I რატომ ფიქრობენ ადამიანები რომ ცხოვრებაში სიყვარულია ყველაზე მთავარი?არ ვიცი და სიმართლე გითხრათ არ მესმის მათი.სიყვარული?სიყვარული არ არსებობას და თუ არსებობს მხლოდ მათვის ვისაც თავში ტვინი არ აქვს და ფიქრობს:" რა საჭიროა ფული როცა საყვარელი ადამიანი გყავს გვერდით."მე კი მივეკუთნები იმ ადამიანებს რომლებიც თვლიან რომ სიყვარული კი არა ფულია მთავრი ცხოვრებაში.რად გინდა სიყვარული თუ ქორწილში ძვირადღირებული კაბა არ გეცვა,რად გინდა სიყვარული თუ შენ ქმართან ერთად ქოხში იცხოვრებ..მე ეს დიდ სისულელედ მიმაჩნია.არასდროს არავინ არ შემიყვარდება,ალბათ ფიქრობთ რომ შინაბერად ვაპირებ დარჩენას ) არა ცდებით მე ვაპირებ გავყვე ბიჭს რომლსაც აქვს სტაბილური შემოსავალი და შეუძლია გამანებივროს ...მოკლედ ბევრს არ გავაგრძელებ და ჩემს თავს გაგაცნობ. მე ლუსი ტონკინი ვარ 17 წლის სკოლა წელს დავამთავრე,დიდი ხანია სამოდელოზე დავდივარ და ვაპირებ გავხდე მოდელი,ეს ჩემი ოცნებაა და აუცილებლად ავისრულებ,რადგან არ მაკლია სილამაზე და არც ფული .. მე მინდა გავხდე ცნობილი როგორც ჩემი საყვარელი მოდელები არიან,ზეგ სააგენტოში მივდივარ გასაუბრებაზე შეიძლება ამიყვანონ და ფოტოსესიებში მივიღო მონაწილეობა.მთელი დღე ტანსაცმელს ვარჩევ და იმაზე ვფიქრობ რა მოხდება ზეგ,ლუკმა არ მიჩამია დედაჩემი დამსდევს და მეუბნება რომ ყველაფერი კარგად იქნება მაგრამ არ ვიცი ძალიან ვნერვიულობ,დაახლოებით რვა საათისთვის ჩემი დაქალი ქეითი მოვიდა: ლუსი:ქეით შენ არ იცი როგრ ვნერვიულობ : (( ქეითი:კარგი რა ლუსი ყველაფერი კარგად იქნება ლუსი:აუ არ ვიცი იმედია,ხო წამომყვები? ქეითი:აბა რას ვიზამ ლუსი:მიყვარხარ ჩემი ლამაზი ქეითი:მეც ამ დროს ოთახში ჩემი ძმა შემოვიდა სტივენი:კარგი რა ქეით რატო აიმედებ ხო იცი ლუსი რომ არ მიგიღებენ შენნაირები მაგათ რად უნდათ ლუსი:წადი დამანებე დამპალო სტივენი:სიმართლე მწარეა დაიკოო ლუსი:ოჰ გადი ეხლავე ჩემი ოთახიდან იდიოტო სტივენი:მე კი გავალ მაგრამ აი ზეგ ნახავ რო სიმართლეს გეუბნები სტივენი გავიდა და კარი გაიხურა,მე კიდე გული შემიწუხდა კიდევ იმაზე დავიწყე ნერვიულობა რა მოხდებოდა ზეგ ქითი:კარგი ეხლა ლუსი ნუ ნერვიულობ ხო იცი სტივენი როგორია შენ გაბრაზებას ცდილობს ლუსი:არ ვიცი არ ვიცი ბევრი ვილაპრაკეთ კიდევ მერე კი დავწექი და ამ ემოციებით იმდენად დავიღალე მაშინვე ჩამეძინა,დილით ადრე ავდექი ჩავიცვი და დავხედე ტასაცმელს რომელიც ხვალისთვის მქონდა მომზადებული და რატომღაც დღეს არ მომეწონა და მოვისროლე,უკვე აღარ ვიცოდი რა მექნა ამ დროს დედაჩემი შემოვიდა ოთახში: დედა:ლუსი რატომ გადააგდე ეს ტანსაცმელი ლუსი:იმიტომ რომ აღარ მომწონს დედა:მაშინ წადი და ახალი ტანსაცმელი იყიდე მეც გამოგყვები ლუსი:კარგი დე წავიდეთ რამდენიმე წუთში მე და დედა უკვე მაღაზიებში დავსეირნობდით და ტანსაცმელებს ვარჩევდით,აღმოჩნდა რომ დედას ტელეფონი დარჩა ჩემი კიდე იმდენად დამჯდარი იყო აღარც ირთვებოდა და ამიტომ დედა ჯიხურთან გავიდა მე კი მაღაზიაში შევედი და ტანსაცმელებს ვათვალიერებდი,უცებ კივილი გაისმა მაღზიიდან გავედი და..... __________________________________________________________ არ ვიცი როგორი გამომივიდა მაგრამ იმედია მოგეწონათ : )) თუ გინდათ გავაგრძელებ : ))
დაამოწმა:-Smile♥
კატეგორია:♥ BooK ☆ | ნანახია:677 | დაამატა:♥Sophie♥ | რეიტინგი:5.0/2
