როცა წავიკითხე გულიი დამეწვაა... :( 
2007 წლის დეკემბერი.ტელეფონზე ზარი შემოვიდა,ვუპასუხე და გამითიშა.შემდეგ მომწერა რომ საყვარელი ხმა მქონდა და გაცნობა უნდოდა.არ ვუპასუხე,მეორე დღეს ისევ მომწერა და ვკითხე ვინ ხარ თქო,დამირეკა ბიჭმა.ასე გავიცანით ერთმანეთი.და 2თვე ვსაუბრობდით ტელეზე.მაშინ 17 წლის ვიყავი,ის 20-ის.მის გარეშე ვეღარ წარმომედგინა ისე შევეჩვიე.2 თვის მერე სკოლიდან გამოვიპარე და შევხვდი პირველად.ძაან მომეწონა და მასაც.მოკლედ,ამის შემდეგ სულ ვხვდებოდით ერთმანეთს,ყოველდღე მირეკავდა და საათობით მელაპარაკებოდა.ერთმანეთს როცა ვხვდებოდით სულ ჩახუტებულები დავდიოდით ყველგან.ჩვენი სიყვარული ისეთი მეგონა, როგორც არავისი.მან ჩემი ძმაც გაცნო და უთხრა რომ ვუყვარდი,ჩემ ძმასაც მოეწონა და არ გვიშლიდა ხელს.ასე გავიდა 2 წელი...
იმდენი ლამაზი დღეები გვქონდა რომ სიტყებით ვერ ავღწერ.სულ ჩვენს მომავალზე მელაპარაკებოდა,როგორი იქნებოდა ჩვენი ქორწილი,რას დავარქმევდით ჩვენს პატარას და ა.შ. ჩვენი ურთიერთობა ამ 2 წლის მანძილზე კოცნას არ გასცდენილა.ჩვენი სიყვარულის მესამე წელს კი გაუთვალისწინებელი ნაბიჯი გადავდგი(მე მაშინ ისე ვიყავი სიყვარულისგან დაბრმავებული,რომ ეთქვათ თქვენ ერთად არ იქნებითო,ბევრს ვიცინებდი)როცა მითხრა რომ ის სხვა გოგოებს ხვდებოდა რაღაცის გამო,მაგრად არ მესიამოვნა,ვიცი ეს ბუნებრივია მაგრამ ვიეჭვიანე.კარგი რა ცოლი რომ იყო კიდე ხოოვო.მაშინ თუ არ გინდა ერთად უნდა ვიყოთო,ეს ისე ხუმრობით მითხრა მაგრამ კარგი მეთქი.მაგრამ რომ დავშორდეთ ან მიმატოვო თქო? ეგ არასდროს მოხდება თუ არ მოვკვდიო.ის ბოლო წელს დასავლეთში ცხოვრობდა მშობლებთან და ამიტო თვეში ერთხელ ჩამოდიოდა ხოლმე ჩემ სანახავად.რომ ჩამოდიოდა სულ რაღაცეებს მჩუქნიდა,სუვენირებს,სურათებს.ერთხელაც რომ ჩამოვიდა,მე მისი გავხდი :( თან მეშინოდა და მერე რომ გავაცნობიერე ეს გავაკეთე ტირილი დავიწყე და ძლივს დამაწყნარა,კარგი რა რა გატირებს,ჩვენ სულ ერთად ვიქნებითო,ცოლად მოგიყვან და ბედნიერად ვიცხოვრებთო.
ისე ძაან ეჭვიანი იყო და მიზეზად იმას ასახელებდა რო შენ გიფრთხილდებიო.მისი ეჭვიანობის გამო ძალიან ხშირად ვჩხუბობდით,ჩხუბის გარეშე კვირა არ გავიდოდა,მაგრამ მალე ვრიგდებდით,ერთ დღეზე მეტად ვერ ვძლებდით.ამ დღის მერე რაც ერთად ვიყავით ჩვეულებრივ ისევ ისეთი იყო,ყურადღებიანი და მოსიყვარულე.მაგრამ 7 თვის მერე ვიჩხუბეთ ტელეფონში,ერთერთი სოციალური ქსელის გამო,რატო არ გააუქმეო.ის დასავლეთში იყო მაგ დროს და ისეთი რაღაცეები მომწერა ტელეში,გავშრი.უკან მიიხედე რაც ხარო :( ამას როგორ მეუბნები მეთქი. შენი აღარ მჯერაო მომწერა და საერთოდ გაქრი ჩემი ცხოვრებიდანო.ტირილი დავიწყე,კარგი სულ კარგად მეთქი მივწერე.მეორე დღესაც არ შემეხმიანა,ასე გავიდა 1 კვირა.ბევრჯერ გვიჩხუბია მაგრამ ამდენი ხნით არასდროს.მივწერე ნუთუ ასე გყვარებივარ მეთქი,არ მომწერა,ვურეკავდი არ იღებდა.მერე იკადრა და მმწერა ყველაფერი დამთვარდაო.თავზარი დამეცა.ვემუდარებოდი არ მიმატოვო მეთქი,როგორ დავიმცირე თავი.ის კი არაფრად მაგდებდა.მერე ჩამოვიდა,მნახა და მითხრა ძალიან მიყვარდი და მიყვარხარ მაგრამ ერთად ვერ ვიქნებითო.მე ისეთი არ ვარ როგორიც გგონივარ,(ძველ ბიჭია) სხვასთან უფრო ბედნიერი იქნები ვიდრე ჩემთანო.არა მე შენს გარდა არავინ მინდა თქო.ვტიროდი,ის სიგარეტს ეწეოდა,მერე სახლში გამომაცილა და მითხრა შეგეხმიანებიო.
