III შევხედე და ის აუტანელი ბიჭი შემრჩა ხელში : -შენ სულ მე როგორ უნდა დამსდევდე-ვუთხარი და მხოლოდ ახლა შემომხედა -აუ აუ რეებს ბოდიალობ პირიქით შენ დამსდევ რა იყო რა დაგემართა ასე გიყვარვარ? -იოცნებე -მეტი საქმე არ ამქვს -ხოდა მაშინ ნუ დამსდევ -ღმერთმა დამიფაროს,დიდი სიამოვნებით წავიდოდი მაგრამ არ შემიძლია -რატო?ვერ მშორდები ხომ? -მჰ!პაპარაცები დამსდევენ -ააჰ მაშინ მე წავალ -არა არა ვაიმე აქეთ მოდიან-ხელი მომკიდა და ჩამეხუტა,მისი სუნთქვა მესმოდა,ბოლოს ვიკივლე: -გამიშვი -გთხოვ გთხოვ მოიცა წავლენ და გაგიშვებ-დავემორჩილე მის თხოვნას-აჰა წავიდნენ-ხელი გამიშვა ძალიან ახოლს ვიყავით ნელნელა ჩემკენ მოდიოდა მე თვალები დავხუჭე მეგონა რომ მაკოცებდა მარგრამ.... -არც იოცნებოო : D ხომ გითხარი შენნაირი გოგოები არ მომწონსთქო :d -იდიოტოო ვერ გიტან-ავდექი და წავედი ჩემ თავზე ვბრაზდებოდი ეს როგორ დამემართა იმ აუტანელლის ხაფანგში როგორ გავები .. მივედი სახლში და დღევანდელ დღეზე ვფიქრობდი:გასაუებრება-კარგი,ფოტოსესია-ნორმალური,ლუისი-სიმპატიური,ის?ის არ ვიცი უბრალოდ ის უბრალოდ აუტანელი და... და არ ვიცი,არის მასში რაღაც კარგი მაგრამ...მაგრამ მაგრამ.... -ჰეი ვახშამზე ჩამოდიო დედამ-შემოყო თავი სტივენმა -ხო კაი ჩამოვალ ეხლავე ვივახშმე მერე კი წავედი და დავიძინე უფრო სწორად მარტო დავწექი თავში ფიქრები მიტრიალებდა,ყველაზე მეტად კი ის მადარდებდა დამირეკავდნენ კი ხვალ...სულ რაღაც სამი საათი მეძინა დილით ავდექი ჩაიცვი და ვისაუზმე მერე კი დავჯექი და ტელეფონს ვუყურებდი არ ვიცი რამდენი ხანი ვიყავი ასე,მერე მომბეზრდა ასე ყოფნა და ტელევიზორი ჩავრთე და აი გაისმა ზარის ხმა,კინაღამ გავგიჟდი ავიღე ტელეფონი და ვუპასუხე: -გისმენთ -რა გისმენთ მე ვარ ნინა გოგო -ვუი ნინა შენ ხარ? -ხო რა იყო ასე გეწყინა ჩემი ხმის გაგება -არა გოგო რას ამბობ ..მომენატრე :* რა ხდება შენსკენ ლონდონში? -არაფერი გოგო რავი,ნიუ-იორკში? -არც აქ,ნუ ჩემთან მოხდა რაღაც მარა მერე მოგიყვები -ხო კარგი ეხლა მეც არ მცალია და აბა კარგად -კარგად ტელეფონი გავთიშე,ისევ ზარი: -ხო ნინა რა იყო? -გამარჯობა -გამარჯობა-მივხვდი რომ ნინა არ იყო -ჩვენ სააგენტოდან გაწუხებთ,გასაუბრების თაობაზე,განვიხილეთ თქვენი ფოტოსესია და გადავწვიტეთ რომ თქვენ ერთ ერთი მათგანი იქნებით ვინ ჩვენს სააგენტოში გააგრძელებს მუშაობას -ძალიან დიდი მადლობა -მადლობა თქვენ,დღეს თუ შეძლებთ მობრძანდით 5საათზე -აუცილებლად -გმადლობთ კარგად ბრძანდებოდეთ ტელეფონი გათიშა: -აააააააააააააააააააააააააა-დავიწყე კივილი სტივენი:რას წივიხაარ გოგო ნორმალური ხაარ? -არააა არ ვააარ ნორმალურიიიი -უი რა გეშველება -აი ხო გითხარი მიმიღებენთქო -მიგიღეს? -ხო -ბრმები არიან? -აუ რაც გინდა თქვი მაინც ვერ გამიფუჭებ ხასიათს -ბლა ბლა ბლა -წადი წადი სტივენი გავიდა მე მაშინვე გარდერობთნ მივირბინე ჩავიცვი ჯერ მხოლოდ სამი საათი იყო,ერთი საათი დარჩენილი მქონდა მივედი და ნოუთბუქი ჩავრთე,დრო ისე მალე გავიდა ვერც ვიგრძენი,მივედი სააგენტოში ერთად შეგვიშვეს რამდენიმე გოგო დარბაზში ,ო ღმერთო ისევ ის ცინიკური სიცილი : @ ისევ ის აუტანელი ბიჭი : | მის გვერდით კი ერთი კაცი იდგა და მან დაიწყო: -მინდა შეგატყობინოთ რომ...... ___________________________________________________________________ ამის შემდეგ მოთხრობის მეორე ეტაპი იწყება : )) ეს სამი თავი შესავალი იყო ეხლა კი დროა გადავიდეთ მთავარზე : )) გპირდებით კიდევ უამრავი ახალი პერსონაჟი იქნება : ) შეიძლება დაიბენით ვერ გაიგეთ რა არის ამ მოთრობის მთავარი აზრი,ეს არ არის უბრალო Love Story ,გპირდებით შემდგ თავებში ყველაფერს გაიგებთ : * დანარჩენს საიდუმლოდ დავტოვებ : **
კატეგორია:♥ BooK ☆ | ნანახია:683 | დაამატა:♥Sophie♥ | რეიტინგი:5.0/1
