩარლისთან, სახლში რომ დავბრუნდი ყველა ერთად იჯდა მგლებიც ჩვენთან იყვნენ
–– რამე ახალია?
–– კი, ვოლტურები ჩამოვიდნენ.. დღეს შუაღამისას მდელოზე გველოდებიან – თქვა ჯასპერმა. მე ნესის გავხედე ის ძლიერად მეკვროდა...
კარგა ხანი სიჩუმე სუფევდა, საათმა გვამცნო რომ უკვე ღამის 3 საათი იყო. ნესის ეძინა...
–– დროა, ბელა ნესი გააღვიძე უნდა წავიდეთ – თქვა კარლაილმ, ხმა ამოუღებლად ნესი გავაღვიძე...მდელოზე მანქანებით წავედით, მგლებიც ჩვენს კვალს მოყვებოდნენ. მდელოზე მივედით ვოლტურები უკვე იქ იყვნენ... მე ფარი გავადიდე და ჯეინის ძალისგან ჯერჯერობით ყველას ვიცავდი
–– მოგესალმებით ჩემო მეგობრებო, მენატრებოდით – თქვა არომ თავისი ვითომ ალერსიანი სიტყვებით
–– გამარჯობა არო, აი ჩვენ აქ ვართ – თქვა კარლაილმა, მგლები მოვიდნენ და ჩვენს გვერდით დადგნენ....
–– როგორც ხვდებით ჩვენ თქვენ უნდა მოგკლათ – თქვა კაიუსმა – არო გააგრძელე
–– დიახ, მიზეზი ის არის რომ თქვენ ვამპირების წესებს არღვევთ და ეს ძალიან ცუდია..
–– ვამპირის წესები არ არსებობს – თქვა გაბრაზებულმა ედვარდმა
–– ოჰ ცდები ძმაო, თქვენ დაუმეგობრდით მგლებს, აგვიჯანყდით ჩვენ და თქვენმა ბელამ გააჩინა ბავშვი, მისნაირები ჩვენ საუკუნეების წინ ყველა გავწყვიტეთ – თქვა მარკუსმა
–– მაგრამ რენესმე ისეთი არაა როგორიც თქვენ გგონიათ – ლაპარაკი დავიწყე და წინ გამოვედი – მას ადამიანის ბუნებაც ურევია, და ისეთი ცივსისხლიანი არაა როგორიც თქვენ – უკვე ვყვიროდი
–– ბელა დაწყნარდი, ასე ყვირილი არ არის კარგი – ''დამამშვიდა'' არომ
ედვარდმა ხელი მომჭიდა და ჩამჩურჩულა – ჯეინი და ალეკი ცდილობენ ფარში შემოახწიონ, მაგრამ არ გამოსდით
–– არც გამოუვათ
ვთქვი თუ არა ალეკი და დიმიტრი ჩვენსკენ გამოიქცნენ, მთლიანი ვოლტურის კლანი ჩვენსკენ მორბოდა დასახოცათ,
ჩვენ მძლავრად დავდექით... ერთმანეთს მძლავრად შევასკდით. მე ჯეინისკენ გავექანე, (რენესმე ამ დროს ჯეიკთან იყო რომელიც შორს ტყეში გარბოდა) არც ისეთი ძლიერი ყოფილა როგორც მეგონა, ადვილად დავგლიჯე და დავწვი... უპირატესობა ჩვენსკენ იყო... დავინახე ალეკი როგორ მიყურებდა როდესაც მის ტყუპისცალს ვკლავდი. ის ტყისკენ გაიქცა მივხვდი რომ ჯეიკს და ნესის მისდევდა... ბრძოლის ველი დავტოვე და მას გავეკიდე თან ემეტი გავიყოლე... ალეკს მალევე დავეწიეთ ისიც მოვკალით და ადგილზევე დავწვით... ბრძოლის ველზე დავბრუნდით, დავინახეთ რომ მხოლოდ არო და დემეტრი იყვნენ ცოცხლები
–– მოიცადეთ – თქვა დემეტრიმ და ფეხზე წამოდგა – ჩემი მოკვლა საჭირო არაა, მე წავალ აქედანდ ა გპირდებით ჩემ სახელსაც ვერ გაიგებთ
–– გამყიდველო – იღრიალა არომ
–– კარლაილ, მგონი ჯობს გავუშვათ – თქვა კასპერმა
–– კარგი წადი და აღარ დაბრუნდე – დემეტრი გაქრა
–– შენ რაც გეხება – თქვა ედვარდმა და მიუ ახლოვდა
–– არა მე დამაცადე – თქვა ემეტმა და აროს მიუახლოვდა, ედვარდი უკან გაიწია – შენი ბოლო სიტყვა არო
–– ჯოჯოხეთში შევხვდებით – ეს თქვა თუ არა არომ ემეტმა თავი ჩაულეწა.. ყველანი ნაკუწებათდავშალეთ და დავწვით.....
ამის შემდეგ ბევრი წელი გავიდა, ჩვე ფორკსიდან ალიასკაზე გადავსახლდით და ასე ვცხოვრობთ ჯერჯერობით პრობლემების გარეშე.. ჯეიკი არცისე ხშირას მოდის ხოლმე ჩვენთან ლიზისთან ერთად...... ნესი გაიზარდა, ამ ყველაფრის შემდეგ ჩვენ ბედნიერად ვცხოვრობთ