იმედი მქოდა შევრიგდებოდით,მაგრამ 2 მესიჯს მომიგდებდა ხოლმე და მივხვდი ყველაფერი დამთავრდა,ალბათ ვეცოდები თქო.დეპრესია დამემართა,სახლიდან არ გავდიოდი,ვიჯექი ჩემს ოთახში და ვტიროდი,მის სურათებს ვუყურებდი,იმ მუსიკას ვუსმენდი რაც მას მახსენებდა...დედაჩემი შემოიხედავდა ხოლმე ოთახში რამე არ აუტეხოს თავსო ;(((( მამშვიდებდა იქნებ შერიგდეთო.მე ის სიცოცხლეზე მეტად მიყვარდა :(((ამის მერე ნომერიც შეცვალა, რადგან ალბათ მართლა შევაწუხე...ასე ტანჯვაში გავიდა 8 თვე და სხვა ადამიანი გამოჩნდა ჩემს ცხოვრებაში,ისეთი რომელიც გოგოებისთვის მართლა საოცნებოა და მთელი გულით შევუყვარდი.მეც მომწონდა მეთქი იმას დავივიწყებ თქო.და ამ დროს გამოჩნდა ძველი შეყვარებული ერთ ერთ საიტზე,მომიკითხა როგორ ხარ მართლა მაინტერესებსო.ასე ვილაპარაკეთ და ცხოვრებას აზრი არ აქვს,თან შენც დაგგკარგეო.შევატყვე რომ ნანობდა და თან ბოლომდე არც ტყდებოდა.რადგან ამაყია.მერე მომწერა რომ მეთქვა ერთი 2 წელი დამელოდებოდი ისეო და მერე ცოლად მოგიყვანდიო.კი მეთქო.ხო მაგრამ ახლა უკვე სხვას ხვდებიო,ეს რატო გააკეთე,მე არავის შევხვედრივარ და არც არავინ მჭირდებაო.წამი არ ყოფილა შენზე არ მეფიქრაო.
ამ ლაპარაკის მერე იმ ბიჭზე ვისაც ვხვდებოდი გული ამიცრუვდა,ისევ ძველი სიყვარული გამახსენდა,ის მოგონებები :(( შენი ნომ.მომეცი დაგირეკავო,დამირეკა ერთხელ,მერე ისევ აირია ყველაფერი,ვიკამათეთ ტელეზე და... ამის მერე აღარ შემეხმიანა,წელს ისევ გამოჩნდა,მომიკითხა,რაღაცეებზე ვლაპარაკობდით მესიჯებზე.მეთქი არ ღირს იმ მწარე დღეების გახსენება და გგონია მარტო შენთვის იყო მწარეო.მეთქი რატო მოიქეცი ასე და მაგაზე პასუხს მერე გაგცემო.ისევ გული ამიცრუვდა ამ ბიჭზე,იმედი გამიჩნდა შევრიგდებოდით.ვოცნებობდი.. მითხრა ჩამოვალ მალე და არ გინდა ვნახოთ ერთმანეთი,თითქმის 2 წელია არ მინახიხარო და კარგი მეთქი.მერე იმ ბიჭის პროფილი ნახა ერთ ერთ საიტზე და მაგაზე გამწარდა ეტყობა,გიჟდება შენზეო? მიდი და გყავდესო.მე არავის შევხვედრივარ საერთოდ რაც დაგშორდიო.ჩამოვიდა და საერთოდ არც შემეხმიანა,არც მნახა ისე წავიდა.გული მეტკინა,მე კი დღეებს ვითვლიდი როდის ვნახავდი :( გავმწარდი და მივწერე ამ წუთიდან ისევე მკიდიხარ როგორც შენ მეთქი,ჩემგან მხოლოდ სიძულვილს იმსახურებ თქო და რას ქვია გგკიდივარ,რა სიტყვებს ამბობ ხო არ გაგიჟდიო. აღარ ვიცი რა ვიფიქრო,რა ვქნა?რატო იქცევა ასე თქვენი აზრით.ვუყვარვარ და თავს იკავებს? :( რატომ? იქნებ იმიტო რომ ჩვენ ერთად ვიყავით ;((( მისი და მეუბნება შენც კარგად იცი როგორ უყვარდი,ყველაზე მეტად,ჩემზე მეტადაც კიო. მიზეზი შენს თავში არ გიძებნიაო,ზოგჯერ სიტყვა უფრო ტკენს ადამიანს გულს ვიდრე საქციელიო :( (მჯერა რომ ვუყვარდი,ამას მის თვალებში ვხედავდი,მის საქციელში და პატივისცემაში,სულ მიფრთხილდებოდა,მაგრამ რატომ დამშორდა ამაზე პასუხი ნეტავ ოდესმე მეღირსება? :( არაფერი მაკლია,არც გარეგნობა,არც განათლება,მყავს ძალიან კარგი ოჯახი,თაყვანისმცემლები არ მაკლია,უცხოებიც კომპლიმენტებს მეუბნებიან,მაგრამ მე არ ერთი ადამიანის გული რატომ ვერ მოვიგე? :( რატომ მექცევა ასე? მე ყველაზე მეტად მიყვარდა! რატო დამპირდა სამუდამო სიყვარულს?!
აიი ძაან მეცოდება ეს ადამიანიი.. (( ძაანნ საყყვარელია და ცოდოაა.. ((
|
