ყველაზე ცუდი და საშინელი დღე რაც მე ოდესმე გადამიტანია.
ჩემი ცხოვრება ძველებურ კოშმარს გავდა, მინდოდა ფანჯრიდან გადავმხტარიყავი და დეკემბრის წვიმიან ტალახში დავხრჩობილიყავი. ხალხს ეს ამბავი უხაროდათ, ჩემი უბედურება უხაროდათ. მაგრამ ჩემი გული? ჩემი გული საშინელ მდგომარეობასი იყო. თავი პატარა თევზი მეგონა რომელსაც აკვარიუმის იქეთ გზა არ აქვს და მისი ცხოვრების კადრებს ძველებურად და ჩვეულებრივად ატრიალებს.
ხალხთან მუდამ კარგი ენით ვლაპარაკობ, რომ მათი კეთილგანწყობა მოვიპოვო, ვეხმარები მათ, მაგრამ ისინი ჩემში ხშირად მხოლოდ მდიდარ და გათამამებულ თინეიჯერს უყურებენ, რომელსაც არაფრის ნიჭი არ აქვს. თუ ვინმეს ვერ ველაპარაკები ამაზე ვწერ, შემდეგ კი ვინახავ. და აი , ეს დღე იყო უდიდესი ტურის წინა დღე. მე რამდენიმე წუთში დავწერე 10 ფურცელი. იმ ფურცლებზე ბევრი რამ ეწერა: თუ რატომ მიყვარდა ჩემი პრინცი, თუ როგორ მეყვარებოდა ის სამუდამოდ, როგორ მენატრებოდა და როგორ მინდოდა მაგრად ჩავხუტებოდი.
მართალი გითხრათ ძალიან მენატრებოდა, და მუდამ მჯეროდა რომ წუთი-წუთზე მომაკითხავდა და პატიებას მთხოვდა. მე ის ძალიან მიყვარდა, და მასაც მთელი გულით ვუყვარდი. როცა მე ადამიანი მიყვარდება, მე მიყვარს ის ჩემი ყველაფრით: გულით და სულით. მაგრამ როცა ჩემი სყვარული ჩემთან არაა, რა უნდა გავაკეთო..?
თავი უნდა მომეთოკა, ვფიქრობდი რომ უნდა დავწყნარებულიყავი, და თვალებიდან ცრემლები უეცრად მომდიოდა, ვიფქრობდი რომ არ მიყვარდა, დარწმუნებული ვიყავი რომ პრინცი მთელი გულით მძულდა, მინდა რომ ვერვიტანდე მას. მაგრამ ასე რომ არ არის.? ისევ მიყვარს ჩემი პრინცი. საშინლად გაბრაზებული ვიყავი, ძალიან ცუდად ვიყავი მინდოდა რომ ჩემი პრინცი მომეკლა და მისვის რამე ცუდი გამეკეთებინა, მაგრამ იმასაც ვხვდებოდი რომ ეს არანაირად არ შემეძლო. გაბრაზებული ვიყავი როცა ვწერდი სიმღერას : ,, 7 რამ რაც მძულს შენზე'' ვწერდი და თან ფურცელს ჩემი ცრემლები ეცემოდა, მინდოდა რომ მეგრძობინებინა მისთვის თუ როგორ მიყვარდა ად მენატრებოდა ის, ვიცოდი რომ დამიბრუნდებოდა და ისევ მაკოცებდა, მაინც მჯეროდა რომ წუტი წუთზე პრინცი მობრუნდებოდა.
დიდი განსხვავებაა გრზნობასა და ფიქრს შორის. და აი რა ვიცი: მე პატარა თინეიჯერი გოგო ვარ , ვიცი ადამიანები რომლებიც სულ მუდამ უკან იყურებიან და მომავალს არ აკონტროლებენ.
ზუსტად ვიცი რა მინდა და ვიცი როგორ უნდა შევხედო შემს მომავალ შეყვარებულს. ვიცი რომ მალე პატარა გოგოს ასაკიდან გამოვალ და ვეღარ მიცნობთ, მაგრა ასეტია ცხოვრება, მე უამრავჯერ შევიცვლები , მაგრამ ვიცოცხლებ და ვიარსებებ მხოლოდ თქვენთვის. ჩემი ფანებისთვის, რადგან თუ არა ისინი ახლა ჩემს წიგნს ვერავინ წაიკითხავდა და არავის ეცოდინებოდა ვინ იყო ეს პატარა და უცნობი გოგონა ზედმეტსახელად ხმაილი.
(ალბათ იცით რომ მაილის საყვარელი რიცხვი არისა 7 , და მის წიგნში ეს რიცხვი აქტიურად ჟღერს)
ყველაზე ცუდი ფაქტი ჩემს ცხოვრებაზე.
. ჩემი ბაბუ გარდაიცვალა ;(
ჩემ მშობლებს არასდროს ეცოდინებატ როგორ მიყვარს ისინი.3.ჩემი ცხენები დარჩნენ ნაშველევში უჩემოდ.
.მეცოდება ის ადამიანები რომლებსაც არ უყვართ იესო.
. ცუდია იმ ბავშვების ცხოვრება რომელთაც ღამე დედა და მამა ტკბილ სიზმრებს არ უსურვებს, და არ ეუბნება თუ როგორი მნიშვნელოვანია ის მათთვის
.ჩემი ძმა იყო ტურზე-უჩემოდ. ;(
.მსოფლიოს ომები.
და აი მაილის გამონათქვამიც. აი რასაც ვგრძნობ :
ძნელია წარმოიდგინო შენი ულამაზესი სიყვარული, რომელსაც ოდესმე დასასრული ექნება. მაგრამ პრინცი! შენ იცი, რომ ოდესმე უშენოდაც დავწერ ძალიან კარგ სიმღერას.;))))
